Unwind

Uwielbiam science fiction równie mocno co fantasy, uwielbiam dystopie, postapo itd., dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok "Podzielonych" Neala Shustermana. Bo wszystko, co tworzy ten autor, również uwielbiam. Jak się możecie domyślić już po samym wstępie, podobało mi się. I to bardzo. Ale do rzeczy..
"Podzieleni. Unwind" to powieść, która wstrząsa i prowokuje do głębokich przemyśleń na temat wartości życia, moralności i bezduszności społeczeństwa. W tej dystopijnej wizji świata autor prezentuje brutalną rzeczywistość, w której dzieci są traktowane jak towar, a ich życiem można dysponować jak przedmiotem. Powieść przenosi nas do świata, w którym po długiej i krwawej wojnie domowej przyjęto "Ustawę za życiem", która chroni ludzkie istnienie od momentu poczęcia do trzynastego roku życia. Jednakże między trzynastym a osiemnastym rokiem życia rodzice mają prawo zdecydować o "rozszczepieniu" swojego dziecka, czyli jego podzieleniu na części do przeszczepu. To makabryczne rozwiązanie, które w oczach władz państwa ma zagwarantować zdrowie społeczeństwa i jego bezpieczeństwo. W świecie pełnym przerażających decyzji i moralnych dylematów poznajemy trójkę głównych bohaterów: Connora, Risę i Leva. Każdy z nich ma swoje własne powody do oporu przeciwko systemowi, który traktuje ich jak przedmioty. Ich walka o przetrwanie i próba ucieczki przed nieuchronnym losem stanowi centralny wątek powieści.
Shusterman mistrzowsko buduje świat pełen napięcia i niepewności, w którym każda decyzja może mieć drastyczne konsekwencje. Jednym z najbardziej przekonujących aspektów powieści jest jej zdolność do wywoływania u czytelnika silnych emocji. Autor w mistrzowski sposób kreuje postacie, których losy, decyzje i przeżycia skłaniają do utożsamienia się z nimi. Dzięki temu czytelnik śledzi losy bohaterów z zapartym tchem. Każdy z głównych bohaterów ma swoją własną historię, swoje motywacje i tęsknoty, co sprawia, że są oni realistyczni, wielowymiarowi i wypadają przekonująco. Widzimy w nich ludzi walczących o swoje życie, o swoją tożsamość, co sprawia, że jako czytelnicy przeżywamy z nimi każdą chwilę, każdy moment zwątpienia, nadziei czy desperacji. Trójka nastolatków to nie są jedyni bohaterowie, których spotykamy w tej powieści. Jest ona bogata w różnorodne postaci, zarówno te zdolne do poświęceń, jak i takie, których zachowanie jest wątpliwe moralnie, aż po bohaterów godnych potępienia, zdolnych do najgorszych podłości.
Równie istotne jest to, że powieść nie jest jedynie opowieścią o bohaterach i ich ucieczką przed czekającym ich losem, ale także społeczną refleksją nad wartością życia, moralnością jednostki i manipulacją władzy. Świat przedstawiony przez Shustermana jest miejscem, gdzie ludzkie życie jest traktowane jak towar, gdzie decyzje o życiu i śmierci podejmowane są przez dorosłych, którzy często kierują się własnymi samolubnymi interesami czy przekonaniami, z pominięciem prawdziwych potrzeb i uczuć młodych ludzi. W tym kontekście procedura rozszczepienia staje się metaforą dla wyzysku i kontroli, a opowieść o ucieczce nastolatków staje się symbolem buntu przeciwko bezdusznej machinie społecznej. Dodatkową warstwę wzbogacającą powieść stanowi zróżnicowany gatunkowo styl narracji. Wprowadzenie elementów science fiction, takich jak chociażby sama procedura rozszczepienia, niezwykle przerażająca zresztą, dodaje powieści dodatkowego wymiaru, dynamiki i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autor umiejętnie balansuje pomiędzy momentami akcji a introspekcyjnymi fragmentami, co sprawia, że czytelnik nie traci zainteresowania, a jednocześnie ma czas na przemyślenia i refleksje nad poruszanymi tematami. Pomimo silnego przekazu moralnego, Shusterman unika moralizatorstwa, pozwalając czytelnikowi samemu wyciągnąć wnioski i rozważyć dylematy, jakie stawia przed nim opisywany świat.
"Podzieleni. Unwind" to poruszająca i przejmująca dystopia young adult, która skłania do refleksji nad fundamentalnymi wartościami życia, manipulacją władzy nad jednostką i nie tylko. Pełna napięcia i zaskakujących zwrotów akcji nie pozostawia czytelnika obojętnym i zostaje w pamięci na długo po jej przeczytaniu. To ważna i mądra lektura, która nie tylko zapewnia emocjonującą rozrywkę, ale też prowokuje do głębszych rozważań nad kondycją ludzkości i jej moralnością. Serdecznie polecam!

Wielu autorów pisząc swoje powieści tworzy niesamowite światy, barwne postacie, a czasami niezwykle szokująca wizję przyszłości. Neal Shusterman należy do tych twórców, którzy mają niecodzienny, zupełnie inny pogląd. Potrafi szokować, zastraszać, miażdżyć, łamać serca, by następnie nami poruszyć. Ile warte jest życie ludzkie? Czy mamy prawo decydować o innych, bo są niewygodni, czy nie mieszą się w ramach przyjętych przez system norm? Do pewnego czasu możesz cieszyć się bezpieczeństwem, a co będzie dalej? Tego nigdy nie można mieć pewności. Termin rozszczepienie na długo zapadnie w mej pamięci i jestem pewna, że nie jedynie mnie. "Podzieleni. Unwind" to wizja przyszłości, w której ważne jest zdrowe społeczeństwo i bezpieczeństwo, co się za tym kryje? Jacy ludzie powinni istnieć, a jacy nie?
Akcja powieści Neala Shustermana pod tytułem "Podzieleni. Unwind" rozgrywa się w Ameryce, która podnosi się po długiej wojnie domowej. Rozgrywała się pomiędzy obrońcami życia, a tymi, którzy chcieli mieć prawo wyboru. Tak powstała "Ustawa za życiem", która gwarantowała bezpieczeństwo i ochronę człowiekowi od poczęcia do trzynastego roku życia. Po tym okresie o losie człowieka decydowali rodzice. Pierwszym bohaterem jest Connor, jego rodzice nie potrafią sobie z nim poradzić. Bardzo się buntował, był inny, porywczy, nie robił tego, czego od niego oczekiwano, dlatego zdecydowano, że powinien zostać rozszczepiony. Risa nie miała rodziców, przebywała w domu dziecka, który nie miał zbyt dużego budżetu, dlatego zdecydowano, że powinna trafić do ośrodka transplantacyjnego. Trzecim bohaterem jest Lev, dorastał w wielodzietnej rodzinie, dla której religia była bardzo ważna, według niej dziesiąte dziecko powinno się złożyć w ofierze. Każde z trójki bohaterów zostało skazane na rozszczepienie. Bohaterowie mają odmienne zdanie na ten temat, czasami wystarczy iskra, aby rzucić się do ucieczki przed nieludzkim systemem i ustawą, z której niewiele przyszło dobrego. Jak przetrwać ten czas do pełnoletniości?
"Podzieleni. Unwind" to pierwszy tom cyklu, który zrobił na mnie ogromne wrażenie. Między trzynasty, a osiemnastym rokiem życia opiekun, rodzic, czy nawet państwo trzymające pieczę nad domami dziecka, sierocińcami może podjąć decyzję na temat rozszczepienia i dalszej egzystencji dziecka. Rozszczepienie to nic innego, jak oddanie jego ciała dla innych obywateli, którzy bardziej tego potrzebują i nie stwarzają problemów. Co czuje dziecko, które słyszy, że czeka je taki los? Czy myśli, że jest niewystarczająco dobre, że jego życie nie ma najmniejszej wartości i sensu? Neal Shusterman potrafi stworzyć historie, które dotykają czytelnika, ciekawią i wpływają na jego emocje i postrzeganie świata. Gdzie tutaj miejsce na moralność? Czy to możliwe, że całkowicie zniknęła z ludzkich serc? "Podzieleni. Unwind" to bardzo dobrze napisana książka, która wciąga i nie pozwala na zapomnienie, czy odłożenie jej na półkę. To bardzo realistyczny twór, przepełniony ciekawymi bohaterami, których życie doświadcza. Warto dać pochłonąć się tej destrukcyjnej wizji świata, obserwując rozwój postaci, a także sytuacji. Wydawnictwo zadbało o atrakcyjny wygląd książki, okładka daje charakterystyczny przekaz, czasami ludzie sami dla siebie stają się potworami. Czy powinniśmy się obawiać przyszłości?

Po zakończeniu długiej wojny domowej obie strony - zwolennicy życia i opowiadający się za wyborem - doszły do porozumienia, na mocy którego postanowiły chronić ludzkie życie. Wyjątek stanowi jednak wiek od trzynastego do osiemnastego roku życia. W tym czasie dziecko może na prośbę rodziców lub opiekunków zostać rozszczepione, czyli podzielone na narządy, które następnie trafią do osób potrzebujących przeszczepu. Takie rozwiązanie pozwoli eliminować niechciane w społeczeństwie osoby, bez zabijania ich, (teoretycznie).
Connor, Risa i Lev to trójka nastolatków, którzy z różnych powodów mają zostać poddani rozszczepieniu. Na skutek pewnych wydarzeń i niefortunnego spotkania, udaje im się jednak uciec. Starają się razem znaleźć sposób na to, by przetrwać do osiemnastych urodzin i uwolnić się od widma rozszczepienia.
Słyszałam świetne opinie o tej książce i nie zawiodłam się! Styl autora jest tak angażujący, że wkręciłam się w lekturę już od pierwszej strony i tak pozostało do końca.
Świat wykreowany przez niego jest naprawdę przerażający, a niektóre sceny sprawiły, że aż ścisnęło mi się serce.
Choć bohaterowie nie zawsze zachowywali się logicznie, od razu poczułam z nimi więź i współczułam im tego, przez co musieli przechodzić.
Baaardzo polecam Wam ten tytuł i już nie mogę się doczekać, aż poznam dalsze losy bohaterów!

Oto seria, w której wściekłe, rzucone przez rodzica "uspokój się, albo zaraz cię rozszarpię!" nabiera prawie dosłownego znaczenia. Neil Shusterman przedstawia nam wizję świata, w której między trzynastym, a osiemnastym rokiem życia dziecka, jego prawny opiekun może podjąć decyzję czy je sobie zostawia, czy pozwala na jego... rozszczepienie i oddanie jego części ciała na części zamienne dla innych, mniej kłopotliwych, obywateli. Idealne rozwiązanie, prawda? Aż dziw, że niektóre dzieciaki tego nie rozumieją. Connor nie jest synem idealnym. Właściwie, to nawet całkiem daleko mu do takiego. Jego rodzice postanawiają pozbyć się problemu i podpisują zlecenie rozszczepienia. Ich pech tkwi w tym, że syn je znajduje i postanawia kolejny raz się zbuntować. Risa nie jest wystarczająca dobra, a to w przypadku dzieci z domu dziecka prosta droga do ośrodka transplantacyjnego. Lev ma zaledwie trzynaście lat i od dziecka wie, że jako dziesiąte dziecko w rodzinie zostanie oddany w ofierze. To dla niego zaszczyt i olbrzymia duma, ale... no właśnie, zawsze jest jakieś "ale". Na pierwszy rzut tę trójkę różni dosłownie wszystko, a łączy tylko jedno: mają zostać rozszczepieni. "Podzieleni", to zdecydowanie jedna z moich ulubionych książkowych serii. Neil Shusterman po raz kolejny udowadnia w niej, że jego wyobraźnia chyba nie ma granic. Jak dla mnie to historia, która pokazuje totalny upadek moralności ogromnej ilości dorosłych ludzi, którzy dla własnej wygody odnaleźli usprawiedliwienie dla okrucieństwa. Jednocześnie jest to niesamowicie wciągająca książka, która pokazuje walkę i bunt z systemem nie tylko samych dzieciaków skazanych na rozszczepienie, ale i dorosłych, którzy nie akceptują krzywdzenia drugiego człowieka. Jestem całkowicie zafascynowana tą książką. Uwielbiam w niej dosłownie wszystko: świetne wydanie, fascynującą i dopieszczoną fabułę, bohaterów, którzy na oczach czytelnika pięknie się rozwijają i tę ilość refleksji, którą wzbudza. Bo z jednej strony czytając człowiek wie, że to wszystko fikcja literacka, ale z drugiej, przez to, że to wszystko jest tak dobrze napisane, gdzieś tam z tyłu głowy pojawia się znak ostrzegawczy ? żyjemy przecież w tak dziwnych (delikatnie mówiąc) czasach, że teraz chyba wszystko jest możliwe. Nasza moralność się zmienia. Rzeczy, które kiedyś były nie do pomyślenia, teraz są naszą codziennością, a to co kiedyś uchodziło za coś normalnego, dziś może budzić grozę i niechęć. Czy ta seria ma być jakąś przestrogą dla nas?

Kiedy ostatni raz jakaś książka wami wstrząsnęła? Nie mogliście później się pozbierać, nie mogliście przestać o niej myśleć, bądź po prostu nie mogliście wgryźć się w inną książkę, bo poprzednia cały czas krąży wam w głowie?
Mam tak po najnowszej książce wydawnictwa Uroboros "Podzieleni. Unwind" autorstwa Neala Shustermana. To, co autor wymyślił jest dosłownie nierealne ale zarazem tak prawdziwe, że aż boli samo myślenie. Nie wiem nawet jak wam opisać, o czym ona jest, bo jest to tak bardzo brutalne, z drugiej strony genialne, a innej strony takie popaprane, że nie potrafię tego chyba objąć swoim umysłem.
Wyobraźcie sobie, macie lat kilkanaście, wkurzacie potężnie swoich rodziców, wagarujcie, kradniecie, przynosicie wstyd. Rodzice w końcu mają dość tego, nie potrafią do was dotrzeć, więc rząd daje im wybór: wsteczna aborcja. Podpisują dokumenty, was zabierają do specjalnego miejsca, gdzie rozkładają wasze ciało na wszystkie możliwe części, a te części są wysyłane w świat i przeszczepiane innym ludziom. A może trafiliście do domu dziecka, nie rokujecie dobrze, nie jesteście zdolni, tylko przeciętni, więc państwu nie opłaca się was utrzymywać, więc lądujecie na liście do "rozszczepienia", wasze ciało będzie mogło służyć większemu dobru. Takich dzieci jest tysiące, to może być każdy, wasz kolega z ławki, dziewczyna, która przechodziła koło was w lodziarni, to możecie być wy. Przerażające prawda?
Po drugiej wojnie domowej, na której fronty okupowali zwolennicy życia i ci, co opowiadają się za wyborem, w końcu doszło do porozumienia. Tak oto powstała "Ustawa o życiu", która mówi, że w wieku od 13 do 18 lat, rodzic może zdecydować się o podzieleniu swojego dziecka na części i narządy, ważnym aspektem oddania takiego dziecka do "rozszczepienia", jest zapewnienie, że nic z takiego ciała się nie zmarnuje. Społeczeństwo miało czuć się bezpieczniej, wiedząc, że w razie choroby, czy wypadku, otrzymają pomoc i "część zamienną", od zdrowego, młodego organizmu. Książka opowiada historię trzech dzieciaków, którzy trafiają na listę do "rozszczepienia". Czy uda im się uciec przed tym strasznym końcem?
Żebyście wiedzieli, jakiego ja mam kaca książkowego. Od dnia, w którym skończyłam "Podzieleni. Unwind" Neala Shustermana, nie mogę wciągnąć się w żadną książkę. Najchętniej sięgnęłabym po kolejny tom Podzielonych, jednak nie wiadomo kiedy go dostaniemy w tym pięknym wydaniu od wydawnictwa Uroboros. "Podzieleni.Unwind" jest wznowieniem, poprzednim razem, gdy seria ukazała się na polskim rynku, zostały wydane tylko dwa tomy, mam nadzieję, że tym razem dostaniemy wszystkie, a jest ich aż 7.
Cały czas powracam do 61 rozdziały tej książki, brutalność, prawdziwość i przekaz, jaki dał ten rozdział, łamie serce i psychikę. Autor zadbał o każdy szczegół, co mnie osobiście powaliło, byłam w takim szoku, że nawet nie uroniłam ani jednej łzy. Jednak to końcówka rozbiła mnie jeszcze bardziej, to przyjęcie urodzinowe to była wisienka na torcie, brakowało mi takiego akcentu w tej książce, dającego nadzieję i ukojenie.
Książka przedstawia tyle ciekawych wątków, że chce je się jeszcze bardziej zgłębiać, wiedzieć jak powstał projekt bocian, który z jednej strony jest genialny, a z drugiej przerażający. Klaskacze to również bardzo ciekawe postacie, które są albo zdeterminowane, albo zmanipulowane lub po prostu czują się tak beznadziejnie, że nie widzą innego wyjścia, jak zostać klaskaczami.
Nie można również zapomnieć o samej ustawie o życiu, która jest tak chorym pomysłem, że nie wiem, jak on mógł się zrodzić w głowie autora. Przyznamy szczerze, nielegalny handel organami ludzkimi jest i póki będzie zapotrzebowanie, to będzie ten proceder. Nie ma znaczenia czy to dziecko, niemowlę, nastolatek, czy dorosły. Autor przygotował nam krótkie teksty na początku każdego rozdziału, gdzie niektóre są faktami z naszego świata, obiecuję są równie zatrważające jak sama książka.
Ta książka zostanie z wami na długo, nie będziecie mogli przestać o niej myśleć, obiecuję wam to.