Sąsiadka

"Poczucie winy motywuje nas do naprawienia tego, co zepsuliśmy, a wstyd tylko do ukrywania tej sprawy".
Rikke jest kobietą spełnioną. Ma kochającego męża, dwójkę dzieci: 13-letnią córkę i 4-letniego synka oraz pracę, która daje jej satysfakcję. Mieszka wraz z rodziną w mieszkaniu z rozbudowaną sutereną w domu czterorodzinnym z ogrodem dzielonym z sąsiadami. To jeden z trzech stojących obok siebie takich domów na jej ulicy. Życie toczy się tu swoim spokojnym tempem, bez większych niespodzianek.. I może właśnie to ta rutyna, ten spokój, ta cisza, potrzeba przeżycia w życiu czegoś, co będzie się wspominać z wypiekami na twarzy.. może czysty egoizm, a może wszystko po trosze sprawiło, że Rikke zaangażowała się w romans z sąsiadem ? mężem i ojcem dziewczynki będącej w wieku jej córki. On zaprosił ją do swojej osobistej, ciepłej, kuszącej "bańki", gdzie mógł dzielić się z nią swoimi myślami, ideami i czasem.. A ona przyjęła to zaproszenie i pozwoliła sobie na chwilę zatracenia poza codziennością. Ten romans to był świadomy wybór niosący za sobą ryzyko i mający swoją cenę, którą wcześniej, czy później należy zapłacić.. Czy było warto przekroczyć granicę z za której nie ma powrotu, nawet jeśli się wydaje, że jednak jest? "Czy nie jest tak, że człowiek bardziej żałuje tego, czego nie zrobił, niż tego, czego się dopuścił?". Z czasem fajerwerki się wypaliły i sekretna relacja z sąsiadem zaczęła być dla kobiety zbędna.. Życie.
Pewnego dnia sąsiad ? kochanek Rikke, zostaje znaleziony martwy w swoim mieszkaniu. Ktoś go zamordował. Na policyjnej liście podejrzanych są przede wszystkim sąsiedzi..
Czy to jest ten moment, kiedy wszystko się wyda?
Czy to już?
A może nie. Może jeszcze chwilę.
Może to wcale nie musi się wydać? Przecież Rikke nie miała nic wspólnego z tą śmiercią.. nie wie nawet czy czuje rozpacz, czy ulgę.. Poza tym, okazuje się, że nie tylko ona, ale również inni sąsiedzi mają swoje tajemnice skrzętnie skrywane wśród czterech ścianach..
"Sąsiadka" to thriller psychologiczny oparty przede wszystkim o relacje międzyludzkie: małżonków, sąsiadów, dzieci.. Autorka skupia się na emocjach kobiety, która się trochę pogubiła. Pokazuje, jak łatwo jest zabłądzić w "lesie" idąc nawet dobrze znaną nam ścieżką.. bo odgłosy natury sprawiają, że łatwo z niej zboczyć.. zapomnieć się, zatracić, zauroczyć..
Zagadka kryminalna może nie jest zbyt skomplikowana, choć jej rozwiązanie na koniec naprawdę zaskakuje..
"Sąsiadka" to całkiem przyjemny pomysł na spędzenie letniego popołudnia z książką.
Polecam.

Kogo łatwiej będzie okłamać: męża czy policję? Ile kłamstw ujdzie jej na sucho"
Jakie macie relacje ze swoimi sąsiadami? Macie miłych sąsiadów, czy jednak tych upierdliwych?
"Sąsiadka" autorstwa Helen Flood, stanowi skandynawski thriller psychologiczny pełen kłamstw, sekretów, zdrad oraz... morderstw. Nim przybliżę zarys fabuły, chcę tylko wspomnieć, że autorka w swojej najnowszej książce stworzyła dość ciężką atmosferę, w której mało który z bohaterów darzy sympatią drugiego, co sprawia, że od samego początku ma się wrażenie, jakby każdy z mieszkańców tej małej miejscowości mógł być zdolny do morderstwa - uwielbiam takie historie!
Poznajcie Rikke - na pierwszy rzut oka wydaje się zwyczajną kobietą, szczęśliwą mężatką oraz matką. Jej świat przewraca się o sto osiemdziesiąt stopni kiedy w mieszkaniu zostają znalezione zwłoki jej sąsiada - J"rgena, z którym łączył ją romans. Rikke doskonale zdaje sobie sprawę, że policja prędzej czy później pozna jej sekret i tym samym o jej zdradzie dowie się jej mąż... Proponuje więc policjantom układ: w zamian za kilka dni zwłoki w śledztwie zdradzi funkcjonariuszom wszystkie szczegóły jej tajemnicze związku. Jak długo uda się jej ukryć romans przed sąsiadami, mężem oraz córką" Czy nikt nie domyśli się, że śmierć kochanka przyniosła jej ulgę? I kto tak naprawdę zabił jej sąsiada?
Autorka od samego początku buduje w swoim dziele tajemniczy klimat, który z każdym rozdziałem wzrasta coraz bardziej, by doprowadzić nas do finału, który mocno Was zaskoczy.
"Sąsiadka" należy do powolnych thrillerów, w których akcja nie pędzi jak z bicza strzelił. Wynika to głównie z tego, że autorka zaserwowała nam wątek obyczajowy, dlatego też nie ma się co dziwić, że tytuł ten nie spowoduje u Was gęsiej skórki.
Skoro już o akcji mowa należy wspomnieć, że cała fabuła obsadzona jest w czasie zaraz po oraz przed zabójstwem kochanka Rikke. Pisarka bardzo sprytnie wplotła w fabułę wątek mordercy kotów, który muszę przyznać był bardzo intrygujący, nie spodziewałam się takiego motywu sprawcy.
Skoro jest to pozycja z gatunku thriller psychologiczny warto wspomnieć kilka słów na temat portretów psychologicznych bohaterów tej historii. Jeśli miałabym ocenić ogólnie wszystkie postacie tej książki to stwierdziłabym, że tylko niektórzy zostali bardzo dobrze przedstawieni przez autorkę - w niektórych bohaterach czegoś mi zabrakło, byli wręcz nijacy, pomimo tego, że odegrali dość dużą rolę w fabule. Niemałym zaskoczeniem była dla mnie postać głównej bohaterki, a zarazem narratorki tej historii - Rikke. Dzięki narracji pierwszoosobowej mogłam zagłębić się w jej umysł i poznać męczące ją dylematy oraz jej romans z zamordowanym sąsiadem - z tego też powodu nie powinno Was dziwić, że w tym tytule występuje bardzo duża ilość opisów. Nie ukrywam było to dla mnie sporym wyzwaniem, jednak czym więcej rozdziałów przeczytałam tym bardziej wkręcałam się w tę fabułę. Sam opis z wizji bohaterki był tak dobrze napisany, że w czasie czytania nie byłam pewna czy do końca mogę zaufać naszej bohaterce - czy jednak czegoś nie wymyśla, bądź czy czegoś nie wyolbrzymia - genialne uczucie!
Pomimo moich wcześniejszy zachwytów jestem zmuszona ponarzekać na jeden dość ważny element fabuły, którym jest zakończenie... Sam początek oraz środkowa fabuła książki zapowiada bardzo dobry, jak nie świetny thriller psychologiczny, który wbije mnie w fotel, to jednak autorka popełniła pewien błąd... Otóż około setnej strony przed końcem, autorka zaserwowała mi dość ważną scenę, w której na tacy podała mi kto tak naprawdę stoi za zabójstwem sąsiada, a zarazem kochanka Rikke. Możliwe, że autorka tego nie planowała, jednak ten zabieg doprowadził do tego, że kiedy prawda wyszła na jaw zamiast wymalowanego szoku na twarzy czułam pewną obojętność. Dosłownie kiedy przeczytałam ostatni rozdział moja pierwsza myśl w głowie wyglądała tak: "Okej, to koniec. Czas na kolejny tytuł." - niestety od thrillera wymagam, że jego zakończenie dość mocno mną ruszy, a tego mi w tym tytule zabrakło.
Czy książkę polecam? I tak i nie - zakończenie niestety bardzo mnie zawiodło liczyłam, że będzie ono wisienką na torcie, a tak musiałam obejść się smakiem. "Sąsiadkę" polecam osobom zaczynającym swoją przygodę z thrillerami psychologicznymi lub fanom tego gatunku, którzy pragną na chwilę odpocząć od książek, w których akcja pędzi na łeb na szyję.
...

Jakie są Wasze stosunki z sąsiadami? Chyba każdy czytając tę książkę zadał sobie takie pytanie... "Sąsiadka" to świetny thriller psychologiczny o relacjach sąsiedzkich i o skrzętnie skrywanych tajemnicach. Klimat typowo skandynawski. Akcja toczy się niespiesznie, więc to idealna lektura na leniwe popołudnia. Polecam!

"Sąsiadka" to świetna książka dla osób, które są fankami thrillerów psychologicznych. Niby wszystko już na początku jest jasne, niby wszystko wiadomo, ale wciąż jesteś ciekawy, wciąż chcesz wiedzieć więcej, wciąż czekasz na rozwiązanie tej głównej zagadki. Wspaniale rozbudowane postaci i ich pełna analiza sprawiają, że czujemy się jakbyśmy sami byli sąsiadami Rikke i Asmunda.

"Sąsiadka" to historia opowiedziana oczami Rikke, aktywnej zawodowo żony i matki, która jednocześnie stara się spełniać obowiązki społeczne, a prywatnie ma mały wielki sekret, który rozpaczliwie próbuje ukryć przed światem a przede wszystkim mężem. Rikke mieszka wraz z rodziną w przytulnym budynku, który niby jest domem, ale takim wielorodzinnym. Fabuła opowiada o relacjach sąsiedzkich i o skrzętnie skrywanych tajemnicach, które tak naprawdę mogą dotyczyć każdego.
To idealny przykład thrillera psychologicznego. Jest ciągłe napięcie, do końca nie ma pewności czy postawione tezy są tymi właściwymi. Ciągle czuje się niepewność i napięcie, które wywołuje ten specyficzny skurcz mięśni i wyrzuca myślenie na kilka torów szybkiego ruchu. Autorka zmusza czytelnika do ciągłej uwagi, bo każde słowo jest istotne, a każdy gest ma znaczenie.
Początkowo miałam spory kłopot z tą książką. Trochę czasu (i stron) upłynęło, zanim przywykłam do stylu prowadzenia narracji. Dość długo miałam wrażenie, że to ja jestem bezpośrednim słuchaczem opowieści snutej przez Rikke. Wrażenie było takie, jakbym siedziała z nią w kuchni przy kubku parującej kawy, a ona spokojnym i praktycznie pozbawionym emocji głosem opowiada mi, co wydarzyło się w tym domu i jego okolicach. Później okazuje się, że całość opowieści kierowana była do policjantki prowadzącej śledztwo, ale myślę, że spokojnie można też uznać, że ja też byłam tam, obok i aktywnie słuchałam tego obszernego monologu. Bohaterka próbowała z nami nawiązać bardziej poufały kontakt poprzez użycie zwrotu typu "wiesz?" nadając w ten sposób luźniejszego klimatu wypowiedzi. Myślę, że to dobry zabieg, bo treść była trudna, ciężka i wymagająca od każdego słuchacza pewnej dozy tolerancji.
Pierwszy motyw, który pojawił się w powieści to kwestia maltretowania zwierząt i już samo to jest dość ciężkie i bardzo oburzające. Jak się chwile potem okazało, ta kwestia to tak naprawdę wątek poboczny, bo pojawia się morderstwo jednego z mieszkańców budynku i śledztwo, jakie rozpoczęła policja, oraz różnorakie spekulacje sąsiedzkie na temat potencjalnych morderców.
Głównym wątkiem jednak były wyrzuty sumienia Rikke oraz opis tego, jak ona sobie z nimi próbowała poradzić. No cóż, nie radziła sobie za bardzo. Owe wyrzuty spowodowane były tym, że Rikke w porywie uczuć i zwykłej fascynacji popadła w romans (z później zamordowanym) J?rgenem. Ta kwestia też wymaga od czytelnika nieco rozmyślań. Należy zadać sobie pytanie, jakie jest nasze zdanie w tej delikatnej kwestii i czy w ogóle jesteśmy w stanie ten krok zaakceptować/zrozumieć/wybaczyć.
Prywatnie nie pochwalam i nie akceptuję zdrady w żadnej formie i zapewne miało to wpływ na to, że nie za bardzo polubiłam Rikke. Zbyt dużo było w niej sprzeczności i momentami nawet hipokryzji trudnej do zniesienia. Robiąc rachunek sympatii i antypatii, muszę powiedzieć, że pozostali bohaterowie są dla mnie całkowicie neutralni. Ani ich nie polubiłam, ale też nie odczuwam do nich niechęci. To dla mnie po prostu ludzie, o których domu było głośno w mediach i tyle. Nie poczułam chęci, by zaprzyjaźnić się z którymkolwiek z bohaterów. No, może z początku całkiem sympatyczny wydał mi się ?smund, ale zakończenie mnie zmroziło i jakieś cieplejsze uczucia względem niego zupełnie wyparowały.
Klimat książki jest taki typowo skandynawski. Ciepła i bliskości to się w niej nie znajdzie. Wszystko, nawet opisywane relacje są takie chłodne, sztywne i jakby "mrukliwe". Typowy skandynawski sposób życia. I nie pisze tego jako krytyki. Akurat tutaj ten powściągliwy sposób życia bardzo pasuje i nadaje odpowiedniego klimatu.
Thriller to nie jest mój ulubiony gatunek, staram się jednak obcować z takimi książkami w nadziei, że mnie zaskoczą. W przypadku "Sąsiadki" jestem mile zaskoczona i po początkowych trudnościach, czytałam ją z przyjemnością. Myślę, ze ocena 7/10 będzie jak najbardziej sprawiedliwa, bo książka jest bardzo dobra, choć moją ulubioną jednak nie została.
...

Jako że skończyłam kryminologię stosowaną, to takie książki nie są mi obce. Lubię ten klimat tajemnic, zbrodni, poszukiwań, ukrytych romansów i jeszcze innych wątków.
Rikka to kobieta, która ma rodzinę i prowadzi potajemny romans z sąsiadem. Jego śmierć sprowadza na kobietę wiele kłopotów, jednak daje również odetchnienie. Policja próbuje dowiedzieć się, co łączyło kobietę z denatem, jednak ona gra na czas. Mimo romansu kocha swoją rodzinę i nie chce jej stracić. Czy kobieta miała dość romansu i postanowiła zabić? Czy może ktoś inny miał motyw? Jeśli tak, to czy niebezpieczeństwo czyha tuż za rogiem?
Książka  "Sąsiadka" Helenę Flood to thriller, który już od samego początku nakreśla nam obraz kłamstw i zdrad. Bardzo psychologiczny i z wątkiem obyczajowym. Nie jest  "mocny" , gdyż nie ma tu krwawych i drastycznych scen, ale pozwala nam ruszyć swoją wyobraźnię i razem z policją dociekać prawdy. Akcja jest powolna, fabuła z wieloma opisami, które wzmacniają ukształtowany obraz tej pozycji. Z każdą stroną nasze napięcie rośnie, a zagadka powoli się rozwiązuje. Końcówka książki jak najbardziej satysfakcjonująca. Finał zaskoczy Was niesamowicie. Zwrot akcji niespodziewany i intrygujący. Autorka stworzyła pozycję, w której przeplatają się między sobą sekrety, kłamstwa i zdrady. Wszystko podsycone tajemniczym morderstwem. Jeśli jesteście fanami książek mniej krwawych, a bardziej psychologicznych, to ta pozycja na pewno Wam się spodoba. Mnie bardzo przypadła do gustu.