Podstępne serce

Lena M. Bielska jest autorką, która zadebiutowała na rynku powieścią zatytułowaną "Rozdarte serce?. Jest to pierwszy tom serii Bellomo, w każda część dotyczyć będzie innej pary bohaterów. W pierwszym tomie bohaterami byli Eve Reagan i Vito Bellomo, przyszła wiec pora na kolejną parę. Przyznam szczerze, że nie mogłam się doczekać "Podstępnego serca", byłam ciekawa, co takiego przygotowała autorka i jak zmieniła się jej twórczość od poprzedniego spotkania. Kogo tym razem przyszło mi poznać? O czym opowiada "Podstępne serce?"
Główną bohaterką książki "Podstępne serce" jest Zoja Letowa to młoda kobieta, która jedyne o czym marzy to wyjazd z rodzimej Rosji. Jest córką szefa Moskiewskiej Braci i myśli, że jedyne, co jej to umożliwi to ślub z człowiekiem, który mieszka w innym kraju. Jej marzenie, wkrótce się spełni, bowiem ojciec kobiety wybiera dla niej jednego z braci Bellomo. Wszystko idzie tak dobrze, a Salvatore Bellomo wydaje jej się dobrym i opiekuńczym człowiekiem. Salvatore jest bratem szefa mafii z NY, ma wysokie aspiracje i sam chciałby zostać szefem kamorry. Kiedy dowiaduje się o propozycji małżeństwa z Zoją i czuwaniu nad tym, co się dzieje w jej rodzinnym kraju nie waha się. Jego przyszła żona jest piękna, delikatna i budzi w nim opiekuńcze emocje. Jedno jest pewne, zarówno on, jak i ona mają względem siebie tajemnice. Czy tak właśnie powinno być? Jak zareaguje Zoja, kiedy dowie się, ze Salvatore ma zamiar wrócić do Rosji? Co takiego skrywa Zoja? Czy grozi jej niebezpieczeństwo?
"Podstępne serce" to romans mafijny, który spowoduje, że i Wasze serca zabiją szybciej, a nawet trudno będzie się Wam przyzwyczaić do tej dynamiki. To drugi tom cyklu Bellomo i bardzo się cieszę, że miałam okazję go poznać. Autorka Lena M. Bielska potrafi czarować słowami, bardzo przyjemnie spędza się czas z jej książkami, cieszę się, że nie poprzestała na jednym tomie. Książkę czytało mi się naprawdę szybko, była interesująca i nie potrafiłam jej odłożyć na półkę. Bohaterowie książki przypadli mi do gustu, bardzo podobała mi się ich relacja i jej rozwój. Jeśli chodzi o wątek mafijny to musze powiedzieć, że jest odpowiednio rozrysowany, jest niebezpieczeństwo, nie ma jego przesytu. W książkach Leny M. Bielskiej można dostrzec fakt, że jej męscy bohaterowie nie słyną z okrucieństwa, ale znani są z tego, że dobrze traktują swoje kobiety. Mnie się to bardo spodobało, a Wam?

"Nigdy o niczym tak nie marzyłam, jak o ucieczce z zimnej Rosji kojarzącej mi się jedynie z cierpieniem i niemymi krzykami kobiet złączonych z mafią zgodnie lub przeciwko ich woli."
Salvatore Bellomo ma dwadzieścia pięć lat, jest bratem donna, stoi w jego cieniu. Od zawsze miał ambicje, marzenia, chce stanąć na czele mafii. Gdy przez aranżowane małżeństwo jego plany zaczynają nabierać realnego kształtu, Salvatore, ani chwili się nie waha. Ma poślubić Zoję Letową, córkę szefa Moskiewskiej Braci i przejąć po jej ojcu rządy?
Każdy z nich ma zupełnie inne oczekiwania, korzyści jakie ma im przynieść to aranżowane małżeństwo. Obydwoje nie przewidzieli tylko jednego, że połączy ich uczucie. Akcja powieści toczy się dynamicznie, intryguje rozwojem wydarzeń, zaskakuje zwrotami. Jest realnie, chwilami dosadnie, szczerze, pikantnie i niebezpiecznie. Ciekawie ukazani bohaterowie, to silne, złożone osobowości. Do obojga poczułam sporą sympatię. Zoja początkowo jest jedną wielką zagadką. To cicha, skromna dziewczyna, przeszła przez piekło na ziemi, robi wszystko, aby uciec od swoich oprawców, czy jej się uda? Salvatore urzekł mnie swoją osobowością, to empatyczny, młody mężczyzna, jednak zabrakło mu charyzmy, aby zostać szefem mafii. Uwagę zwraca postać Roberto, mam nadzieję usłyszeć o nim w kolejnych częściach. W całość umiejętnie, pikantnie, gorąco wplecione sceny seksu.
Tajemnice, intrygi, niedopowiedzenia bardzo nadszarpują cienką nic porozumienia i zaufania. Własne plany, ambicje przesłaniają wszystko inne. Uczucie, wzajemna fascynacja, pożądanie, które pojawia się zupełnie niespodziewanie. Stopniowo nabiera siły i przesłania wszystko inne. Silne więzy rodzinne, wzajemne wsparcie i pomoc w każdej sytuacji. Szacunek dla kobiet, brak tolerancji dla zdrady. Rodzina jest najważniejsza, a łamanie ustalonych praw niedopuszczalne. Mafia i jej niebezpieczne, brutalne oblicze, walka o wpływy, dążenie do władzy, próba utrzymania jej za wszelką cenę. Rosja, Moskiewska Brać tutaj rządzą zupełnie inne prawa?
Wciągający, intrygujący, nieprzewidywalny romans mafijny, Druga część porwała mnie tak samo jak pierwsza. Z niecierpliwością czekam na tom trzeci. Polecam :)

Zoja Letowa jest Rosjanką i ma dwadzieścia lat. Jest córką szefa Moskiewskiej Braci, którą chce poślubić dwudziestopięcioletni brat dona, Salvatore Bellomo. Młoda kobieta jest szczęśliwa na myśl, że wyrwie się w końcu ze swojego koszmaru i opuści rodzinny kraj. Ale Salvatore ma plan. W końcu biznes is biznes, ale czy aby na pewno? Co się stanie, gdy do gry włączą się uczucia? Czy serce można oszukać? Czy Salvatore otrzyma to, czego pragnie? Czy młoda mężatka będzie szczęśliwa? A może trafi z deszczu pod rynnę?
Z niecierpliwością czekałam na kontynuację "Rozdartego serca". Bardzo spodobała mi się historia Eve i Vita. Tom pierwszy zostawił mnie w niemałym szoku, co do finiszu wydarzeń. Całe szczęście, że autorka nie kazała zbyt długo czekać na tom drugi. I zostając na chwilę w temacie serii - należy czytać ją z zachowaniem kolejności. Możecie się co prawda skusić tylko na tom drugi, bo jakby nie było, jest on o kolejnej parze bohaterów, aczkolwiek ci z poprzedniego także się tutaj przewijają. Myślę, że zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest chronologia. W tej części autorka rozpoczyna od przygotowań do ślubu. Już na pierwszy rzut oka odrzuci mnie fakt, jaki jest ojciec panny młodej. To okrutny mężczyzna, który dosłownie tresuje swoją córkę niczym psa. Kara za karą. To co przeszła Zoja dosłownie mrozi krew w żyłach. Ale autorka nie podaje od razu całej tej historii na tacy. O nie. Serwuje niczym malutkie przystaweczki, by zaserwować finalnie danie główne, czyli całą bolesną i niezwykle szokującą przeszłość głównej bohaterki. To było mocne. Bestialskie i okrutne. Włos się jeżył a na twarzy wykwitł czysty szok. Mafia w całej okazałości. Piekła na ziemi i szefa oraz jego pomocników rodem z koszmarów. Autorka oddała cały ten mrok. Ryzyko i niebezpieczeństwo. Bezduszność i radochy z zadawania cierpienia innym. Zoja jest młodziutka. Skromna, niewinna i zahukana młoda kobietka. Jest pozytywną postacią w tej powieści. Sympatyczną i wzbudzającą cieplejsze uczucia. Największą niespodzianką były jej postępy i ta przemiana. Salvatore od początku zyskał w moich oczach. Nie prezentuje typowego zimnego i twardego mafiozy. To troskliwy, ciepły i onieśmielający brat dona. Wesołek z nutką drapieżnika. Sceny uniesień były niezwykle dopracowane. Z jednej strony subtelne, romantyczne a z drugiej pełne pasji, żaru i czystej chemii. Rozpalały zmysły. Od strony intryg i ciemnej strony mocy, czyli mafii autorka ciągle podkręcała akcja dostarczając co rusz nowych problemów swoim bohaterom. Burzyła względny spokój wywołując tornada mniejsze i większe. A wszystko było ze sobą spójnie połączone. Wątki były rozciągnięte do granic możliwości. Nie doszukałam się zbędnych opisów a dialogi, jak i cała historia wyszła nad wyraz naturalnie. Ogromne brawa za pełne realizmu makabryczne opisy a także za dołączenie humoru. Jedna scena tak mnie rozśmieszyła, że rozbolał mnie brzuch a z oczu poleciały łzy. Bomba. Już zacieram łapki na kolejny tom. Nawet mam swoje założenia, o kim będzie tom trzeci. Coś tam autorka nakreśliła pod koniec i szczerze powiedziawszy zżera mnie ciekawość. To jest na prawdę warta przeczytania seria. Zarówno tom drugi, jak i pierwszy. Każdy inny a jednocześnie spójny. Autorka ma niezwykle lekki i przyjemny z odbiorze styl. Wykreowane postacie są ciekawe i intrygujące. Nie giną w tłumie i nie są w żadnym aspekcie przegięte, czy sztuczne. Lektura wciąga od samego początku dostarczając wrażeń i emocji. To mroczna, niebezpiecznie ale piekielnie rozgrzewająca zmysły lektura. Zachęcam do jej czytania. Warto.