Licho nie śpi

Ile widziałam pozytywnych opinii o tej książce. Ile poleceń. Ile recenzji, także w ostatnim czasie. Wiadomo było, że prędzej czy później sięgnę po "Licho nie śpi" i na szczęście doszło do tego prędzej, niż sądziłam " To już moja druga styczność z twórczością Emilii Szelest i miałam ogromne oczekiwania, bo "Niebezpieczna gra" bardzo mi się podobała.
"Licho nie śpi" to historia, której głównym bohaterem jest Damian. Ucieka on przed mrokiem, związanym z własną przeszłością i w ten sposób ląduje w Bieszczadach. Poznaje życzliwych mu ludzi, którzy chcą pomóc mu odnaleźć się w życiu. Rozpoczyna pracę w tartaku, unikając rozmów o sobie i powodach, dla których znalazł się właśnie w tym miejscu. W Bieszczadach poznaje Magdę, młodą asesor prokuratury, która ma do rozwiązania sprawę spisaną przez większość na straty. Okazuje się, że Damian może pomóc Magdzie bardziej, niż mogłaby się tego spodziewać, ale będzie to oznaczało częściowy powrót do przeszłości, od której tak bardzo pragnie uciec. Czy Damian jest gotowy na taki krok?
Od pierwszych stron wiedziałam, że będę zachwycona tą książką. Luźny język, cięty humor, ciekawa historia i przede wszystkim świetni bohaterowie. Pokochałam i Magdę i Damiana nie tylko za ich zalety, ale także za wady, bo każdy z nas te wady posiada i nienawidzę, gdy bohaterowie w książkach są kreowani na idealnych. Gdy czytamy "Licho nie śpi" zdajemy sobie sprawę z tych gorszych stron głównych bohaterów, ale to jest właśnie najlepsze, bo możemy w nich dostrzec siebie. Ich relacja jest niesamowita, uwielbiałam czytać jak sobie docinają i rzucają złośliwościami na prawo i lewo. Ale to właśnie było prawdziwe, nie było sztucznego języka. Co do historii kryminalnej - naprawdę trudno było odgadnąć kogo próbuje wytropić Magda. Dopiero na sam koniec autorka daje nam dosłownie jedną wskazówkę, ale za to jak ważną i tuż przed zakończeniem możemy być z siebie dumni, że rozwiązaliśmy zagadkę. Mało powiedziane, że kocham historie tego typu. Jeśli chodzi o zakończenie, pierwszy raz w życiu chciałam żeby skończyło się typowo, jak we wszystkich książkach, ale i tutaj autorka mnie zaskoczyła (chociaż z drugiej strony trochę się cieszę) i niestety, na swój wymarzony moment muszę jeszcze trochę poczekać "??" Z niecierpliwością będę wypatrywać informacji o kolejnych tomach serii, bo najchętniej przeczytałabym je już teraz. Serdecznie polecam i dziękuję autorce za napisanie tak świetnej książki "??"

Z twórczością Emilii Szelest spotkałam się jakiś czas temu i miałam okazję poznać jej styl pisania i to, jakich bohaterów kreuje. Wiedziałam, że z pewnością książka "Lich nie śpi" mnie nie zawiedzie. Kiedy spojrzałam na okładkę książki zapragnęłam ją przeczytać, zaczęłam analizować opis wydawcy i mnie zaintrygował. Każdy z nas czasem ma ochotę rzucić wszystko i wyjechać gdzieś w głuszę, często mawiamy, ze jedziemy w Bieszczady. Byłam ciekawa, czy Emilii uda się ukazać ten klimat, jak myślicie? Czy udało się autorce mnie zauroczyć?
Głównym bohaterem powieści "Lich nie śpi" jest Damian, kiedyś był policjantem, jednak w wyniku pewnych wydarzeń zdecydował się z tym skończyć. Jego przeszłość nie należała do łatwych, dlatego też zdecydował się na taki krok i ucieczkę w Bieszczady. Nałóg bywa straszną rzeczą, nie powinno się z nim igrać, bowiem bardzo łatwo można zawieść siebie i innych. Damian nie ma wyjścia, musi się pozbierać i próbować uporządkować cały bałagan, jaki dźwiga na swoich barkach. Bieszczady są dla niego azylem, kryjówką, gdzie nikt nie wie, z czym się boryka. Mężczyzna zajął się pracą fizyczną, która pozwala mu się wyciszyć, na jego drodze staje Magda Jaskólska, która rozbudza w nim dziwne i nieznane uczucia. Magda pracuje w prokuraturze, jest wyrazista, bardzo odważna i pracowita. Obecnie stara się rozpracować pewną skomplikowaną sprawę, czy uda jej się ją zakończyć? Czy pomoc Damiana okaże się jej niezbędna? Co połączy tą dwójkę?
"Licho nie śpi" jest powieścią z niezwykle ciekawie rozwiniętą fabułą, która nie tylko ciekawi, ale także trzyma w napięciu. Emilia Szelest nie tylko stworzyła ciekawą opowieść, ale także wspaniałe postacie. Mamy byłego policjanta, którego kiedyś pokonał nałóg, panią prokurator, miłych i życzliwych ludzi, złoczyńcę, który morduje kobiety. Autorka potrafi sprawić, że powieść staje się nieoczywista, wciąga od pierwszych stron, a kiedy dociera się do końca czuje się niedosyt, palącą wręcz potrzebę sięgnięcie po inne książki Szelest, a najlepiej kolejny tom cyklu pod tytułem Bieszczadzkie demony. Emilia Szelest doskonale poradziła sobie z rozrysowaniem bieszczadzkiego klimatu. "Licho nie śpi" bardzo mi się podobało, potrafi wciągnąć do ostatniej kropki. Jeśli się wahacie przed przeczytaniem książki tej autorki to muszę Wam powiedzieć, że na pewno się nie zawiedziecie.

Atos musi odpocząć od zgiełku, od popełnionych błędów... Wyjeżdża więc w Bieszczady, gdzie na chwilę chce zdusić w sobie zawodowe poczucie obowiązku oraz w dalszym ciągu nie angażować się w żadne znajomości. Czy to może się udać?
*
Zaczynając przygodę z książką Emilii Szelest, spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Wiedziałam, że będę miała do czynienia z erotyczną stroną literatury, ale nie sądziłam, że odnajdę w niej tak dobrze rozbudowany wątek kryminalny! Zacznijmy więc od początku. Damian, zwany Atosem, przenosi się w Bieszczady, po tym jak stracił pracę w policyjnych szeregach. Zatrudnia sue w tartaku i tam poznaje gromadę osób, które powoli wtajemnicząją go w bieszczadzkie zwyczaje. Poznaje w tym czasi Magdę, która stawia pierwsze kroki w prokuratorskiej rzeczywistości i od razu mierzy się z serią zabójstw, które do złudzenia przypominają dawne zbrodnie. Czy uda się rozwikłać zagadkę? I jak poskromić powoli budzącą się namiętność, która powoli się budzi pomiędzy tymi, którzy wcale nie chcą się jej oddać? Jestem zdziwiona, że w tak krótkiej książce autorka zmieściła tak wiele. Mimo to cieszę się, iż jest to początek serii i będę mogła jeszcze raz wrócić tam gdzie "Licho nie śpi". Może nie bylo tak trudno odgadnąć, jak sprawy się potoczą, ale czy tego się wymaga od takiej książki? Nie da się nie oddać sympatii bohaterom, każdy z nich ma swój kawałek miejsca na ziemi i w tym świecie, który Emilia nam pokazała. Jestem bardzo przyjemnie zaskoczona, poczułam lekki żal, kiedy dobiegłam końca książki. Jeśli chodzi o erotyzm, był tu nakreślony, przedstawiony ze smakiem i nie narzucał się nam z każdej strony. Toteż mam wrażenie, że wszystko było idealnie wyważone, przemyślane i dopiero efekt końcowy tego podziału został nam przedstawiony. Wielkie, wielkie brawa za książkę, której nie sposób odłożyć.

Damian jest byłym policjantem, który ucieka od swojej mrocznej przeszłości w Bieszczady.
Magda asesor prokuratury zajmuje się sprawą, która została skreślona już na samym początku. Giną młode dziewczyny, modus operandi pasuje do mężczyzny który... siedzi w więzieniu. Losy tej dwójki się przeplatają. Przed kobietą trudne zadanie lecz ona idzie po trupach do celu...
Bardzo fajna książka. W ogóle książki autorki czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Wciągają od razu, nie ma z tym problemu. Jestem na etapie brania książki w ciemno bo wiem, że mi się spodoba.
No, powiem Wam... trochę tam pikantnie jest u Damiana! Troszkę się dzieje! Więc jeśli ktoś lubi to będzie zadowolony. Jak dla mnie cała książka mogłaby być pisania z jego perspektywy. Uwielbiam to w książkach Emilii, że idealnie wciela się w mężczyzn.
Osobiście domyśliłam się zakończenia, ale i tak nie mogłam się doczekać rozwiązania tej zagadki i zrozumienia DLACZEGO. Nie popsuło mi to frajdy z czytania. I co? Czekamy na kolejną część.
Jest to idealnie wyważony romans z kryminałem co daje genialną mieszankę! I mimo, że nie przebiło to serii z Weroniką Kardasz, to polecam!

Rewelacja. Muszę przyznać, że kompletnie się nie spodziewałam, że ta książka będzie aż tak dobra. Nie jest to typowy romans erotyczny, choć kilka scen seksu mnie nie ominęło. Jest to głównie genialny kryminał o seryjnym mordercy, a do tego napisany w taki sposób, że ciężko się oderwać.
Damian, były detektyw policyjny postanawia pomoc Magdzie w odnalezieniu zwyrodnialca. Mierzą się nie tylko z kolejnymi ofiarami, ale przede wszystkim z ogniem, który zbliża ich do siebie coraz bardziej. Choć na początku miałam wątpliwości, co do osoby Damiana, to później zmieniłam zdanie. Od samego początku za to bardzo polubiłam Magdę i jej cięty język.
W ogólnym rozrachunku wierzcie lub nie, ale książka jest po prostu genialna. Autorkę poznałam czytając Bardzo cicha noc. Po przeczytaniu tej nie mam żadnych wątpliwości, że z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejną część. W tym momencie staje się jedną z moich ulubionych autorek. Wciągająca fabuła, świetna kreacja bohaterów, poczucie humoru - wszystko mi się w niej podoba. Bardzo wam polecam. Dziękuję...

A może by tak wybrać się w Bieszczady? Żeby odpocząć? Zacząć wszystko od nowa? Myślę, że nie jest to taki zły pomysł! Zwłaszcza dla Damiana, który swoje ma za uszami i nie należy do osób chętnych do zmian. Po tym jak zostaje zwolniony ze służby, trafia do bieszczadzkiego tartaku, w którym rozpoczyna pracę i próbuje zapomnieć o przeszłości. Pomimo otwartości tamtejszej ludności, Damian jest wycofany i nieufny. Gdy poznaje młodą asesor prokuratury, Magdę Jaskólską i dostrzega jej "starania" i próby pokazania się z jak najlepszej strony, postanawia jej pomóc? tym bardziej, że w okolicy grasuje morderca, który porywa młodej kobiety?
Pierwsze spotkanie z twórczością Emilii Szelest było bardzo udane. Była to książka napisana w duecie, która była naprawdę genialna. Dlatego też, bardzo chciałam przeczytać coś stricte stworzone przez autorkę. "Free birds" dopiero będę czytać, więc padło na najnowsze dzieło wydane przez Niegrzeczne książki ? a mianowicie "Licho nie śpi". I cóż mogę rzec? ta książka tylko potwierdziła moje przypuszczenia o wybitnym piórze autorki! Ta lekkość z jaką czytało się tę książkę i cała historia, która od pierwszych stron wciąga i elektryzuje, ani na moment nie pozwala na jej odłożenie.
Autorka połączyła ze sobą romans z kryminałem, idealnie wyważyła ze sobą te dwa gatunki, przez co myślę, że nawet jeśli ktoś nie lubi w książkach za dużo miłostek, tutaj nie będą mu w żaden sposób przeszkadzać.
Jeśli chodzi o głównych bohaterów. No tutaj może być różnie. Damian jest jaki jest, ma w sobie sporo negatywnych cech charakteru, które mogą z początku irytować, nie wspominając o jego postępowaniu i "odpowiedzialnej pracy w policji". Na dłuższą metę da się polubić i właśnie tak było w moim przypadku, pomimo swojej złej strony, pokazał też i tą dobrą, przez co na niektóre występki można było przymknąć oko :D z kolei pani asesor, już od początku wzbudza zaufanie i sympatię, swoją otwartością, lekkością bycia, zaradnością i humorem! Tak, ten humor też został wpleciony w historię, przez co zdarzało się, że i ja parsknęłam śmiechem! Bardzo podobała mi się cała ta "społeczność tartakowa" ? wszyscy pracownicy i ich spotykania w knajpie. Dało się odczuć, że sobie ufają pod każdym względem i są sobie naprawdę bliscy, jak dla mnie - genialne.
Wprowadzenie wątku morderstw dodatkowo urozmaiciło całą historię, przez co notabene była jeszcze ciekawsza! Zakończenie było naprawdę zaskakujące, co dodatkowo jest dużym plusem, jeśli chodzi o całość książki! Dobrze, że to dopiero pierwsza część, bo ja z wielką chęcią przeczytam o kolejnych przygodach Damiana i młodej pani asesor :)

"Licho nie śpi" ? Emilia Szelest
Jest to pierwszy tom z cyklu "Bieszczadzkie demony"
Damian były policjant. Wyjeżdża w Bieszczady aby uciec przed rzeczywistością, aby poukładać swoje życie na nowo. Praca w tartaku ma być dla niego swoistym katharsis. Niespodziewanie jednak zostaje wplątany w sprawę seryjnego mordercy. Czy pomimo problemów będzie w stanie pomóc w śledztwie. Czy uda mu się powrócić do służby? Czy odnajdzie szczęście, a może nawet uczucie..?
Jest to już trzecia książka Pani Emilii, którą przeczytałam w życiu. Po raz kolejny autorka zachwyca. Łatwy język, liczne dialogi oraz szybka akcja to to czego powieści nie zabraknie. Bardzo mocny początek (w dalszej części książka trzyma poziom), jednakże nie jestem w stanie stwierdzić czy jest to romans z elementami kryminału czy na odwrót? Świetna zagadka kryminalna, bardzo dobrze wykreowane postacie, niesamowite opisy oraz to ciągłe napięcie między bohaterami.
Podsumowując jest to książka z pogranicza dwóch gatunków, także każdy znajdzie coś dla siebie. Z jednej strony nie brakuje opisów miejsc zbrodni, z drugiej zaś scen łóżkowych. Gdy już przysiądzie się do jej lektury to nie odłoży się książki przed przeczytaniem ostatniego słowa. Do tego ten Bieszczadzki klimat, polecam z całego serca :)

KLIMAT BIESZCZAD
Dobra książka wyróżnia się ciekawą kreacją bohaterów, bądź angażującym klimatem czy nieprzewidywalną akcją. Bardzo dobra łączy wszystkie te elementy w jedno i tutaj właśnie tak było. Zacznę od klimatu, którego temat w wielu książkach pomijam, a to ze względu na słabą widoczność środowiska rozegranej akcji bądź po prostu braku istotnej roli takowego. Tutaj czytelnik dociera w Bieszczady. W krainę biesów, ludzi nieobawiających się ciężkiej pracy, w świat legend, które na pozór przypinające baśnie, kryją w sobie źdźbło prawdy. Ależ to było piękne!
POSTACI NA PLUS
Bohaterami powieści są postaci bardzo nieoczywiste, wyraziste, a jednak dość powściągliwe w prezentowaniu swojego prawdziwego "ja". Damian to były policjant, zagubiony, młody mężczyzna, który na jakiś czas dał się pokonać używkom. Nałóg, zgubne pożądanie? nie od razu pozbywa się Damian swoich słabości. Na wszystko musi przecież przyjść swój czas. Gotowy na wyzwania, zauważający kobiece wdzięki, choć nieco chłodny. Ogromne brawa dla autorki za to, że udało się jej wzbudzić we mnie pragnienie odkrywania jego prawdziwego oblicza. W okładkowym streszczeniu powieści przewija się Magda, choć zaznaczam, że nie jest to jedyna istotna kobieca bohaterka tej historii. Młoda asesor prokuratury, ambitna, choć "swoja". Lubiana przez mieszkańców, niewywyższająca się, przystępna, pomocna i niebojąca się wyzwań. Nie daje się omamić Damianowi, a relacja dotycząca tej dwójki przez długi czas pozostaje niejednoznaczna. Ba! Staje pod znakiem zapytania do samego końca. Autorka uczciwie zapowiada dalszy ciąg, a ja już nie mogę się nań doczekać.
MIŁOŚĆ I SENSACJA
Jest dość frywolna uwodzicielka, pani psycholog, są typowi, bieszczadzcy mężczyźni, uczciwi, życzliwi i pracowici ludzie, z którymi aż chciałoby się usiąść, wypić kufel piwa w towarzystwie ich opowieści. Bardzo ważnym wątkiem, można byłoby powiedzieć, wiodącym prym, jest sprawa zamordowanych kobiet. Znalezione zwłoki, sprowadzony do pobliskiego więzienia morderca, rozliczne poszlaki i śledztwo, które spoczywa na barkach młodziutkiej i ambitnej Magdy. Ostatnim, co można byłoby tej historii zarzucić, to bycie monotematyczną.
PODSUMOWANIE
Do pisania recenzji staram się zasiadać na świeżo, szybko po przeczytaniu książki, by emocje nie zdążyły jeszcze ostygnąć i by nie umknęły mi pozostające ze mną przemyślenia. Wciąż kotłuje się we mnie jedno stwierdzenie, ależ to było dobre! Namiętność, sensacja, klimat Bieszczad, nieprzewidywalność i wyłamujące się schematom postaci. Polecam całym sercem ? to jest naprawdę świetna książka, warta zachodu, nagłaśniania i reklamy. Emilio Szelest, chylę czoła, a Was nakłaniam, byście dali powieści szansę.
...

"Licho nie śpi" to kolejna świetna propozycja od Emilii Szelest. Jest to pierwszy tom górskiej serii "Bieszczadzkie demony". Książka ta jest niezwykłym połączeniem romansu z zagadką kryminalną w tle. To przejmująco wciągająca i niepokojąca opowieść, która wniknęła mi pod skórę. Urzeka i fascynuje od pierwszego do ostatniego rozdziału. Całość jest trochę pokręcona, a przy tym znakomicie zaplanowana. Napięcie z każdą kolejną stroną wzrastało, a tajemnicza i złowieszcza atmosfera Bieszczad w dużej mierze przyczyniła się do tego, że książka wydała się tak cudownie mroczna i przerażająca. "Licho nie śpi" to złożona i dopracowana powieść z mglistym klimatem i byłam zdumiona zdolnością autorki do wyniesienia książki ponad formułowy, zwyczajny standard, często spotykany w tego typu książkach. Dla mnie książka ta była totalnym przewracaczem stron z mroczną i chwytającą za serce fabułą. Damian, były policjant postanawia zacząć nowe życie w Bieszczadach. Wyjazd ten jest dla niego ucieczką od przeszłości, uzależnienia i demonów, które starał się tak bardzo ukrywać. Praca w tartaku ma być dla niego nowym początkiem. Jednak nieoczekiwane wydarzenia i pewna kobieta sprawiają, że mężczyzna tak łatwo nie ucieknie od swojej przeszłości. Magda Jaskólska, młoda asesor prokuratury, prowadzi śledztwo, które na pierwszy rzut oka wydaje się nie do rozwiązania. Kobieta za wszelką cenę postanawia rozwiązać zagadkę brutalnych morderstw. Z pomocą Damiana stara się odkryć głęboko skrywane miejscowe tajemnice. Z czasem oboje zdają sobie sprawę, że zbliżyli się do siebie w sposób, jaki żadne z nich nie oczekiwało. Emilia Szelest nakreśliła historię, która jest niezapomniana, koszmarna i całkowicie wyjątkowa. Fantastycznie napisana, napięta i perfekcyjnie wykonana. Bardzo podobała mi się ta powieść, zawierała wszystko, co lubię w takich książkach. Dosyć szybko udało mi się odgadnąć kim jest morderca, ale w żaden sposób nie odebrało mi to przyjemności z dalszego czytania. "Licho nie śpi" to jedna z najbardziej wciągających powieści, jakie czytałam w ostatnim czasie. Od samego początku angażująca, z bardzo intrygującymi postaciami oraz pokręconą i fascynującą fabułą, która przyciągała moją uwagę i emocje przez cały czas. Uczucie i namiętność, która rozwijała się między Magdą i Damianem była niezaprzeczalna i dodała całej historii nutkę pikanterii. "Licho nie śpi" to zdecydowanie książka, którą musicie przeczytać, ale ostrzegam, że nie pójdziecie spać, dopóki jej nie skończycie. Nie mogę się doczekać więcej Bieszczadzkich demonów. Jest to złowieszcza powieść, a ponury i niesamowity klimat stworzony przez autorkę przyprawiał mnie o gęsią skórkę. Polecam książkę fanom pióra Emilii Szelest oraz wszystkim wielbicielom zagadek.

"Licho nie śpi" to kolejna świetna propozycja od Emilii Szelest. Jest to pierwszy tom górskiej serii "Bieszczadzkie demony". Książka ta jest niezwykłym połączeniem romansu z zagadką kryminalną w tle. To przejmująco wciągająca i niepokojąca opowieść, która wniknęła mi pod skórę. Urzeka i fascynuje od pierwszego do ostatniego rozdziału. Całość jest trochę pokręcona, a przy tym znakomicie zaplanowana. Napięcie z każdą kolejną stroną wzrastało, a tajemnicza i złowieszcza atmosfera Bieszczad w dużej mierze przyczyniła się do tego, że książka wydała się tak cudownie mroczna i przerażająca. "Licho nie śpi" to złożona i dopracowana powieść z mglistym klimatem i byłam zdumiona zdolnością autorki do wyniesienia książki ponad formułowy, zwyczajny standard, często spotykany w tego typu książkach. Dla mnie książka ta była totalnym przewracaczem stron z mroczną i chwytającą za serce fabułą. Damian, były policjant postanawia zacząć nowe życie w Bieszczadach. Wyjazd ten jest dla niego ucieczką od przeszłości, uzależnienia i demonów, które starał się tak bardzo ukrywać. Praca w tartaku ma być dla niego nowym początkiem. Jednak nieoczekiwane wydarzenia i pewna kobieta sprawiają, że mężczyzna tak łatwo nie ucieknie od swojej przeszłości. Magda Jaskólska, młoda asesor prokuratury, prowadzi śledztwo, które na pierwszy rzut oka wydaje się nie do rozwiązania. Kobieta za wszelką cenę postanawia rozwiązać zagadkę brutalnych morderstw. Z pomocą Damiana stara się odkryć głęboko skrywane miejscowe tajemnice. Z czasem oboje zdają sobie sprawę, że zbliżyli się do siebie w sposób, jaki żadne z nich nie oczekiwało. Emilia Szelest nakreśliła historię, która jest niezapomniana, koszmarna i całkowicie wyjątkowa. Fantastycznie napisana, napięta i perfekcyjnie wykonana. Bardzo podobała mi się ta powieść, zawierała wszystko, co lubię w takich książkach. Dosyć szybko udało mi się odgadnąć kim jest morderca, ale w żaden sposób nie odebrało mi to przyjemności z dalszego czytania. "Licho nie śpi" to jedna z najbardziej wciągających powieści, jakie czytałam w ostatnim czasie. Od samego początku angażująca, z bardzo intrygującymi postaciami oraz pokręconą i fascynującą fabułą, która przyciągała moją uwagę i emocje przez cały czas. Uczucie i namiętność, która rozwijała się między Magdą i Damianem była niezaprzeczalna i dodała całej historii nutkę pikanterii. "Licho nie śpi" to zdecydowanie książka, którą musicie przeczytać, ale ostrzegam, że nie pójdziecie spać, dopóki jej nie skończycie. Nie mogę się doczekać więcej Bieszczadzkich demonów. Jest to złowieszcza powieść, a ponury i niesamowity klimat stworzony przez autorkę przyprawiał mnie o gęsią skórkę. Polecam książkę fanom pióra Emilii Szelest oraz wszystkim wielbicielom zagadek.

?W Bieszczadach czujesz spokój ? Otoczony bajaniami o diabłach i czortach ? Zaiste, to musi być przeznaczenie."
To był błąd, który mógł skończyć się tragicznie. Czasami jeden błąd, pociąga za sobą szereg innych. Damian coś o tym wie, ale także zdaje sobie sprawę z tego, że może o wszystko obwiniać wyłącznie siebie. Bieszczady miały być ucieczką od wszystkiego i czasem, gdzie sobie wszystko ułoży. Na swojej drodze spotyka ludzi, którzy chcą mu pomóc, ale czy on tą pomoc przyjmie ? Czy nowe znajomości i nowa praca zapewnią mu spokój ?
"Ludzie Bieszczad wierzyli w przeznaczenie, więc postanowił się podeprzeć właśnie tym."
Były policjant śledczy udaje się w Bieszczady, aby uciec od wszystkiego, ale także od przeszłości, która nie była różowa. Już pierwszego dnia pomocną dłoń wyciąga do niego mężczyzna, który proponuje pracę i dach nad głową. I jak się domyślacie jest także kobieta, pani asesor prokuratury, która jest tutaj lokalną gwiazdą. Ale to nie jest wypełniona romantyzmem, kwiatkami i kolacyjkami książka. Tu jest zdecydowanie bardziej mroczny klimat. Tajemnicze zabójstwa kobiet, i to ona - Magda jest odpowiedzialna za to, aby tę sprawę rozwiązać. Czy jej się to uda ? Czy Damian były policjant będzie w stanie jej pomóc ? Czy ta dwójka, która od początku nie żywi do siebie sympatii będzie sobie w stanie zaufać ?
"Nie wierzył w miłość, bo ona też była jednym wielkim bólem."
Magda jest zawzięta i chce sprawę rozwiązać, jednak ma ograniczony czas, a Damian jest tym, który może jej pomóc. Ale nic nie będzie takie proste, bo kolejne kobiety zostają zabite, a sprawa stoi. I co zrobić ? Czy na kolejne kroki, aby czasami nie jest już za późno ? Komuś z nich grozi niebezpieczeństwo, czy będą w stanie się od niego uchronić?
"W Bieszczadach licho nie śpi, więc bądź ostrożny."
Emilia tą książką wchodzi na nowy poziom. Nie jest to delikatna, lecz bolesna opowiastka jak "Free birds", nie jest to kryminalna strona Weroniki Kardasz. To jest coś innego, coś mocniejszego, coś bardziej tajemniczego, a nawet mrocznego. Bohaterowie mają problemy, nie wstydzą się ich. Mają swoje niedoskonałości, ale także słabości. Pewnie się zastanawiacie, czy mamy tutaj miłość ? Nie(słyszę te Wasze dźwięki zawodu), ale mamy powoli kiełkujące uczucie, które potrzebuje słońca, wody i sprzyjających warunków atmosferycznych, i mam nadzieję, że Emilia zapewni je naszym bohaterom.
Czułam się jakbym oglądała oczyma wyobraźni jakiś kryminalny serial kryminalny, gdzie jest zarąbiście wykreowana fabuła, dobrze napisane dialogi i nienawiść, która momentami przeradza się w coś więcej. Pewnie będziecie na końcu chcieli zrobić to samo co ja ? wywieść najgłębiej jak się da w Bieszczadzką głusz naszą Emilię, aby tam pisała szybciutko kontynuację, bo ja Kochani nie wiem, co mam z sobą począć.
Chce takich książek więcej. Tak logicznie napisanych, dopracowanych i przyprawiających o dumę mnie czytelnika ? że jednak kobieta ? rodaczka może coś takiego wymyśleć i przelać na papier. Gwarantuje Wam, że ta książka jest warta każdej minuty Waszego cennego czasu, i będziecie krzyczeć, że chcecie więcej. Okładka jest IDEAŁEM, jeżeli chodzi o postać Damiana i całą tę otoczkę.
Cóż, ja mogę się dalej rozpływać nad tą książką, choć momentami nie chciałam jej kończyć, chciałam ją ciągnąć jak najdłużej, a zarazem chciałam ją szybko skończyć, aby zobaczyć, jakie zakończenie Emilia fundnęła Magdzie i Damianowi.
Szczerze naprawdę Wam mogę polecić ten tytuł, bo jest inny. Nie jest łzawą historią, ale jest taka mocną historią z bieszczadzkiej krwi i kości. I tutaj odważę się dodać, że jest to NAJLEPSZA książka Emilii, spośród tych, które wydała do tej pory.
Moje 11/10.