Wyleczeni

Bardzo mądry thriller z ciekawymi historiami obyczajowymi. Czyta się jednym tchem.

Można by powiedzieć, że mamy nowego Dextera, gdyby nie fakt, że w Wyleczonych jest duet bohaterów (choć, jak zobaczycie w zakończeniu, to jednak część prawdy). Ciekawy jest pomysł, aby w tej historii policjant pozostał w cieniu szpitalnej lekarki. Pani doktor świetnie radzi sobie z osobnikami, którzy nic od siebie społeczeństwu nie dają, za to chętnie na nim pasożytują. Ważniejsze jest jednak to, że Marta Wolska potrafi metodycznie i skutecznie rozprawiać się z groźnymi przestępcami dzięki takim cechom charakteru jak opanowanie i spryt, ale przede wszystkim dzięki posiadanej wiedzy medycznej i umiejętności jej odpowiedniego zastosowania.
W ogóle charakterologicznie dwuznaczne postacie są w tej powieści bardzo ładnie uformowane i dobrze się uzupełniają. Lekarka ma silną motywację i jako "pani życia i śmierci" - umiejętność i sposobność, policjant ma siłę i jako "pan władza" - koneksje i nieformalny immunitet. Do tego oboje mają pomysły i fachową wiedzę, co daje spory potencjał. Autorka pozostawia do oceny czytelników (nie trzeba czytać wywiadów z nią, by to odkryć) problem natury moralnej - czy bohaterowie, walcząc w niekonwencjonalny sposób z przestępcami, sami się nimi nie stają. Podjęty temat jest bardzo śmiały i ożywczy, styl po prostu mniam mniam, a język bez najmniejszych zastrzeżeń. No i co za poczucie humoru! - nie pierwsza to zauważyłam. Taka mieszanka nie zdarza się często "??"

Czy istnieją zbrodnie, które możemy usprawiedliwić? Czy zabicie złego człowieka, także jest złe? Czy może zabijając udaremnimy zło, które szerzy? Czy zamordowanie mordercy robi z nas morderców? To wiele pytań, które nasuwają się po przeczytaniu książki "Wyleczeni" Alicji Horn.
Główną bohaterką książki jest Marta, młoda, atrakcyjna lekarka zmagająca się z duchami przeszłości, co cieniem kładzie się na jej życiu doczesnym. Rozwód, trudni pacjenci, bezkompromisowy przełożony i niekończące się problemy w służbie zdrowia to jej codzienność. A kiedy do tego wszystkiego, znienawidzony przez personel szef zostaje brutalnie zamordowany, podejrzenie pada na cały personel. W tym samym czasie do Marty, jak bumerang powraca przeszłość, niewyjaśnione morderstwo jej rodziców to już nie tylko nocne koszmary, ale najprawdziwsza rzeczywistość. Przystojny komisarz prowadzący śledztwo, jeszcze bardziej komplikuje życie Marty, z jednej strony jest spragniona uczuć, z drugiej jednak nie chce ponownie się rozczarować i znowu cierpieć. Całej znajomości nie sprzyja także działalność "Bestii z Mokotowa", mordercy młodych dziewczyn, w śledztwo którego zamieszany jest policjant.
Książkę czyta się szybko, przystępny język oraz krótkie rozdziały tym bardziej temu sprzyjają. Nie lubię w książkach rażąco śnieżnobiałego papieru, a taki właśnie tu jest. Okładka również nie przypadła mi do gustu, zbyt dosadna wręcz tandetna. Umieszczone na niej krople krwi, niejako sugerują, że książka ociekać będzie brutalnością, a opisy makabrycznych zbrodni będą czyhać na czytelnika z każdej strony. Nic bardziej mylnego. Książka jest przewidywalna, brak w niej elementów zaskoczenia, zwrotów akcji, a co najważniejsze brakuje mi stanu napięcia i niepokoju, kiedy czytam o kolejnym morderstwie. Nie zaliczyłabym jej ani do thrillera ani powieści kryminalnej, osobiście odebrałam ją jaka obyczaj, opisujący życie młodej lekarki, gdzie tłem są popełniane "gdzieś" zbrodnie.
Autorka porusza w książce zagadnienia dobra i zła, rozważania o sprawiedliwości, o postepowaniu zgodnie z prawem, co często jest niesprawiedliwe i nieadekwatne do popełnionych zbrodni. Nie rozlicza czynów swoich bohaterów, zostawia to nam, czytelnikom.
Polubiłam główną bohaterkę, jej cięty język i twardy charakter, sposób w jaki podchodzi do życia i otaczających ją osób. Jest pewną siebie, odważną kobietą, w wielu sytuacjach zaimponowała mi swoją stanowczością. Pozostałe postacie także zasługują na uznanie, autorka z łatwością kreuje ich charaktery i osobowości, są prawdziwi, z krwi i kości. Ogromnym plusem są także dialogi, miejscami z odrobiną humoru i sarkazmu.
Książka jest bardzo przyzwoita, polubiłam styl i język autorki, historia także jest ciekawa, może zabrakło mi pewnych motywów, ale taki był zamysł autorki. Wolę bardziej krwawe kryminały z w większym stopniu rozwiniętym motywem śledztwa, ale to moje subiektywne odczucie. Szczerze polecam, ja sięgnę po inne pozycje.

Nie mam żadnych znajomych lekarzy, ale może wy macie. Oni naprawdę tak często rozmawiają o zabijaniu?!
Wow, co to była za książka. Przeczytana w jeden dzień wywołała we mnie wiele emocji, chociaż chyba nie wszystkie były zamierzone przez autorkę...
To był debiut i to czuć. Styl jest poprawny, nie wyróżnia się ani na plus, ani na minus. Początkowo narracja balansuje pomiędzy thrillerem a horrorem, ale w żadną wersję nie byłam skłonna uwierzyć. Dzieje się dużo i ciężko w tym odnaleźć główny wątek, a czytanie uprzykrzają też topornie wprowadzone dygresje. Po co postać nagle sucho recytuje opis i historię jakiegoś związku chemicznego? Może żeby usprawiedliwić słowo "medyczny" w reklamie książki, nie wiem. Doceniam zrobienie researchu, ale nie zawsze wychodziło to naturalnie, czasami miałam wrażenie, że czytam artykuł w jakiejś naukowej gazecie albo stronę Wikipedii.
Ciężko uwierzyć w niektóre wydarzenia, a już najbardziej w to, co się dzieje wokół głównej bohaterki. Rzeczywistość na bieżąco zmienia się "pod nią", żeby tylko wyszła zwycięsko z każdej sytuacji. Irytuje ją były mąż? Bum! Ni z tego ni z owego okazuje się, że przechowywała kompromitujące go zdjęcia. W ogóle, każdy tam ma na kogoś haka, jest przestępcą albo zna kogoś takiego. Pacjenci z oddziału zakaźnego to albo agresywni nietrzeźwi ćpuni albo anonimowi staruszkowie z biegunką. Ciężko mi ocenić, czy ten świat specjalnie miał wyjść taki przejaskrawiony, żeby usprawiedliwić morderców.
A propos zabijania, jest tutaj jedna scena, nad którą ubolewam, bo tak ją zepsuto. Spróbuję to opisać bez spoilerów ? jedna postać postanawia zabić nieprzytomnego pacjenta. Warunki są idealne, to byłaby zbrodnia doskonała, łączyła ich tragiczna przeszłość, na miejscu zero pozostawionych śladów i jeszcze ten klimat chyżby-nawiedzonego szpitala, puste korytarze, no miodzio. I co? I nic, zero napięcia. Po robocie, zapominamy o sprawie.
Ja wiem, tak miało być, zakończenie tłumaczy wszystko. Zakończenie zasługiwałoby na osobny wykład, bo jest tak oderwane w kosmos, że do teraz się śmieję. Po prostu przeczytajcie to sami.

Życie Marty Wolskiej obfituje ostatnio w problemy. Ciągle jeszcze nie uporała się w pełni ze sprawami związanymi z niedawnym rozwodem, prześladują ja koszmary związane z tragicznymi zdarzeniami z dzieciństwa, a na dodatek w Warszawie grasuje seryjny morderca okrzyknięty "Bestią z Mokotowa"?. Jakby tego było mało, w szpitalu, w którym pracuje, zostaje znalezione ciało zastępcy ordynatora. A to dopiero początek tego co czeka nas na kartach "Wyleczonych?" Alicji Horn.
Całą akcje obserwujemy z perspektywy Marty Wolskiej ? młodej lekarki przechodzącej trudny okres w życiu (niedawny rozwód) i o traumatycznej przeszłości (była świadkiem zabójstwa swoich rodziców w dzieciństwie). Jako bohaterka Marta z pozoru daje się poznać jako miła, inteligentna i niezwykle atrakcyjna kobieta. Tak, to jedna z tych postaci której mężczyźni nie potrafią się oprzeć, co więcej postać tego świadoma i lubiąca to wykorzystywać. Szybko jednak przekonujemy się, że Marta nie jest osobą, którą można łatwo zaszufladkować, co więcej ma ona także swoje mroczne strony, które wprowadzane są z zaskoczenia i które potrafią mocno wstrząsnąć naszym poglądem na jej temat.
O co dokładnie chodzi? Cóż tego zdradzać nie będę, powiem jedynie, że istotny tu jest motyw zbrodni i kary za nią. A Marta pod tym względem jest bohaterką o dość jasnych poglądach i pozbawioną skrupułów. To właśnie jej podejście do niektórych aspektów życia, połączone z jej profesją będzie powodem największych zawirowań fabularnych i spowoduje najwięcej zamętu podczas lektury.
Co tu więcej mówić, choć w książce pojawia się kilka ciekawych postaci pobocznych, to jednak żadna nie jest w stanie przyćmić naszej pani doktor. Czy to wada? Niekoniecznie. Przyznam szczerze, że po skończonej lekturze nadal nie mogę się zdecydować, czy Marta jest bohaterką którą polubiłam, czy wręcz przeciwnie. I myślę, że nie będę w tych mieszanych odczuciach odosobniona. Najważniejsze jednak, że nasze sympatie czy antypatie do głównej bohaterki nie przeszkadzają w cieszeniu się nakreśloną fabułą. A ta jest naprawdę ciekawa, wielowątkowa i nie brakuje w niej wielu aspektów medycznych (na co przecież liczymy sięgając po thriller medyczny). Co prawda dość szybko udało mi się wytypować "winnego",mimo tego i tak sam finał nieco mnie zaskoczył wprowadzając wątki, które z pewnością zostaną szerzej rozwinięte w kolejnym tomie.
"Wyleczeni"? okazali się lekturą dość zaskakującą, ze specyficzną główną bohaterką, ale także wciągającą fabułą i ciekawym spojrzeniem na pewne aspekty pracy opieki medycznej, o których często nie mamy pojęcia patrząc na nią z poziomu pacjenta. Czy sięgnę po dalsze losy Marty Wolskiej" Powiem szczerze, że tak, jestem bowiem niezwykle ciekawa jakie jeszcze niespodzianki szykuje dla swoich czytelników autorka skrywająca się pod pseudonimem Alicja Horn.

Wyleczeni są debiutem literackim Alicji Horn. I jako debiut są, mimo kilku mankamentów, nieźli. Zawsze dodaję plus debiutanckim książkom, chyba, że są kompletnym niewypałem. Z Wyleczonymi tak nie jest.
To nie jest niewypał. Nie jest też rewelacja literacka. Ot niezła, z ciekawą intrygą powieść. Jednak z pewnością nie jest to thriller medyczny.
Thriller medyczny charakteryzuje się wg. mnie tym, iż to książka mocno sensacyjna, może nawet mrożąca krew w żyłach, ze skomplikowaną intrygą, akcja oscyluje wobec zagrożeń związanych z medycyną, biotechnologią, ew. inżynierią genetyczną. Dodatkiem są uwikłani w intrygę przedstawiciele środowiska medycznego i skupienie się wokół zagrożeń dla życia i zdrowia ludzkiego wynikających z działań związanych z szeroko rozumianą medycyną.
Wyleczonym niestety brak większości tych elementów. Z medycyną książkę łączy fakt, iż główna bohaterka Marta Wolska jest lekarzem, a gros akcji rozgrywa się w dużym warszawskim szpitalu. I tyle.To nie najgorsza powieść obyczajowa z licznymi wtrętami medycznymi, ale nie thriller medyczny.
Do tego Horn dorzuciła sporą porcję obciążeń psychicznych. Jej bohaterka, ok.30-letnia lekarka po mocnych i traumatycznych przejściach, pewnego dnia na oddziale zauważa pacjenta, który powraca do niej od wielu lat w snach. Ten mężczyzna jest zabójcą jej matki. Lekarka postanawia, iż człowiek ten musi umrzeć. I tak to się zaczyna. Do tego dochodzi sporo innych spraw. I tu jest problem.
Autorka porusza wiele kwestii, inicjuje wiele wątków. Są one ciekawe. Jednak tak naprawdę żadnego z nich nie doprowadza do końca. Pozostają one w zawieszeniu. A szkoda, bo jak napisałam, wątki są ciekawe i miały potencjał.
Owszem, może to oznaczać, iż będzie ciąg dalszy. Jednak można było zakończyć chociaż część wątków. Całość sprawia wrażenie jakby pisarka odrobinę pogubiła się w tym, co chciała napisać. Za dużo jak na pierwszy raz, na pierwszą książkę.
Dodatkowo rzuca się w oczy irracjonalne zachowanie głównej bohaterki Marty. Przynajmniej ze 2 razy mocno mnie zdenerwowała. Miałam ochotę nią potrząsnąć. Dziwna jest ta postać. W wielu momentach bardzo fajna, ogarnięta, wzbudzająca sympatię, a za moment coś takiego, jakby to była inna osoba. Jakieś rozdwojenie postaci.
Na plus zasługuje ciekawa intryga. Jej oś jest naprawdę dobra. Gdyby tylko została odrobinę inaczej poprowadzona, a wątki choć częściowo doprowadzone do końca.
Atutem jest także ciekawie ukazane środowisko medyczne. Widać, iż autorka, lekarka, wie o czym pisze. Użycie nazewnictwa, ukazanie pracy lekarzy, to to co w tego typu książkach bardzo lubię.
Lekkie pióro. Alicja Horn dobrze, lekko pisze. Dzięki temu książkę mimo kilku niedociągnięć czytało się naprawdę dobrze. Nie uważam czasu poświęconego na lekturę za stracony...o ile przymknie się oko na kilka niedociągnięć debiutantki.
Jeżeli potraktujemy Wyleczonych, jako powieść obyczajową rozgrywająca się w środowisku medycznym będzie to niezła lektura. Może nie rewelacyjna, ale niezła, warta poświęcenia jej czasu.
I tak potraktowanych Wyleczonych wam polecam.
Jeżeli jednak uznamy, zgodnie z marketingiem wydawcy, iż to thriller medyczny, rozczarowanie będzie spore, a lektura niewarta poświęconego czasu.
Sami zdecydujcie. Ja czekam na kolejną książkę autorki. Widać, iż Alicja Horn ma dobre pióro i potencjał. Wierzę, że następne książki będą dużo lepsze.

Brakowało mi dobrego polskiego thrillera medycznego. Choć ten z pewnością wychodzi poza utartą konwencję tego gatunku.
Powinien po tę książkę sięgnąć każdy przedstawiciel zawodów medycznych i każdy (nawet potencjalny) pacjent. Nie spodziewałem się, że szpitalną rzeczywistość można tak ciekawie przedstawić. Naprawdę dzieje się. I to dużo. Wielki plus tej książki to dbałość o szczegóły. Bije znawstwem medycyny, procedur, możliwości, jakie daje praca na szpitalnym oddziale?
Jest zbrodnia, ale i kara (na szczęście nie dla wszystkich), zauroczenie i namiętność, poważna akcja i teksty do śmiechu. Przykładnie zrealizowana zemsta, w wersji soft i hard. Ta pierwsza dla zimnych drani, a druga dla pełnowymiarowych nikczemników. Do tego bez zbędnego lania wody.
Doktor Marta świetnie umie sobie radzić z losem, który jej nie rozpieszczał. Nie będę streszczał treści, ale ogólna konkluzja jest taka: pozbyć się ze swego życia degeneratów (i ulżyć innym) oraz rozprawić się z duchami przeszłości. I to perfekcyjnie. Fabuła trzyma cały czas w napięciu. A puenta jest mocna. Więcej nie zdradzam. Daję najwyższą ocenę za świetny thriller i emocje.
Tak, proszę o ciąg dalszy!

Recenzja przedpremierowa
Sprawiedliwości niech stanie się zadość
Nadal jestem pod silnym wpływem emocji wywołanych lekturą debiutu pani Alicji. Co to była za książka! Trzymający w napięciu mroczny thriller, z wątkiem romantycznym, traumą z przeszłości, a także z bohaterami, którzy na pewno nie są czarno -biali. Ekscytująca i wbijająca w fotel lektura !
Marta Wolska jest lekarką w słynnym warszawskim szpitalu klinicznym im. Wandy Błeńskiej, próbując pozbierać się po niedawnym rozwodzie, a także po traumatycznych wspomnieniach z dzieciństwa rzuca się w wir pracy. Gdy w jej miejscu pracy zostaje znaleziony martwy zastępca ordynatora na całą załogę szpitala pada cień podejrzeń, gdyż doktor Szymański nie był zbyt lubiany wśród współpracowników. Lecz to nie jego tajemniczy zgon rozgrzewa media do czerwoności, a "Bestia z Mokotowa" i jej brutalne morderstwa kobiet porzucanych w mokotowskich parkach. Dziwne wydarzenia narastające wokół Marty sprawiają, że zaczyna ona podejrzewać, że jest w jakiś sposób powiązana zarówno z morderstwem w szpitalu jak i z "Bestią z Mokotowa". Lekarka zawsze wierzy swojej intuicji, która nigdy jej nie zawiodła. Czy i tym razem Marta może na niej polegać? I jaką rolę w tym wszystkim odegra pewien przystojny policjant, z którym Marta wdaje się w płomienny romans? Tego wszystkiego dowiecie się sięgając po ten thriller medyczny napisany przez lekarza !
"Wyleczeni" to doprawdy zaskakująca lektura, nie tylko szokującymi obrazkami z rzeczywistości wewnątrzszpitalnej, ale także intrygą kryminalną, którą autorka buduje przez całą powieść. Co zaskakuje to na pewno główna bohaterka, ma ona coś z serialowego Dextera, a czytając o jej przeszłości miałam przed oczami Batmana, jak sięgnięcie po książkę to zruzumiecie co mam na myśli, bohaterka nie jest czarno-biała, a jej zachowania w niektórych momentach szokują, szczególnie, że jest ona lekarzem, który ma za zadanie chronić ludzkie życie i je ratować, a do pacjentów powinien podchodzić bez emocji i bez prywatnych animozji. Co do "Bestii z Mokotowa" to mimo że autorka sprawnie zwodzi nas na manowce, to moje pierwsze podejrzenia były trafne co do tego kto jest wspomnianą bestią. Co do głównego przesłania powieści to spotkałam się już z nim w trochę zmienionej odsłonie w powieści "Inni ludzie", tam też rozchodziło się o sposób rozumienia pojęcia sprawiedliwości, o winy i stosowne do nich kary, o biblijne "oko za oka, ząb za ząb". Mimo że temat poruszany już niejednokrotnie to w wydaniu pani Alicji ponownie zaskakuje i mrozi krew w żyłach.
"Wyleczeni" to bardzo udany thriller medyczny, napisany sprawnie, stylem, który nie daje nam znudzić się ani na moment, czyta się go raz, dwa i po zakończeniu w głowie zostaje pytanie czemu to już koniec, na całe szczęście czytelnicy mogą liczyć w przyszłości na kolejne tomy przygód Marty i Michała, bowiem ta powieść to dopiero tom pierwszy. Ja nie mogę się doczekać, w końcu mamy swoją Tess Gerritsen w jakże mrocznym i przyciągającym wydaniu. Polecam wszystkim fanom mrocznych thrillerów i fanom medycyny "Wyleczonych", cudowna lektura, nie zawiedziecie się !
Za możliwość przedpremierowej lektury dziękuję ...