Mgła

"Można zwyciężyć i czuć się przegranym, a można przegrać i wciąż być zwycięzcą" Kolejne pokolenie Stoltmanów, próbuje poukładać swoje życie w tym okrutnym świecie. Annie ciężko odnaleźć się w szarości kolejnych dni, gdy jej codzienność jest pozbawiona obecności Marcusa. Jego niespodziewana śmierć wciąż odbija się głuchym echem a niezliczone myśli nie pozwalają jej spokojnie spać. Gdy na progu jej domu pojawia się Inge, Anna nie posiada się z radości. Jednak to nie pojawienie się ukochanej córki jest największą niespodzianką, skrywa ona pewną tajemnicę, która odmieni życie ich obu już na zawsze. Nie mogę nie wspomnieć o Zofii, w której drzemie ogromna siła i odwaga, co udowadnia, gdy po jednej z najgorszych traum życia, wstaje z wysoko podniesioną głową i z równą zaciętością, walczy o swoje marzenia. Daniił jest dla mnie zagadką. Z jednej strony bezwzględny i okrutny, z drugiej zaś ma w sobie iskierkę dobra, która wciąż się tli. Mam również wrażenie, że jeszcze nie powiedział ostatniego słowa. Anton i Eryka spotykają się ponownie po wielu latach, dużo starsi i bardziej doświadczeni przez los a jednocześnie wciąż sobie oddani. Szczęście, którego oboje pragną z tak wielkim utęsknieniem, może zostać im odebrane ponownie w najbardziej brutalny sposób. Kaszubi są niezwykle dumni ze swojego pochodzenia i kultury. Zarówno strona niemiecka, jak i rosyjska z uporem stara się zniszczyć wszystko co kaszubskie, ale to jak walka z wiatrakami. Mimo całej użytej siły i wyrządzonej krzywdy, nie są w stanie unicestwić tak niezłomnego narodu. Autorka z wielką starannością oddaje emocje poszczególnych postaci. Nie szczędzi opisów ich myśli i rozterek, przybliżając nam kolejno każdą z nich. Tak samo jest z pięknem kaszubskiej ziemi, której krajobrazy maluje dla nas słowami na kartach tej sagi. W każdym zdaniu widać pełne oddanie i miłość do Kaszub, ich tradycji i kultury. Jest to szósty tom i szczerze mówiąc nie jestem w stanie wybrać tego jedynego, ulubionego. Każdy z nich wnosi do całości swój unikalny element, bez którego ta saga nie byłaby tak niesamowita.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Ogień" jest szóstym tomem serii saga kaszubska i zarazem kontynuacją powieści "Sztorm", "Zemsta", "Krew", "Walka" oraz "Ogień". Powieści te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Daria ma tendencję do tego, że każdy tom kończy w taki sposób, że moje serce na chwilę przestaje bić, by później galopować w szaleńczym tempie, tak również było w przypadku "Ognia". Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Świetnie, że są tłumaczenia kaszubskich słów, zwrotów, a także gwary śląskiej, które niesamowicie ubarwiają tą historię. Fabuła została w niesamowicie interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Ja z ogromnym zaangażowaniem śledziłam to co działo się na kartach powieści. Bohaterowie natomiast zostali genialnie i bardzo autentycznie wykreowani, dodatkowo są niesamowicie różnorodni, wyznają różne wartości, borykają się z różnymi problemami, mają swoje wady i zalety, tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, a co za tym idzie, nawet mimo dzielących nas lat i okoliczności, śmiało możemy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne bolączki i dylematy moralne. Poznajemy tutaj także kilkoro nowych bohaterów, którzy wprowadzają sporo zamieszania do życia niektórych postaci, wywołując zarówno w nich samych jak i Czytelniku wiele skrajnych emocji i wrażeń. Nie ukrywam, że bardzo się zżyłam z tymi bohaterami. Ponownie razem z rodzinom Stoltmanów przeniosłam się na Kaszuby, Śląsk, do Danzig, czy Łeby. Autorka w niesamowicie plastyczny oraz pobudzający wyobraźnię sposób zobrazowała to co działo się w pod koniec trwania II Wojny Światowej, a także na kilka lat po Wojnie, a także w łagrach na Syberii. Ukazała co działo się na ziemiach kaszubskich kiedy "rządzili" tam czerwonoarmiści. Przedstawiła z czym musieli się zmagać mieszkańcy tamtych obszarów, jak trudne decyzje podejmować oraz jak tragiczne w skutkach niektóre z nich się okazały. Z zapartym tchem śledziłam to co działo się w życiu bohaterów oraz jak wszystkie toczące się wokół nich wydarzenia wpłynęły na relację rodzeństwa, ich rodzin oraz pobliskich mieszkańców. Muszę przyznać, że opisy niektórych sytuacji oraz wydarzeń naprawdę mocno mną wstrząsnęły i wywołały całą lawinę emocji - smutek, bezradność, strach, niejednokrotnie zdarzyło mi się uronić łzę nad tą niesprawiedliwością losu jaka spotkała niektóre z postaci. Bardzo współczułam bohaterom i jednocześnie z całych sił im kibicowałam. Wielokrotnie miałam ochotę wejść do tej książki żeby przytulić oraz wesprzeć Stoltmanów zapewniając, że od teraz już wszystko będzie dobrze. Z niektórymi stratami naprawdę ciężko było mi się pogodzić... Taka właśnie jest kolei losu... Jedni umierają pozostawiając w sercach bohaterów pustkę i smutek, a inni się rodzą wypełniając serca falą miłości i dodając siły. Wiele wątków ogromnie mnie zaintrygowało i czekam na ich rozwinięcie! Poraz kolejny Daria zaserwowała takie zakończenie, które pozostawiło mnie z szybko bijącym sercem, milionem pytań bez odpowiedzi oraz chęcią jak najszybszego poznania dalszych losów głównych postaci. Jestem pewna, że ta saga nie jednego Czytelnika skłoni do głębszych przemyśleń. "Mgła" to emocjonująca, poruszająca, bolesna i wartościowa opowieść o niełatwych wyborach, tragedii związanej z wojną, walce o szczęście oraz sile rodziny. To pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd historia, z którą cudownie spędziłam czas! Na szczęście już na horyzoncie kolejny tom, którego już teraz nie mogę się doczekać! Polecam!