Nie do naprawienia

?Nie do naprawienia?

Nie wiem w sumie już ile książek Tijan za mną . Uwielbiam tę autorkę. Ma swój charakterystyczny styl , nie każdemu pasuje, ale ja odnajduję się nawet w tych najbardziej chaotycznych historiach . Ma tendencję do poniewierania bohaterami i niesamowity talent do pisania o cierpieniu.

?Nie do naprawienia? to nie typowa młodzieżówka w wątkiem hate-love i szczęśliwym zakończeniem. Z tej książki cierpienie aż wypływa . Czytanie wręcz boli, to co przeżywają bohaterowie po prostu czuć. Nie po raz pierwszy Tijan tak mnie emocjonalnie wyprała. Ale mimo to i mimo , że to dopiero wstęp , pierwszy tom, ja już kocham tę serię.

Minął rok od kiedy w życiu Alex zabrakło jej brata - Ethana . Jakby słońce dla niej zgasło, jakby życie straciło sens. Wegetuje . Tylko w momentach gdy razem z Jessem szukają w swoich ramionach pocieszenia , czują ,że jednak nadal żyją. On był najlepszym przyjacielem jej brata, też go kochał , też czuje tę pustkę . On jest jej pierwszą i jak dotąd jedyną miłością , lecz łączą ich tylko te chwile namiętności i cierpienie. Z pozoru ją nienawidzi ,ale czy rzeczywiście tak jest?

Teoretycznie Alex nie została sama. Ma przecież rodziców. Cierpią również po stracie syna ale powinni być dla siebie wzajemnie wsparciem. Jednak nie jest tak jak powinno i zachowanie jej rodziców doprowadzało mnie wręcz do furii.

Są też przyjaciele . Polubiłam bardzo Agnes i jej chłopaka - tworzą świetną parę i czuć, że ta dziewczyna naprawdę chce być wsparciem dla Alex , jednak to nie jest proste . Z kolei Marissa jest chyba totalnym przeciwieństwem przyjaciółki i ta dziewczyna mnie perfekcyjnie do siebie zniechęciła . I nie tylko mnie . Pojawia się też Eric , który może być dla Alex pocieszeniem ale czy ona da radę dostrzec kogoś prócz Jesse?a?

W moim przekonaniu ta książka to dopiero wierzchołek góry lodowej tej historii, taki wstęp , a bez wątpienia jeszcze wiele zaskakujących momentów i cała masa emocji przed nami . Ból po stracie poniewiera bohaterami, są przekonani , że tylko on pcha ich ku sobie , że tylko to ich łączy. Ciekawi mnie kiedy zrozumieją, że to coś więcej, jak do tego dojdzie i jak wiele razy jeszcze się zranią nawzajem zanim to się stanie . Ta więź między nimi jest wręcz namacalna. Jednak są też od siebie w pewnym stopniu uzależnieni przez co ich relacja jest toksyczna. Aby było z tego coś dobrego i pięknego, muszą wygrzebać się z tej depresji. Czy im się to uda ? Jak wpłyną na nich tajemnice Ethana , które ewidentnie skrywał ? Co będzie dalej ?

Niesamowicie mnie to ciekawi i niecierpliwie wyczekuję kolejnego tomu .

A ten tom , jak i pozostałe książki serdecznie polecam. Mam nadzieję, że pokochacie je jak ja :)

Alex Connor cierpi po stracie brata. To już rok, kiedy ją opuścił. Młoda kobieta nie potrafi się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Mimo, że upłynął rok ona nadal się nie pogodziła z tą stratą. Na domiar złego jej rodzice zamknęli się we własnym świecie. Nie przejmują się córka. Przyjaciele niby są ale co z tego, skoro Alex cały czas czuje się samotna? Tylko jedna osoba jest w stanie ją zrozumieć. Przyjaciel jej brata, z którym spędza noce. Ale to także tylko pozory, bowiem co zaczyna się w nocy, w nocy się kończy by za dnia znowu się mijali na szkolnym korytarzu...
Czy Alex i Jessie będą razem? Czy jest im pisana wspólna przyszłość? Czy rodzice w końcu zauważa cierpienie drugiego dziecka? Co się stało tego dnia, który zmienił życie wszystkich Connorsów?

Uwielbiam książki Tijan. To jak lawiruje między emocjami. Ani razu się nie zastanawiałam nad tym czy czytać jej książki. Biorę je w ciemno bo wiem, że się nie zawiodę.
Pojęcie straty pojawia się zarówno w książkach, jak i w życiu. Jest jego nieodłącznym elementem. I tu i tu niesie za sobą pełny wachlarz emocji. Silnych i trudnych do pokonania. Tematem najnowszej powieści Tijan jest właśnie strata po bracie, odtrącenie przez najbliższych oraz miłość. Autorka wczuła się w postać głównej bohaterki. Ukazała jej rozterki. Tą egzystencję. Poddanie, smutek, rozpacz i żal. Bezmiar cierpienia, który w tym przypadku jest niczym blizna bez opcji zagojenia. Przejmujące i ściskające za serce. Realne. Mocno osadzone w rzeczywistości. Współczułam głównej bohaterce. Tego nowego życia, w którym zabrakło miejsca na radość, uśmiech i słońce. Wszystko pokryła szarość i czerń. Próbowałam zrozumieć Alex. To, czego oczekiwała od Jessego. Oni sami dla siebie byli takim kołem ratunkowym. A on sam były jeszcze bardziej tajemniczy. Skryty i ciągle uciekał. Próbowałam go rozgryźć przez całą powieść i nie dałam rady. Tak samo jak próbowałam zrozumieć co się stało w ten feralny dzień. A wszystko to na tle szkolnych zagrywek. Dokuczania, gnębienia, ignorowania i imprez. Bardzo fajne i dopracowane tło wydarzeń. Na każdym wręcz kroku coś mnie zaskakiwało. Mąciło spokój i powodowało drżenie serca. Coś czuję, że kolejny tom dostarczy mi jeszcze więcej emocji.
To niebywale smutna historia. Pełna żalu i smutku. Przepełniona emocjami. Autorka ukazała jak ciężko jest stanąć na nogi po traumie. Ja łatwo jest się zatracić w cierpieniu, zamknąć się na otoczenie. Jak niewiele potrzeba, by doszło do kolejnej tragedii. Niezwykle ważna jest wtedy właśnie pomoc. Pomoc najbliższych jak i specjalisty. Po tej historii mój humor klapł jak balon bez powietrza. Muszę "przetrawić" tą książkę. Poruszyła mnie i pozostawiła niepokój. Już nie mogę się doczekać kontynuacji, po którą koniecznie będę chciała sięgnąć. A jeśli wam jest bliska twórczość Tijan, to wiecie że koniecznie musicie przeczytać pierwszy tom nowej serii. A jeśli jeszcze nie znacie a szukacie czegoś poruszającego i intrygującego w temacie newadult to śmiało. Warto.

Polecam.

Od zawsze ciągnie mnie do intensywnie dramatycznych, uzależniających, emocjonalnych i przygnębiających lektur. Takich, które trafiają w głąb mojej duszy. Takich, które ranią, a jednocześnie podnoszą na duchu. Takich, które łamią serce na kawałki. I taką książką jest ?Nie do naprawienia? Tijan. Niezwykle bolesna i mocna historia, która pokazuje nieidealny świat. Każdy z nas przeżył w swoim życiu śmierć członka rodziny lub przyjaciela, kogoś dla nas ważnego. To okropne uczucie ściskania w żołądku, ból i smutek. Bez względu na to, co robimy i ile czasu to zajmuje, w końcu musimy się z tym pogodzić i spróbować żyć dalej. Z tym właśnie poradzić musi sobie Alex po śmierci brata. Dziewczyna próbuje odnaleźć się w świecie, który wydaje się nie mieć już sensu.

Bardzo współczułam Alex. Na swój własny sposób próbowała pozbierać resztki tego, co zostało z jej złamanego serca po stracie jedynego brata. Jej rodzice całkowicie ją porzucili, kiedy najbardziej ich potrzebowała. Jest tak kompletnie zagubiona. Jest jeszcze Jesse, najlepszy przyjaciel jej zmarłego brata. Jesse walczy z własnymi demonami. Demonami, które sięgają bardzo głęboko. Oboje wzajemnie się ranią, ale również leczą.

?Nie do naprawienia? to pięknie napisana historia. Główna bohaterka po stracie brata, traci również cząstkę siebie. Od tej pory jej życie nie jest już takie same. Jej rodzice praktyczniej przestali się nią interesować, a ona po prostu próbuje żyć dalej. Alex czuła, że musi cały ból i smutek wziąć na siebie, nie zwierzała się nikomu. Utrata członka rodziny nigdy nie jest łatwa, a Alex potrzebowała prawdziwych przyjaciół, ludzi, którym naprawdę na niej zależało.

Autorka w tej książce naprawdę dobrze przedstawia tak wiele problemów, które dotykają każdego z nas. Przedstawienie tego z perspektywy jednej postaci pozwala dokładniej zrozumieć wiele problemów takich jak śmierć, smutek, porzucenie, a wszystko to otoczone intensywnymi emocjami. Ta książka zostawiła mnie z trudnym do opisania uczuciem. Ale pomimo tego, że nie była to łatwa lektura, to bardzo mi się podobała i z niecierpliwością wyczekuję jej kontynuacji. Tijan zostawiła mnie z tak wieloma pytaniami, że mam nadzieję uzyskać na nie odpowiedzi w drugim tomie. A Wam już dziś polecam przeczytać ?Nie do naprawienia?.