Zostań ze mną

"Nawet najmroczniejsze zakamarki naszych dusz mogą zdać się piękne zewnętrznemu obserwatorowi."

Wywołująca wiele emocji i skłaniająca do refleksji.
Nasączona bólem i niezrozumieniem, które doprowadziły do podjęcia radykalnych kroków.
Rozrywająca serca, a jednocześnie napawająca nadzieją.

"Stay with me" Nicole Fiorina, to niezwykle emocjonalna powieść, która zakorzenia się w umyśle i zapada w pamięć. Jestem pewna, że poruszy nawet najbardziej zatwardziałe serca.

Historia Mii i Olliego nie jest usłana różami.
Wręcz przeciwnie.
Mnóstwo jest w niej cierni.
Mnóstwo wyboi.
Mnóstwo bólu i cierpienia.
Mnóstwo niezrozumienia.
A jednocześnie mnóstwo miłości.
Miłości zakazanej.
Miłości, która puka do serc w najmniej spodziewanym momencie.

Mia i Ollie poznają się na Uniwersytecie w Dolor. To miejsce dla trudnej młodzieży, a jednocześnie ich ostatnia szansa na ucieczkę przed więzieniem bądź szpitalem psychiatrycznym.
Każda z osób, które tu przebywa zmaga się z tarymatyczną przeszłością.
Mia i Ollie także.
Oboje mają za sobą trudne doświadczenia. Zmuszeni przez los do podjęcia głupich, a zarazem poważnych decyzji, trafiają do miejsca, które staje się dla nich pewnego rodzaju azylem. Tutaj mają możliwość poznania nie tylko siebie nawzajem, ale przede wszystkim spojrzeć w głąb siebie i zastanowić się nad tym, co właściwie tu robią i dlaczego tu trafili. Terapie grupowe pozwalają na dogłębną analizę życia.
Jednak Mia i Ollie najlepiej czują się w swoim towarzystwie.
Chociaż dziewczyna jest wyprana z uczuć i emocji, to obecność chłopaka budzi w niej to, co utraciła. A każda ich rozmowa, każde muśnięcie dłoni, każde przytulenie przełamuje mury, jakimi się otoczyła.
I chociaż bardzo tego nie chciała, zbliża się do chłopaka.
Oboje stają się dla siebie wzjamnym narkotykiem.
Oboje zaczynają się od siebie coraz bardziej uzależniać.
Obojga z nich czeka jednak katastrofa.

"Stay with me" to książka, która budzi wiele emocji. Dogłębnie wzrusza, a jednocześnie potrafi wywołać uśmiech. Rozgrzewa do czerwoności, a jednocześnie poraża chłodem. Niesamowicie realna. Niesamowicie piękna. Niesamowicie bolesna.
Autorka stworzyła naprawdę trudną historię dwojga ludzi. Ich odczucia i emocje są namacalne. Razem z nimi przeżywa się ich wzloty i upadki. Dopinguje się im i płacze nad ich losem, bo to że doświadczyli ogromnej krzywdy jest oczywiste, tak samo jak to, że wszyscy pozostawali głusi na ich wołanie o pomoc.
Teraz mają siebie.
A przebywając w swoim towarzystwie mogą albo siebie nawzajem ocalić, albo nawzajem siebie zniszczyć...

Proszę Cię tylko o jedno: zburz chociaż jedną ścianę. Zresztą pieprzyć ścianę, zainstaluj tylko drzwi dla mnie. Chcę cię poznać, to wszystko.?

Seria Tajemnice Weeping Hollow rozkochała mnie w sobie i ma szczególne miejsce w moim sercu, natomiast ?Stay with me? bardzo zawiodła. I tak, wiem, że to jest debiut, natomiast nie zmienia to faktu, że miałam nieco inne oczekiwania względem tej lektury.

To jest książka głównie o emocjach, dopuszczeniu do siebie pewnych rzeczy i wyciąganiu pewnych lekcji z doświadczeń, jednak? tych emocji tutaj zabrakło. Naprawdę jestem zawiedziona.

Zacznę od samej placówki, jaką jest college poprawczy dla młodocianych przestępców, osób z problemami. Sama placówka nie była dostatecznie rozwinięta. Pojawiły się w niej tak naprawdę tak jedne zajęcia grupowe i rozmowa z psychiatrą, która w moim odczuciu nie została dobrze przeprowadzona. Była słabo przedstawiona i brakowało mi głębszych rozmów. Druga sprawa? jak to możliwe, że nie ma nocnych obchodów w takich placówkach? Z własnego doświadczenia i znajomości wiem, że to jest coś obowiązkowego.

Jeśli chodzi o kreację bohaterów, to sama nie wiem, co mam powiedzieć.

Niby mieli wszystko, ale tak naprawdę nic.

Ona czuła za mało.
On czuł za dużo.

W jej oczach była pustka, a w jego pełnia życia.

Dla niego miłość była stała i nieugięta, a dla niej definicją.

Bardzo brakowało mi rozwinięcia tych postaci.

Mia ? postać, która twierdziła, że jej serce jest martwe, pozbawione blasku. Pełna zasad, chociaż te zasady tak naprawdę nie zostały wytłumaczone, poza jedną. Uczyła się ludzkich zachowań, dzięki czemu potrafiła co nieco odczytywać ludzi. Nie radziła sobie z emocjami w wyniku traumatycznej przeszłości. Ciągle szukała w głowie obwiniania.

Ona nic nie czuła i ja też niestety nic nie czułam.

Ollie - bardziej przypadł mi do gustu niż nasza główna bohaterka. Był uroczy i zabawny.

Potrafił zrobić krok w przód i dążyć do tego, czego pragnął. Wydaje się mieć piękne wnętrze, o ile zostało to dobrze rozwinięte w kolejnych tomach.
*
Relacja Mii i Olliego była zbyt szybka. Nie widziałam rozwoju ich relacji ani uczuć, którymi siebie darzyli. Niestabilność emocjonalna grała tutaj skrzypce i okej, rozumiem, że byli w tym miejscu, natomiast, jak można w jednej chwili wyrzec się uczuć i otaczać się murem obronnym, żeby za chwilę wypowiedzieć wszystkie pragnienia, marzenia i okazywać miłość?
*
Było tutaj za dużo seksu, podtekstów seksualnych i wykorzystywań, a za mało bohaterów i wewnętrznych rozterek, zmagań z codziennością i wyciąganiu wniosków z pewnych sytuacji. Zbyt dużo wyolbrzymień, a tak mało skutecznych rozwiązań, które mogłyby pomóc.
*
Coś, co mnie bolało w tej książce? Brak stwierdzonych symptomów i określenia, z jaką chorobą zmagali się główni bohaterowie oraz potraktowanie pewnych zachowań w wyniku niektórych sytuacjach. Tak samo jak wrzucenie ***(UWAGA SPOJLER)*** próby gwałtu i potraktowanie tego w taki sposób. Nienawidzę, gdy w książce pojawia się coś takiego i zaraz potem bohaterzy uprawiają seks. Nie, nie, nie. Z miejsca książka dostaje u mnie ogromnego minusa, dodatkowo nie zostały potem przeprowadzone żadne rozmowy na temat tego, co się stało. Gdzie jest w tym momencie psychiatra? ***(KONIEC SPOJLERU)***.
*
Niestety nie czułam przywiązania do bohaterów, a jedyną postacią, która mi się podobała u wydawała się być realna ze swoimi problemami i zmaganiami był Zeke.
*
Coś, co podobało mi się w tej książce poza wyglądem? Cytaty na początku rozdziałów. One były piękne i uderzające.
*
Uważam, że książka miała potencjał i niestety nie został w odpowiedni sposób wykorzystany. Było chaotycznie, nieco dramatycznie i mimo wszystko nie spędziłam przy niej miło czasu.