Jeszcze jedna szansa

Po serii o Zaleszycach - tej samej autorki, sięgnięcie po kolejną jej powieść było rzeczą naturalną. Bo Agata Sawicka ma ewidentny talent do pisania historii z pozoru zwykłych, o codzienności "szarych" ludzi. Ale to tylko pozory, bo każda ta opowieść ma swoją historię.

Niespodziewany spadek może zmienić życie i tak było w przypadku Hani. Ale powieść jest podzielona na dwie części, teraz i dawniej. I ta część współczesna toczy się utartym schematem, za to ta historyczna - to jest najważniejszy element tej powieści. Autorka świetnie pokazuje wojenną zawieruchę, ożywia historyczne wydarzenia, a wszystko to w taki naturalny sposób, pełen emocji, że ciężko się oderwać.

Książka ta, to ciepła, wciągająca i dobrze napisana powieść, którą się pochłania i czeka na kolejne spod pióra autorki.

Akcja powieści toczy się dwutorowo: współczesność to losy Hani, z kolei okres II wojny światowej to losy babci Hani Alicji. Obie płaszczyzny czasowe zostały doskonale zrównoważone. Obie równie mocno emocjonują i angażują czytelnika. Niezależnie od epoki, w której przyszło żyć bohaterom ukazują uczucia, które są bliskie każdemu z nas. Miłość, szczęście, nadzieja, ból, strach, zazdrość - to tylko część z tego, co tu spotkacie.

"Często wydaje nam się, że kogoś znamy, ale wcale tak nie jest. Czasami najbliższe osoby potrafią najbardziej nas zranić, a zupełnie obce przynieść ukojenie."

Podobała mi się droga, jaką przeszła Hania, to jaka zaszła w niej zmiana. Obserwowałam jak nabierała odwagi, jak zmieniało się jej spojrzenie na przyszłość, jak zaczynał gościć u niej coraz większy życiowy optymizm.

Wojna ma to do siebie, że każdy (niezależnie od narodowości) ponosi jakieś straty, wywołuje strach i wyczekiwanie z nadzieją na lepszy czas. Agata Sawicka stworzyła fabułę, która intryguje od pierwszej do ostatniej strony. Za sprawą wplecionych tajemnic rodzinnych nie możemy oderwać się od książki nie poznawszy wszystkich nurtujących nas pytań.

"Są w człowieku takie wspomnienia, które zapadają głęboko w pamięć i trwają już z nim do końca, stając się częścią jego egzystencji."

Historia ta udowadnia, że mimo wielu życiowym przeciwnościom zawsze warto kochać. Droga do prawdy zwykle jest wyboista, a ta książka idealnie to potwierdza.

"Uczucie, które narodziło się pomiędzy nimi, było silniejsze niż wojna, wrogość i uprzedzenia. Bo miłość potrafi narodzić się nawet w największym cierpieniu i ciemności. Jest najcenniejszym lekiem , największą siłą i sensem istnienia świata. Warto kochać mimo wszystko i warto dla tej miłości żyć."

Moją uwagę zwróciło pięknie przedstawione nadmorskie miasteczko, jakim jest Łąck. Jestem oczarowana tą malowniczą atmosferą, niemal czułam zapach morza...

"Jeszcze jedna szansa" to ciepła, poruszająca i życiowa powieść o sile miłości, rodzinnych tajemnicach, odkrywaniu swojej tożsamości, tęsknocie, poświęceniu, wytrwałości, wyrzutach sumienia, dawaniu drugiej szansy. Polecam każdemu poszukującemu dobrej obyczajówki z emocjonującym wątkiem historycznym.

...

,,Jeszcze jedna sznasa" to historia miłości, która połączyła wrogów. Historia pełna rodzinnych tajemnic, które pragnie odkryć Hania, mających swoj początek w czasie wojny.
Akcja rozgrywa się dwutorowo. Z jednej strony mamy zagadkę spadku, który otrzymała Hania a z drugiej miłosną historię jej babci, którą opowiada jedna z mieszkanek Łęcka. Tutaj nadmienię, że autorka w bardzo malowniczy i piękny sposób przedstawiła wioskę, dzięki czemu jek obraz dosłownie jawi się przed oczami.

Kiedy doszłam w tej powieści do momentu, w którym autorka serwuje nam powrót do przeszłości bohaterów, zaczęłam odczuwać niepokój. Pomyślałam, że to takie szablonowe i bardzo modne ostatnio, ale wyszło to na prawdę bardzo dobrze. W końcu każda historia rodzinna ma gdzieś swój początek, mniej lub bardziej romantyczny czy spektakularny. Autorce udało się połączyć teraźniejszość i przeszłość w piękną powieść o miłości, która potrafi pokonać największe nawet przeciwności losu. Milosci głuchej na argumenty, bezgranicznej i ponadczasowej. Bardzo przyjemnie czytało się tą powieść. Z ciekawością śledziłam wojenne losy Alicji babci