Szczęśliwe zakończenie

spojrzał z nostalgią na cienkie ciasto pokryte kilkoma warstwami zieleniny. Na wzmiankę o pizzy poczuł dojmujący głód, lecz na widok niewielkiego krążka z samymi warzywami stracił apetyt. - Czemu zawdzięczam tę niespodziewaną przyjemność? - zapytał. Wyciągnął z lodówki szynkę oraz kilka wyschniętych plasterków salami, po czym ułożył je pieczołowicie na swojej części pizzy. Agata spojrzała na to z wyraźną dezaprobatą, jednak jako wyrozumiała i troskliwa dziewczyna doskonale zdawała sobie sprawę, że nawrócenie mężczyzny na jedyną słuszną dietę wymaga czasu i cierpliwości. - Nie mogę wytrzymać z matką. Choć Tomasz narzekał, że jego rodzice nie przepadali za Agatą, to o wiele dotkliwsza była wyraźna niechęć matki Agaty do chłopaka córki. Renata Kupisz była dwadzieścia pięć lat starszą wersją swojej wychuchanej jedynaczki i najwyraźniej uważała, że Agatka mogła znaleźć lepszą partię. Renomowana psychoterapeutka, do niedawna związana z równie renomowanym dermatologiem, nie wyobrażała sobie, by jej jedyna córka - wkrótce renomowana psycholożka - mogła związać się z synem właściciela podupadającego zakładu fotograficznego. - Nie żebym dużo o tym wiedział, ale rozwó - Nie, nie! Ona już nie rozpacza! Szczerze mówiąc, to jest chyba nawet gorsze. Spełniły się moje obawy - szepnęła dramatycznie Agata. - Co się stało? - Odkryła portale randkowe! Zupełnie jej odbiło! - Cóż, ma prawo szukać szczęścia po tym, jak twój - Ale ja jej nie zabraniam szukać szczęścia! Tylko błagam, niech nie wparowuje do mojego pokoju bez uprzedzenia po to, by zapytać, jaka kiecka będzie lepsza na pierwszą randkę i czy łysego faceta można przesunąć w prawo. - - No wiesz, w tych Zresztą nieważne! A filtr wieku ustawiła tak, że nawet ty byś się załapał na jej Absolutnie obrzydliwe. Dziewczyna wykrzywiła usta, odkładając kawałek pizzy. Skrzyżowała ramiona na piersiach i zadrżała lekko. Tomek przysunął się w jej stronę, by pocieszająco objąć ukochaną ramieniem. Czułym gestem odsunął z twarzy Agaty kosmyk włosów i dotknął rozgrzanego policzka, na którym wykwitły krwiste plamy gniewu. - Gdybym chciała takich przygód, zostałabym w akademiku. Mieszkałam na pierwszym roku z taką laską, która żyła facetami i nie miała innych tematów. Tylko randki, ciuchy, zdrady, Nie mogłam się uczyć, bo albo musiałam doradzać i wysłuchiwać niekończących się historii, albo pocieszać po kolejnym rozstaniu. Po pierwszym semestrze wróciłam z podkulonym ogonem do domu. Normalnie trauma! Agata otworzyła sobie piwo i pociągnęła kilka solidnych łyków, jakby miała zamiar zapić niemiłe wspomnienia. - Tamto minęło - zaczął Tomek, mając na myśli fazę, w której mama Agaty pochlipywała po kątach o każdej porze dnia i nocy. Na początku córka dawała z siebie wszystko, by jakoś ją pocieszyć, lecz nie widząc żadnych efektów, coraz częściej uciekała do Tomka, by i ona mogła się komuś wypłakać. - To też minie. - Ale kiedy? Zaraz zaczyna się sesja! Wiesz, ile mam egzaminów? Pragnę tylko spokoju - powiedziała Agata ze smutkiem, opierając głowę na ramieniu ukochanego. Tomasz pogłaskał ją nieśmiało. - Nie chce mi się tam wracać - dodała po chwili, wlepiając w niego ogromne zielone oczy. Tomek pomyślał, że Agata wygląda tak krucho i niewinnie. Przełknął ślinę, ważąc w myślach słowa, których dotąd jeszcze nigdy nie powiedział. Choć z jednej strony był dumny ze swoich czterech kątów, to czasami wstydził się tych pustych ścian. Chętnie przyjmował Agatę u siebie, lecz według niepisanej umowy dziewczyna zawsze wracała na noc do domu rodziców, gdzie czekało na nią szerokie i wygodne łóżko, a nie krzywo skręcony chochołek z Ikei. - To w takim razie może po zostań? - zapytał powoli, przymykając oczy. Spodziewał się usłyszeć pogardliwy śmiech, lecz dziewczyna pisnęła z radości, po czym rzuciła się chłopakowi na szyję i zaczęła obsypywać jego twarz pocałunkami. - Naprawdę?! Mogę?! - zawołała. - Możesz - zdążył jeszcze wydusić, zanim ona znów łapczywie wpiła się w jego usta i ani się obejrzeli, aż poszli dokończyć to, co przerwał im wcześniej dostawca pizzy. Kiedy zmęczeni wtulali się w siebie, na twarzy Tomka pojawił się błogi uśmiech. Wpatrując się w szary sufit i bezwiednie głaszcząc Agatę po miękkiej i gładkiej skórze, nie pamiętał, czym się tak zamartwiał ledwie przed chwilą. Owszem, kawalerskie życie było o niebo lepsze niż wiszenie u szyi rodzicom, lecz zrezygnowałby z tego choćby zaraz, by codziennie dzielić z Agatą takie wieczory. Minęło kilka minut, nim przyspieszony oddech pozwolił mu wydusić z siebie kolejną propozycję, ale tych kilku słów był bardziej niż pewien. - Wiesz co, Agata? A może wprowadzisz się do mnie? [...]