Po tamtej stronie chmur

A gdyby moje serce potrafiło mówić ludzkim głosem, powiedziałoby, że czuje w środku pustkę. Pustkę, której nie da się tak po prostu wypełnić. Pustkę, która rozchodzi się łagodnie we wszystkie strony, pochłaniając coraz większą przestrzeń. Pustkę, która zaczęła tworzyć się już pod koniec lektury, w miarę czytania ostatnich stron. To wtedy najmocniej biło mi serce. Ze strachu. Z bólu. Z tęsknoty. Poruszone do głębi.

A gdyby moje serce potrafiło mówić ludzkim głosem, krzyczałoby, że nie będzie spokojne, dopóki nie przeczyta kolejnego tomu. Dopóki nie pozna kolejnych wydarzeń. Dopóki nie dowie się, co dalej.
Co dalej z Kubą, którego rozczarowanie sięgnęło najwyższego poziomu. Który poczuł się oszukany i opuszczony.
Co dalej z Magdą, która mimo ran z przeszłości pozwoliła Kubie wrócić do swojego życia i widzieć, jak jest szczęśliwy z kimś innym. Mimo ciągle nawiedzających ją wspomnień. Mimo tylu niewypowiedzianych słów.
Co dalej z Wiktorią, która tak po prostu, bez słowa uprzedzenia, postanowiła wyjechać.
Co dalej z podupadającym na zdrowiu dziadkiem, którego tożsamości wciąż nie mogłam się domyślić, choć zapałałam do niego sympatią.
Chcę wiedzieć, co dalej.

Gdyby moje serce potrafiło mówić ludzkim głosem, szepnełoby cicho, że się boi. Że jest przerażone tym, co spotkało rodzinę Steinke i Rosenbergów. Że obawia się o to, czy każde z nich, już nie razem, a oddzielnie - da sobie radę. Czy mają wystarczająco dużo siły, by walczyć o swoją przyszłość. By widząc wszechobecne okrucieństwo, dostrzec nadzieję na lepsze jutro. Czy mają na tyle sił, by żyć.
Szepnełoby cicho, cichuteńko, drżącym głosem, że obawia się ciemności, która ogarnęła Bruna. Że obawia się, czy to nie ta jedna, najstraszniejsza ciemność. Bo przecież to nie może być ona...

Wiesz, gdyby moje serce potrafiło mówić ludzkim głosem, szepnęłoby, że po tamtej stronie chmur... jest piekło.

,,Historia jest powieścią, która się zdarzyła??
Jules de Goncourt

Lubicie czytać rodzinne sagi z nutką historii w tle? Jeśli tak to ta książka jest zdecydowanie dla Was!

Tomasz Betcher kreuje niebanalnych i ciekawych bohaterów oraz niezwykle wciągające tło akcji! Poznajemy dwa pokolenia pewnej rodziny, która skrywa swoje tajemnice. Fabuła rozgrywa się w czasach II Wojny Światowej, a także w czasach współczesnych.

Magda opiekuje się swoim bliskim setki, schorowanym dziadkiem, przeżywając swoje dramaty i rozrachunek z przeszłością. Kiedy na jej drodze pojawia się dawna miłość- Jakub, wprowadza on niemały zamęt w myślach i sercu dziewczyny.

Okolo wiek temu na świat przychodzą bliźniacy Teodor i Bruno Steinke. Swoje dzieciństwo i młodość spędzają w urokliwym Dębieńcu, bogatej posiadłości baronostwa. Choć w ich żyłach płynie niemiecka krew, rodzina Steinke nie utożsamia się z ideologią nazistow.

Braci wyróżniają zdecydowanie odmienne charaktery? Teodor jest porywczy, lubiący ryzyko i nie stroni od rozrywek, a przyjemność sprawia mu rzucanie bratu przysłowiowych kłód pod nogi. Bruno zaś to melancholik, małomówny miłośnik natury, zdecydowane przeciwieństwo swojego bliźniaka. Choć dzieli ich tak wiele, to zdecydowanie łączy jedno: miłość do lotnictwa i samolotów.

Nie zdają sobie jeszcze sprawy z tego, że pewnego dnia przyjdzie im walczyć nie tylko z wrogiem, ale także z własnymi słabościami i podejmować niezwykle trudne decyzje, które zaważą nawet na przyszłości pokoleń.

Powieść ta jest wprowadzeniem w losy rodziny, w której wydarzenia historyczne i teraźniejszość splatają się w warkocz i snują nieprzewidywalną fabułę. Styl i język autora bardzo przypadły mi do gustu i z wielkim zaciekawieniem czekam na kolejne tomy! Nasunęła mi się także pewna refleksja? Jak warto jest znać i doceniać swoich przodków, gdyż ich życie i historia, mniej lub bardziej, odciskają swoje piętno na naszym.
...

Dwaj bracia bliźniacy Teodor i Bruno rodzą się na Wielkopolsce w 1920 roku, są totalnymi przeciwieństwami, jeden temperamentny, drugi zamknięty w sobie. Obaj zostają lotnikami, a ich dorosłe życie zaczyna się w momencie wybuchu II Wojny Światowej. Bracia zmuszeni zostaną stanąć po przeciwnych stronach, doświadczając przy tym koszmaru wojny, ale również zaznają smaku miłości. Współcześnie siostry Magda i Wiktoria, mierzą się z teraźniejszymi problemami. Jedna z nich opiekuje się schorowanym dziadkiem, druga zaś jeździ po świecie. Jaki wpływ na życiowe wybory kobiety ma historia Teodora i Bruna? Jak potoczyły i potoczą się ich losy?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i muszę przyznać, że naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem historii, którą tomaszbetcher przedstawił na kartach "Po tamtej stronie chmur".
Poznajemy losy bliźniaków Teodora i Bruna, oraz ich rodziny i bliskich, a także współczesne perypetie dwóch sióstr Magdy i Wiktorii. Fabuła książki jest niezwykle interesująca, intrygującą i emocjonująca, ja zostałam wciągnięta do świata braci oraz sióstr dosłownie od pierwszych stron i nie byłam w stanie odłożyć książki, póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Tutaj idealnie przeplata się przeszłość z teraźniejszością. Wszyscy bohaterowie zostali świetnie wykreowani, postaci drugoplanowe dodawały wiele wyrazistości i w pewnym sensie dopełniały tą historię. Czytając tą książkę dostrzegałam wiele cech wspólnych łączących Teodora i Bruna z Magdą i Wiktorią, co dla osób, które przeczytały tą historię będzie zrozumiałe. Ta książka ma w sobie tak potężny ładunek emocjonalny, że to po prostu niewyobrażalne, bije z niej prawda oraz realizm, tutaj wszystko jest dopracowane w każdym calu. Autor w bardzo prawdziwy, ale również brutalny sposób przedstawia czytelnikowi realia wojny, nawet na chwilę nie zwalniając tempa. Ukazuje jak wyglądała sytuacja Żydów w tamtym okresie, co mimo znajomości tego tematu ze szkoły, bardzo mną wstrząsnęło. Historia Magdy i Wiktorii również śledziłam z ogromnym zainteresowaniem i jestem ciekawa jak dalej potoczą się losy kobiet oraz ich bliskich. Książka jest z gatunku tych, które z pewnością na długo zostaną w moim sercu i pamięci. Autor na koniec postawił mnie w niemałym szoku, z wieloma pytaniami, na które odpowiedzi mam nadzieję poznać w dalszych tomach cyklu. Jestem naprawdę zachwycona tą książką i nie mogę się doczekać, kiedy w moje ręce wpadnie kolejny tom. Polecam z całego serca! Moja ocena to 10/10.