Zemsta. Trylogia Mara Dyer. Tom 3

Zakończenie trylogii musiało swoje odczekać nim je przeczytałam a mimo to, nawet po tak długim czasie od poprzednich tomów wszystko pamiętałam.
Gdy tylko zaczęłam czytać Zemstę, od razu wróciły wydarzenia i postacie, które już zdążyły się zakorzenić w pamięci.
Mara musi stanąć przed kolejnymi decyzjami, dokonać wyboru - nie będzie to łatwe, a także poświęcić coś, co człowiekowi może się nie mieścić w głowie.
Takie wybory, jakie jest zmuszona podejmować nastolatka są niezwykle trudne nawet dla dojrzałych osób.
Ciężko się jednak dziwić, że po przejściach zafundowanych jej przez Horyzonty i nie tylko, dziewczyna się uodporniła nawet na zło.
Od początku do końca akcja jest dynamiczna, nie zwalnia nawet na sekundę.
Dzieje się dużo lecz tym razem mniej chaotycznie niż poprzednio.
Krok po kroku, kawałek po kawałku są odkrywane kolejne tajemnice z przeszłości, dotyczące bliskich Mary i jej chłopaka.
To, że ta para jest wyjątkowa, to już wiemy.
Nie wiemy tylko jeszcze jak bardzo - o tym też się dowiemy czytając ostatni tom.
Cały czas napięcie było utrzymane do granic możliwości, szok i zwroty akcji powodowały przyspieszenie akcji serca i stale podtrzymywały zainteresowanie czytelnika.
Ciężko ocenić ten tom odrębnie, całość trylogii ściśle się ze sobą łączy ale mogę stanowczo powiedzieć, że jest warta zapamiętania na bardzo, bardzo długo.
Nutka paranormalnych wydarzeń (nie, nie duchy), super moce, dużo thrillera (psychologicznego i medycznego) oraz wątła nić romansu sprawiają, że włosy się jerzą ale jednocześnie przewracamy kartki z ogromną ekscytacją by eksplorować ten świat istot ze zmutowanym genem, które wrzucono bez wiedzy w wir wydarzeń zapoczątkowany setki lat wcześniej.
Czym lub kim jest Mara?
Kto mówi prawdę?
Co z jej rodziną?
Czy Horyzonty kłamią?
Czy to wszystko zdarzyło się naprawdę?
Trylogia w nowym, pięknym wydaniu, zasługuje na miejsce w topce tego roku i z pewnością zostanie w pamięci na długo i z chęcią wrócę do niej jeszcze nie jeden raz.