Carter Reed

Gdy raz wkroczy się na przestępczą ścieżkę trudno z niej zawrócić. Nie przysługują się temu ani znajomości nawiązane podczas takiego życia ani przyzwyczajenia, które zdążyły już skutecznie wejść do krwioobiegu. Niemniej każdy człowiek, nawet gangster z krwi i kości, zabijający bez zmrużenia oka, ma swoje priorytety, którymi kieruje się w życiu. Priorytety, które mogą się zmienić, a przyczyną takiego stanu rzeczy może być tylko jedno: uczucie. Silne, jedyne w swoim rodzaju, nieposkromione, może odrobinę egoistyczne, lecz z pewnością takie, które jest niezbędne niczym tlen. Dla Cartera kiedyś tlenem była krew przelanych ofiar. Teraz jest nim Emma i stanowi dla niego centrum jego wszechświata. Lecz postanowienie podjęte dla zapewnienia jej bezpieczeństwa chwieją się w posadach, gdy niebezpieczeństwo ponownie czyha nad ich losem.
Teoretycznie relacja Cartera i Emmy została ustabilizowana, ich życie zmierzało już we wspólnym kierunku, a odpowiednie decyzje względem ułożenia planów na przyszłość zostały podjęte w poprzedniej części. Niestety, jak w życiu bywa, bohaterowie nie dostali swojego długo i szczęśliwie tak, jak sobie wymyślili, chociażby z uwagi na to, że świat, w którym się obracali w ogóle nie należał do bezpiecznych. A takie realia lubią się o siebie upomnieć. Czy ten tom był potrzebny? Moim zdaniem tak, chociażby żeby pokazać, że nie wszystko zawsze układa się tak, jakbyśmy sobie tego życzyli, a plany i marzenia trzeba czasem zweryfikować i dostosować do zmieniającej się sytuacji. Nie zawsze miłość, nawet jak najbardziej prawdziwa i szczera, może być kluczem do zamknięcia wszystkich niepotrzebnych drzwi i otwarcia nowych, które będą pełne szans i dobrych dni. Bowiem są ludzie, którzy nie potrafią odpuścić, są sprawy, które należy zamknąć definitywnie, są kwestie, które trzeba rozliczyć. I to udowadnia Autorka w tym tomie. Ponownie jest niebezpiecznie, nad bohaterami wisi widmo wojny, trudno określić kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Pojawiające się nowe postaci wzbudzają w nas chwilową ulgę, by za chwilę zasiać ziarno podejrzeń co do słuszności ich zamiarów. Komu można zaufać, komu zawierzyć swoje życie, a kogo natychmiast wyeliminować? Odpowiedź nie jest zbyt łatwa do znalezienia.
Carter nadal nosi w sobie pierwiastek zabójcy, który przyćmiony miłością do Emmy, został odrobinę zapomniany. Jednak jego dawne ja wciąż w nim jest i czeka na odpowiedni zapalnik, by ponownie siać postrach wśród wrogów. W jego przypadku idealnie sprawdzi się powiedzenie nigdy nie mów nigdy, bowiem choć zarzekał się, że nie wróci do "zawodu", to są sprawy, których nie odpuści i zemsty, które musi dokonać, by wyrównać rachunki za doznane krzywdy. Emma jest pewna tylko jednego- swojego ukochanego i tego, że jest gotowa poświęcić dla niego wszystko. Miota się w swoich decyzjach co do słuszności utrzymywanych znajomości, ma trudności z pełnym zaufaniem, doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że jej życie zawsze będzie odmienne od codzienności bliskich jej osób spoza kręgu Cartera. Ponadto tę parę łączą wyrzuty sumienia, które biorą się z... ich ogromnej, wzajemnej miłości. Czy uda im się przetrwać kolejną burzę, która rozpętuje się nad ich głowami?
Ta część z pewnością jest inna od poprzedniej. Lepsza, gorsza? W mojej ocenie nie da się ich porównywać, bowiem bohaterowie znajdują się w zupełności innym momencie życia. Jednak rozterki, z którymi przyjdzie im się mierzyć są w pełni uzasadnione. Ich uczucie nadal piękne i jedyne, nie pozwala nawet na moment w siebie zwątpić. Fabuła poprowadzona jest tak, że trudno przewidzieć w którym momencie nastąpi coś, co zagrozi Emmie i Carterowi, nie wspominając o tym jakie skutki będzie niosło i jakie ofiary pochłonie, co jest dużym atutem. Natomiast sama końcówka jest genialnie poprowadzona i stanowi naprawdę świetne domknięcie starych spraw związanych z mafią. Odrobinę mniej przekonał mnie wątek nawiązujący do przeszłości Emmy, natomiast rozumiem, że Autorka chciała i dla niej samej przygotować coś, co wyprowadzi ją ze świeżo nabytej równowagi, co z pewnością jej się udało. Niemniej jednak to absolutny must read dla fanów pierwszej części, stanowiący dobre zakończenie tej wyjątkowej historii.

Carter chce rozpocząć nowe życie razem z Emmą. Okazuje się, że zerwanie z przeszłością nie jest wcale takie łatwe, Carter nadal jest potrzebny wielu osobom. Emma wierzy, że Carter w końcu zakończy mafijną wojnę, niespodziewanie w życiu Emmy pojawia się tajemnicza kobieta, które twierdzi, że jest dla niej kimś bliskim. Emma będzie musiała zadecydować czy może jej zaufać. Jak zakończy się historia bohaterów? Czy w ich świecie możliwy jest spokój i szczęście?

Bardzo lubię twórczość autorki i chętnie sięgam po jej książki, ma przyjemny styl, co przekłada się na szybkość czytania powieści, a fabuły, które tworzy zaskakują mnie coraz bardziej pomysłowością i kreacją głównych bohaterów. Po przeczytaniu pierwszego tomu czytałam spory niedosyt i byłam ogromnie ciekawa jak autorka dalej pokieruje losami bohaterów. Historia poraz kolejny jej opowiedziana z perspektywy obojga bohaterów, co pozwala nam jeszcze lepiej ich poznać, lepiej poczuć ich emocje i zrozumieć ich decyzje. Zabrakło mi tutaj więcej punktu widzenia Cartera, mam wrażenie, że autorka skupiła się tutaj w głównej mierze na Emmie i to jej postaci poświęciła większość tego tomu. Na bohaterów czeka szereg przeciwności losu, intryg i tajemnic, które mocno wpłyną na ich dotychczasowe i przyszłe życie, a ja poraz kolejny przeżywałam wszystkie te wydarzenia razem z nimi i chłonęłam ich emocje. Spodziewajcie się wielu niebezpiecznych momentów, intrygujących sytuacji i nieprzewidzianych zwrotów akcji, które tylko potęgują chęć dalszego czytania. Przyznaje, że początkowe losy bohaterów trochę bardziej mnie wciągnęły, jednak mimo to dobrze się bawiłam czytając tą książkę. Myśle, że fani tijan będą usatysfakcjonowani! Moja ocena 8/10.