Rozmowy z przyjaciółmi

Z książką pt. "Rozmowy z przyjaciółmi" postanowiłem się zapoznać na fali mojej fascynacji autorką Sally Rooney wywołaną poprzez jej najbardziej znaną pozycję czyli "Normalni ludzie", która wywołała wiele kontrowersji, a dla mnie była kapitalną powieścią o skomplikowanych relacjach międzyludzkich. "Rozmowy z przyjaciółmi" to debiutancka powieść irlandzkiej autorki, a mnie zwykle ciekawią literackie początki pisarzy/pisarek, którzy/które wzbudzają moją sympatię do ich twórczości. Osobiście liczę na wydanie w Polsce pozostałych powieści Rooney, bo ta autorka jest tego warta, sposób jej narracji jest bardzo oryginalny, oszczędny, nie upiększający rzeczywistości, a dodatkowo porusza wiele ważnych społecznie tematów.
"Rozmowy z przyjaciółmi" to książka w pewnym stopniu bazująca na romansie, jednak innego typu niż w "Normalni ludzie". Głównymi bohaterkami jest studentka i początkująca pisarka Frances, a także jej była dziewczyna, a teraz przyjaciółka Bobbi. Poznajemy również historię osób, które obracają się w bliskim otoczeniu głównych bohaterek, jednak skupiamy się głównie na Frances i jej romansie z żonatym mężczyzną o imieniu Nick. Śledzimy nawiązującą się między nimi relacje, a także prywatną korespondencję. Możemy również zaobserwować iż Frances ukrywa ten romans.
Jest to powieść o związkach we współczesnym świecie, jednak nie jest to generalizacja, a przedstawienie jednostki (głównie Frances), jej wewnętrznych problemów, których ona sama nie była świadoma na początku tej historii. Jednak dochodzi do nich po czasie będąc wystawioną na skomplikowane przeżycia i relacje. Widzimy to za pomocą tych tytułowych rozmów z przyjaciółmi, jednak pytanie brzmi czy to są faktyczni przyjaciele Frances? Można mieć co do tego wątpliwości, które wprawiają czytelnika w pewien dyskomfort.
Ja osobiście bardzo się wciągnąłem i zaangażowałem w historię Frances. Przeżywałem razem z nią to czego ona doświadczała, acz czułem także pewną barierę która prawdopodobnie była zamierzona przez autorkę. Oczywiście nie jestem w stanie się w pełni utożsamić z główną bohaterką, choćby dlatego że nie jestem kobietą, a tu mamy opisanych wiele spraw bezpośrednio związanych z kobiecością.
Nie podobały mi się niektóre zachowania bohaterów, z drugiej strony trudno było mi je jednoznacznie ocenić, a nawet zacząłem je przyjmować takie jakie są, ponieważ mam świadomość że takie rzeczy się dzieją, a to było sprawne, rzeczowe i skrupulatne opisanie relacji, w pewien sposób piękne, pozbawione emfazy, wręcz proste. Dlatego też tę powieść czyta się bardzo naturalnie i swobodnie.
Warto zwrócić na pewien podobny motyw w obu powieściach Sally Rooney. Zarówno w "Normalni ludzie" jak i "Rozmowy z przyjaciółmi" głowni bohaterowie są pozbawieniu ojców. Ich nie ma w tych powieściach. Kolejnym podobnym motywem jest oparcie fabuły na trudnych relacjach międzyludzkich, niektórzy mówią że te książki są o niczym, ale to nie prawda. Te książki są o wszystkim, czyli o życiu, i tym wszystkim co życie zawiera, a więc miłości, pożądaniu, seksie, związkach czy po prostu ludziach.
Książkę "Rozmowy z przyjaciółmi" polecam każdemu komu spodobali się "Normalni ludzie", takie osoby na pewno się nie zawiodą, a jeśli ktoś nigdy nie czytał nic od Sally Rooney to zdecydowanie polecam zacząć swoją przygodę z tą autorką od "Rozmowy z przyjaciółmi", ponieważ ta powieść jest jednak prostsza w odbiorze, a także mniej kontrowersyjna. W każdym razie jest to kawał bardzo dobrej, współczesnej powieści obyczajowej.

"Rozmowy z przyjaciółmi" to debiutancka powieść irlandzkiej pisarki, Sally Rooney, należącej do pokolenia milenialsów. W Polsce znana jest już druga pozycja jej autorstwa "Normalni ludzie", która została zekranizowana i dostępna jest do obejrzenia na platformie HBO. "Rozmowy z przyjaciółmi" wzbudzają skrajne odczucia, poruszają nasz wewnętrzny emocjonalny barometr, konfrontując z tym, co być może było nam obce, a teraz rozpoznajemy jako cząstkę własnego życia lub czegoś, co nieuchwytnie przejawia się gdzieś "między wierszami". To spojrzenie na ludzkie odczuwanie i zmienność emocji obnażone ze wstydu, który tak często nas ogranicza. Spojrzenie na to, jak wewnętrzne przekonania i poglądy definiują nasze życie i jak różne stanowiska możemy zająć w niejednoznacznej interpretacji świata.
Co do samej fabuły? Frances i Bobbi są studentkami, wspólnie występują na slamach poetyckich. Kiedyś były w związku, ale obecnie pozostają w relacji opartej na przyjaźni. Podczas jednego z wieczorków poetyckich dostrzega je znana dziennikarka, Melissa. Dziewczyny wzbudzają w niej ciekawość, więc postanawia napisać o nich artykuł. Podczas wspólnych kolacji i spotkań w domu Melissy poznają jej męża Nicka. Od tego momentu losy bohaterów splatają się ze sobą, a pojawiające się uczucie między Frances i Nickiem staje się głównym wątkiem powieści.
Historia nie zamienia się, jak mogłoby się zdawać, w zwykłe romansidło, bowiem narracja należy do Frances, a ta z kolei jest niezwykle twórczą, a zarazem chłodną obserwatorką otaczającej rzeczywistości. Zdarzenia interpretuje z dystansem ale i głębią, budując wokół siebie niewidzialną powłokę. To opowieść pełna autentyczności, wypełniona emocjami jakie mogą zrodzić się w ludzkim ciele, a kunszt z jakim zostają wyrażone - dosłownie, ale zarazem nieuchwytnie - pozwala odróżnić ją od innych pozycji, ukazując zawiłą relację rodzącą się między dwojgiem ludzi, podszytą lękiem, strachem, motywowaną miłością czy też trwającym zauroczeniem. Nie bez komentarza pozostaje również fizyczność ? ludzkie ciało staje się odzwierciedleniem ducha, podkreślając wymiar i nakreślając intensywność doznań emocjonalnych. Ta dwuwymiarowość jest charakterystyczna dla twórczości Rooney.
W powieści miłość ma wiele odcieni i barw. Budzi między innymi pytania na temat tego, czy można kochać więcej niż jedną osobę, czy istnieje przymus kochania własnych rodziców mimo wyrządzonych krzywd i czy niezdolność do miłości sprawia, że przestajemy być dobrymi ludźmi lub też tracimy wolność. Sama zdrada rozważana jest w kontekście poliamorycznych związków, czy ludzka natura umożliwia ich funkcjonowanie, czy wręcz przeciwnie, skazani jesteśmy na monogamię. Pojawia się też kwestia rodzicielstwa i wpływu doświadczeń z dzieciństwa na schematy ludzkich zachowań w dorosłości.
Sally Rooney pisze w sposób, który otwiera nam nowe drogi i uwidacznia różne perspektywy. Styl jaki prezentuje pozwala doświadczyć swobody i przestrzeni w myśleniu, przez co sami poprzez pojawiające się w nas emocje, możemy budować własne poglądy na tematy nurtujące bohaterów książki. Kto poznał już "Normalnych ludzi" wie, że Rooney, mimo tego, że porusza trudne kwestie, czyta się szybko i lekko. Jest to pozycja godna polecenia dla wszystkich, którzy lubują się w wielowymiarowej, introspektywnej narracji, a przy tym są zaintrygowani tematem współczesnych związków międzyludzkich.