Wbrew pozorom

Jest i ona- genialna, przezabawna, z charakterem książka Magdaleny Szponar "Wbrew pozorom".
Tom drugi serii "Biuro". Nie miałam wiele cierpliwości, aby na nią czekać i bardzo się cieszę, że nie trzeba było czekać zbyt długo!
Pierwszy tom skradł moje serce, ale zostawił nieco miejsca na drugą część. Ta wypełniła moje serducho w całości!
Uwielbiam powieści, które tworzy Magdalena. Swoim piórem rozkochała mnie już po swoim debiucie i nie ma nic dziwnego w tym, że czekam na kolejne powieści jak dzieci na prezenty pod choinką.
Jestem zdania, że autorka ma nietuzinkowy styl.
Potrafi przede wszystkim rozbawić- a to uważam za sztukę, ponieważ nie jest to wcale takie proste, żeby coś było zabawne, a nie żałosne. Magda zdaje swoim stylem na celujący.
Oprócz uczuć, które potrafi świetnie wkomponować ma także dar do treści. Jej książki są zawsze z pomysłową fabułą.
Humor, to coś co ma dla mnie zawsze miejsce pierwsze w książkach autorki. Tego chyba zawsze oczekuje, bo to jest takim znakiem rozpoznawczym. Romanse w wykonaniu Magdy są pikantne, ale ten humor! Tego zawsze się chce i na to się czeka.
W tym tomie mamy na pierwszym planie Przemka- jego postać była od początku dla mnie bardzo intrygująca.
Jego sprzeczki z bohaterką były jak iskierki tańczące w ogniu. Odniosłam wrażenie, że te kąśliwe dialogi były takim zapalnikiem pożądania.
Tę książkę przeczytałam w błyskawicznym tempie. Dostałam naprawdę wiele. Biurowy romans z dobrą i nieprzewidywalną fabułą. Asystentka z ciekawymi cechami osobowości. Gorące sceny, przyprawiające o szybsze bicie serca.
Trzy razy tak! Gorąco polecam i z niecierpliwością czekam na kolejne powieści autorki.

"Wbrew pozorom" to drugi tom serii "Biuro" autorstwa Magdaleny Szponar. Autorka ponownie zabiera nas do świata braci Ostrowskich, tym razem przybliżając postać młodszego z nich ? Przemka. Na wstępie od razu ucieszę osoby znające pierwszy tom - autorka i w tej części nie zapomniała o Róży i Danielu, dowiadujemy się co u nich słychać. Dlatego jeśli nie czytałeś pierwszej części to warto się z nią zapoznać, na pewno tego nie pożałujesz. Druga informacja to taka, iż w książce znajdują się sceny intymne, warto mieć również to na uwadze sięgając po nią.
Jest to pozycja, która należy do grona "jak zaczniesz to trudno będzie odłożyć ją na potem". Pobudza ciekawość, wyobraźnię a przede wszystkim wciąga. Autorka ponownie udowodniła, że ma wszystko przemyślane a jej styl jest lekki i bardzo przyjemny. Mamy tu do czynienia z tajemnicą z przeszłości, dużą dawką humoru oraz erotyki, a także z przesłaniem. O co i o kogo chodzi nie zdradzę, to musicie odkryć sami.
Bohaterowie ponownie fajnie wykreowani, choć momentami Róża wydawała mi się jakaś tak inna. No ale nie ona tutaj gra pierwsze skrzypce. Główną bohaterką jest Ewa, nowa asystentka braci Ostrowskich i postać, którą albo będzie się lubić, albo będzie się ją odbierać jako irytującą. Czemu? Otóż nasza ma dużą tendencję do prowadzenia kłótni ze swoim wewnętrznym ja, i tutaj podkreślę, że nie są to jednorazowe przypadki. Dyskusje te oraz komentarze są bardzo humorystyczne mimo to wiem, że niektórych wewnętrzny dialog w takiej ilości może męczyć. Osobiście uśmiałam się przy im. Jeśli chodzi o Przemka to postać, która intrygowała już w pierwszym tomie a tutaj poznajemy go bliżej i to spotkanie jest warte każdej chwili. Przekonana jestem, że swoim zachowaniem nie raz Was będzie wkurzał, rozczulał czy intrygował. Po więcej odsyłam do książki.
"Wbrew pozorom" to bardzo przyjemna, humorystyczna historia, która atakuje czytelnika sporą dawką emocji. Osobiście nie mogę uwierzyć, iż to koniec serii. No, chyba że znajdzie się jeszcze jakiś zaginiony brat. Pomarzyć można. Bardzo polecam Wam nie tylko tę część, ale i całą serię!

Ewa Sokołowska nie miała łatwego dzieciństwa. A jednak jej się poszczęściło i teraz ma wszystko, czego potrzebuje. Poza jednym - przyjacielem z dzieciństwa. To on stawał ją bronić. To on sprawił, że uwierzyła w dobro.
Teraz, po latach, ze zmienionym nazwiskiem stara się o posadę asystentki dla braci Ostrowskich: Daniela i Przemka. Niestety podczas rozmowy rekrutacyjnej kobieta zauważa, że Przemek jej nie pamięta. A na dodatek jest zajęty. Mimo wszystko Ewa otrzymuje pracę i stara się ze wszystkich sił podchodzić do niej w pełni profesjonalnie. Problem w tym, że Przemek zbyt silnie na nią działa.
Czy Przemek sobie ją przypomni? Czy Ewa zdecyduje się na zachowanie wykraczające poza pracę biurową?
Jak ja uwielbiam twórczość Magdy. Po każdą kolejną premierę sięgam w ciemno a potem z dumą patrzę, jak w mojej biblioteczce kolekcja wydanych przez autorkę książek się powiększa. Taki widok niezwykle cieszy nie tylko oko, ale przede wszystkim serce.
Serię "Biuro" rozpoczęła historia Róży i Daniela, starszego "Ostrego". Już wtedy były fajerwerki. Ale teraz to dopiero było gorąco!
Na samym początku może wspomnę, by podczas czytania niczego nie pić ani nie jeść. Książka jest tak humorystyczna, że grozi to opluciem i zakrztuszeniem - no chyba, że macie pod ręką jakiegoś seksownego prywatnego bohatera aby pomóc w razie potrzeby, hehe.
Normalnie autorka popłynęła z humorem. Śmiałam się tak, że bolał mnie brzuch. Śmiałam się tak, że wycierałam łzy. Szczególnie jedna scena z gryzoniem (ups, coś zdradziłam ale musiałam o niej wspomnieć). Brawa za wyobraźnię. Brawa za to, że aż tak mogło być wesoło. Tak rozbrajająco wręcz. Ale czemu się tu dziwić, skoro główna bohaterka to taka torpeda.
Co ja z nią miałam! Sprytna i przebojowa, jak podaje opis. Ale oprócz tego odważna, temperamentna. Drażnił ptaszek kocurka, że aż miło. Testował mu nerwy a mi dostarczał rozgrywki. Od samego początku na mej twarzy zagościł uśmiech, który dosłownie tylko chwilami malał. Ale za to podczas czytania otrzymałam także róż na policzkach. Dlaczego? Bowiem sceny uniesień, jak i sam opis całości upodobań głównego bohatera zdecydowanie działał na zmysły. Pokazany został świat ludzi, którzy cenią sobie grzeszne, lubieżne i odważne zachowania. Ale w taki sposób, że aż skręca z ciekawości na to, co jeszcze się wydarzy.
Perfekcyjnie budowanie napięcia i tej pozytywniej nerwowości w oczekiwaniu na to, co jeszcze spotka bohaterów. A że autorka nie zwalniała w zaskakiwaniu i dostarczaniu wrażeń to było Baaardzo gorąco. Baaardzo zmysłowo. Baaardzo nieprzewidywalnie. Szczególnie na finałowych scenach, kiedy dosłownie zbierałam szczękę z podłogi. Do samego końca nie było mowy o nudzie. Na, dla niej nie było nawet milimetra wolnej szczeliny, aby wetknęła choćby włos, hehe.
I to jest właśnie jedna z tych książek, i jedna z tych autorek, nad którymi za każdym razem rozpływam się w czystym zachwycie. Czytanie takich powieści to czysta przyjemność. Raj dla mej czytelniczej duszy. Pełna satysfakcja osiągnięta i zostawiony został Ogroooomny niedosyt. Także kolejna powieść potrzebna na już! Szczególnie, że styl, budowanie napięcia, kreacja bohaterów i prowadzenie akcji w stu procentach, a nawet i więcej ponad skalę, pokrywa moje wymagania.
Także jeśli jeszcze nie poznaliście Ostrych, to koniecznie nadrabiajcie. Jak za każdym razem zachęcam do trzymania się chronologii, choć nie jest to wymagane. Ale nie oszukujemy się - po co odbierać sobie tę przyjemność? Bez sensu. Od razu najlepiej łapcie oba tomy. Tak, to zdecydowanie najbardziej korzystne rozwiązanie.
Polecam
...

"Wbrew pozorom"
No i drugi tom za mną. Teraz myślę czy to koniec czy będzie więcej. Na moje mogłaby się ta seria nie skończyć. Choć w sumie jak tak dalej pójdzie to moja druga połowa uzna mnie za wariatkę. Już dziś chodził, spojrzał na mnie i subtelnie skomentował gdy czytałam : "A ty znowu rżysz" "??" ale jak się nie śmiać ? No Kochani tu się nie da.
Choć bez wątpienia ta część nie miała w sobie aż tyle humoru co pierwsza, jednak wciąż go nie brakowało. Czego było w zamian więcej ? Tak jak autorka obiecywała - namiętności. Nie tyle żeby zaraz uznać to za totalny erotyk ale...było gorąco.
Przemek był w pierwszym tomie zauroczony Różą, wręcz zły, że jednak to Daniela pokochała. Gdy Ostry poluzował słynne w Mordowni reguły, Przemek postanowił na miejsce Borysa, który odchodzi na emeryturę, zatrudnić...asystentkę. I ma zamiar wybrać taką, która idealnie nadaje się by ją niecnie wykorzystać.
Akurat o to stanowisko postarała się Ewa, perfekcyjnie eliminując konkurencję. Ma nadzieję, że Przemek pozna w niej tę małą dziewczynkę z bidula, w którym razem wylądowali i będzie miała okazję powiedzieć mu o faktach z jego życia, o których nie ma pojęcia. Jednak on jej nie poznaje. Co z tego wyniknie ?
Nie wiem w sumie, która z bohaterek jest bardziej szalona, niebezpieczna i nieobliczalna "??" Ewa kłóci się sama z sobą, ze swoim wrednym Alter ego i jest to momentami przekomiczne. Zarówno ona jak i Przemek mają silne i dominujące charaktery. Ale na co dzień młodszy z braci Ostrowskich jest przyjazny i sympatyczny. Nikt nie zna tak naprawdę jego mrocznej strony, zachowań jakie są dla niego standardem po pracy, gdy może być w pełni sobą.
No właśnie. Tu zaczyna się ta namiętność, mamy tu sceny które rozpalą wielu.
Oj temperatura będzie gorąca.
Już w pierwszym tomie niesamowicie spodobał mi się styl, humor i to w jaki sposób autorka kreuje bohaterów. Tu nadal nie mam zastrzeżeń. Myślałam co prawda, że tajemnica Ewy będzie większą bombą i bardziej namiesza ale nie jestem rozczarowana. I tak nie brakuje wrażeń. Tych dwoje potrafi zapewnić masę atrakcji i nam i sobie nawzajem "??"
Oboje mają cel, jednak z każdą wspólnie spędzoną chwilą, ulega on zmianie.
Przemek chciał tylko przygody, jednak atrakcyjna, inteligentna i niesamowicie pociągająca Ewa działa na niego jak nikt inny, przez co zaczyna czuć coś czego zupełnie się nie spodziewał.
Ona z kolei jest rozczarowana tym, że jej nie poznał i tym jak mimo tego, że wszystko wskazuje na to, że jej prezes jest zajęty, to się do niej perfidnie dostawia. Co się stanie gdy oboje poznają prawdę ?
Intrygowały mnie tajemnice przeszłości braci Ostrowskich i ten wątek mógł być nieco bardziej rozbudowany ale autorka skupiła się na relacji par jakie rządziły w poszczególnych tomach. Przeszłość była dodatkiem, nie na niej mieliśmy się skupiać.
To lekki romans biurowy z humorem i gorącymi scenami, nie dramat. I zdecydowanie oba są świetne na poprawę humoru czy na pokonanie kryzysu czytelniczego. Ten tom podobał mi się bardzo, choć pierwszy chyba bardziej "??" w sumie najbardziej polubiłam Róże i Przemka, więc może niech będzie jednak po równo.
Świetna książka i bardzo się cieszę, że mogłam ją przeczytać. Czy ktoś z Was jeszcze tego nie zrobił ? Mam nadzieję, że nie będziecie tego odkładać...już czekam na kolejną książkę Magdaleny "

Ewa stara się o posadę asystentki braci Ostrowskich. Przyszłym szefem kobiety może zostać Przemek, jej przyjaciel z dzieciństwa, lata temu byli ze sobą blisko, jednak ich drogi się rozeszły. Podczas rozmowy rekrutacyjnej Ewa orientuje się, że Przemek jej nie poznaje, a z jego rozmów wnioskuje, że ten jest zajęty. Czy Przemek w końcu rozpozna kobietę? Jak potoczą się losy bohaterów?
To już moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a drugie z Braćmi Ostrowskimi w roli głównej, "Wbrew pozorom" jest drugim tomem cyklu biuro, pierwszy tom to "Wbrew regułom" i chociaż książki opowiadają o innych bohaterach, to najlepiej czytać je w odpowiedniej kolejności. Od początku byłam ciekawa jak potoczy się "znajomość" bohaterów i w jakim momencie Przemek załapie, że zna Ewę. Tak jak i w poprzednich książkach autorki, tak i tutaj mogłam liczyć na dużo poczucia humoru, ale i tych bardziej namiętnych scen. Historia przedstawiona jest z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi zdecydowanie lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, zrozumieć ich decyzje i postępowanie. Ewę polubiłam od samego początku, za to Przemek czasami swoim zachowaniem działał mi na nerwy, miałam wrażenie, że to dzieciak w ciele mężczyzny. Natomiast ich potyczki słowne często sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech, jedno jest pewne, z tymi bohaterami nie będziecie się nudzić. Oboje wiele doświadczyli w przeszłości, która z pewnością odcisnęła piętno na ich dotychczasowym życiu i właśnie dlatego mają taki, a nie inny stosunek do życia. Ogólnie dobrze się bawiłam czytając tą książkę, miło spędziłam czas z bohaterami i z chęcią sięgnę po inne książki autorki, jestem pewna, że jeszcze nie jednym mnie zaskoczy. Moja ocena 7/10.

Wbrew regułom było świetne! Jeśli macie niedosyt, tak jak ja "??" to zapraszam na kontynuację! Wbrew pozorom opowiada o młodszym z braci Ostrowskich. Przemek może nie jest Ostry, ale zdecydowanie Pikantny "??"
Książki Magdy mogłabym czytać w nieograniczonych ilościach. Jak tylko widzę kolejną pozycję spod jej pióra, wiem, że muszę ją mieć "??" Kto jeszcze nie zna twórczości autorki niech to prędko nadrobi!
Zdecydowanie warto "??"
Przemek uchodzi za tego dobrego policjanta w firmie. Daniel to nieprzystępny furiat, który niczym smok zionie ogniem i śmierdzi siarką. Jego młodszy brat natomiast pełni rolę tego nadwornego błazenka, który śnieżnobiałym uśmiechem i luźną rozmową gasi pożary i ratuje firmę przed masowymi zwolnienia. Nasz śmieszek, skrywa jednak pewną tajemnicę. Trudne dzieciństwo odcisnęło na nim swoje piętno, a głęboko ukryte demony chcą wyjść na powierzchnię za każdym razem, kiedy ona jest blisko. Ewa natomiast stara się o stanowisko asystentki braci Ostrowskich tylko z jednego powodu.
Przeszłości.
Cudowna gra słów, świetnie wykreowani bohaterzy i duża dawka poczucia humoru. Czyli wszystkie cechy charakterystyczne twórczości Magdy! Zabawa w kotka i muszkę, łowcę i zwierzynę, psa z kotem, ale takim z pazurami "??" charakterni nastolatkowie w wydaniu dla dorosłych. Nie sposób się nie uśmiechnąć "widząc" ich potyczki. Nie zabraknie też rozczulających momentów i tych podsycających emocje, czy rozbudzających wyobraźnię, szczególnie niegrzecznych czytelniczek "??"

Ludzie od dawna stwarzają wokół siebie pozory, które sprawiają, że w określony sposób są odbierani przez otoczenie. Niektórzy stawiają na chłodną fasadę, za którą kryją się ludzie o dobrym sercu, które wielokrotnie było już pokiereszowane. Inni natomiast za maską świetnego kompana, skrywają swoje prywatne demony i problemy. Jedno jest pewne- nie można ludzi oceniać na podstawie właśnie pozorów. Bo dopiero próba wglądu za wyspecjalizowaną do perfekcji prezencję, pozwala naprawdę poznać drugiego człowieka i ocenić. Lecz, wbrew pozorom, nie jest to takie proste.
Przemek jest dobrym policjantem w rodzinnej firmie. Każdy pracownik woli zwrócić się do niego, omijając przy tym szerokim łukiem jego warczącego na wszystko i wszystkich brata. To on jawi się jako zabawny, dobry kumpel, znający szczegóły z życia podwładnych, gotów do pomocy i zdecydowanie ludzki, zwyczajnie przystępny. Jednak kryje w sobie maniaka kontroli, o którym mało kto wie, a także groźnego przeciwnika zarówno w życiu zawodowym jak i prywatnym. Gdy obierze sobie jakiś cel nie ma takich przeszkód, których by nie pokonał, by go osiągnąć. Kobiety to dla niego temat nieznany, przynajmniej w kwestii związków, bo jeśli chodzi o inne tematy to jest w tym praktycznie mistrzem. Czy ktokolwiek będzie w stanie skruszyć jego zbroję i zdobyć serce, które wydaje się być nieosiągalne dla zwykłej śmiertelniczki?
Ewa pojawia się znikąd, by aplikować na stanowisko asystentki Daniela i Przemka. Jedno jest pewne- strasznie zależało jej na tym, by je dostać, na szczęście zakończyło się to dla kobiety sukcesem. Z Przemkiem wiążą ją naprawdę ciepłe wspomnienia z dzieciństwa, jednak splot wypadków sprawia, że Ewa postanawia trzymać ten fakt w tajemnicy. Dzięki sprytowi i zaradności świetnie radzi sobie z obowiązkami w pracy, choć staje się odrobinę rozproszona poprzez nieukrywane pożądanie, które przyciąga ją do Przemka. Zdecydowanie, ich relacja nie przypomina tej, którą Ewa ma we wspomnieniach. Dziewczyna nigdy nie wikłała się w stałe związki, uważając to za stratę czasu i energii, lecz jej szef zdaje się powoli aczkolwiek skutecznie łamać wszystkie jej reguły.
"Wbrew pozorom" to kontynuacja serii Biuro i nie lada gratka dla fanów poprzedniej części z uwagi na pojawianie się Róży i Daniela, a także możliwość podpatrzenia jak ich relacja się rozwinęła. Kreacja Przemka okazała się dużym zaskoczeniem, bowiem nie taki obraz jego osoby mieliśmy w głowie po lekturze pierwszej części i uważam to za ogromny plus tej książki. Tajemnice i zaskoczenia w fabule zawsze stanowią wartość dodaną lektury. Jeśli chodzi o Ewę mam co do niej mieszane uczucia, co najbardziej spotęgowały jej nieustanne rozmowy ze swoim wewnętrznym ja. Bywała zbyt infantylna, zbyt skupiona na seksualnej stronie rozwijającej się relacji z Przemkiem i po prostu to mnie do niej zniechęcało. Także nie do końca trafiła w moje poczucie humoru, więc może także stąd bierze się moja ocena jej osoby. O wiele lepiej czytało mi się rozdziały z perspektywy Przemka i żałuję, że było ich mniej. To naprawdę bohater z charakterem, wiedzący czego chce ale i skrywający swoje troski głęboko w sobie. Z przyjemnością obserwowałam jego powolną zmianę na przestrzeni fabuły. Książka jest przepełniona pożądaniem oraz doprecyzowanymi, mocnymi scenami erotycznymi, co na pewno przypadnie do gustu miłośnikom takich wątków. Czyta się lekko i płynnie, dzięki czemu stanowi ciekawą odskocznię, aczkolwiek w mojej ocenie nie dorównuje swojej poprzedniczce. Niemniej jednak dla szukających czegoś lżejszego i liczących na dobrą zabawę przy czytaniu z pewnością jest to dobra propozycja.

Po pierwszym tomie, który bardzo mi przypadł do gustu, niemal rzuciłam się na tom drugi. Byłam ciekawa, co Autorka zmaluje dla Przemka, którego naprawdę polubiłam w pierwszej części. Jednak już na wstępie powiem Wam, że jestem strasznie rozczarowana tym tomem.
Ewa zatrudnia się w firmie braci Ostrowskich, jednak ukrywa to, że zna ich z przeszłości. Przemek od razu uznaje kobietę za interesującą i postanawia ją zdobyć. Otoczka biura, docinki, zazdrość. Oboje czegoś chcą, ale oboje boją się do tego przyznać. Jednak mężczyzna ma jeszcze inne swoje sekrety, a mianowicie lubi pobawić się w Greya.
"Przeszłość była miejscem, gdzie chyba żadne z nas nie chciałoby ponownie się pojawić."
Jezu to była naprawdę książka o niczym. Brakowało wszystkiego, a szczególnie akcji. Nie działo się tu nic oprócz kilku scen w biurze, klubie Przemka i mieszkaniu. Naprawdę tak słabej akcji nie czytałam już dawno, żeby tajemnica, która od początku intryguje była tak mizernie wyeksponowana. Autorka zrujnowała w moich oczach postać Przemka i wykreowała go na jakiegoś bezpłciowego człowieka, który chce tylko seksu. Ich dogryzanie, poczucie humoru tutaj totalnie leży, a miejscami jest żałosne. Ewa też jest dziwnym bohaterem, którego ani nie polubiłam, ani nie rozumiałam, ani mnie nie bawiła.
W mojej opinii książka jest spartaczona na całej linii. Brakuje wszystkiego, co w książkach jest. Od dynamizmu, charakteru postaci do dramatów. Sceny zbliżeń były słabe, nie czuć w ogóle chemii a dodatkowo zrobienie z Przemysława Greya było naprawdę zarazem śmieszne i całkowicie nietrafione.
Naprawdę nie chciałam pisać tych gorzkich słów, ale musiałam się podzielić z Wami moją opinią. Ale wiadomo, każdy czytelnik odbiera książki inaczej.

Przemek szuka asystentki dla siebie chcąc mieć z tego przyjemności.
Zatrudniając Ewę przekonuje się,że otworzy się dla niego rozdział w życiu.
Ewa z determinacja chce zdobyć posadę asystentki prezesa Przemka.Skrywana przeszłość coraz bardziej jej przeszkadza.
Oboje nie przewidzieli,ze rosnące pożądanie i przyciąganie wznieci w nich pożar namiętności.
Co wyniknie z ich bliższej znajomosci?
Stworzona historia Przemka i Ewy to istny rollecoster emocji i zabawnych sytuacji doprowadzający do łez.
Wraz z rozwijającą akcją ogrom wrażeń z życia bohaterów powoduje wielkie zaskoczenie.
Skrywane oblicze Przemka maskującego się za garniturami podgrzewa atmosferę na najwyższy poziom.
Dodanie do tego drugiego głosu w podświadomości Ewy to istny armagedon.
Jeśli myśleliście,że zaskoczył Was duet Daniel z Różą to Przemek z Ewą zatraci i pochłonie.
Pojawienie się epizodów z udziałem Daniela i Róży było świetnym posunięciem ze strony autorki,ponieważ miło było przypomnieć sobie o nich i zwariowanych sytuacji z ich udziałem.
Bardzo podobała mi się historia Przemka.Jest w niej wszystko co lubie w książce:tajemnice,gorące sceny i fabuła przy której nie da się ani na chwile nudzić.
Czytanie sprawiło mi sama przyjemność dostarczając wielu emocji i zaskakujacych wydarzeń.
Teraz mam dylemat,który z braci Ostrowskich jest bardziej Hooot: Daniel"Przemek?"?Dla mnie obaj
Koniecznie przeczytajcie obie części serii "Biuro" poznając zwariowanych braci.
Ja gorąco polecam

Czy znajda się tutaj fani romansów biurowych? Hm... Pikantnych romansów biurowych. "??" Jeśli jesteś w tym gronie, to mam dla ciebie pozycję mustread "??"
Ewa Sokołowska za wszelką cenę chce zostać asystentką braci Ostrowskich. Jej uwagę przekłuwa Przemek, z którym wiąże ją przeszłość. Byli ze sobą kiedyś bardzo blisko. Kiedy dziewczyna przychodzi na rozmowę kwalifikacyjną, okaże się, że Przemek jej nie rozpoznał. Kobieta orientuje się, że ma narzeczoną. Przemek za cel postawił sobie zdobyć Ewę, tylko czy Sokołowska złamie swoje zasady, wiedząc, że jej szef jest.... zajęty.? Czy między nimi zrodzi się uczucie? Czy ją rozpozna? Czy ulegnie Przemkowi?
Autorka skradła moje serce już swoim debiutem, ale odnoszę wrażenie, że każda kolejna jej książka jest jeszcze lepsza. Tego, co się wydarzyło w drugim tomie serii Biuro, po prostu nie da się opisać słowami! Już dawno nie popłynęłam tak przez książkę. Dla mnie to świetna pozycja dla osób, które lubią porządnie pośmiać się podczas czytania. Myśleć, że w tym tomie zatracą się osoby, które lubią gorące sceny erotyczne. Miejscami było naprawdę pikantnie. Przemek lubił się rządzić. Nie tylko w pracy. "??" Jak się domyślacie, w tej części znajdziecie wątek z dominacją. Uważam, że "te" sceny zostały opisane ze smakiem. Nie było momentu, gdzie poczułam się zgorszona, lub zniesmaczona. Ba! Chciałam więcej... I nie mogłam się doczekać, kiedy Ewa znów przez przypadek otworzy nieodpowiednie drzwi w klubie..."??" Naprawdę pewne sceny przyprawiły mnie o szybsze bicie serca oraz rumieńce na twarzy.
Postaci zostały wykreowane w taki sposób, że nie da się ich polubić. Pamiętacie Róże z pierwszego tomu? Była super, ale Ewa.. Ech! Ona przebiła wszystkich! Cięty język, błyskotliwe riposty, pyskata buzia, inteligencja i piękna uroda, która oczarowała nie tylko Przemka. Takie bohaterki uwielbiam!Ewka sprawiła, że uśmiech nie schodził mi z twarzy. Czułam przeskakujące iskry między nią, a Przemkiem. Napiecie między nimi rosło, a ja nie mogłam doczekać się, kiedy dojdzie do wybuchu. Uwielbiam tę dwójkę, bo doprowadzali mi mnie śmiechu, łez. Wbrew pozorom idealnie do siebie pasowali. Magda nie byłby sobą, gdyby w pewnym momencie nie utrudniła życia bohaterom. Był taki moment, w którym wytrzymałam oddech i powtarzałam sobie "tylko nie to"... Może łzy nie lały się strumieniami, jednakże czułam, że łezka zaczyna mi się kręcić w oku. Uważam, że ta książka ma wszystko, co powinien zawierać romans biurowy. Lekki, bardzo zabawny romans, który pochłania się na raz. Z jednej strony cieszę się, że poznałam już Ewę Sokołowską, z drugiej ubolewam, że więcej się nie spotkamy. "??"
Jestem dumna, że mogę patronować tej książce.
Jeśli szukacie pikantnego romansu biurowego, który rozpali wasze zmysły do czerwoności, sprawi, że nie przestaniecie się uśmiechać, to ta książka może być dla Was!
Gorąco polecam "??"
Ps. Pamiętajcie, że to dla książka 18+.