Zapach bzów

Uwielbiam książki osadzone w XIX-wiecznych klimatach. Krystyna Mirek jak przystało na okres z jakim mamy do czynienia w "Zapachu bzów", zadbała o należyte przedstawienie tego jak wowczas wyglądała codzienność mieszkańców szlacheckiego dworku, jakie obowiązywały stroje, obyczaje, konwenanse i wyzwania. W otoczce tego wszystkiego, nie sposób nie odnieść wrażenia, że nie zmieniły się marzenia o prawdziwej miłości.

Bohaterów z miejsca można polubić i poczuć z nimi wyjątkową więź. To niezwykle barwne kreacje osobowości. Tak jak i nam, nieobce im uczucie zranionego serca, ale i chęć spełniania marzeń, nadzieja na zaznanie szczęścia, odnalezienia osoby, którą pokochają i będą kochane.

Moją uwagę przykuła piękna międzypokoleniowa relacja pomiędzy prawnuczką a prababcią. Obserwujemy tu porozumienie bez słów, wsparcie i pragnienie życia według własnych zasad i przekonań, a nie tego, co narzucają ogólnie przyjęte normy, tradycje i oczekiwania najbliższych czy społeczeństwa.

Szlachetność, męstwo, obrona kobiet - która z nas by się temu oparła...? Autorka oprócz pozytywnego wydźwięku dołożyła kontrast w postaci intryg, ludzkiej bezduszności, a nawet głupoty, hipokryzję, brutalność, niesprawiedliwość, życie ponad stan czy aranżowane małżeństwa.

"Zapach bzów" to obiecujący wstęp do dalszego poznawania sagi dworskiej. Zostałam oczarowana klimatem powieści, jej bohaterami i już bym chciała przeczytać kolejny tom. Polecam goraco! 

Najnowsza powieść pisarki przenosi czytelnika do dziewiętnastowiecznego szlacheckiego dworku. Książka natomiast stanowi pierwszy tom sagi dworskiej.

Autorka w swojej historii przybliża czytelnikowi losy zamożnego syna szlachcica. Dominik wiedzie wygodne, dostatnie życie. Choć jest młody doskonale zna się na prowadzeniu gospodarstwa i zarządzaniu nim. Niestety to nie on ma przejąć majątek rodzinny, a jego starszy brat. On też ma poślubić kobietę, przy której serce Dominika bije szybciej. Chłopak buntuje się, ale nie pozostaje mu nic innego jak tylko pogodzić się z niesprawiedliwym losem.

Na kartach książki poznajemy też młodą córkę szlachcica Juliannę. Dziewczyna jest jedynaczką, więc to na jej barkach spocząć ma cały rodzinny majątek i obowiązki. Niestety w tym przypadku sprawy wyglądają dużo gorzej. Dworek jest bardzo zadłużony i rodzinie grozi jego utrata. Jedynym ratunkiem jest szybki ślub Julianny z jakimś zamożnym sąsiadem. W okolicy jest trzech kandydatów chcących pojąć ją za żonę. Julianna żadnego nie kocha, mimo to zmuszona jest wybrać któregoś z nich.

Jak potoczą się losy bohaterów, których majątki dzielą setki kilometrów? Czy wbrew konwenansom będzie im dane samodzielnie zdecydować o własnej przyszłości? Czy będą mieli wystarczająco dużo sił aby zawalczyć o własne szczęście? W jaki sposób przetną się ich drogi i do jakich nieszczęść będzie musiało dojść aby się poznali?

Lektura wprowadza czytelnika do cudownego dziewiętnastowiecznego świata. Bardzo lubię takie klimaty. Jesteśmy świadkami buntu młodych ludzi przed narzucanymi im obowiązkami i powinnościami. Bohaterowie mają swoje tajemnice i kiedy się spotykają należą do dwóch różnych światów. Pozornie dzieli ich przepaść. W tej historii jednak miłość miesza się z przeznaczeniem przed którym żadne z nich nie ucieknie. Już nie mogę doczekać się kolejnych tomów sagi, a wam polecam gorąco pierwszy tom. Zdecydowanie warto przeczytać. ;)

Dominik jest drugim synem zamożnego właściciela dworu i czuję, że życie jest wobec niego niesprawiedliwe, majątek rodziny ma przejść w ręce jego starszego brata Franciszka, który właśnie szykuje się do ślubu.
Julianna pochodzi ze szlacheckiej rodziny, jest ładną i mądrą jedynaczką, więc jest sporo chętnych do jej poślubienia. Młoda kobieta marzy jednak o pomaganiu ludziom, leczeniu ich, tak jak robiła to jej prababcia Antonina. Jednak takie zajęcie nie przystoi dziewczynie ze szlacheckiej rodziny. Jednak w życiu Dominiki i Julianny zachodzą duże i znaczące dla ich przyszłego życia zmiany. Cóż się wydarzy? Jak te zmiany wpłyną na ich decyzję?

Nie od dzisiaj wiadomo, że bardzo lubię twórczość autorki i nie jestem nawet w stanie już zliczyć, które to moje spotkanie z jej powieściami. Jedno jest pewne, Pani Krystyna potrafi za każdym razem mnie zaskoczyć swoją pomysłowością na fabułę i kreacją bohaterów, w tym przypadku oczywiście też tak było. Powieści autorki w moim przypadku po prostu same się czytają, bardzo się wciągnęłam w historię Dominika i Julianny, nawet nie wiem kiedy a już czytałam ostatnie zdania "Zapachu bzów". Muszę wspomnieć, że w środku oprócz tekstu znaleźć można kilka pięknych i urzekających ilustracji, myślę, że wyróżnia to tą powieść na tle innych. Historia ta przedstawiona jest oczami obojga bohaterów, praktycznie do samego końca śledzimy osobno ich losy, dopiero w ostatnich rozdziałach ich ścieżki się łączą. Takim sposobem możemy bardzo dobrze poznać obie postaci, dowiedzieć się co czują, myślą, jakie przeciwności losu są zmuszeni pokonać, a tych na ich drodze będzie naprawdę wiele oraz jakie emocje nimi przy tym targają. Oboje zaskarbili sobie moją sympatię już od pierwszych stron i ogromnie im kibicowałam, wiele osób z pewnością już dawno by się poddało doświadczając tego co główni bohaterowie, a w szczególności Dominik. Powieść osadzona w dziewiętnastym wieku, panowały tam wtedy zupełnie inne przekonania, poglądy, co da się z pewnością odczuć czytając książkę.
Autorka na przykładzie bohaterów pokazuje, że marzenia o prawdziwej miłości mogą się w każdej chwili ziścić, a najczęściej owa miłość pojawia się w najmniej spodziewanym momencie. Jestem szalenie ciekawa jak dalej potoczą się losy Dominika i Julianny, myślę, że bohaterowie jeszcze nie jednym mnie zaskoczą. Polecam! Moja ocena 9/10.