Morze potworów

Dla mnie mitologia to takie fajniejsze bajeczki dla dużych dzieci. Pełne niesamowitych mocy, knowania, spisków, karkołomnych pomysłów, krwi, morderstw i kar cielesnych. Może nie są to historie na dobranoc, ale nie można powiedzieć, że są nudne. A, co ważniejsze, odnośniki do nich i ogólnie starożytności, odnajdujemy do dziś w wielu dziedzinach. Z takiego założenia wyszedł też Rick Riodran, uznając, że dzięki temu mitologia grecka nigdy nie umarła. A skoro ona żyje, żyją i bogowie Olimpu. Autor tak skonstruował powieści, że poza przystępną mitologicznie bazą, młody czytelnik znajdzie w nich wartką akcję, przygodę i humor. Te dwa ostatnie spodobają się każdemu, nawet jeśli mitologię nie bardzo kocha.

Co znajdziemy w tomie drugim? Dalsze losy Percyego. To ostatni dzień szkoły. Po raz pierwszy w życiu prawie przez cały rok nie został wydalony. Do tego nazajutrz rozpoczyna się Obóz Herosów. Jednak wszystko zmienia się. Coś dzieje się w obozie, co może być niebezpieczne dla chłopca, dlatego jego wyjazd stoi pod znakiem zapytania. Okazuje się, że drzewo wzmacniające bezpieczeństwo w obozie zostało mocno osłabione, zapewne za sprawą nieznanej trucizny. Jedynym wyjściem jest znalezienie antidotum i odnowienie ochrony Obozu Herosów. Ta historia jest nieco mniej fascynująca niż pierwsza książka, tylko dlatego, że jesteśmy już zanurzeni w świecie, w którym istnieją bogowie. Teraz jest mniej do nauczenia się, więc pod pewnymi względami wydaje się to nieco mniej tajemnicze i bardziej znajome.