Inspektorat Puławski ZWZ/AK - WiN 1939-1949

Opis produktu:

Długoletnia propaganda i powielany w niej obraz postawy Odrodzonego Wojska Polskiego utworzonego z Żołnierzy Armii Berlinga i Armii Ludowej oraz formacji podległych Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego w walce o "utrwalenie władzy ludowej", milczenie o powodach pozostawania Żołnierzy Armii Krajowej w podzie­miu już po wyparciu Niemców z ziem polskich i o przyczynach funkcjonowania nie­podległościowej konspiracji antykomunistycznej sprawiło, że obraz AK był nie tylko zniekształcony, ale zafałszowany. Funkcjonował w wersji utrwalanej przez władze, jako podziemie bandyckie, skupiające reakcję, wrogo nastawioną do przemian społeczno-ustrojowych. Wizerunek ten utrwalały liczne tendencyjne publikacje książ­kowe i prasowe oraz wspomnienia ludzi "bezpieki" kształtujące "czarną legendę" o powojennym podziemiu. Utrwalały ją także sztuki teatralne i filmy fabularne, zohy­dzające ludzi walczących o niepodległość kraju. Przedstawiały one członków organi­zacji konspiracyjnych jako bezwzględnych morderców i bezideowców, dopuszczających się bezprzykładnych okrucieństw. A przecież w 1945 r. masowe represje komunistycznych władz bezpieczeństwa, kierowane przeciwko żołnierzom AK i NSZ, zmusiły do ucieczki do lasu tysiące młodych ludzi. Dla wielu z nich był to prawdzi­wy dramat. Wykrwawione w okresie okupacji niemieckiej pokolenie "Kolumbów" zostało zmuszone do podjęcia walki z nowymi okupantami, tym razem przy całkowi­tej obojętności świata i bez szans na zwycięstwo. świadomość tego mieli już w chwi­li, kiedy trwając w wierności swym ideałom, podejmowali walkę w szeregach anty­komunistycznego podziemia.
Okres po 1944 r. traktowano jako czas szybkiej destrukcji i marginalizacji konspi­racji prolondyńskiej, której etapy wyznaczały: rozkaz o rozwiązaniu Armii Krajowej, aresztowanie przywódców Polski Podziemnej, utworzenie Tymczasowego: Rządu Jedności Narodowej, rozwiązanie Delegatury i Rady Jedności Narodowej, przepro­wadzone reformy (rolna i nacjonalizacji przemysłu), stopniowe rozszerzanie wpły­wów i utrwalenie zdobytej władzy przez prosowiecką lewicę. Żołnierzy podziemia poakowskiego nazywano pogardliwie zaplutymi karłami reakcji lub bandytami reak­cyjnego podziemia. W ten sposób starano się zamazać wynikającą z pobudek ideowych działalność zmierzającą ku obronie suwerennych praw Rzeczypospolitej.