Nie jesteś sama

Helena i Zenon Szczęśliwi są małżeństwem od lat. Ale większość tego czasu Zenon spędza na morzu. Z córkami Kingą i Jagodą widuje się przez to okazjonalnie. Tak naprawdę te trzy kobiety go nie znają. A to wkrótce wychodzi na jaw, gdy mężczyzna umiera zostawiając kobietom swego życia dość osobliwy testament: pionek szachowy, bilet na film sprzed lat oraz torebka nasion.
O co w tym wszystkim chodzi? Jaki plan miał Zenone? Jak sobie poradzą jego kobiety, gdy go zabraknie?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Skusiłam się ze względu na tytuł dodający otuchy a także opis, który mocno mnie zaintrygował. Do tego informacja, iż jest to "powieść obyczajowa w klimacie komedii familijnej".
Od razu na pierwszy plan wysunęło się moje pytanie i konsternacja. Śmierć człowieka, ojca i męża, a tu klimat komedii. No nie powiem. Miałam mnóstwo obaw.
I niestety to jedne się potwierdziło. Przejść nad śmiercią człowieka bez praktycznie żadnych emocji? To co widziałam, to jak zachowywały się te trzy wspomniane wyżej kobiety wzbudziło grozę. Tak jakby Zenon nic dla nich nie znaczył. Gdzieś mi zabrakło tej powagi sytuacji i tego smutku. Na szczęście to tylko jeden minus - reszta to same plusy.
Pod względem liczby bohaterów było było ich dużo. Trzy kobiety, ich bliscy plus dodatkowe, które dochodziły w trakcie. Na szczęście były indywidualnymi postaciami ze swoimi cechami charakteru.
Nie powiem, całkiem przyjemnie podglądałam poczynania głównych bohaterek. To faktycznie okazała się humorystyczna powieść obyczajowa. Taka z przemyśleniami. Autorka bowiem przygotowała dla czytelników pewną niespodziankę w każdym rozdziale. Dla mnie była bardzo pomocna i zwracała uwagę na kluczowe aspekty każdego z wątków. To było niezwykle trafne i motywujące. Zmuszające do refleksji nad własnym życiem i własnym postępowaniem.
Bardzo dobra lektura. Rozbudowana, przemyślana, z dobrze wykreowanymi bohaterami. Autorka ma fajny, lekki styl a akcja płynęła naturalnie i niewymuszona. Uważam, że warto zwrócić uwagę na tę pozycję.

Polecam
...

Głównymi bohaterkami powieści jest matka Helena wraz z córkami Kingą i Jagodą. Akcja zaczyna się w momencie śmierci ojca Zenona. Rodzina otrzymuje po zmarłym spadek i są to nietypowe rzeczy. Helena otrzymuje torebkę nasiona, Kinga ? figurkę szachową a Jagoda ? bilet do kina na film sprzed kilku lat. Przedmioty te nie są kompletnie związane z tym czym zajmują się dziewczyny. Co więcej są wręcz ich przeciwieństwem. Jaki sens miało pozostawienie tego w spadku? Co Zenon chciał osiągnąć? Przecież praktycznie nie było go w domu tylko liczyło się morze. Na dodatek pojawiają się dodatkowe problemy utrata pracy, rozwód, zdrada i kłamstwo. Jak to wszystko wpłynie na dalsze losy rodziny. I czy uda się rozwikłać zagadkę pozostawienia nietypowych przedmiotów?
Książka zaintrygowała mnie swoim tytułem i opisem. Chciałam się dowiedzieć, dlaczego ojciec zostawił taki testament. I nie żałuję czasu spędzonego przy tej historii. Mimo wielu zabawnych sytuacji nie zabrakło i kilku wzruszeń. Zrozumiałam, iż autorka chciała nam pokazać, iż wszystko jest inne niż nam się wydaje. Często postrzegamy pewne osoby jako bezduszne i pozbawione uczuć. A tak naprawdę nie widzimy tego co najważniejsze. Powinniśmy się cieszyć z każdej danej chwili.
Najbardziej zapadła mi w pamięć ciotka Zyta z Nowego Jorku, która swoimi tekstami i zachowaniem wywoływała uśmiech na mojej twarzy. Tylko te jej wtrącenia angielskich słówek były trochę denerwujące. Jednak bez tego straciłaby cały swój urok.

Jak trudno jest czasami szczerze porozmawiać z drugim człowiekiem. Jak wiele niedopowiedzeń i nieporozumień rodzi się z braku chęci wyjaśnienia, bądź po prostu normalnej rozmowy. Czekamy, zwlekamy, aż przychodzi czas, gdzie tracimy kogoś i już nie możemy niczego wyjaśnić. Czy nie prościej żyłoby się, jakbyśmy mówili o tym, co czujemy, co nas boli, a nie uciekali w pracę, obowiązki, czy jeszcze coś innego?

Trzy główne bohaterki Kinga, Jagoda i Helena nigdy nie czuły bliskości z ojcem, gdyż Zenon większość swojego życia spędził na morzu. Kiedy umarł, żadną z nich ten fakt za bardzo nie poruszył. Mężczyzna każdej z kobiet zostawił po sobie spadek. Czy szachowy pionek, bilet do kina na film sprzed lat oraz torebka nasion miały szczególne znaczenie?

,,Nie jesteś sama" Karoliny Winiarskiej to piękna powieść obyczajowa, gdzie smutek przeplata się z gniewem, radość ze wzruszeniem i to wszystko podszyte jest dość zabawnym klimatem. Ukazuje nam obraz rodziny, który nie do końca jest idealny. Jednak żadna rodzina nie jest idealna. W każdej bywają sprzeczki, kłótnie, czasami nie patrzymy na siebie tak, jak powinniśmy. Może miłość okazywana jest w inny sposób, niż byśmy tego oczekiwali , to mimo wszystko ta rodzina stanie za nami murem, kiedy będziemy tego potrzebowali. I tutaj pięknie jest to ukazane. Mimo że kobiety puszczały w swoim kierunku wiele docinek, to jednak w chwili, kiedy któraś z nich potrzebowała wsparcia, mobilizowały się i pomagały sobie nawzajem. Patrząc z drugiej strony na treść książki, uświadamiamy sobie, że czasami nie wszystko wygląda tak, jak nam się wydaje. Czasami to, co niepozorne, jest czymś bardzo ważnym i wartościowym.

Książka pisana jest lekkim piórem. Bohaterowie wykreowani są w sposób naturalny, ludzki i nienaciągany na siłę. Historia dość zabawna, ale jakże życiowa i dająca do myślenia. Jest wiele momentów, gdzie będziemy śmiać się do rozpuku. Każdy rozdział zakończony jest mądrym słowem, co jest bardzo fajną opcją na podsumowanie. Ciotka Zyta to jest po prostu bomba. Jej teksty i osobowość nadawały tej książce takiego promienia słońca w pochmurny dzień. To moja pierwsza książka autorki i jestem pod wrażeniem tej lekkości, z którą płynęłam po stronach.
Karolino karolinawiniarska zafundowałaś mi bardzo bogaty i wartościowy egzemplarz. Egzemplarz, który jest scenariuszem z życia wziętym. Pozycją, która ukazuje nam, że zawsze coś się kończy, aby mogło zacząć się coś nowego. O tej książce można byłoby pisać naprawdę dużo, gdyż każdy jej fragment jest niesamowity. Cieszę się, że mogłam ją recenzować. Mam nadzieję, że niejeden czytelnik po nią sięgnie i poczuje te emocje, bo naprawdę warto ??