Magia domowa

Q: Też tak uwielbiacie cozy fantasy?
Dla mnie przez bardzo długi czas ten podgatunek był strasznie niezrozumiały, ponieważ to przecież tylko fantastyka. No i właśnie nie bo w tym gatunku chodzi o to, żeby tam nie było niepotrzebnych dram i niepotrzebnych kłótni. Przede wszystkim też brak jakichś nielogicznych zachowań ludzkich, które są gdzieś tam agresywne. Książka mas nas otulić i była przyjemna, ma się ją czytać szybko. Właśnie tak to jest "magia domowa", o której sobie dzisiaj opowiemy.
Na dwór królewski trafia Fin. Chłopak bardzo zaangażowany, jest młodym kucharzem. Nikt nie wie, skąd pochodzi i dlaczego akurat tutaj chcę pracować. J jego urok osobisty przekonuje ich do tego, że warto dać mu szansę. Z czasem odkrywają, że to była bardzo dobra decyzja. Fin jest nieco ekscentryczny, ponieważ przy pracy ma jeden warunek nikt nie może przebywać w kuchni wtedy kiedy on w niej jest. Brzmi to dziwnie, jednak wszyscy zaakceptowali to, bo przecież może chodzić po prostu o specjalnej receptury.
Szybko jednak okazuje się, że Bohater jest domowym czarownikiem, a jego magia służy do tego, aby w domu wszystkim żyło się dobrze, żeby była taka przyjemna atmosfera i żeby nigdy nikomu nic nie zabrakło.
I właśnie taka jest ta historia, przytulna, ciepła i otulająca nas. Fin jest świetnym bohaterem, dobrze napisanym z wyraźnymi cechami charakteru, jest dobrym człowiekiem pomimo tego, że wplątuje się w Spiski na dworze to i tak pomimo wszystko nie trać tego charakteru i przede wszystkim swojego zdania.
Mamy tutaj historię, która mnie angażowała, gdzie ja czułam się częścią tej historii. Ale żeby nie było, ona ma też swoje minusy, które ja
widziałam. Fakt, że autorka strasznie dużo powtórzeń robi. Zdania mogłyby być krótsze, wtedy i książka byłaby nieco krótsza i nierozwlekła by się aż tak, bo z czasem i dialogi były takie rozciągnięte i brzmiały jak na siłę.
Nie zmienia to jednak faktu, że czytało mi się to bardzo szybko i czekam też na drugi tom. Kibicuję tym bohaterom, ponieważ z wyjątkiem tego, że mamy tutaj wątek gotowania to jest też spisek, knucia, zdrady, wszystko napisane ze smakiem.
Co do samego zakończenia było po prostu rozkoszne, inaczej nie potrafię tego nazwać. Mamy to już dużo takich codziennych rzeczy, ale i magię i humor i też takie smutne wydarzenia czy historię, ale przez to, że to jest tak lekko i przyjemnie napisane my tego nie odczuwamy jako coś złego.
To, co mnie też urzekło to fakt, że Fin jako Bohater potrafi połączyć ze sobą wielu ludzi i w innych okolicznościach np. nie zjedliby ze sobą jednego posiłku, a przy Finie czują się dobrze i komfortowo. I on ich łączy.
Wiadomo jest to taka trochę wręcz naiwna historia, która pokazuje nam bohaterów, rycerzy gdzie wszystko jest takie szaro bure albo od razu kolorowe. Gdzie wszystko Kończy się happy endem, ale w swoim życiu potrzebowałam właśnie taki historii podobnie jak "asystentka złoczyńcy", ta książka ma u mnie ważne miejsce w sercu i 5/5 ".

Dziś pragnę Wam pokazać wyjątkową, nieszablonową, jakże ciepłą, a niekiedy wręcz rozbrajającą historię, przesyconą wyśmienitymi potrawami, nietuzinkową prezentacją domowego ogniska, magią, dworskimi obyczajami i intrygami, a także jakże przyziemną, codzienną walką dobra ze złem, czyli wszystkim tym, za co tak bardzo kochamy pasjonującą i zaskakującą fantastykę.
Nakreślone postacie to osoby nietuzinkowe, błyskawicznie zyskujące uwagę i sympatię czytelnika. Główny bohater wyróżniają się nie tylko wyjątkowymi zdolnościami, ale również ciętym językiem, zaradnością i wysoką empatią, dzięki której dba o dobro innych. Całość przepełniona jest genialnym poczuciem humoru, a nawet absurdem, zabawne, niewymuszone, przesiąknięte sarkazmem i błyskotliwością dialogi wielokrotnie wywołują niekontrolowane wybuchy śmiechu i umożliwiają przerwanie lektury. I choć książce właśnie nie można odmówić obszerności, pochłania się ją w zawrotnym tempie, z uśmiechem na twarzy, a także marzeniem, by móc osobiście odwiedzić tą wyjątkowa kuchnię i spróbować doskonałych potraw Fina.
Bezsprzecznie, Osobie Autorskiej nie można odmówić szczerości czy cynizmu. Pod postacią zabawnej, lekkiej opowieści wyśmiane zostały ludzkie wady, a tragizm ich egzystencji obrócono w żart, co uczy nas dystansu i pokory. Ta książka to znakomite połączenie pożytecznego z przyjemnym, bo choć co chwilę wybuchamy niekontrolowanym śmiechem, to jednak nie sposób uciec wszechogarniającej melancholii, mamy bowiem do czynienia z wydarzeniami takimi jak zagrożenie dworu czy życia dziecka.
"Magia domowa" to wciągająca, nieobliczalna, w pełni angażująca opowieść, która zafunduje Wam wielogodzinny relaks i odprężenie. Nietuzinkowe, a jednak niesłychanie autentyczne postacie, misternie skonstruowane intrygi i dworskie sekrety, solidna dawka humoru, a wszystko dopieszczone potężną porcją nieobliczalności, nadającej lekturze niewiarygodnego tempa i tajemniczości. Ta książka zafunduje wam nieopisaną rozrywkę oraz relaks i z pewnością zajmie w waszych sercach szczególne miejsce. Polecam gorąco!

Kolejna książka fantasy, która skradła moje serce.
Mimo, że ma aż 630 stron czyta się ją niezwykle przyjemnie i szybko.
A to w dużej mierze zasługa osoby autorskiej, której pióro jest lekkie, przystępne a co dla mnie ważne, okraszone ogromną dawką świetnego humoru.
Do tego dochodzi nam genialna fabuła, większa szczypta magii i przepyszne jedzenie oraz nietuzinkowe i barwne postacie.
Fin jest czarownikiem domowym chociaż coś mi się zdaje, że drzemie w nim więcej niż sam myśli.
Trafia na dwór królewski jako kucharz.
Wszystkich zaskakuje, że jest w stanie wykarmić cały zamek liczący ponad dwieście osób na codzień a jeszcze goście co i rusz, samodzielnie z tylko kilkoma osobami ze służby.
Chłopak próbuje ukryć swoje talenty by żyć we względnym spokoju.
Co się stanie, gdy król odkryje tożsamość Finlaya?
Czy jest bezpieczny w swojej kuchni?
Tak duża dawka śmiechu nie towarzyszyła mi przy czytaniu od dawna, te dialogi, cięte riposty a przede wszystkim postacie i ich nietuzinkowe imiona...
Mam nadzieję, że nie usuną mi posta ale muszę to napisać - dowódca armii nazywa się Fiucimierz Bzykacz, zwany w skrócie Fiu*em.
I tak jak Fin poznający jego tożsamość tak i ja nie mogłam powstrzymać napadu śmiechu i szoku niedowierzania.
Pomijając zabawne perypetie nie brakuje tutaj różnych intryg, niebezpieczeńs*w a nawet delikatnej, naprawdę subtelnej nutki romansu - to jest taki lekki dodatek, nie tłamsi całości fabuły a świetnie ją uzupełnia.
Kraken także skradł moje serduszko ale ja jestem kociarą i mogę być nieobiektywna.
Coś czuję, że ten mały łobuziak nie jest zwykłym kocim opiekunem czarownika i dostarczy nam rozrywki a także odkryje tajemnice.
Bardzo jestem ciekawa, co się wydarzy w kolejnym tomie bo robi się coraz ciekawiej.
Dawno niewidziany ojciec Fina zbratał się z wrogiem i ma swój plan, który jest bezwzględny.
Jeśli lubicie czary, magów, koty i dobrą kuchnię a także spiskowanie to ta książka jest idealna dla Was!
Nie zapominacie o dystansie i poczuciu humoru, to się Wam przyda podczas lektury.

MAGIA DOMOWA jest idealną definicją cozy fantasy. Urocza, ciepła, pełna humoru i poczucia przyjemnej lektury, która otula lepiej, niż kocyk. Wyobraź sobie dwór królestwa Daxarii, na którym pojawia się specyficzny kucharz. Mrukliwy i zdecydowanie brakuje mu ogłady w kontaktach towarzyskich, ale jak przygotuje jakiś posiłek? mmm, ślinka leci! Osoba autorska swym piórem porusza wszystkie zmysły i w czasie lektury ma się wrażenie, że czuje się zapachy potraw, unoszące się aromaty przypraw ? gdy tylko Finlay zaczynał gotować robiłam się głodna! A do tego okazuje się, że Fin to czarownik domowy i jego moce skupiają się na zachowaniu bezpieczeństwa danego domostwa. Co jest takiego w tej powieści? Już tłumaczę.Daxaria jest u progu wojny i jej kontakty z innymi królestwami są jak taniec na rozżarzonych ogniach ? szukanie sojuszy, delikatne obchodzenie się z wrogiem, kombinacje ze szpiegami. Pojawiają się polityczne intrygi, w które zostaje również wmieszany Fin. W jego kuchni pojawia się też niezwykły kot Kraken, wokół szaleją złośliwi rycerze, którym trzeba dać lekcje kultury, a do tego myśli kucharza coraz częściej zajmuje piękna wicehrabina Annika. Dzieje się sporo i chociaż tempo akcji jest spokojne, to lektura ani trochę się nie dłuży. Czytelnik wkręca się w historię i totalnie w niej przepada. Podobała mi się kreacja bohaterów, ich różnorodność, a także to, że obserwujemy ich rozwój wraz z biegiem akcji. Całość jest napisana prostym językiem z masą humoru - śmiałam się podczas lektury niezliczoną ilość razy. Pojawiał się humor sytuacyjny oraz zabawy słowne (nazwisko pewnego hrabiego zdecydowanie zapada w pamięć). Do tego genialny wątek siatki gangstersko-szpiegowskiej kotów, motyw kopciuszka-faceta, rodziny z wyboru oraz zakazanego związku z dużą dawką slow burn. Delemhach serwuje nam historię, którą czytamy z uśmiechem na ustach i chcemy więcej! Z tej powieści wybrzmiewa taki pozytywny wydźwięk i fajna lekcja szacunku do drugiej osoby. Jeśli lubicie zabawne cozy fantasy, z przytulnym klimatem, to z całego serca polecam Wam tę książkę!