Memory Almost Gone

? Po przeczytaniu pierwszego tomu miałam sceptyczne nastawienie do drugiej części. Obawiałam się, że znów będzie ta historia taka? zagmatwana? Jednak tym razem znacznie zwolniliśmy z tempem akcji i z zagadkami. W drugim tomie fabuła kręci się wokół miłości Amelii i Jonatana. Czy podobał mi się ten wątek romantyczny? do przeczytania recenzji

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Memory Almost Gone" jest drugim tomem dylogii memory i zarazem kontynuacją powieści "Memory Almost Full", zatem książki te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Pierwsza część bardzo mi się podobała i byłam ogromnie ciekawa dalszych losów bohaterów, dlatego czym prędzej sięgnęłam po "MAG". Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się szalenie szybko, ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam to co działo się w życiu Jonatana i Amelii. Fabuła została w interesujący, nietuzinkowy i bardzo wyciągający sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. W dalszym ciągu uważam, że bohaterowie zostali w genialny sposób wykreowani, zarówno ci pierwszo jak i drugoplanowi. Każda z postaci odgrywa tutaj istotną rolę. Bohaterowie są bardzo autentyczni, tacy z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne oraz spotkać ich w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy Amelii i Jonatana, co pozwoliło mi jeszcze lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się zmagają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje zyskali moją sympatię już w pierwszym tomie, w tutaj to totalnie skradli moje serce. Bardzo mi się podobała łącząca ich relacja. To, jak bardzo się wspierali, jak za wszelką cenę chcieli spędzać ze sobą czas. Ta część jest zdecydowanie mniej dynamiczna pod względem akcji, autorka bardziej skupia się na więzi łączącej bohaterów, pozwalając Czytelnikowi skoncentrować się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących Jonatanowi oraz Amelii. W tej części również nie brakuje zagadek i anagramów, a ja ponownie razem z bohaterami usiłowałam je jak najszybciej rozwikłać. W końcu otrzymałam odpowiedzi na pytania dotyczące przodków bohaterów i ten wątek naprawdę mi się tutaj podobał i został w interesujący sposób przedstawiony. Podobało mi się również to jak autorka oczami bohaterów przedstawiła Nowy Jork, coś niesamowitego, oczami wyobraźni również się tam niejednokrotnie przeniosłam i chłonęłam wszystkie widoki razem z Jonatanem i Amelią. "MAG" niesie za sobą potężny ładunek emocjonalny, poważnie! Tak naprawdę nie wiedziałam co przyniosą kolejne strony, nie sposób było rozszyfrować co się stanie jak historia bohaterów dobiegnie końca i bardzo mi się to podobało! Cieszę się, że autorka postawiła właśnie zaserwowała Czytelnikom właśnie takie zakończenie, chociaż uwierzcie, że czytając pierwszą jego część miałam łzy w oczach. "Memory Almost Gone" to emocjonująca, poruszająca, niebanalna, nietuzinkowa i zaskakująca historia, z którą cudownie spędziłam czas! Czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!

Jest to drugi tom dylogii "Memory Almost Full", więc nie piszę opisy by nic nie spoilerować. Dla tych co są wybredni w zakończeniach książkach autorka przygotowała aż dwa zakończenia historii Amelii i Jonatana. Nie martwcie się wszystko w jednej książce. Jest to fajny zabieg i oryginalny. Szczerze z pierwszym zakończeniem mogłabym żyć i nie mieć z tym problemu jednak byłam zbyt ciekawa jakie drugie zakończenie zaserwowała nam autorka. Jedno jest bardziej smutne a drugie urocze i radosne. Spodobało mi się również, że znajdują się małe cytaty czy informacje, które można zobaczyć pod światłem UV. Jednak jak sama autorka informuje w książce nie jest to konieczne do przeczytania jeśli się nie posiada takiej latarki. Bohaterów z czasem co raz bardziej polubiłam, w szczególności Xenona, jednak go mało było. Fabuła jest ciekawa i tak jak w pierwszej części znaleźć można zagadki czy anagramy, jednak ich jest zdecydowanie mniej. W tym tomie bardziej się skupia na relacji dwójki głównych bohaterów, którzy w głównej mierze znajdują się w Nowym Jorku. Ta książka daje bardzo fajny klimat podczas czytania i jest to lekka książka, przez co szybko i przyjemnie ją się czyta (oczywiście jest to również spowodowane piórem i warsztatem autorki). Miło spędziłam czas podczas czytania tej historii. 9/10

Takie książki jeszcze nie było!
Druga część zaskakującej historii Julii Biel ? "Memory Almost Gone".
Jonatan i Amelia stali się powiernikami szmaragdów i rodzinnych tajemnic, a wyjazd chłopaka do Ameryki zbliża się wielkimi krokami. Zakochani nie wyobrażają sobie tak długiej rozłąki, więc postanawiają razem wyjechać do Nowego Jorku.
Jonatan ma odbyć staż w firmie Bellamy Lion Constructions, a Amelia chce się zakręcić przy właścicielu firmy, który bez wątpienia naznaczył jej życie. Jednak musi się spieszyć, ponieważ czas nieubłaganie się kończy. Czy Jonatan i Amelia podejmą ryzyko i zawalczą o to, by mieć więcej czasu? Czy miłość naprawdę może pokonać wszelkie przeciwności? Czy może wszystko już dawno zostało przekreślone, a zakochanym nie jest pisany happy end?
Pisałam to niejednokrotnie, ale uwielbiam książki Julii Biel. Zdecydowanie jest moją komfortową autorką i zawsze potrafi wywołać uśmiech na mojej twarzy, zawsze potrafi mnie zaskoczyć. Po raz kolejny pokazała, że jej inwencja twórcza nie zna granic.
Dla MAF zarwałam nockę, wciągnięta w pogranicze pomiędzy snem a rzeczywistością i końcówką, która dosłownie zwaliła mnie z nóg. MAG wbił mnie w fotel, przeorał emocjonalnie i sprawił, że dosłownie chciałam rzucić książką w pewnym momencie.
W tej części z Poznania przenosimy się do przepięknego Nowego Jorku i Julia robi to w taki sposób, że czytając książkę, naprawdę czujemy się, jakbyśmy spacerowali z bohaterami po mieście, które nigdy nie śpi. Coś czuję, że kiedy pojadę kiedyś do Ameryki, to ta książka bez wątpienia będzie współtworzyć moją trasę po NY.
Na samym początku muszę wspomnieć o Jonatanie, który z każdą kolejną stroną coraz bardziej skradał moje serce. Ten chłopak to prawdziwy cud. To jak na każdym kroku pokazywał, ile znaczy dla niego Amelia, jak bardzo ją kocha i co jest w stanie poświęcić, rozczulało i zarazem łamało mi serce. I jeszcze smutniejsze w tym było to, że Amelia była również tego świadoma.
Dziewczyna rozdarta pomiędzy pewnym wyborem (o którym nie mogę napisać, bo byłby to mały spoiler), który tak naprawdę nie mógł się dzielić na dobry i zły, bo każdy wybór tak naprawdę kończył się czyimś cierpieniem.
Dziewczyna, która miała zbyt mało czasu, jednocześnie mając go w sam raz. Dziewczyna, która dzięki miłości trwała i odnajdywała siłę.
Nie mogę zapomnieć również o Xenonie. Ta postać jest po prostu genialna. Z niecierpliwością wyczekiwałam z nim scen, choć jednocześnie trochę się ich obawiałam. Jeśli zaczniecie czytać, będziecie wiedzieć dlaczego.
"Memory Almost Gone" to nie tylko pełna zagadek i tajemnic fantastyka młodzieżowa, ale przede wszystkim jeden wielki emocjonalny BUM! Ta książka jest wręcz napakowana różnymi emocjami, a autorka niczym za sprawą magicznej różdżki sprawia, że czytelnik odczuwa je wszystkie razem z bohaterami książki. Tutaj radość idzie w parze z żalem i strapieniem, smutek z nadzieją i szczęściem, zapał z cierpieniem i bólem, nienawiść z miłością i spokojem, utrata z akceptacją i zrozumieniem, ale również z tęsknotą.
Dodatkowo w środku i na okładce zostały ukryte niespodzianki niewidoczne gołym okiem i aby je poznać, wystarczy światło UV (lampa do paznokci się idealnie sprawdzi), jednak jej brak nie wpływa na podążanie za fabuła.
Fani twórczości autorki się ucieszą, bo w książce można znaleźć liczne easter eggi.
Do tego jeszcze dodajmy czarne strony, aż 3 dedykacje i coś, czego nie było jeszcze w żadnej książce, ale to już musicie sprawdzić sami.

"Memory Almost Gone" to książka, która zaskakuje na każdym kroku. Chcialabym Wam dokładnie opowiedzieć, co jest w niej takiego niesamowitego i nietypowego, ale zaspojleruję wtedy wszystko to, co najlepsze! Dlatego - chociaż z trudem - trzymam język za zębami. Mam jednak nadzieję, że sama świadomość tego, ile ta książka kryje cudów, zachęci Was do jej przeczytania! "??"
To, o czym mogę Wam powiedzieć, to ogromny emocjonalny rollercoaster, który Julka ponownie zafundowała swoim czytelnikom. Od śmiechu, przez morze łez, aż po zawał serca. Od romantycznych, różowych serduszek, po mroczne burzowe chmury... Mówię Wam, istna sinusoida! "??"
W tej części jest odrobinę mniej zagadek i anagramów niż w pierwszym tomie, za to znacznie mocniej rozwinięty został wątek paranormalny oraz... romantyczny! Tak jest, mamy tu romantasy w najlepszym wydaniu "??"
Zachwyciły mnie też easter eggi, które Julka poukrywała w całej książce. Nawiązania do innych jej książek znajdowałam z taką radością, z jaką dziecko znajduje prezenty pod choinką!
No i wydanie. Mistrzowskie, niepodrabialne, wyjątkowe. Doskonałe. Co tak bardzo podoba mi się w wydaniu "Memory Almost Gone?"
"??" Sekrety, które odkryjecie przy użyciu światła UV! Nie tylko okładka skrywa mnóstwo smaczków nawiązujących do fabuły (i innych książek Julki). Również we wnętrzu znajdziecie kilka tajemnic, które odkryjecie przy pomocy latarki UV!
"??" Wstawki graficzne! Billboardy, grafiki, gazety, notatki, znaki? Proszę bardzo!
"??" Czarne strony - kocham czarne strony! - z pewnymi tajemniczymi raportami...
"??" Odręcznie napisana dedykacja od autorki - dla wszystkich, którzy kochają słowa płynące prosto z serca!
"??" Rozwiązanie, jakiego jeszcze nie było! Zapytacie, po co komu dwie strony tytułowe i łącznie trzy dedykacje? Nie powiem! Musicie przeczytać MAG i dowiedzieć się osobiście!

"Memory almost Gone" to drugi i zarazem ostatni tom dylogii "Memory". Z tym tomem dostałam latarkę UV. Po co? Czytajcie do końca, a przekonacie się jaką rolę ona odgrywa w tej historii.
Po przeczytaniu "Memory almost full" wiedziałam, że będę musiała przeczytać kolejną cześć i już się jej nie mogłam doczekać. Książka dostarczyła mi tak wielu emocji, że to trudno opisać. Złamała serce nie jeden raz. Właściwie siedziałam z chusteczkami cały czas i wylewałam potoki łez. A nie zdarza mi się to za często podczas czytania. I jeśli lubicie takie wyciskacze łez, to po prostu musicie przeczytać obie części tej wspaniałej dylogii. Autorka potrafiła również nie jeden raz mnie zaskoczyć. Ale jak to nie powiem. Musicie sami przeczytać i poczuć to.
Kto czytał pierwszą cześć to już wie jakimi bohaterami są Jonatan i Amelia. Tym razem udają się razem do Nowego Jorku. Jonatan ma tam odbyć staż. Natomiast Amelia odkrywa nowe rzeczy i coraz bardziej oddala się od chłopaka. Jak dalej potoczy się ich życie? Nie zdradzę. Musicie sami przekonać się.
Na uwagę zasługuje również wydanie tej książki. Nie tylko przepiękna okładka, ale również środek. Wraz z egzemplarzem książki dostałam latarkę UV. Otóż w książce znajdują się zagadki, które musimy rozwiązać. I oprócz kartki papieru i długopisu przyda nam się i taka latarka. Warto też przyjrzeć się bliżej okładce. Może i ona coś skrywa.

Jonatan i Amelia postanawiają wspólnie odkryć resztę tajemnicy. W tym celu wysuszają do Nowego Jorku. Ich cel to Bellamy Lion Constructions a tak dokładnie to jej właściciel, który naznaczył życie Amelii.
Czy uda im się oszukać czas? Co jeszcze uda im się odkryć? Jak zakończy się ich historia miłosna?
Och, jak ja się cieszę, że miałam możliwość przeczytania tej powieści tuż po ukończeniu pierwszej części.
Kontynuacja losów Amelii i Jonatana okazała się być jeszcze bardziej wciągająca i zaskakująca. Już bez znaczącego wpływu anagramów, jak wcześniej, ale za to ze światełkiem UV, które pozwala zgłębić się w tajniki historii. Oczywiście to nie jest obowiązkowy element do czytania ale polecam się zaopatrzyć. Osobiście bardzo lubię takie zagadki i urozmaicenia w tekście.
Amelia i Jonatan w dalszym ciągu zbierali ode mnie plusiki. Ich kreacja nadal jest pozytywna i bez zastrzeżeń. Bardzo polubiłam ich osobowości i z przyjemnością śledziłam ich poczynania.
Akcja. Tu kochani działo się tak wiele, że obawiałam się o moje serce. Najpierw autorka zaserwowała bombę, które złamana moje serce a potem dała nadzieję. A ta? Musicie przeczytać smaki i zobaczyć jak zakończy się ta niesamowita historia.
Wow. Świetna lektura. Nie spodziewałam się, że będzie tak bardzo wciągająca i pasjonująca. Spędziłam z nią cudowne chwile. Zdecydowanie warto ją przeczytać jeśli lubicie motyw jawy i snu, magii czy paranormal. Oczywiście z zachowaniem chronologii. Dla mnie super.
Polecam

"Kochałam go nie tylko dlatego, że dawał mu poczucie, że jestem ważna, wyjątkowa, cenna. Że warto się o mnie starać. Kochałam go dlatego, że był dobrym człowiekiem, dbał o rodzinę, kochał swoich bliskich i potrafił im wybaczać, niezależnie od tego, jakie rany mu zadano (...)"
"??"??"??"
Obrazująca ogromną determinację w walce o miłość i szczecie.
Meandrująca w przeszłość, która boli jak sól wciaż sypana na otwarte rany.
Rozdzierająca serce i niosąca cichą nadzieję na lepsze jutro.
"Memory Almost Gone" to dalsze losy Amelii i Jonatana. Ich historia jest niezwykle bolesna. Pełno jest w niej tajemnic, niewyjaśnionych spraw, sytuacji pełnych wzruszeń.
Pełno jest w niej także miłości, niesamowitych więzi, przyjaźni.
Julia Biel, zaprasza nas do Nowego Jorku. Właśnie tu dzieje się akcja powieści.
Dla Amelii i Jonatana, to miasto ma szczególne znaczenie.
Tutaj mają możliwość zdarzenia się z przeszłością, zrozumienia jej i być może pogodzenia się z nią...
Tutaj stają twarzą w twarz z przeznaczeniem, od którego nie sposób uciec.
Tutaj mają możliwość uzyskania odpowowiedzi na wiele nurtujących ich pytań.
Tylko czy będą one dla nich satysfakcjonujące?
Czy właśnie takich się spodziewają?
"Memory Almost Gone" to książka, która wzbudza wiele emocji.
Podczas, gdy "Memory almost full" pozostawiła mnie totalnym osłupieniu, tak "Memory Almost Gone" nie tylko odkryła przede mną wszystkie karty, ale także sprawiła, że w oku zakręciła się łza.
Niesamowita pod każdym względem.
Nieprzesadzona.
Nieprzesłodzona.
Z zakończeniem, które łamie serce... równicześnie je scalając.
Dylogia "Memory" będzie tą, która zostanie w mojej pamięci na długo.
Oczarowała mnie.
Zafascynowała.
Totalnie oszalałam na jej punkcie!
Jestem przekonana, że skradnie jeszcze niejedno czytelnicze serce "??"??"??"
Polecam "