Rysunkowy chłopak

Diana po śmierci brata bliźniaka nie radzi sobie najlepiej. Chce zrezygnować z wymarzonych studiów i wszystko pozostawić. Jednak gdy poznaje Ryana jej życie zaczyna się zmieniać. Mężczyzna chce jej pokazać, że życie potrafi być piękne i nie można żyć ciągle przeszłością. Tylko czy ta relacja ma szansę zaistnieć? Czy tacy idealni faceci istnieją? Czy Diana da radę uporać się z utratą?


Jak już pewnie wiecie i powtarzałam to już nie raz, uwielbiam książki Kasi! Każda kolejna jest coraz lepsza i jeszcze bardziej szokuje. Ta kompletnie pozamiatała. Według mnie to jedna z najlepszych książek jakie miałam okazję w tym roku przeczytać! Zostałam zniszczona, zgnieciona, zszokowana i ze szczęką na podłodze.

Historia z pozoru nie wydaje się niczym nadzwyczajnym. Dziewczyna z trudną przeszłością i idealny mężczyzna, który chce jej pomóc za wszelką cenę. Jednak nie dajcie się nabrać. Kasia pod taką prostą warstwą, potrafi wpleść tak emocjonalną bombę, że to się w głowie nie mieści.

Co do bohaterów to byli naprawdę nieźli. Diana to osoba, której ciężko pogodzić się ze stratą i sama chce wszystko porzucić. To taka osoba, która potrzebuje silnego męskiego ramienia, na którym będzie mogła się wypłakać i wesprzeć w ciężkich chwilach i który odwiedzie ją od złych decyzji w chwili zwątpienia. Jednak mimo tego to silna i twarda babka. Ryan zaś to też świetny facet, miły, kulturalny i z klasą. Może z jednym wątkiem mnie denerwował, jednak można mu to wybaczyć. Kasia również nie zapomniała o bohaterach drugoplanowych, ich historia jest również ciekawa i nie zostali pominięci.

Styl pisania Kasi jak zwykle jest rewelacyjny. Książkę pochłania się za jednym zamachem. Nie można się od niej oderwać. Tylko ostrzegę, że zakończenie Was zniszczy! To, co dzieję się na samym końcu i jak wyjaśnia się wszystko, to po prostu niemożliwe! Ja przez dobrą godzinę chodziłam otępiała i nie wiedziała, co zrobić z takimi rewelacjami.

Także podsumowując "Rysunkowy chłopak" to obecnie dla mnie najlepsza książka z twórczości Kasi. To opowieść o stracie, bólu ale także nadziei. To powieść, która na długi czas zostanie Wam w pamięci. Dlatego serdecznie Wam ją polecam, a ja dalej będę żyła nadzieją, że Kasia jednak zdecyduje się napisać dalszy ciąg tej przepięknej historii!

Główna bohaterka to młoda dziewczyna, która zdążyła już sporo przejść. Z jednej strony gotowa na nawiązanie przyjacielskich relacji, z drugiej coraz bardziej zamykająca się w sobie. A wszystko na wskutek depresji, która odbiera jej uśmiech. Zdolna, żyjąca pod dyktando ojca, zdystansowana, ale w obliczu uczucia gotowa na ryzyko. Przez pewien czas gryzła mnie delikatna niespójność dotycząca jej osoby, co z czasem okazało się nie do końca słusznym oskarżeniem, bo pojawiło się logiczne wytłumaczenie rzucające na całą historię zupełnie nowe światło. Ryan to mężczyzna, który szybko zwraca jej uwagę. To jest jak miłość od pierwszego wejrzenia. Piękny i zakazany. W końcu ma żonę. Ale? kiedy w grę wchodzi wzajemne przyciąganie, obie strony lubią naginać dozwolone zasady. Książka bazuje na dwóch wątkach, spośród których dominującym jest zakazane uczucie. Potajemne spotkania, czułe słowa, obawy i próby rezygnacji. Wszystko postępuje dość raptownie i zmierza w przewidywalnym kierunku, od czasu do czasu doczekując się jakichś rzucanych pod nogi kłód. Po to, by doczekać się TAKIEGO finału. Ale o tym za moment. Drugim wątkiem jest powracająca przeszłość bohaterki. Śmierć bliskiej osoby, która pomimo upływu czasu wciąż tak bardzo boli i depresja, która odbiera szczęście przekreślając nawet to, co dotąd stanowiło priorytet. Do tego dochodzi brak wsparcia ze strony bliskich i cała paleta nieszczęść. Jest wypadek, gwałt, jest kwestia nienarodzonego dziecka. Tematyka może nie najbardziej oryginalna, ale akcja zyskuje na dynamice. Po to, jak już wspomniałam, by doczekać się tego? Finał powieści kompletnie mnie oszołomił. Oczywiście nie mogę Wam uchylić rąbka tajemnicy, ale mogę powiedzieć, że takiego scenariusza na pewno się nie spodziewałam. Był? dziwny, ale o to w książkach chodzi, by czasami pozostawić czytelnika z opadniętą szczęką. I choć w ogólnej ocenie nie mogę powiedzieć, że jest to najlepsza książka autorki, na pewno jest najbardziej zaskakująca, właśnie przez to zakończenie. Romantyczna, namiętna, zawierająca elementy dramatu. Jeśli chcecie się przekonać cóż takiego przygotowała dla swoich czytelników autorka, sięgnijcie po Rysunkowego chłopaka. Finał na pewno zaskoczy Was tak samo, jak i mnie.

Ta książka to po prostu jest jakaś petarda! Wciąga i przeżuwa nas w czasie czytania na tyle sposobów, że nie jestem tego w stanie zliczyć.
Diana miała bardzo niełatwe życie i w sumie jej losy mogłyby się złożyć na kilka oddzielnych osób. I tak to byłoby dużo dla każdej z tych osób. Diana Sullivan studiuje na kierunku artystycznym i przez wydarzenia, których nikt nie mógł przewidzieć wszystkie wydarzenia nabierają tempa i dzieją się w spirali, która tylko przyspiesza. Jej najlepsza przyjaciółka to typowy wulkan energii i na początku nie widziałam możliwości jak Diana i Chanel mogły się przyjaźnić jako całkowite przeciwieństwo, ale w miarę czytania widziałam, dlaczego tak było i że ich przyjaźnić trzyma obie dziewczyny na powierzchni.
Mały wypadek przed zajęciami spowodował, że spirala wydarzeń zaczęła się niewinnie, ale czy aby na pewno? Co, jeśli przypadkowo poznany chłopak okazuje się być tym wymarzonym? Ale nie wszystko jest tak jak być powinno - każdy musi podejmować świadome decyzje i potem działać z kartami jakie dostali od losu.
Diana i Rayan tworzą naprawdę bardzo ciekawą relację, która jest i nie jest cielesna za razem, ale czemu to musicie się przekonać czytając Rysunkowego! Bo ta książka wciągnie Was bez pamięci i nikt nie będzie Was wstanie od Rysunkowego Chłopaka oderwać!
ZAKOŃCZENIE POWALI WAS NA ŁOPATKI - ja siedziałam przez kilkanaście minut i gapiłam się na tylną okładkę nie wiedząc co mam o tym myśleć lub co zrobić.
Najlepsza książka p. Haner którą czytałam do tej pory!

?Rysunkowy chłopak? K.N. Haner to powieść obyczajowa.
Diana to zwykła dziewczyna, która przechodzi przez okres żałoby, ma coraz gorsze dni, popada w depresję. Straciła brata bliźniaka w wypadku samochodowym.
Nie może poradzić sobie ze stratą. Studiuje na uniwersytecie Akademii Sztuk Pięknych. W przykrym incydencie poznaje Vincenta, chłopak uderza w nią samochodem na parkingu szkolnym. To zdarzenie zapoczątkuje nową znajomość Diany, otóż nowo poznany znajomy poznaje ją, że swoim bratem Ryanem. To powoduje, że wszystko się zmienia, zapomina o problemach, zatraca się w uczuciach.
Czy Diana zaufa chłopakom? Kogo wybierze, Vincenta, a może Ryana?

*
*
*
Wzięłam tę książkę, by tylko zobaczyć pierwszy rozdział powieści, bo byłam w trakcie czytania innej i się w niej zatraciłam. Historia dziewczyny mnie wciągnęła i oczarowała. Pochłonęłam ją tak naprawdę w dwa dni.
Autorkę znam już z innych pozycji, ale ta to coś naprawdę niesamowitego.
Kilka razy miałam łzy w oczach. Najlepsza jaką dotąd przeczytałam. Nic dziwnego, że dojrzewała, jak to mawia pani Haner ?pięć lat w szufladzie?. Pani Kasia doskonale napisała tę powieść.
Mogę ją porównać do Colleen Hoover, która nieraz już wywołała u mnie szok i niedowierzanie, jak teraz ona.
Gatunek to New Adult, lekki romans, dla nastolatków, ale oczywiście także dla osób dorosłych.
Zakończenie jest zaskakujące i mega mnie wstrząsnęło. Szczerze, myślałam o nim kilka dni. Nie spodziewałam się, takiego końca powieści, wgniata w fotel.

Podsumowując to książka o bólu, stracie, żałobie, depresji, ale także bezwarunkowej przyjaźni i miłości. Bardzo emocjonująca i dająca wiele wrażeń, od smutku po radość.
Gorąco polecam, godna polecenia. Idealna na jesienne i zimowe wieczory. Pochłoniecie ją w mgnieniu oka, tak jak ja.