Latawiec

Poznajcie Mieszka, który kocha latawce i marzy, by zostać pilotem. Właśnie urodził mu się dziadek! Taki najprawdziwszy, z siwym wąsem i zmarszczkami! Chłopiec jest szczęśliwy, bo zawsze marzył, by mieć dziadka, tak jak inne dzieci. Ale też bardzo go potrzebował? Dlaczego? Bo tata przestał przyjeżdżać z pracy do domu, a mama całymi dniami chodzi nieobecna i smutna. Bo tęsknota i niepewność rozgościły się w jego sercu, a w myślach musi powtarzać sobie sekretne zaklęcie "na strach". Bo czuje, że coś się dzieje, jednak mama nie ma siły z nim porozmawiać. Pan Albert, starszy pan z sąsiedztwa, "urodził się" w życiu Mieszka niespodziewanie, ofiarowując mu swoją obecność i bliskość. Razem wędrują po wrzosowiskach, obserwują przyrodę, jedzą i rozmawiają. O tym, czy uciekinier to zawsze musi być zły człowiek. O tym, czy mimo tęsknoty za tatą, można cieszyć się z innych rzeczy? O tym, że rodzice są jak latawce, które nie mają linek i muszą szukać swojego miejsca, a czasami zahaczają o jakąś przeszkodę. Że nigdy nie wiemy, co nas spotka, dlatego życie jest wspaniałe, właśnie jak lot latawca. I, że niektóre rzeczy nie są do tłumaczenia, trzeba je poczuć i wystarczy. Dziadek i wnuk. Rodzina z wyboru. Piękna jest ta książka. Delikatna. Poprowadzona z niezwykłą wrażliwością. O zwyczajnym życiu i zmianach, które mogą nadejść, jak nieoczekiwany podmuch wiatru. O przyjaźni i o tym, co w niej ważne. O kolekcjonowaniu guzików. O adopcji Pretty i Woman też. I chociaż podejmuje trudny temat rozpadu rodziny, to nie jest to smutna książka. Wręcz przeciwnie - koi, otula, wywołuje uśmiech i daje nadzieję. To wyśmienita uczta, nie tylko dla uszu, ale i oczu - bo opowieść Barbary Kosmowskiej dopełniona jest pięknymi ilustracjami Emilii Dziubak! Gorąco ją Wam polecam! Ps. Przy okazji poznacie przepis na zupę Sezam (pełną skarbów) i dowiecie się, jak smakuje Sycylijska Zemsta!