Cuda Cichej Nocy

Święta w tym roku będą niesamowite, bo rozpoczęłam ten szalony okres z najlepszą powieścią, jaką tylko można sobie wymarzyć. Poważnie, rzućcie wszystko i czytajcie, bo "Cuda Cichej Nocy" są 10/10!

W tamtym roku po raz pierwszy sięgnęłam po kilka świątecznych powieści i, nie licząc jednej perełki, mocno się nimi rozczarowałam. Za dużo w nich było dramatyzmu, chaosu, wymuszania emocji, a gdyby nie stojąca za plecami bohaterów choinka, to w ogóle nie pomyślałabym, że akcja działa się w grudniu. Brakowało tamtym książkom tego, co znajdziemy na praktycznie każdej ze stron "Cudów Cichej Nocy" - magii świąt.

Nie wierzyłam, że to specyficzne poczucie nadziei i miłości, rodzinnej atmosfery i kuchennej krzątaniny da się przelać na papier, a jednak Agnieszka Stec-Kotasińska tego dokonała. Niby z bohaterami spędzamy tylko kilka dni, a czułam się jakbym znała ich od zawsze i też była częścią tej rodziny. Każdy z nich ma swoje życie i swoje problemy, które na chwilę odsuwa na drugi plan. Czego tu nie było! Wzruszałam się przy poważnych tematach i uśmiechałam przy zabawnych scenkach, a to wszystko zostało przedstawione w idealnej równowadze.

Na główny plan wybija się romantyczna historia Mikołaja i Jagody. Gdyby to był inny okres w roku, to można by powiedzieć, że trafili na siebie przypadkiem, ale to jest początek grudnia, bożonarodzeniowy jarmark na rynku, a potem zatłoczony sklep z zabawkami - to było przeznaczenie! Od początku czuć między nimi chemię, pięknie się ten wątek rozwijał i często wzdychałam "aww" pod nosem, bo byli razem tacy uroczy.

W powieści są użyte też dosyć typowe schematy, które znamy choćby z wielu komedii romantycznych, ale są one tak dobrze poprowadzone, że bawiłam się przy tym świetnie. Nie ma przesady, nie ma sztuczności, nie ma głupiego i naiwnego zachowania, które twórcy wstawiają chyba tylko po to, aby popchnąć fabułę dalej z braku lepszego pomysłu. Wszystko się ze sobą łączy, a każdy wątek ma swoje rozwiązanie.

Nie wiem, jak jeszcze mogłabym was przekonać. Był pies Rudolf! Choćby dla niego to przeczytajcie!

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

"Cuda Cichej Nocy" są moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki. Gdy tylko wzięłam do ręki tę książkę, z miejsca urzekło mnie to, co spotkałam na jej kartach. O przepięknej okładce nie wspominając.

Nic w tej książce nie jest przekombinowane. Wszystkie sytuacje i wydarzenia tchną życiowym realizmem. A i sami bohaterowie również tacy są. Każdy z nich opowie nam swoją własną historię. Autorce doskonale wyszło uzupełnianie i przeplatanie poszczególnych wątków, by w rezultacie połączyć je w spójną całość.  

Wierzycie w przeznaczenie? Musi coś w tym być. Ta historia udowadnia, że nawet po upływie dziesiątek lat można na nowo odnaleźć do siebie drogę. Los bowiem potrafi być bardzo przewrotny, zaskakiwać człowieka obrotem spraw w najmniej spodziewanym momencie.

Czy myślicie, że kobieta będąc wdową, skazana jest tylko na samotność? Otóż nie. Każdy zasługuje, by kochać i być kochanym.

Agnieszka Stec-Kotasińska przekonuje, że w życiu nie wszystko jest oczywiste. Zbiegi okoliczności, a może właśnie przeznaczenie otwiera nas na coś nowego, daje szansę na coś pięknego. Trzeba tylko potrafić to docenić, wykorzystać.

Wzruszających momentów było tu dość sporo, a ja uwielbiam tego typu emocje w świątecznych książkach. Oprócz tego powieść niesie ze sobą refleksje. Trzeba dobrze, w pełni wykorzystywać czas, jaki jest nam dany u boku najbliższych. Życie jest zbyt krótkie, dlatego trzeba kochać, poświęcać drugiej osobie uwagę, bo potem może być już za późno.

"Cuda Cichej Nocy" to pełna ciepła, wzruszeń i szczypty humoru powieść o marzeniach, skrywanych pragnieniach, przebaczeniu, pojednaniu, przyjaźni, nadziei na miłość. A wszystko otulone magiczną atmosferą świąt Bożego Narodzenia. Czy zatem można liczyć na cud? Sprawdźcie sami! W moim sercu ta książka zostanie na dłużej...