Capo

Nie tak dawno swoją premierę miał trzeci tom serii Sekrety Mafii, "Brat", a ja postanowiłam, że czas nadrobić zaległości i przeczytałam tom pierwszy, czyli "Capo". Jak wrażenia?
Zapraszam ?
"Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej." - Oskar Wilde
"Capo" to pierwszy tom serii Sekrety mafii. Opowiada historię Klary Bishop oraz Vincenta Santini.
Ona jest dziennikarką śledczą. Niebywale upartą kobietą, mającą od lat obsesję na tle rodziny mafijnej, Santini.
On jest Capo Dei Capi. Mężczyzną żyjącym w ukryciu, który pośród mroku rozprawia się z tymi, którzy mu zagrażają.
Na drodze Vincenta staje Klara... kobieta, która tylko czeka, by odkryć wszystkie jego tajemnice. Czy przeszłość, która ściśle ich ze sobą łączy, będzie problemem, który ich rozdzieli?
Bardzo lubię ciekawie, krwawo i wciągająco poprowadzone książki mafijne. Taką właśnie pozycją jest "Capo"- świetnie wyważona historia, mieszająca ze sobą mroczny mafijny wątek oraz rozkwitającą, pełną pożądania i namiętności relację pomiędzy głównymi bohaterami.
Oboje, Vincent, jak i Klara to twarde osobowości, które mocno stąpają po ziemi. Idealnie pasuje do nich powiedzenie "trafił swój na swego" "??"Dużo zwrotów akcji, utrzymująca w napięciu fabuła oraz miłość, która uderza zupełnie nieoczekiwanie. Dodatkowo bardzo spodobało mi się to, że każdy rozdział rozpoczyna jakiś wyjątkowy cytat, który nawiązuje do wybranego fragmentu książki. Świetny pomysł.
Książkę czyta się bardzo szybko, więc jak najbardziej "Capo" poleca się na piękne, wiosenne dni... "??"??"??"

"Sprawiedliwość była przereklamowana, bo i tak zawsze wygrywał silniejszy".
Klara Bishop jest dziennikarką śledczą, pracuje w gazecie "New Orleans Globe". Od lat skupia się na tropieniu mafijnej rodziny Santiini. Klara jest przekonana, że ci ludzie mają bardzo dużo wspólnego ze śmiercią jej ukochanego ojca, policjanta. Vincento Santini to capo, który rządzi twardą ręką z ukrycia. Jego podwładni wpadają na trop Klary, dowiadują się, że ta już wkrótce ma ujawnić jego tożsamość. Vincent podszywając się pod inwestora, wciąga Klarę w pułapkę. Przed wydaniem wyroku ma zamiar przyjrzeć się z bliska wścibskiej dziennikarce.
Niespodziewany wybuch niechcianego uczucia, wzajemnej fascynacji i tajemnice z przeszłości, które łączą ich mocniej niż początkowo mogą to sobie wyobrazić. Ich relacja jest bardzo intensywna i gwałtowna, dokąd ich zaprowadzi? Akcja powieści toczy się dynamicznie i intryguje. Płynne, przyjemne dialogi, cięte riposty, z wulgaryzmami i dobrym humorem. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy Klary i Vincento ? chociaż jego było mi za mało. Polubiłam ich, różnią się od siebie kompletnie wszystkich i jednocześnie niesamowicie coś ich do siebie przyciąga. Bardzo dobrze uchwycona ich relacje, na każdym kroku odczuwamy jej intensywność.
Mafia, wzajemne zależności, brutalność, przemoc. Twardy, bezlitosny sposób wychowania przyszłego capo, brak jakichkolwiek oznak ojcowskich uczuć. Wpajanie siły, poczucia przynależności i niezależności. Uczucia, jako coś złego, destrukcyjnego. Stopniowo odkrywane tajemnice z przeszłości, uderzają z coraz to większą siłą, skrupulatnie zaplanowane intrygi. Zemsta, zdrada, niedopowiedzenia, brak szczerości. Obsesyjne dążenie do odkrycia prawdy, realne niebezpieczeństwo. Prawdziwa, bezwarunkowa przyjaźń.
Ciekawa, wciągająca, lekka, dość przewidywalna, czyta się szybko i przyjemnie. Zakończenie mocne, idealne. Czekam na kontynuację. Autorce gratuluję udanego debiutu. Był to bardzo miło spędzony czas, polecam :)

Wspominałam kilka razy, jak lubię książki mafijne, nie mogłabym nie zapisać się na tą, którą mi proponują, zwłaszcza, że słyszałam o niej wiele dobrego. "Capo" jest powieścią autorstwa Julity Sarneckiej i można go zaliczyć do książek mafijnych. To książka, która jest zarazem debiutem tej autorki, czy jesteście ciekawi jak sobie poradziła? O czym opowiada "Capo?"
Główną bohaterką książki "Capo" jest Klara Bisop, młoda kobieta, która trudni się dziennikarstwem śledczym. Jest to sprawa niebezpieczna, zwłaszcza, że zbiera informacje na temat pewnej groźnej rodziny o nazwisku Santini. Na jej czele stoi mężczyzna o imieniu Vincent, mianują go określeniem Capo. Dlaczego tak usilnie zbiera na ten temat informacje? Dlaczego poniekąd wpadła w obsesje i pracuje nad tą sprawą od kilku lat? Wszystkiemu winne są osobiste pobudki i tragedia, która spotkała Klarę. Ojciec kobiety był policjantem, a ona jest przekonana, że w jego zabójstwie maczała palce rodzina Santini. Klara jest bystrą osoba, kiedy znalazła się zbyt blisko prawdy, zwróciła na siebie uwagę Vincenta, ten postanowił się z nią spotkać nie mogąc ryzykować tego, by wszystko, na co pracowała ujrzało światło dzienne. Mężczyzna podszył się pod inwestora i umówił na spotkanie, wie, że powinien ją zabić, ale nim to zrobi musi rozszyfrować to, dlaczego budzi w pannie Bishop taką ciekawość. Czy Klara zostanie zgładzona? Czy uda jej się ominąć niebezpieczeństwo? Co się wydarzy podczas spotkania tych bohaterów?
"Capo" jest mieszaniną sensacji, romansu, niebezpieczeństwa i erotyki. Autorka porusza tematykę, którą znamy, a jednocześnie daje nam nutkę czegoś nowego. Nowych, ciekawych bohaterów, historię, którą trzeba poznać, zgłębić i rozszyfrować. Julia Sarnecka przedstawiła historię dziewczyny, na którą został nałożony wyrok, nie byle, jaki, a wyrok śmierci za wtykanie nosa w nie swoje sprawy, jednak czasem o wiele łatwiej zaplanować niż coś wykonać, zwłaszcza, kiedy do głosu dojdą uczucia. Książka jest emocjonalna, wielowątkowa i jednocześnie nieskomplikowana. Spotkanie mężczyzny bez serca i kobiety, której te serce złamano odbierając ojca ma w sobie coś, potrafi rozluźnić i odprężyć zaintrygować. Opowieść rozpoczyna się spokojnie, ale to tylko początek, w dalszych stronnicach wszystko się zmienia.

Książka "Capo" to pierwsza część nowej serii mafijnej pt. Sekrety mafii Julity Sarneckiej. Opis mnie zaciekawił, i choć mamy ostatnio wysyp takich książek, postanowiłam jednak przeczytać. Nie zawiodłam się. Choć to miał być romans mafijny, jest ciut inny niż podobnego typu książki.
Pierwsza różnica to taka, że nie ma tu powielanego schematu. Mamy tu capo. Ale capo, który dopiero się ujawnia. Wcześniej dział w ukryciu. Może nie jest ostry, nie jest twardy ale ponieważ to część pierwsza, a Vincent pod koniec pokazał, że ma charakter, mniemam, że następne części będą jeszcze lepsze. Jest też ona, która skradał serce mafiozo, i się stała jego słabością. Ale nie jest typową zakochaną kobietką.
Klara jest dziennikarką, która chce odkryć kot stał za śmiercią jej ojca. Ma pewien domysły i za wszelką cenę che potwierdzić. Przez przypadek zbliża się za bardzo do odkrycia kim jest capo rodzinny Santini. Wszystko to sprawia, że poznaje Vincenta. Nawet jak odkrywa kim jest w rzeczywistości, nie zmienia to nastawienia. Jest pyskata, twardo się mu sprzeciwia i nie zmienia nawet jak odkrywa, że się w nim zakochała. Podobało mi się to, jak autorka wykreował postać Klary. Nie była słodka, przestraszona dziewczyna, która poddawała się urokowi przystojnemu mafiozo. Może czasem jej zachowanie było nazbyt dziecinne ale mimo wszystko było barwną postacią.
Sama fabuła świetnie pomyślana. Nie było czasu zastanawiać się nad samym romansem tej dójki. Bo owszem były sceny łóżkowe, ale cała reszta zepchnęła je na dalszy plan. W książce było mnóstwo wątków, które jako całość świetnie ze sobą współpracowało. Niektóre wątki było ciut za mało rozwinięte, czuło się niedosyt. Książkę czyta się rewelacyjnie. Ponieważ to debiut uznaje go za bardzo udany. Fabuła książki jest pełna intryg, tajemnic i zaskakujących zwrotów akcji. Niektóre nawet bardzo zaskakujące.
Główni bohaterowie świetnie wykreowani. Mimo że ciągle się kłócili, każde chciało postawić na swoim, zawsze znaleźli kompromis. Było czuć między nimi chemię i napięcie. Sceny łóżkowe, pełne emocji i świetnie opisane. Ani nachalne, ani przesadne idealnie wkomponowywały się w fabułę. Z niecierpliwością czekam na część drugą. Może będzie to dalsza historia Klary i Vincenta? A może historia Mishy i Eilis? Polecam serdecznie.

Oczywis"cie były pewne schematy, kto"re pojawiaja? sie? prawie zawsze- ze wszystkich klubo"w w mies"cie trafili do tego samego itd, itd. Ale poza tym dos?c? sprawnie sie? czytało, byłam ciekawa jak sie? zakon?czy ta historia.
Doszukałam sie? dwo"ch nies"cisłos"ci w ksia"z"ce (chociaz"by fakt, z"e raz me"z?czyzna był "napakowany" a kilkanas"cie stron dalej nie miał w ogo"le mie?s?ni).
To, z"e mafioso nie jest mafiosa" chyba nikogo nie dziwi? Czytaja"c jaka"kolwiek polska? mafie nawet juz? nie nastawiam sie? na to, z"e ja" w niej znajde?.
Co mi sie? bardzo nie podobało to zachowanie gło"wnych bohatero"w wzgle"dem siebie. Klara np. uderza Vincenta w twarz, do tego awanturuje sie" i wydziera przy innych "waz"nych mafiosach? przed kto"rymi jak on to uja"ł "ludzie uciekaja" w zakamarki? I co? me?z"czyzna nie reaguje. W tego typu ksia"z"kach szacunek jest najwaz"niejszy, jes"li ktos" jest głowa? mafii to jest bezwzgle"dny, bezuczuciowy i nie oszukujmy sie" ale kobieta nie wez"mie sobie go pod pantofla a tym bardziej przy waz"nych osobistos?ciach.
A tutaj? Takim zachowaniem wnioskowac? moz"na, z"e os"miesza go w oczach innych, temperuje a on sobie po prostu na to pozwala. Ja wiem, z"e dla "swojej kobiety" moz"e byc" troche? łaskawszy ale to sie? kło"ci z tym co on robi kilkanas"cie stron dalej, jak sie? zachowuje i odnosi w stosunku do niej przy innych (a zachowuje sie? tak, z?e nawet bohaterka jest w szoku)
Co ciekawe polubiłam przyjaciela Vincenta, i w ogo"le postacie poboczne mi sie" podobały.
Co do kobiety- jest pyskata, i na zbyt duz"o sobie pozwala ale co sie" dziwic? skoro nikt jej nie stopuje. To jest ten moment gdy nie lubie? sie? z gło"wna" bohaterka?.
Niekto"re rzeczy mnie zaskoczyły, duz"o sie? dzieje przy kon"co"wce i podobało mi sie? zakon"czenie. Tego sie" nie spodziewałam i powiem szczerze, z"e jak dla mnie ratuje cała" ksia?z"ke".
Nie wiem czy sie"gne" po kontynuacje chociaz? mam wraz"enie, z"e moz"e byc" ona pos"wie"cona przyjacielowi Vincenta a jego postac? interesowała mnie najbardziej ze wszystkich wie"c w sumie... kto wie ?"

Klara Bischop ma dwadzieścia trzy lata. Pracuje jako dziennikarz śledczy w gazecie New Orlean Globe. Jest na świecie sama, bowiem jej ojciec został zastrzelony na służbie. Był policjantem. Matki nie zna. Ma przy sobie tyko przyjaciółkę z pracy, Eilis Ward, której nie podoba się zachowanie Klary. Zmienia facetów jak rękawiczki, jest nastawiona tylko na seks. A jakby tego było mało chce za wszelką cenę napisać artykuł o rodzinie mafijnej Santini, na punkcie której już od wielu lat ma obsesję. Jest bowiem święcie przekonana, że oni stoją za morderstwem jej ojca...
Vincent Santini jest capo dei capi. Po latach bycia w ukryciu powraca. Ojciec po śmierci zostawił mu tytuł i władzę. Nie jest zadowolony z rządów, jakie prowadzi Aleksiej Duborov. Misha, jego prawa ręka donosi mu, że jakaś kobieta próbuje go wytropić. Chce ją zabić, ale coś, co odciąga go od tej decyzji. Zaczyna się gra...
Czy Klara znajdzie Vincenta? Czy dowie się, kto zabił jej ojca i dlaczego? Kim on był i komu podpadł? Jak ona zareaguje na te wszystkie nowości? Czy Vincent wie co robi, zostawiając ją przy życiu? Jak wiele niebezpieczeństw czyha za rogiem? Co z tego wyniknie?
I kolejna książka mafijna - jak ja je lubię. Tym razem pierwszy tom i do tego debiut autorki. Zacierałam łapki od momentu, gdy dostałam propozycje recenzji. Pierwszy tom zbiera prawie same pozytywne opinie. W głównej mierze jest on o Klarze Bischop. To jej historia i jej śledztwo wiodą tutaj prym. Mafii było tutaj zdecydowanie mniej ale była na tyle fajnie opisana, że jak dla mnie to było wystarczająco, jak na pierwszy tom. Był to taki przedsmak tego, co (mam nadzieję) będzie w kolejnych tomach. Dlaczego tak uważam? Bowiem wydaje mi się, że autorka chciała pokazać teraz dobrą stronę głównego bohatera. Na zło przyjdzie jeszcze czas. Przynajmniej tak sądzę, hihi. A jaki był nasz bohater. To pewny siebie, elegancki i przystojny mężczyzna. Emanuje mrokiem, taką niepewnością. Otacza go aura tajemniczości. On rządzi. On rozdaje karty. Jest twardy i zimny. Niezwykle charakterny. Ale gdy poznaje Klarę, to pokazuje, że nie brakuje mu empatii. Troski i chęci chronienia jej. A będąc przy plusach nie mogę pominąć faktu, że niezły z niego ogier. Temperamentny. Sceny emanują taką zwierzęcością. Brakiem zahamowań. Ma być pieprznie, ma być ostro i totalnie wyczerpująco. Autorka oddała całą tą pasję i cały ten ogień szalejący w głównym bohaterze. Mogę śmiało powiedzieć, że pod kątem łóżkowym to trafił swój na swego. Dlaczego? Bowiem Klara to także kocica, lubiąca łóżkowe igraszki. Takie, po których opada się bezsilnie na łóżko i usypia z uśmiechem na ustach, a kolejnego dnia ciężko ustać na nogach (nie mówiąc o ich złączeniu, hihi). Oto jaki jest seks w wykonaniu Klary i Vincenta. Czy mi się podobał? Na sto procent. Było niezwykle gorąco. Wręcz panował pożar, który trawił doszczętnie. Ale ona lubi także zabawę w kotka i myszkę. I nie koniecznie to ona jest tym małych płochliwym zwierzątkiem. Dlaczego? Bo nie ma to jak rozpalić faceta do czerwoności i zostawić go w kluczowym momencie. Oj, Klara to agentka. Normalnie podczas tej sceny się zakrztusiłam, bo akurat piłam herbatę. Bomba. Ale była jedna scena, która powinna była ją odstraszyć od niego, a mimo wszystko mu uległa. Zwariowała? Oszalała? Gdzie rozsądek? Otóż, jak w rzeczywistym świecie, każdy inaczej reaguje na stres i szuka pocieszenia. To tylko udowodniła, że nieidealność jest plusem i zaletą tej historii. Bohaterowie popełniają błędy i są tym samym realni. Klara posiada same mocne cechy. Charakterna, ambitna, uparta i dociekliwa. Nie boi się i strzela słowami nie myśląc o konsekwencjach. Bystry umysł jest plusem. Do tego jest zadziorna i ironiczna. Żywiołowa. Brawa należą się za świetnie wykreowane postacie. Zarówno te pierwszo, jak i drugoplanowe. Nawet Eilis i Misha byli ciekawi i coś czuję, że tom drugi może być o nich. Czy będzie? Z chęcią się przekonam. Jak to w tajemniczych i zagadkowych zbrodniach bywa, droga do prawdy jest kręta i czyha pełno niebezpieczeństw. Intrygi się przepychają łokciami, tajemnice zrzucane bombami dosłownie powodują opadanie szczęki na ziemię a mrok i krew są na porządku dziennym. Świetna historia. Polubiłam lekki i przyjemny z odbiorze styl autorki. Książkę czyta się ekspresowo, ponieważ mi wystarczyły tylko trzy godziny, by ją pochłonąć. Ale podobno ja szybko czytam. Co nie zmienia faktu, że spędziłam z nią przyjemne chwile. Klarę i Vincenta polubiłam już na samym początku, tak samo jak i ich najbliższych. Dostarczyli mi wielu emocji. Zwroty akcji powodowały szybsze bicie serca a sceny łóżkowe dosłownie trawiły. Fanów książek mafijnych chyba nie muszę przekonywać do czytania. A kto się waha, niech porzuci obawy.
Polecam.

Książek mafijnych jest od groma. Ostatnimi czasy wychodzi ich coraz więcej i coraz ciężej zadowolić wymagającego czytelnika. Sama mam tak, że co książka, to już widzę powielające się schematy ? zły mafioso, który po czasie odkrywa, że ma serce, a na końcu jest wielki happy end ? oczywiście wzlotów i upadków też nie brakuje"są fochy, są przeprosiny, a potem wielka miłość" no i nie zapominając o ciąży głównej bohaterki na sam koniec ;) Czy "Capo" jest też taką książką?
Klara to dziennikarka, szukającą brudów na rodzinę Santini. Kierują nią osobiste pobudki ? kobieta ma bowiem podejrzenia, że śmierć jej ojca, nie jest przypadkiem, a bardzo prawdopodobne, że zginął właśnie z ręki kogoś z tej rodziny. Wścibstwo i szukanie przez nią "brudów", nie podoba się Vincentowi, bowiem mężczyzna od lat żyje w ukryciu i nie chce by ujawniono, kim tak naprawdę jest. Wymyśla intrygę, która nie do końca idzie po jego myśli ? tym bardziej, że dziennikarka nie jest taka ugodowa, jak z początku myślał?
Julita Sarnecka i jej debiut "Capo" niezwykle mnie zaskoczył. Nie spodziewałam się tak dojrzałej i ciekawej historii, która już od pierwszych stron, aż tak bardzo mnie wciągnie. Wszystko tu jest idealnie dopracowane i przez to, tę historię po prostu się pochłania. Fabuła sama w sobie, jest inna niż te, które dotychczas czytałam, a to tworzy z tej książki jeszcze większy smaczek dla czytelniczek. Akcja rozkręca się powoli, ale to w żaden sposób nie jest minusem. Autorka stopniowo dozuję nam emocje, po to by przy końcu zrzucić na nas wielką bombę i zaskoczyć nas całkowicie. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, a zakończenie było naprawdę szokujące i do tej pory siedzi mi to w głowie, bo w życiu nie wpadła bym na to, co autorka tutaj wymyśliła :)
Jeśli chodzi o bohaterów ? bardzo podobała mi się postać Vincenta, pewnego siebie capo dei capi, który pomimo nieposłusznej Klary, potrafił zachować twarz i podejść do wszystkiego z rozmysłem i rozsądkiem ? za to też duży plus, bo w większości książek, mafioso od razu wyzywa i rwie sobie włosy z głowy ;) oczywiście nie mówię, że tutaj Vincent się nie wściekał :p ale miałam wrażenie, że jego zachowanie jest o wiele dojrzalsze, niż bohaterów w innych książkach.
Bardzo lubię poznawać historię z perspektywy obojga głównych bohaterów. Przemyślenia Klary i Vincenta, fajnie się ze sobą uzupełniały. Nie czuć tu w żaden sposób przesytu ? ani człowiek nie ma dość, ani nie czuje się znudzony!
Podsumowując, "Capo" to naprawdę świetny debiut! Historia sama w sobie jest ciekawa, relacja między bohaterami z każdą stroną nabiera koloru i tempa, a zakończenie ? wow ;) Książka jest naprawdę genialna i ja już czekam na kolejną część, a Wam kochani ? polecam!