Zodiak

Zodiak? jest drugą książką z serii True Crime napisaną przez autora, z jaką mam styczność. Już w Tedzie Bundym Max Czornyj pokazał jak bardzo dogłębne potrafi wejść w skórę bohatera i pokazać dokonywane zbrodnie z perspektywy sprawcy.
Nie wszyscy może kojarzą postać Zodiaka, bo jego działalność miała miejsce ponad 50 lat temu na zachodnim wybrzeżu USA. Oczywiście ten pseudonim obił mi się o uszy, ale jednak bardziej medialny był Bundy. Po zapoznaniu się z tą historią uważam, że Zodiak jest jednak bardziej przerażającą postacią. Czy to z powodu że nigdy go nie złapano, ba ? nawet nigdy tak naprawdę nie stwierdzono kim był? A może dlatego, że przesyłane przez niego listy, szkice bomb czy zaszyfrowane wiadomości świadczą albo o bardzo zaburzonym umyśle, albo o osobie która z pełną świadomością i premedytacją udaje wariata, by wzbudzić w ludziach potworny lęk. Jedno jest pewne. Zodiak karmił się strachem, a to że wysyłał informacje do policji czy do gazet świadczy o tym, że jego podstawowym pragnieniem i podstawą do mordowania była chęć zdobycia sławy.
Książka o Tedzie była mocna, ale "Zodiak" to już jazda bez trzymanki. Autor wszedł w postać tak bardzo, że mimo iż o mordercy i jego prawdziwej tożsamości i życiu nie wiemy nic, to jesteśmy w stanie uwierzyć, że opowiedziana historia może być prawdziwa. Oczywiście znajdujemy tu dokładne opisy dokonanych zbrodni, dodatkowo ukoronowane przypuszczalnymi przemyśleniami czy motywami mordercy. Bardzo mocna lektura, na pewno nie dla ludzi o słabych nerwach ? mam za sobą setki kryminałów, a nie pamiętam bym przy którymś aż tak się denerwowała.
Zodiak już raczej książki nie przeczyta, bo gdyby żył to musiałby dobiegać setki. Ale gdyby?. Czy dziwił by się wnikliwości autora i był zaskoczony na ile fikcja odpowiada prawdzie, czy śmiałby się do rozpuku z tego że po raz kolejny wyprowadził wszystkich w pole.

"Nie jest pierwszą i nie będzie ostatnią..."
Max Czornyj, znany ze swoich brutalnych i intrygujących powieści, w "Zodiaku" podejmuje się próby zrozumienia jednego z najbardziej tajemniczych seryjnych morderców w historii. Zodiak terroryzował Kalifornię w latach 60. i 70. XX wieku, a jego tożsamość pozostaje nieznana do dziś. Książka ta to głębokie zanurzenie się w umysł zabójcy, który pozostaje zagadką zarówno dla śledczych, jak i dla opinii publicznej.
Zodiak nawiązał makabryczną grę z policją i społeczeństwem, zabijając i wysyłając szyfry oraz upiorne kartki pocztowe. Jego celem było szerzenie strachu i paraliżowanie Ameryki. Zodiak mamił, wodził za nos i groził, domagając się uwagi mediów. Pomimo licznych ofiar, jego tożsamość i prawdziwe motywacje pozostały nieodgadnione.
Narracja pierwszoosobowa w książce potęguje poczucie niepokoju i sprawia, że czytelnik odczuwa bliskość z umysłem mordercy. To z kolei powoduje, że książka jest niezwykle wciągająca i dostarcza dreszczyku emocji, przyprawiając o gęsią skórkę.
Max Czornyj doskonale wciela się w postać Zodiaka, oddając jego szaleństwo i tajemniczość. Autor bada, co mogło kryć się w umyśle mordercy, co sprawia, że czytelnik jest zaintrygowany i chce dowiedzieć się więcej o motywach stojących za jego zbrodniami.
Książka dobrze oddaje atmosferę gry, jaką Zodiak prowadził z policją. Szyfry i wiadomości, które pozostawił, do dziś pozostają częściowo nierozwiązane i niezrozumiane, co dodaje książce autentyczności i trzyma w napięciu.
Pomimo konieczności dodania fikcyjnych elementów, autor wykonał solidny research, co sprawia, że książka jest autentyczna i realistyczna. Czornyj udowadnia, że zna temat i potrafi wciągnąć czytelnika w świat true crime.
Czy książkę polecam? "Zodiak" Maxa Czornyja to książka, która wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Jest to doskonała pozycja dla miłośników true crime, którzy chcą zanurzyć się w umysł jednego z najbardziej tajemniczych seryjnych morderców. Pomimo pewnych podkoloryzowanych fragmentów, książka jest realistyczna i dobrze napisana. Narracja pierwszoosobowa i głębokie zrozumienie postaci Zodiaka sprawiają, że czytelnik czuje się, jakby sam brał udział w tej makabrycznej grze.

Max Czornyj ponownie bezczelnie kaleczy psychikę swoich czytelników, fundując im jakże przenikliwy i porażający portret kolejnego bezdusznego mordercy. Krocząc po stronach tej przeszywającej opowieści, wielokrotnie się zastanawiałam, co przeraża bardziej? Czy chodzi o nieudolność policji, czy raczej o fakt, jak inteligentną i przebiegłą osobą musiał być, skoro stanowił dla wszystkich zagadkę? Bezsprzecznie, niepokojące może być również to, jak chętnie sięgamy po te zwierzenia następnej bestii, z jakim entuzjazmem pochłaniamy kolejne słowa, by oddać się refleksji na temat czystego zła i złożonej ludzkiej natury...
Możliwość zagłębienia się w umysł człowieka błyskotliwego, choć przecież bezgranicznie podłego, to wyjątkowo przeszywające doświadczenie, fundujące czytelnikom emocje jedyne w swoim rodzaju. Wszystko wskazuje na to, iż Autor zdążył nas już od tego stanu silnie uzależnić, dlatego najnowsza opowieść działa równie mocno co odurzający narkotyk, nawet świadomość jej szkodliwości nie będzie w stanie odciągnąć od lektury. Gwarantuję, iż będziecie cierpieć prawdziwe katusze, ale prawdopodobnie podobnie jak ja, pochłoniecie tą historię z zapartym tchem, na raz. Ludzkie nieobliczalne potworne instynkty, które bardzo często mają swój początek w toksycznym dzieciństwie, są przecież tematem ponadczasowym i bardziej fascynującym niż niejedna fikcyjna opowieść fantastyczna. W końcu to samo życie pisze te najlepsze i najbardziej nieobliczalne scenariusze?
Tym razem naszkicowany morderca zdaje się być wyjątkowo wyrachowany i w pewnym stopniu kurtuazyjny. Nie znajdziecie tu opisów zmasakrowanych zwłok, gdyż nie zależało mu na tej krwawej otoczce. Jakkolwiek makabrycznie to zabrzmi, dla niego zabijanie było kunsztem, miało wyższy cel. Niemniej jednak, nie mógł sobie odmówić rozgłosu, a cała zabawa w kodowanie, upublicznianie jego listów i wodzenie policji za nos tylko dowodzi na to, iż był przekonany o swojej wyższości, wyjątkowości. Może to właśnie dlatego "przebywanie" w jego głowie było tak rozbrajającym doświadczeniem. Polecam gorąco wszystkim fanom mocnych, paraliżujących historii!

"Wiem, że wła­śnie na dobre się uza­leż­ni­łem. Ad­re­na­li­na bu­zu­je mi w ży­łach, a ja czuję się ni­czym Bóg. Nie. Ja je­stem Bo­giem."
Był jednym z najbardziej tajemniczych seryjnych morderców w historii USA. Jego zbrodnie miały miejsce pod koniec lat 60. i na początku lat 70. XX wieku. Pragnął, by na Amerykę padł paraliżujący strach. Przedstawiał się jako Zodiak.
Nigdy go nie schwytano.
Widać, jak wiele czasu Autor poświęcił na zapoznanie się i zgłębienie akt, listów oraz wiadomości pozostawionych przez sprawcę, którego tożsamość pozostaje nieznana. W posłowiu czytamy, że zawsze sta­ra się spo­glą­dać na świat z kon­kret­nych per­spek­tyw i muszę przyznać, że robi to cholernie dobrze. Nie emanuje zbytnią brutalnością, chodź opisywane zbrodnie wzbudzają w czytelniku skrajne emocje. Często domyślając się co za chwilę nastąpi chciałam ostrzec ofiary, krzycząc w myślach uważaj, uciekaj! Jednak, tak jak w prawdziwym życiu nie mamy wpływu na większość zagrożeń, a zbytnia ufność kolejny raz miała swoje dramatyczne konsekwencje. Nie dziwi, więc fakt, że właśnie postać Zodiaka zainteresowała Czornyja na tyle, by przedstawił nam bliżej jego sylwetkę. Na tle innych zwyrodnialców wyróżniała go pewność siebie, a także swoista gra, która toczył z wymiarem sprawiedliwości. Domagał się uwagi, chciał żeby świat usłyszał o jego zbrodniach, pragnął być legendą, co niewątpliwie mu się udało. Do dziś zostaje jedną z najbardziej tajemniczych i charakterystycznych postaci.
Odważysz się wkroczyć w jego świat?

Lubię zabijać ludzi, bo to świetna zabawa. To zabawniejsze niż polowanie w lesie na dzikie zwierzęta, bo człowiek jest najniebezpieczniejszym ze wszystkich zwierząt. Zabijanie dostarcza mi bardziej ekscytujących doznań?.
Tytułowy Zodiak siał terror w San Francisco i okolicach pod koniec lat 60 i początku lat 70. ubiegłego wieku.
Najbardziej znany seryjny morderca Stanów Zjednoczonych nie robił sobie nic z obławy, która ewidentnie trwała przez cały okres jego zabójczej działalności. Można nawet odnieść wrażenie, że depcząca mu po piętach policja powodowała, że zabijanie sprawiało mu większą "frajdę".
Wydaje się, że Zodiak nie zdobył sławy zabijając. Zrobił to przy pomocy listów, które pisał do różnych "gazet" i telewizji. Prowadził pewnego rodzaju dyskusję z śledczymi i obywatelami. Chciał być słuchany i wielbiony. Jego listy zawierały trudny do złamania kod, który w końcu udało się złamać. Niestety sprawa morderstw i tożsamości sprawcy do dnia dzisiejszego pozostała nierozwiązana.
Ta książka ukazuje nam historię Zodiaka z zupełnie innej perspektywy ? jego własnej. Przyznam szczerze, że wejście w skórę seryjnego mordercy to dla mnie nowość. Wiemy o nim naprawdę mało. Całość historii opiera się na materiałach zgromadzonych przez lata jego działalności oraz zaszyfrowanych listów jakie wysyłał.
Max Czornyj po mistrzowsku zebrał wszystko w całość i przyprawił dobra fikcją literacką. Finalnie powstała ciekawa książka o Zodiaku ? najbardziej znanym i tajemniczym mordercy ostatniego stulecia.
Polecam serdecznie

"Oni czują ulgę, gdy po skończonej lekturze uświadamiają sobie, że ich świat jest przytulny i bezpieczny. Że mimo niskiej wypłaty i kredytu wcale nie mają tak źle. Daję im ulgę oraz dowód na to, że powinni się cieszyć z życia."
,,-Chcę być sławny- odpowiadam.- Chcę, żeby moje książki były w każdym amerykańskim domu, a każda amerykańska rodzina chełpiła się historią, że nie mogła po nich zasnąć. Że odmieniłem ich życie."
Powiem wam, że czytając najnowszą książkę pana Czornyja czułam się robiona w balona. Autor zatarł pewną granicę między mrocznymi opowiadaniami postaci, a ich prawdziwym życiem. Po pierwsze sceny morderstw są prawdziwe, napisane małym drukiem tłumaczą co się wtedy stało. Po drugie, postacią z książki jest pisarz, który jak czytacie w cytatach, chce być sławny i bogaty. Przesyła swoje opowiadania wydawcy chcąc wynegocjować jak najlepszą cenę. Po trzecie, oprócz tego, że ma się za pisarza, podobno jest też mordercą i tu nie wiadomo, czy napisał te opowiadania, a my je czytając mamy brać za prawdę, czy to w jego opowiadaniach jest mordercą i to tam pokazuje w dokładnych szczegółach jak, kogo i dlaczego zabił. Wiemy tylko, że potrafi się maskować będąc zwyczajnym i nieśmiałym facetem, który tylko chce pomóc, lub nie rozumie po co ktoś kogoś krzywdzi. Gra trochę oczytanego przygłupa, który wzbudza w ofiarach zaufanie. W jego umyśle rodzi się plan, by mordować i móc odczuwać wtedy przyjemność. Wciąż podkreśla, że jest Bogiem, bo to od niego zależy, czy zabije daną postać, czy puści ją wolno. Daje każdemu złudną nadzieję, a później atakuje. To postać bardzo inteligentna, która potrafi słuchać innych. Podsysa w nich zgodność z ich pomysłami, nadając rozmówcy mądrość, którą postać się chełpi. W ten sposób podsyca nieprawdziwe plotki, dając wskazówki najdalsze od prawdy. Nawet policję robi w balona dopisując w listach do skrawka prawdziwego wydarzenia dalsze kłamliwe instrukcje. Sieje postrach pośród ludzi, a nazwę wymyślił od ciekawego prezentu, który dostał. Kim więc jest morderca? Czy to postać z książki pisarza, czy jest nim sam pisarz? Ile jest w stanie zrobić dla pieniędzy? A może raczej powinnam zadać pytanie, czy kiedyś nastąpi koniec zaspakajania jego pragnień?
Naprawdę świetna książka. Trzeba czekać końca by cokolwiek wyszło na jaw. Jesteśmy trzymani w dużym napięciu, bo im dalej, tym więcej rodzi się pytań. Pochłonęłam ją na raz, dzięki temu, że spało mi dziecko i historia opętała mnie bez reszty. A czy uważacie może, że najlepsze książki to te, które śnią wam się po nocach? Czy lubicie czytać o krzywdzie innych, bo wtedy bardziej doceniacie swoje życie?
Mnie zachwyciła, więc bardzo ją polecam:-)