Zawsze tylko ty

"Zawsze tylko Ty" Chloe Liese to już drugi tom serii o braciach Bergman, których mieliśmy okazję poznać na początku serii.
Tym razem autorka skupiła się na losach Rena, który jako jedyny w rodzinie postanowił się wyłamać i spełniać swoją miłość do hokeja. Ren to chłopak niezwykle pozytywny, ciepły, uczuciowy i przyjemny w odbiorze. Myślę, że każda czytelniczka po cichu zamarzy takim mężczyźnie, podczas czytania tej powieści. Ren dzięki hokejowi poznał Frankie, która prowadzi media społecznościowe jego drużyny hokejowej. Frankie natomiast jest dziewczyną energiczną, której wszędzie jest pełno i która nie boi się zawalczyć o siebie. U Frankie w młodym wieku zdefiniowano autyzm, a kilka lat później reumatoidalne zapalenie stawów, co w znacznym stopniu komplikuje jej życie. Niemniej jednak Frankie nie jest typem, który będzie się nad sobą użalała, a postanowiła wziąć swoje życie we własne ręce, wyjeżdżając od nadopiekuńczej rodziny, aby mogła się w życiu usamodzielnić. Jak widać, radzi sobie świetnie i fantastycznie układa swoje życie.
Początkowo nic nie wskazywało na to, aby Ren miał obudzić ukrywane wewnątrz siebie od dawna uczucia do Frankie, natomiast ona nie wyobrażała sobie, że mogłaby związać się z facetem ze swojej drużyny hokejowej.
Autorka napisała wspaniałą, ciepłą powieść, która porusza niezwykle istotny temat niepełnosprawności. Autyzm pokazany jest w powieści, z jaką główna bohaterka potrafi sobie radzić i układa sobie normalne życie. Jest to niezwykle ważny temat, który bardzo życiowo został przedstawiony w tym tytule. Autorka pokazuje normalne życie i codzienne funkcjonowanie osoby autystycznej. Sami bohaterowie wzbudzają we mnie wiele pozytywnych emocji, co sprawia, że ten tytuł czyta się lekko i niezwykle przyjemnie!
Fantastyczna seria, którą bardzo serdecznie polecam wszystkim czytelnikom!

Dzisiaj przychodzę do Was z książką, która jest idealna by się rozgrzać i poprawić sobie nastrój, a mianowicie "Zawsze tylko Ty", drugi tom serii "Bracia Bergman" pióra Chloe Liese, którą miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyński.
"Zawsze tylko Ty" to historia miłosna kolejnego z braci Bergman. Tym razem śledzimy losy Sorena, który jako jedyny zamiast piłki nożnej uprawia hokej i jest w tym naprawdę niezły!
Dawno nie trafiłam na tak uroczą postać. Zdawałoby się, że chłopak przeniósł się w czasie albo przynajmniej urodził się nie w tym stuleciu. On jest po prostu dobry, wydawałoby się, że za dobry na dzisiejsze czasu, ale było w tym tyle uroku. Bo jak można nie polubić gościa, który deklamuje Szekspira, a jako największe przekleństwo używa "flądro licha"!
Co tu ukrywać, Ren zdobył moje serce szturmem i dołączył do grona moich książkowych mężów.
Jeśli przeczytacie "Zawsze tylko Ty" myślę, że też nie będziecie w stanie mu się oprzeć.
Frankie, jest specjalistką od social mediów, w drużynie, w której gra Ren. Stanowi dla mężczyzny zakazany owoc. Ren podkochuje się w niej od kiedy zaczął grać. Gdy los zbliża ich do siebie, hokeista nie zmarnuje tej szansy. Jednak ze względu na trudną przeszłość Frankie, Ren będzie musiał się napracować, by dziewczyna dała mu szanse.
Jestem zakochana w tej historii. Do poprzedniego tomu miałam kilka ale, tutaj ich nie ma. Dawno nie czytałam tak cudownej książki. Ja wiem, że nadużywam tutaj tego słowa, ale ta historia naprawdę była urocza. Ciepła, otulająca jak kocyk, mądra, zabawna. Mam nadzieję, że tutaj nie powiem za wiele, ale cieszę się, że autorka nie boi się osadzać w głównej roli osoby z niepełnosprawnością. Tym razem mamy do czynienia z osobami w spectrum autyzmu. Mam nadzieję, że będzie więcej takich historii, bo dzięki nim łatwiej zrozumieć takie osoby.
"Zawsze tylko ty" będzie kolejną książką, którą będę polecać z całego serducha. Jeśli macie ochotę na slow burn z cudownymi postaciami, wątkiem sportowym i pikantnymi scenami, które powodują wypieki na twarzy, a nie przewracanie oczami, ta książka będzie dla Was.

Kochanie, nie musisz być ideałem dla świata, ani udowadniać, że sobie radzisz. Masz mnie, a ja nie pozwolę Ci upaść.
Pochodzący z dużej kochającej się rodziny Soren Bergman od zawsze wiedział, że swoją przyszłość zwiąże że sportem, jednak w przeciwieństwie do Frei, Axela i Oliviera trenujących piłkę nożną chłopak odnalazł swoją pasję na lodowisku i został hokeistą drużyny Los Angeles Kings.
To właśnie w pracy poznał Frankie - dziewczynę odpowiedzialną za media społecznościowe zespołu i.. zwyczajnie stracił głowę.
Nigdy nie przyznał się jednak Francesce do swoich uczuć, a i ona z uwagi na trudności z odczytywaniem emocji innych nie była w stanie dostrzec co dzieje się w sercu mężczyzny.
Aż do dnia w którym on stanął w jej obronie, gdy nachalnie podrywał ją Matt - inny hokeista, który ma wyraźny problem z odmową..
Czy dwoje tak skrajnie różnych ludzi, których światy zdają się być niczym zamknięte hermetycznie pudełka ma szansę odnaleźć miłość?
Przyznam, że z twórczością Chloe spotkałam się po raz pierwszy, a historia Rena i jego ukochanej niesamowicie mnie wzruszyła.
Podczas gdy zdolny sportowiec mógłby wręcz przebierać w kobietach jak w ulęgałkach i nie wykorzystuje swojego uroku jego współpracownica jest oschła wręcz irytująco nieprzystępna.
Sytuacja ta ma podłoże w przeszłości dwudziestosześciolatki, bowiem została ona bardzo dotkliwie poraniona i zwyczajnie boi się zaufać drugiej osobie. Ren jednak nie zamierza poddać się bez walki i stopniowo zaczyna kruszyć mury odgradzające jego wybrankę od emocji..
Rozpłynęłam się czytając tę historię.
Dosłownie wszystko mi się podobało - poczynając od tego,że Bergman był po prostu niezwykle romantyczny i wrażliwy przez co kojarzył się z Golden Retriverem - przez stopniowo budowaną relację bohaterów aż do samego zakończenia. Para pokonywała kolejne trudności w sposób przekonujący i bardzo autentyczny czym mnie po prostu ujęła.
Również styl pisania autorki i poruszone wątki mnie urzekły i sprawiły,że towarzyszył mi zarówno uśmiech jak i łzy wzruszenia.
Cudowna książka. Polecam

"Zawsze Tylko Ty" czyli historia opowiadająca losy kolejnego z rodzeństwa Bergnamów. Tym razem poznajemy bliżej Sorena, który wyłamał się z rodziny i zamiast piłki nożnej wybrał zawodowy hokej. W jego życiu od paru lat występuje Frankie, kobieta odpowiedzialna za media społecznościowe drużyny. Byli zawsze dla siebie znajomymi, może nawet przyjaciółmi. Ren nigdy nie przekraczał niewidzialnej granicy, aż do czasu.
Mam malutki problem z tą książką. Sorena pokochałam. To właśnie tacy bohaterowie zawsze najbardziej miękczą moje serce: ci dobrzy, zawsze chętni w każdej chwili nieść pomoc bliskim. Ren, mimo iż grał w bardzo kontaktowy sport sam unikał bójek, tylko rzucał przekleństwami z Sheaksparea. Jak go nie kochać!? Swoją drogą te wersy niesamowicie mnie rozśmieszały. Nie znalazłam w tym bohaterze żadnej wady, no chyba że taką, że kochał za mocno i całym sobą.
Polubiłam też Frankie. Mimo, że nie była jakąś zbytnią duszą towarzystwa do gustu przypadła mi jej autentyczność, brak filtra między ustami a mózgiem (sama tak mówiła). Za wszelką cenę nie chciała, by traktowało się ją bardziej ulgowo, a od lat przewlekłe chorowała i chodziła o lasce.
Cała historia miłosna Frankie i Rena to ogromny slowburn, tak ogromny, że z początku nie mogłam się wkręcić w ich przygody. Paradoksalnie wcale nie było nudno, bo ciągle się coś działo, a chemia między nimi była niezaprzeczalna. Ich znajomość od zawsze budowana była na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Mogli na siebie liczyć w każdej, nawet najgorszej sytuacji. Za to ostatnią 1/4 książki przeczytałam za to na jednym wdechu!
Jeśli znacie pierwszy tom cyklu, to to pozycja obowiązkowa. ja juz z niecierpliwością wypatruję kolejnych!

Drugi tom braci Bergman (a wierzcie mi, jest tych braci sporo i jeszcze dwie siostry) przynosi historię Srena.
Ren jest zawsze uśmiechnięty, taka istna chodząca dawka szczęścia dla każdego.
Od kilku lat podkochuje się w dziewczynie, której nie może mieć.
A ona... Ona też coś do niego czuje ale nikt o tym nie wie, do tego zmaga się z dwoma chorobami jakimi są autyzm oraz artretyzm (uwaga, jest to młoda osoba).
Seria o rodzeństwu Bergmann to fantastyczne romanse, lekkie i przyjemne ale poruszające wiele ważnych tematów a także niepełnosprawności.
Pierwszy tom był o niedosłyszącym drwalu, tu mamy dziewczynę z wyżej wymienionymi przypadłościami.
Autorka kapitalnie pokazuje problemy, z jakimi się takie osoby zmagają a także to, że to ludzie tacy sami jak my.
Chcą pracować, mieć przyjaciół, hobby i być kochanymi.
Pokonywanie barier jest znacznie łatwiejsze, kiedy ma się ukochaną osobę u swego boku i tu autorka to pokazuje na przykładzie naprawdę wartościowych ludzi, jakich wychowali Państwo Bergman.
Zdaje się, że całe rodzeństwo ma wpojone wartości tak niezwykle ważne, że aż wydają się nierealni a jednak istnieją, pełni empatii ale także niepozbawieni wad.
Muszę powiedzieć, że ten tom podobał mi się nieco mniej niż pierwszy, bowiem w pierwszym więcej się działo, fabuła była mocniej rozbudowana a tu miała wrażenie, że dużo się opierała na aspekcie fizycznym (oczywiście nie tylko, jednak było go znacznie więcej niż poprzednim razem).
Mimo wszystko było warto przeczytać tę pozycję, poznać różne aspekty życia z chorobą, która atakuje znienacka i nic nie można z tym zrobić poza łagodzeniem objawów.
Przez chwilę mieliśmy do czynienia z Willą i Ryderem, czyli bohaterami pierwszego tomu i fajnie było zobaczyć, co słychać u nich.
Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu, który będzie tym razem o siostrze naszych przystojniaków i jej mężu, którego już poznawaliśmy nieco przed dea pierwsze tomy serii.
Świetnie się bawiłam przy lekturze, było zabawnie ale też pouczająco, język jest lekki i sprawia, że czyta się płynnie bez zniechęcenia, nie ma zbędnych opisów jedynie takie, które wnoszą coś do fabuły.