Wojna w blasku dnia (edycja jubileuszowa) (twarda)

Nigdy nie zapomnę, jak do pierwszego tomu podchodziłam chyba z 4 razy. Odkładałam książkę i wracałam. Pewnego dnia zaczęłam słuchać audiobooka i uwieźcie mi przepadłam na wieki. Dziś przychodzę z recenzją trzeciego tomu cyklu demonicznego ?Wojna w blasku dnia. Księga I? Polecam czytać poklei i według harmonogramu, bo wtedy nie ominie was nic, co warte jest uwagi. Nie ukrywam, że tutaj było spokojniej, ale znając twórczość autora, wyobrażam sobie, że to cisza przed burzą.

Wspólna walka przed złem może prowadzić do zgrzytów np. ze względów pochodzenia, wierzenia, przekonań. Każdy z naszych bohaterów ma swoją wizję przetrwania albo doprowadzenia ludzi do władzy. Muszę przyznać, że uwielbiam Inevere, która w tej części pojawia się bardzo dużo, i to jest na wielki plus. Jestem chyba jedyna, która cieszy się, że o niej czyta. Poznacie ją lepiej, przez co wiele się wyjaśni. Miałam kłopot z tymi Krasjańskimi pojęciami, przez co musiałam się zatrzymywać i cofać, albo zastanowić się, ale w żaden sposób nie ujmuje to książce. Jestem pod ogromnym wrażeniem dla pomysłu autora, że pomysł z runami nie okazał banalny ale strzałem w dziesiątkę, bo w każdym tomie poznajemy wzbogacenie runów, przekształcanie ich żeby były lepsze, silniejsze jednym słowem, mamy progres.

Dużo się wyjaśnia np. w kwestii hierarchii demonów oraz to jak postrzegają ludzi. Mogłabym pisać, co jest w książce, ale to mija się z celem i byłoby wiele spoilerów. Zachęcam do poznania dobrze znaną z poprzednich tomów ekipę ludzi, przy których nudzić się nie będziecie. Biorę się za drugą część, bo to jedna z tych powieści, którą zabierasz do łazienki, czy do zarwania nocy.

?Wojna w blasku dnia. Księga I? to pierwsza część trzeciego tomu autorstwa Petera V. Bretta i jego cyklu demonicznego. Muszę przyznać, że ten cykl jest ciekawy i intrygujący. Nie wyobrażałam sobie tego, żeby nie sięgnąć po kolejny tom, zwłaszcza, że wraz z nowy wydaniem miałam na to okazję i na to, aby Wam o tym opowiedzieć. Utrzymanie kontroli nad ogromną obsadą postaci jest wyzwaniem dla wszystkich twórców fantastyki. Niebezpieczeństwo ekspansywnej obsady polega na tym, że t każda nowa postać wnosi odrobinę świeżości do fabuły, Brett potrafi zdziałać cuda. Charakterystyka bohaterów jest jego mocną stroną, są wyraziste i autentyczne.
?Wojna w blasku dnia. Księga I? charakteryzuje się tym, że jest w niej mniej retrospekcji, a więcej aktualnych wydarzeń, które nie napawają ludzkość. Ma trzydzieści dni na przygotowanie się do kolejnego ataku bestii. Czy będzie to łatwe zadanie? Nie można wiecznie uciekać, bo kiedyś nie będzie kolejnego miejsca, w które można się udać. Zniknie każdy z możliwych azylów, wtedy właśnie nie pozostanie nic. Może warto złapać broń i walczyć o siebie. Otchłań nie próżnuje, Arlen wraz z Renną starają się przygotować mieszkańców Północy do walki, czy im się powiedzie? Rojer i Leesha goszczą u wodza Krasjan, a Ahmann zbiera armię wojowników Sharum, aby nie tylko rozplanować swoje podboje, ale także przygotować się na walkę z demonami. Plany, planami, ale czy uda im się wszystko zrealizować?
?Wojna w blasku dnia. Księga I? jak poprzednie czytane przeze mnie książki autora okazała się niezwykle wciągająca. Uwielbiam wydania książek Fabryki Słów, są piękne, dobrze dopracowane, jednym słowem jakość w każdym calu. Peter V. Brett naprawdę wie, jak zmienić postrzeganie postaci i pokazać różne jej aspekty. Zacznijmy od części, która tak bardzo mnie uwiodła, a mianowicie od charakteryzacji. Autor w sposób bardzo realistyczny przedstawia wszystkich bohaterów i wyróżnia każdą z nich, począwszy od tych pierwszoplanowych, aż po drugorzędnych, każda z nich jest wyjątkowa i to jest najlepsza część tej historii. ?Wojna w blasku dnia. Księga I? zabiera nas do niezwykle barwnego i ciekawego świata. Peter V. Brett ukazuje wiele relacji między bohaterami, także te romantyczne zaczynają się mocniej zacieśniać. Uwielbiam sposób spoglądania autora, to, w jaki sposób ukazuje, że fundamentalizm wpływa na dorosłych i dzieci zakrzywiając ich światopogląd, a to staje się naprawdę niebezpieczne.