Maska

"Maska" jest niewielką objętościowo książką, która mimo to zawiera w sobie wszystko to, co mieć powinna. Fabuła przesiąknięta jest napiętą mroczną atmosferą, która stopniowo wciąga nas w odmęty wydarzeń. 
Mamy grupę nastolatków, gdzie jedno z nich staje się ofiarą. Reszta próbuje pomóc śledczym w dochodzeniu. W rezultacie sami stają na celowniku mordercy. Kim on jest? Kto i dlaczego zabił Lenę? Czy ma to związek z symboliką dawnych wierzeń i demonów? I jaką rolę odegra tu tytułowa maska?
Podczas lektury nasuwa się wiele pytań i wątpliwości. Jak dobrze znamy swoich bliskich? To pociąga kolejną konkluzję, jak trudno jest ocenić, kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. A cena za prawdę może być naprawdę bardzo wysoka. Równie istotną sprawą jest wątek mediów społecznościowych. Dlaczego bezrefleksyjne zamieszczamy w nich informacje z życia prywatnego? Czy naprawdę nie zdajemy sobie sprawy z konsekwencji takiego zachowania? Czy to kwestia samotności, braku prawdziwych relacji międzyludzkich, a może czegoś innego? Autorka świetnie przedstawiła mechanizm działania social mediów oraz tego, jak płynna jest granica między prywatnością a ekshibicjonizmem. 
Przerażające jest to, że przenosimy swoje życie do Internetu. Nie dbamy ani o więzi rodzicielskie, ani małżeńskie. Pozory, kłamstwa, zdrady stają się codziennością. Strach przed ujawnieniem prawdy, może prowadzić do czegoś przerażająco złego. 
Natasza Socha konfrontuje ze sobą ludzi młodych i dorosłych. Stawia ich przed dokonaną zbrodnią. Nie jest to prosta zagadka kryminalna. Istotna okazuje się tu być tytułowa maska. W dodatku maska diabła. Element ten może symbolizować świat, w którym każdy coś ukrywa. Autorka pokazuje, jak w dobie Internetu i presji bycia idealnym funkjconuje dzisiejsza młodzież. Strach przed oceną, hejt, odrzucenie - nastolatki mają setki wirtualnych znajomych, a jak przyjdzie co do czego, nie mają z kim porozmawiać o swoich problemach. Ba! Nie potrafią nawet szukać pomocy. Mają również deficyt emocjonalny.
"Maska" to mroczny thriller młodzieżowy o tajemnicach, manipulacji, social mediach, presji doskonałości, samotności w świecie pozorów, potrzebie akceptacji, lękach, poczuciu winy. To książka, która boleśnie obnaża współczesną rzeczywistość, którą kreują media społecznościowe. To historia, w której powstają niewygodne pytania, a prostych odpowiedzi brak...

Nie spodziewałam się, że taka niepozorna książka może wywołać we mnie falę wielu doznań, począwszy od zdenerwowania aż po strach i niedowierzanie. Nie od dzisiaj wiadomo, że im bardziej dociekamy pewnych sekretów, tym gorzej się dla nas sprawa kończy. Młoda dziewczyna z książki miała ich dużo i za nic nie chciała się nimi dzielić. Dostawała nawet ostrzeżenia, by nie drążyć tam gdzie to robi. Dziwną anomalią do tego były jej dosyć częste koszmary, które potrafiły ją paraliżować. Znajomi z jej wieku próbowali się dowiedzieć co takiego ukrywa, choć ona sama nie chciała się zdradzać dla ich dobra. O koszmarach informowała nawet rodziców, lecz nikt nie wziął jej na poważnie. I tutaj przyszły mi myśli, by zawsze dokładnie wysłuchiwać swoich pociech, nawet jeśli opowiadają tylko "wytwory swojej wyobraźni". Wiemy, że dwie przyjaciółki szykowały się na imprezę, lecz później jedna z nich nie żyła. Jej ciało ustawiono pod dziwnym kontem wyrażającym jakiś rytuał. Po sekcji wyszły na jaw zadziwiające informacje, a po nich akcja znacznie przyspieszyła. Koniec zwyczajnie szokuje, lepiej jeśli sami do niego dojdziecie:-)
Cała pozycja jest dosyć pouczająca, gdyż tak naprawdę może dotyczyć i rodziców i młodych osób, oraz życia na ciekawskim poziomie. Większość postaci z książki miała swoje sekrety, przewinienia i serce, które pracowało nie zawsze w dobrą stronę emocji. Czasami z dobroci serca próbujemy komuś pomóc, chcąc za niego coś dokonać i zanim się obejrzymy, wdeptujemy w bagno z którego nie ma odwrotu. Autorka napisała tą książkę w bardzo tajemniczym stylu. Wszelkie podpowiedzi widzimy dopiero na końcu, bo dotychczas rzeczy mniej ważne nie zwracały naszej uwagi. Mamy tutaj nacisk na życie postaci i radzenie sobie ze swoimi problemami. Wszelkie inne opisy są pobieżne, gdyż nie mają odniesienia do wydarzeń. Myślę, że w każdej kategorii wiekowej opowieść zostanie doceniona, gdyż w każdy możliwy sposób dowiemy się, że miejsce sekretów jest tam, gdzie nikt się o nich nie dowie. A ten kto w nich grzebie, sam pisze na siebie wyrok!