Srebrna zatoka

"Srebrna zatoka" to urocza i emocjonalna lektura z elementami tajemnicy i romansu okraszona dużą dawką miłości do wielorybów i morza. Jest to historia, która pokazuje piękno silnej więzi rodzinnej, która udowadnia, że rodzina jest najcenniejszym darem, jaki możemy dostać. Pokazuje również ilość wyrzeczeń, jakie matka jest w stanie ponieść dla dobra i bezpieczeństwa swoich dzieci. W ten sam sposób, w jaki matki wielorybów czasami muszą się poświęcić by ratować swoje potomstwo, nawet kosztem własnego życia. Ta książka ma tak wiele stron, opowiadanych przez różne postacie. Tak wiele stron, które przeniosą Was w cudowną podróż nad Srebrną Zatokę. Bardzo emocjonująca lektura, która poruszyła moim sercem. Nie mogłam jej odłożyć, a zakończenie sprawiło, że nie mogłam przestać się uśmiechać. Ta powieść wzbudziła we mnie takie emocje, tak mnie poruszyła, że pokochałam ją całym sercem. W "Srebrnej Zatoce", to postacie wciągnęły mnie w tę historię. Były pięknie fascynujące, wyjątkowe i zabawne. W żadnym stopniu nie przeszkadzało mi, że było tak wiele perspektyw różnych postaci. Dodatkowo lokalizacja i temat wielorybów były dla mnie niezwykle fascynujące, ponieważ nie byłam ani w Australii, ani nie widziałam żadnego delfina, a tym bardziej wieloryba.
Opowiedziana z różnych perspektyw postaci, Jojo Moyes maluje historię Lizy i jej córki Hannah, które mieszkają z ciotką kobiety w jej hotelu w malowniczej Srebrnej Zatoce. Ich spokojne życie wkrótce pogrąży się w chaosie, gdy do miasteczka przyjeżdża tajemniczy Mike. Pokochałam tę powieść całą sobą. To naprawdę fascynujące i cudowne pod wieloma względami, ponieważ przywiązałam się emocjonalnie do tej historii i postaci, które rozświetliły mój dzień. Opisy w tej książce są tak niesamowicie żywe i dobrze napisane, że z łatwością mogłam wszystko wyobrazić sobie zamykając tylko oczy.
"Srebrna Zatoka" była zarówno urocza, jak i przerażająco smutna. Autorka poruszała się pomiędzy tymi ogromnymi emocjonalnymi krajobrazami, jak naprawdę świetna pisarka, za którą ją uważam. Uwielbiałam australijską scenerię, czułam jakbym wyruszyła w niezwykłą podróż obserwując wiele morskich stworzeń. I może tempo całej powieści jest wolne, ale nigdy nie było dla mnie nudne. Warto wyruszyć w podróż słowami Jojo Moyes, ponieważ cel jest spektakularny.

Autor: Jojo Moyes
Tytuł: Srebrna Zatoka
Tytuł oryginalny: Silver Bay
Wydawnictwo: Znak Literanova
Liczba stron: 512
Mike przyjeżdża nad malowniczą Srebrną Zatokę z zadaniem zbadania, czy w tym miejscu może powstać piękna inwestycja dla turystów. Widzi tylko plusy ? miejsca pracy dla miejscowych, rozwój gospodarczy, ożywienie mieścinki. Lisa, młoda kobieta, samotna matka, którą poznaje na miejscu, jest całkowicie przeciwna tego typu planom, ponieważ zaburzą one ekosystem i wystraszą morskie stworzenia, których przybycie jest dla miejscowych corocznym wydarzeniem. Czy ta dwójka, z pozoru tak bardzo różna, o różnych spojrzeniach na świat, ma szansę się dogadać i? zakochać?
Srebrna Zatoka Jojo Moyes to powieść, w której poznajemy dwójkę głównych bohaterów. Z jednej strony mamy Mike?a ? przebojowego pracownika dużej korporacji, który pragnie osiągnąć sukces zawodowy. Z drugiej strony jest Lisa, która przeprowadziła się nad Srebrną Zatokę, uciekając przed nowoczesnością i przepychem, szukała spokoju i stabilizacji. Już na pierwszy rzut oka widać, że ta dwójka różni się od siebie. A jednak coś ich do siebie zbliża.
Fabuła skupia się na dwóch wątkach. Jeden dotyczy zderzenia dwóch środowisk i ich opinii. Bohaterowie mają swoje racje i próbują do nich przekonać drugą stronę. Nie przemawiają do nich argumenty oponenta. Mike chce zbudować w okolicach Srebrnej Zatoki nowoczesny ośrodek, nie baczy jednak na to, że zaburzy to środowisko naturalne miejscowości. Lisa natomiast próbuje przekonać mężczyznę do tego, że życie w tak spokojnym miejscu jest wspaniałe, a oglądanie delfinów i nie tylko może przynieść wiele radości. Poza tym kobieta czuje się tu bezpiecznie właśnie ze względu na spokój Srebrnej Zatoki.
Drugi wątek to oczywiście wątek miłosny. Bohaterowie mają się ku sobie, jednak oboje posiadają też pewne doświadczenia, które ich blokują. Muszą się przed sobą otworzyć, zaufać, by móc coś budować. Oboje powinni też zamknąć pewien etap, by móc wejść w nowy związek. Uczucie, które się między nimi rodzi, jest nieśmiałe, ostrożne i delikatne. Nie jest to wybuch namiętności, to skomplikowana relacja. Autorka dobrze zaprezentowała ten wątek, nie jest on sztuczny.
Jak zawsze u Moyes nie brakuje emocji. Lektura porusza ważne tematy, to nie jest kolejne pospolite romansidło. Autorka zaprezentowała walkę o środowisko naturalne, związek człowieka z przyrodą. Bohaterowie muszą przewartościować swoje życie, by móc zaznać szczęścia. Pokazała też troskę Lisy o jej córkę, bycie samotną matką, a także ucieczkę przed problemami, którą podjęła kobieta, sądząc, że to najlepsze rozwiązanie.
Srebrna Zatoka to świetna lektura na lato. Akcja przenosi nas do pięknego miejsca, a sugestywne opisy sprawiają, że niemal możemy poczuć kropelki wody na twarzy i usłyszeć radosne piski delfinów. Czytało mi się ją z ogromną przyjemnością. To kolejna książka Moyes, która mnie zachwyciła. Jeśli szukacie czegoś lekkiego, ale wartościowego na wakacje, Srebrna Zatoka będzie w sam raz.

Jest to kolejna, znakomita pozycja od Jojo Moyes, bestselerowej autorki, nagrodzonej wieloma nagrodami.
Wszyscy chyba najbardziej ją znamy i uwielbiamy za książkę "Zanim się pojawiłeś" którą oczywiście serdecznie wam polecam. No, ale tu nie o tej książce mowa a mowa tu o znakomitej powieści "Srebrna zatoka"
Oj myśle, że i tym razem Jojo Moyes stanęła na wysokości zadania i napisała kolejny znakomity bestseller, którym będą się zachwycały kobiety w nie jednym zakątku świata!
Jest to typowa kobieca literatura, bardzo romantyczna i wzruszająca, wywołująca ogrom emocji co powoduje, że nie da się jej czytać z obojętnością.
Książka posiada wiele cudownych opisów zwłaszcza krajobrazów, co sprawia, że dosłownie przenosimy się do nadmorskiej zatoki w Australii, bo właśnie tam toczy się akcja.
W książce nie skupiamy się jedynie na głównej bohaterce Lisie McCullen, co sobiście bardzo mi się podoba, gdyż sprawia, że książka nie jest nudna i monotonna. Mamy również inne wątki na przykład plan budowy ogromnego hotelu w małym nadmorskim miasteczku, co ma sprawić, że do miasta zaczną zjeżdżać się turyści. Jednak mieszkańcy nie do końca są z tego pomysłu zachwyceni.
Ta opowieść uczy nas tego, co w życiu jest ważne a co ważniejsze. Napisana o ludziach, dla ludzi takich jak ja i Ty.
gusiolec

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
Najnowsza książka pt. Srebrna Zatoka autorstwa Jojo Moyes to powieść, w której została zaprezentowana historia życia oparta o wspomnienia bohaterów, jak wyglądało ich życie przed wprowadzanymi zmianami w momencie przekroczenia ku proga do przeżycia wczesnej dorosłości, podejmowanymi decyzjami, które wpłyną na dalszy przebieg ich losu.
Nie ukrywam, że w trakcie poznawania każdego z osobna bohaterów towarzyszyły mi zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje.
Opisywane przez autorkę życie bohaterów zarówno dorosłych, jak i dzieci- córki Lizy zróżnicowane jest pod wieloma względami, gdyż tak naprawdę są oni spragnieni ciepła, zaznania poczucia bezpieczeństwa, miłości, a żyją w ciągłym stresie, kłamstwie w pogoni za stanowiskiem władzy, prowadzonymi z negatywnymi w odbiorze konwersacjami tłumiły w sobie niepotrzebną nienawiść przechodzącą z jedną na drugą osobę.
Główną bohaterką jest tutaj Liza, której od początku los nie jest przychylny, ale za to z chwilą utraty mamy jej życie uległo zmianom. Nigdy nie miała i nie czuła pretensji do mamy, że opuściła ją w młodym wieku. Uczy, się życia będąc, przy tym jest odważna i czujna na dalszym kolejnym etapie swojego życia. Szuka swojego bezpiecznego miejsca, aby móc zapomnieć o swoim dotychczasowym życiu, które straciło sens dzięki krzywdom wyrządzonym przez męża Stevena, który nie spełnia się w tej roli.
Na szczęście nie jest sama, ponieważ są przy niej córki, z którymi dzieli się nie tylko miłością, ale wielką troską o nie.
W obecności mężczyzn nadal czuje do nich dystans, ale nie dziwię się jej z tego powodu.
Mike jeden z pasażerów w delikatny sposób skradł serce cioci Kathleen oraz jej siostrzenicy Hannah swoją delikatnością, uśmiechem, poczuciem humoru, pozytywnym nastawieniem do życia pomimo sporego ogromu pracy zawodowej.
Odniosłam chwilami takie wrażenie, że bohaterowie chcieliby, abyśmy ich odkrywali i częściowo z nimi się utożsamiali się z nimi w ich codziennym życiu.
Wielu z Czytelników zada, sobie pytanie, co tak naprawdę kryje ze sobą świat klasycznego biznesu, z którym związany jest co dzień Mike?
Poznając, Lizę poczułam do niej sympatię, gdyż mogłam przyjrzeć się z bliska jej postawie w relacjach damsko- męskich. Miała momenty słabości, ale dzięki miłości do obu córek przetrwała.
Autorka zadbała o to, aby nie zabrakło chwil smutnych, ale równie pozytywnych, które powinny nauczyć czerpać siły, nawet kiedy sytuacja nie układa się po naszej myśli.
Pozytywnym aspektem są tutaj ujęty i opisany bardzo dokładnie zarys obserwacji zachowań delfinów, gdyż Czytelnik będzie mógł, z łatwością wyobrazić sobie jak może wyglądać kreatywny ich pokaz delfinów, które zachwycają, jak i sprawiają nam wiele radości.
Klimatyczny morski świat potrafi zachwycić oraz atmosfera towarzysząca podczas podróży i chętnie się do niej ponownie powraca.
Nie zabraknie w tekstach dialogowych poczucia humoru, który został odpowiednio doprany do rozmów Mike z Hannah uświadamiających nam, że dotychczasowe życie ulega zmianom i o ile chcemy je odkryć na nowo pod wpływem decyzji podejmowanych w podróży lub podczas wykonywanej pracy.
Elementem, który stanowił jedyny minus w trakcie czytania to zamieszczona w tekście numeracja rozdziałów oraz tekst powinien być napisany większą czcionką.
Polecam przeczytać tę książkę.

Jest to moja pierwsza powieść tej autorki i na pewno nie ostatnia. Od początku w powieści tkwi element tajemnicy dzięki temu jest pełna emocji. Każdy rozdział pisany jest z perspektywy innego bohatera co pozwala poznać nam historię w różnym świetle i lepiej ją zrozumieć. Autorka przedstawia nam trzy dość charakterne pokolenia kobiet. Ciekawa powieść o sile przetrwania, nadziei, miłości. Jedynym minusem są długie opisy australijskiego wybrzeża i pracy wielorybników i zbyt długo rozwijający się wątek. Bardzo zafascynowały mnie opisy wielorybów i delfinów to fascynujące zwierzęta, jednak często z powodu podłości ludzi są zagrożonym gatunkiem oraz giną w męczarniach. Jest to powieść refleksyjna o nadziei na lepsze życie, sile miłości oraz poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi. Powieść nasuwa taką mądrość życiową, że pieniądze szczęścia nie dają i są na tym świecie rzeczy, które są od nich ważniejsze. Główny wątek opiera się na relacjach i losach trzech pokoleń kobiet, z których każda opowiada swoją nietuzinkowa historię, a łączy je wszystkie pewna mroczna i skrywana przez pięć lat tajemnica. Spokój kobiet burzy nowo poznany Mike, jego przyjazd i odkrycie czym się zajmuje wywraca ich świat do góry nogami. Wątek miłosny jest tu jakby dodatkiem do powieści, nieco pominięty i tylko delikatnie nakreślony w porównaniu do innych zagadnień. Książka optymistyczna i dająca nadzieję. Bohaterowie nietuzinkowi a do tego bliskość oceanu. Powieść napisana lekko, interesująco, chociaż zakończenie jest troszkę przewidywalne to jednak wrażliwemu czytelnikowi zakręci się łezka w oku. Podczas czytania powieści nasuwa się pytanie czy ucieczka od partnera, który się nad nami znęca jest jedynym rozwiązaniem? Liza nie widzi innego wyjścia co doprowadza do tragedii. Często słyszymy o takich przypadkach gdy kobieta zastraszana boi się zwrócić o pomoc, i jest przekonana że nie zasługuje na miłość. Lecz po burzy przychodzi słońce i trzeba dostrzec, że nie każdy mężczyzna jest tyranem. Trzeba mieć w sobie dużo siły żeby zakończyć toksyczny związek i to jest najtrudniejsze.

Czytając Srebrną Zatokę Jojo Moyes chciałoby się zamieszkać nad malowniczą zatoką pełną niesamowitych delfinów, które stały się wizytówką malowniczego miasteczka. Autorka bardzo wyraziście maluje nam życie w tym malym turystycznym miasteczku, które utrzymuje sie z turystyki. Czas tam zdecydowanie wolniej plynie. Wszystko się zmienia gdy miasteczkiem interesuje sie firma deweloperska, która chce zamienić zatokę w luksusowe centrum dla bogaczy i zepsuć to co w niej najpiękniejsze. Czy główna bohaterka podoła wyzwaniu i nie dopuści do inwestcji. A może skrywana tajemnica stanie jej na przeszkodzie? Kolejna opowieść o miłości, więzi rodzinnych i walce z przeciwnościami losu nie zawsze łatwymi. Czy popełnione błędy przeszłości zostaną rozgrzeszone? Zdecydowanie polecam sięgnąć po tą propozycję Jojo Moyes.

"Srebrna Zatoka" to powieść o zawiłych relacjach rodzinnych. Historia o bolesnej stracie, miłości matki do dziecka i w końcu o nadziei, której nigdy nie powinniśmy tracić. Jojo Moyes ma swój niepowtarzalny styl. Szczegółowe opisy nadmorskiej przystani, wycieczkowych rejsów, funkcjonowania zwierząt morskich, a także relacji między bohaterami nadają magiczny klimat powieści. Do tego oczywiście wzruszające do łez zakończenie. Pokrzepiające, dające nadzieję, pozostawiające czytelnika w dobrym nastroju. Po odłożeniu lektury jeszcze przez jakiś czas mamy w głowie Srebrną Zatokę i jej mieszkańców.

Jestem wielką fanką Jojo Moyes, dlatego pojawienie się jej kolejnej książki jest dla mnie nielada gratką. Uwielbiam jej poczucie humoru oraz pietyzm z jakim oddaje tło każdej historii. Jedną z moich ulubionych powieści jest "Srebrna Zatoka?, która doczekała się wznowienia w nowej szacie graficznej. Okładka przyciąga wzrok czytelnika i doskonale pasuje pod względem graficznym do poprzednich powieści wydanych w ramach serii Między Słowami.
"Srebrna Zatoka? to nie tylko tytuł książki, ale i nazwa niewielkiego australijskiego miasteczka turystycznego, w którym rozgrywa się akcja powieści. To niewielkie senne miasteczko nie dołączyło do wyścigu o turystów.
ONE TRZY
Katheleen to niezwykła kobieta, która prowadzi niewielki hotelik i muzeum. Wydaje się być zwyczajną starszą panią, ale takie są pozory. Jest ona bowiem kobietą silną, zaradną, zabawną i wiele lat temu została pierwszą dziewczyną? której udało się złowić rekina!
Ona i jej krewna Liza starają się, by atmosfera dawnych lat oraz piękno przyrody wciąż były największymi atrakcjami Srebrnej Zatoki. Z tego powodu organizują wycieczki statkami w poszukiwaniu wielorybów oraz do muzeum wielorybnictwa. Niestety ich starania wydają się niewystarczające, gdyż liczba turystów wciąż maleje. Większość woli hucznie bawić się na jachtach w towarzystwie skąpo ubranych kobiet i głośnej muzyki.
Liza to silna kobieta, która wreszcie odnalazła spokój. Samotnie wychowuje ciekawą świata córkę i prowadzi rejsy dla turystów, który chcą zobaczyć morskie stworzenia. Jest bardzo oddana swej pracy i córce, że zapomina o własnych potrzebach i żyje w skorupie, w której chowa się przed miłością.
Jej córka Hannah to rezolutna i bardzo mądra dziewczynka, która niestety żyje w kloszu, ponieważ trudno jest jej przeciwstawić się nadopiekuńczej matce, która bacznym okiem obserwuje każdy jej ruch. Dziewczynka chłonie niczym gąbka informacje o wielorybach, które uwielbia.
ON
Wkrótce do Srebrnej Zatoki przybywa Anglik Mike, który ma realizować projekt budowy luksusowego hotelu. Już sam jego wygląd wzbudza ogromne zainteresowanie- doskonale skrojony garnitur, świetnie ułożona fryzura i drogi zegarek od razu wskazują, że przybysz nie pasuje do miasteczka pełnego rybaków w sztormiakach. Mike jest również typowym pracownikiem korporacji, który bez telefonu i dostępu do Internetu czuje się jak bez ręki. Jest jedynm z tych ludzi, którym udaje się wszystko, czego dotkną. Ma wspaniałą narzeczoną, dobrze płatną pracę, wkrótce czeka go awans i nowe luksusowe auto. Nie przypuszcza jednak, że pozornie błaha służbowa podróż do jakiejś tam Srebrnej Zatoki sprawi, że całkowicie zmieni zdanie o swoim dotychczasowym życiu i przekona się, że za pieniądze jednak nie można kupić wszystkiego.
ZDERZENIE DWÓCH ŚWIATÓW
Wkroczenie Mike?a do Srebrnej Zatoki burzy spokój niewielkiego miasteczka. Senna atmosfera, codzienna rutyna i piękno morskiej przyrody zostaną wystawione na próbę, ponieważ pracownik korporacji będzie starał się wybudować luksusowy hotel z kompleksem basenów i rozwiniętym zapleczem sportów wodnych. Nastawiony na osiąganie sukcesu za wszelką cenę mężczyzna nie przypuszcza, że na drodze staną mu: słynąca z ciętych ripost właścicielka rodzinnego hoteliku, jej odważna siostrzenica i jej żądna wiedzy córka.
Przy okazji obserwowania zmagań tej czwórki, czytelnik pozna ich tajemnice. Przekona się dlaczego Liza tak obsesyjnie chroni córkę, dlaczego Kathleen nie korzysta z dawnej sławy i dlaczego Mike wydaje się wyłącznie typowym korpoludkiem. Dopiero odkrycie wszystkich tajemnic pozwoli czytelnikowi na ujrzenie prawdziwej twarzy każdego z bohaterów powieści.
"Srebrna zatoka? to powieść, w której główną rolę odgrywają emocje. Towarzyszenie bohaterom w ich codziennych czynnościach pozwala coraz lepiej ich poznać i zastanowić się nad problemem nie tylko australijskiej miejscowości.
Ponownie Jojo Moyes zaskakuje czytelnika ogromną wiedzą na temat regionu i profesji wykonywanej przez bohaterki. Główną rolę grają w powieści morskie zwierzęta, a zwłaszcza przepiękne i monumentalne wieloryby, o których czytelnik dowiaduje się coraz więcej. Pisarka zwraca uwagę na coraz groźniejszy problem niewłaściwego gospodarowania przez człowieka obszarów wodnych, który powoduje wyginięcie wielu zwierząt i zaśmiecanie morza. Jest to niezwykle ważna sprawa, która wciąż nie jest szeroko dyskutowana, a powinna. Piękno Srebrnej Zatoki jest doskonale namalowane słowem, że aż chciałoby się tam wyruszyć natychmiast i móc rozkoszować tym pięknem.
Jedynym mankamentem, do którego muszę się przyczepić, to troszkę grubymi nićmi szyty wątek miłosny. Zanim odkrywamy tajemnicę Lizy mamy poczucie, ze jest zimną i zamkniętą w sobie kobietą, która nie znosi mężczyzn, więc w jaki sposób mogłoby ją coś połączyć z Mike?m. Poza tym spędzają razem zbyt mało czasu, by między nimi mogło się pojawić uczucie.
Podsumowując:
"Srebrna Zatoka? to świetnie napisana powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym i ciekawymi postaciami. Moje serce zdobyła zwłaszcza Kathleen, która mimo siedemdziesiątki wciąż jest pełna wigoru. To charyzmatyczna i silna kobieta, która nie boi się mówić tego, co myśli. Również polubiłam rezolutną Hannah za jej dziecięcą ciekawość świata i swoistego,,świra? na punkcie wielorybów. Ale prawda jest taka, że każdy z bohaterów powieści jest niezwykły na swój własny sposób i na pewno skradnie serce czytelnika. To również powieść niosąca przesłanie i pozwalająca otworzyć oczy na problemy niewłaściwego gospodarowania obszarami morskimi, które zazwyczaj są przyczyną chęci zarobku i ludzkiej bezmyślności.
Ocena: 5/6

Jojo Moyes po raz kolejny udowadnia nam, że jest mistrzynią powieści pełnych uczuć i wzruszeń. "Srebrna zatoka" mimo, iż w Polsce ukazała się 12 lat po pierwszym wydaniu nadal jest niezwykle aktualna i uniwersalna.
To opowieść o tym co w życiu jest najważniejsze, o tym, że czasem warto wszystko rzucić i zacząć kroczyć zupełnie nową, nieznaną drogą, że warto poświęcić się dla drugiego człowieka. To także opowieść o wielkiej stracie i konieczności odnalezienia się w nowej rzeczywistości pełnej obaw i strachu. To w końcu opowieść o rodzącej się miłości i wielkich emocjach towarzyszących nieprawdopodobnym zdarzeniom.
A cała historia osadzona na tle tytułowej Srebrnej Zatoki pełnej delfinów i wielorybów, które są jej wielkim skarbem, która jednak wymaga wielkiej troski i ochrony przez zachłannym światem biznesu.
Gorąco polecam!

Niektóre książki są jak gotowe scenariusze filmowe i czytając je, myślimy obrazami. SREBRNA ZATOKA mieści się dokładnie w tej konwencji.
Ciągle jeszcze ukryta przed wielkim biznesem urokliwa zatoka na wybrzeżach Australii skrywa nie tylko walory przyrodnicze. Jest na trasie migracji wielorybów, towarzyszących im często delfinów i innych unikalnych morskich ssaków i ryb. To jest atrakcja turystyczna ale jeszcze nie na tyle głośna, by zakłócała okolicznej społeczności codzienność.
Nie tylko zwierzęta chronią się w Srebrnej Zatoce przed wścibskim okiem dziennikarzy, turystów i biznesu. Ludzie również niechętnie rzucają się w oczy.
Maleńki hotelik na samym cyplu zatoki prowadzony jest od trzech pokoleń przez niezwykłe i silne kobiety. Babcia zasłynęła tym,że jako młodziutka dziewczyna upolowała największego rekina, jakiego kiedykolwiek widziano w zatoce i fakt ten zapoczątkował utworzenie muzeum wielorybnictwa w zatoce oraz przyniósł chwilową sławę i czas prosperity hotelikowi.
Lata świetności hotel ma za sobą. Współcześni wielorybnicy ruszają na swoich malutkich łodziach w ocean z małymi grupkami turystów już nie z harpunami a raczej zaopatrzeni w najlepsze aparaty fotograficzne. Okoliczne bary swoje malutkie biznesy jeszcze przędą jako tako ale widmo zamknięcia coraz bardziej wyraziste na horyzoncie.
W taką to społeczność trafia nieprzypadkowo młody wilk biznesu, przedstawiciel bezwzględnej korporacji poszukującej nowych, atrakcyjnych lokalizacji pod sieć hoteli powiązanych z rozwojem sportów wodnych. Mike w swoich markowych garniturach, głową nabitą statystykami i współczynnikami rentowności uosabia to wszystko, od czego niektórzy mieszkańcy zatoki stronią i uciekają...
Jeśli powstanie tu nowoczesny hotel ? życie, które do tej pory wiedli mieszkańcy odejdzie. I oznacza to również koniec dla unikalnej fauny i flory. Czy jednak postęp można zatrzymać?
Budowa hotelu jak otwarta puszka Pandory odkrywa wiele tajemnic. I każdy z bohaterów musi zmierzyć się z nimi sam.
Moyes to niezwykła czarodziejka. 500 stron połkniesz w góra dwa ? trzy wieczory. Czyta się szybko, płynnie, krótkie rozdziały z perspektywy rożnych osób sprawiają,że akcja toczy się wartko, sprawnie i nie możesz się nudzić. I mamy tu wszystko to, co czytelniczki tak lubią ? tajemnicę, lęki i demony przeszłości, ucieczkę przed dawnym życiem, próbę odpowiedzenia sobie na pytania ? czy z tą osobą jestem gotów przejść resztę życia na warunkach które postawiła? No i mamy też piękny romans a nawet kilka - czegóż chcieć więcej, by oderwać się od pluchy za oknem?
I wszystko to sobie wyobraźcie w urokliwych okolicznościach australijskiego świata i macie już odpowiedź na pytanie ? dla kogo ta książka, czy warto i na jakie stany pomaga "??"
Chętnie zobaczyłabym film na podstawie tego scenariusza. Pewnie byłby piękny !