Wretched

Zabierając się za Wretched intuicyjnie podeszłam do niej z dystansem. Po słabej pierwszej części, fenomenalnej drugiej, tutaj było?. Dobrze. Po prostu. Trzecia cześć serii Never After nie wzbudziła we mnie wielkich uczuć, ale była dosyć przyjemną historią, którą przeczytałam w zaledwie jedno popołudnie, bo wciągła mnie bez reszty.

Spodobała mi się kreacja głównej bohaterki: Evelina była zła. Nie miała skrupułów, z jej rąk nieustannie ktoś ginął, czy to z poważniejszych powodów czy bardziej blachach. Czytając wyrabiamy sobie o niej dość szybko zdanie. Główny bohater z początku będzie chciał ją zmienić, przekonać do innego życia, jednak jest dla niej za późno. Ale czy napewno? Dlaczego młoda kobieta jest tak zraniona, jakie wydarzenia z jej przeszlosci ukształtowały ją w taki sposób i przede wszystkim, dlaczego siostry, które powinny się kochać nienawidzą się.

Nic, działający pod przykrywką agent DEA, szybko wślizguje się w organizacje przestępczą. Zbyt często skupia się na najmłodszej córce nowego szefa. Jej hipnotyzujące jestestwo przyciąga go. Chociaż mężczyzna ma wiele do stracenia, to wchodzi w skomplikowaną relację z kobietą, w głębi duszy liczy na to, ze jest warta ryzyka.

Nawet nie wiecie jak cieszę się, że główny bohater nie zrezygnował z walki o Evelinę. Było mi jej niesamowicie szkoda. Owszem, była okropną osobą, ale wynikało to z jej przeszłości. Nie miała NIKOGO z kim mogłaby porozmawiać, rodzina wykorzystywała nią, a ona złudnie zawsze powtarzała sobie, ze to oni są najważniejsi. Ślepo trwała w przekonaniach wpojonych jej przez nieżyjącą od lat siostrę.

Niby wszystko było dobrze. Fabuła była intrygująca, główna bohaterka charakterna, dzierżąca na swoich ramionach ciężar przeszłości, a bohater mający wiele wewnętrznych konfliktów, martwiący się o siostrę. Jednak czegoś mi tutaj brakło.

?Wretched? ?Smutek to dziwna sprawa. To jedyna emocja na świecie, o której ludzie mówią, że ją rozumieją, a jednak traktują jak uniedogodnienie.? Prawdziwe szmaragdy mają skazy, kochanie. Tak jak my wszyscy Ona była chaosem, on oazą spokoju. On wie, że ona nie jest z tych dobrych, A ona wie, że on coś ukrywa. ?Jestem czarnym charakterem w jej historii, tak jak ona jest w mojej.? Czy jest warta miłości? ?Wretched?, to książka, na którą czekałam od dnia premiery drugiego tomu (tak, moja masochistyczna strona przeczytała tę książkę w trzy godziny) i muszę powiedzieć, że oczekiwałam czegoś więcej. Emocji trzymanych na wodzy, rozbrajającej akcji. Książki, która będzie mroczna i zacznie testować moje (zachwiane) granice. W tej książce mamy moralnie szarą bohaterkę i ?dobrego? głównego bohatera. Evelina to silna i inteligentna postać, która lubi poezję. Urzekająco niedoskonała i nieprzewidywalna. Zmienna w swoich emocjach, które uważam, że zostały jak najbardziej dopasowane do jej postaci i danego wydarzenia, czy okoliczności. Niezauważona. Niekochana. Ta gorsza. Jej rany były nasączone sarkazmem i smutkiem, które raz po raz się otwierały i sprawiały ból. Ona miała być tą złą, ale czy faktycznie to, co robiła było złe? W prawnym znaczeniu tak, ale w wymierzeniu sprawiedliwości? Miała moje poparcie (don?t judge me). Nick - niedostępny emocjonalnie, a jego życie łóżkowe skupiało się na relacji bez zobowiązań. Ma siostrę, która jest dla niego ważna. On jest federalnym, który w przydzielonych mu sprawach działał słusznie. ?Słowa były spokojem w moim pełnym chaosu życiu.? Jednak gdy ją poznaje pierwszej nocy, a potem przy kolejnej (nie)sprzyjającej sytuacji, następuje walka i bronienie się przed większymi uniesieniami. Zaczyna się walka pomiędzy tym, co słuszne, a uczuciami, które się potęgują. Ich wzajemne przekomarzania były świetne i bardzo mi się podobały. Pojawił się romans, który w ich świecie nie powinien mieć miejsca. Sceny pomiędzy nimi były pasji i dość dynamiczne. Różniły się od tych, które spotkałam w poprzednich tomach. * Natomiast jeśli chodzi o sferę emocjonalną, to brakowało mi w tych postaciach większej uczuciowości, większego rozwoju, a może to w Nicku czegoś mi zabrakło? Jakiegoś takiego charakternego punktu? * W Nicku zabrakło mi przede wszystkim rozwinięcia jego przeszłości, a także sytuacji z jego siostrą, która miała problemy, i to bardziej tłumaczyłoby fakt, dlaczego ona jest dla niego tak bardzo ważna i dlaczego tak bardzo o nią się troszczył. * No i siostry głównej bohaterki? myślałam, że one zostaną w nieco inny sposób przedstawione. Brakowało mi głębszego rozwinięcia tematu sióstr głównej bohaterki, bo one miały naprawde potencjał, a ja chciałam dowiedzieć się o nich czegoś więcej. * W tej książce brakowało mi większej akcji. Wiem, że może nie brzmi to logicznie, ale naprawdę oczekiwałam czegoś mocnego albo akcji na poziomie ?Scarred?. * Było sporo niedopowiedzeń i luk, a także niewyjaśnionych spraw, a ta książka była dość podobna do ?Hooked?. Problematyczny ojciec, oficjalne wydarzenie charytatywne (chociaż i tutaj zabrakło mi szerszego obrazu), klub, narkotyki. I teraz po zastanowieniu się wydaje mi się, że ?Hooked? było znacznie lepsze od ?Wretched?. Więcej się działo. Całościowo historia była dobra w czytaniu i jak najbardziej zrozumiała. Ma ciekawą fabułę oraz dobre opisy. * A zakończenie? Miałam wrażenie, że było zbyt łatwe. Zbyt idealne. Chociaż z drugiej strony tak sobie myślę, że przecież każda bajka kończy się szczęśliwie. Może oni też mieli mieć takie bez większych dramatów, ale nie będę ukrywać, że oczekiwałam czegoś innego. Więcej zła xd. * Pomijając wszystko inne cieszę się, że poznałam tę historię i wyczekuję kolejnego tomu, który, mam nadzieję, POWALI MNIE NA KOLANA. * ?Wretched?? to książka o zemście, nienawiści i miłości. Historia o pogodzeniu się z własnymi demonami oraz o odkrywaniu i zaakceptowaniu siebie takim, jakim się jest, a także pokazuje jak zazdrość i pragnienie bycia zauważoną, jedyną w centrum uwagi potrafi posunąć człowieka do bezdusznych czynów.