To nie mój problem

"To nie mój problem" to pełna błyskotliwego humoru, urocza, niezwykle zajmująca opowieść o trudach dojrzewania. Ale nie tylko. To przede wszystkim książka o problemach i to niemałych. I o tym, że trzeba się z tymi problemami wziąć za barki i w pierwszej kolejności pomóc sobie. Aideen ma z tym problem. Pomaga wszystkim, tylko nie sobie. Troszczy się nawet o uzupełnianie lodówki, co nie powinno być jej zmartwieniem. Jest w końcu nastolatką, którą trapią problemy dorastania i tylko one powinny zajmować jej głowę. Ale jest inaczej.

Smyth z dużym wyczuciem i wdziękiem dotyka w powieści wielu trudnych tematów, takich jak alkoholizm, bieda, skomplikowane relacje rodzinne, a także przyjacielskie, potrzeba akceptacji, samotność, wstyd z powodu sytuacji rodzinnej, zamiana rolami z rodzicem, podając je w niesamowicie lekki, przystępny dla młodego czytelnika sposób. Chociaż tematyka poruszana w książce do najlżejszych nie należy, problemy w niej obecne nie przytłaczają, bo są równoważone doskonałym humorem autorki, nastoletnimi wybrykami i urzekającym romansem. Do tego pojawia się w powieści wątek queer, który wypada tu bardzo naturalnie, a o jego naturalność trochę się bałam.

Tym, co jednak najbardziej mnie w powieści zachwyciło, był humor. Mimo że książka kierowana jest do młodzieży, to również starsi czytelnicy doskonale się w niej odnajdą. Bo poczucie humoru w powieści nie jest cringowe, można się przy tej lekturze naprawdę nieźle ubawić, niezależnie od tego, ile macie lat. Humor w tej powieści jest jednym z najlepszych, jakie miałam okazję czytać. Do tego wypada niezwykle przekonująco i brzmi, jakby sarkazmem i wyszukanym dowcipem posługiwali się prawdziwi nastolatkowie. Autorka ma wyjątkowy talent do pisania postaci i to w tej książce widać, szczególnie na przykładzie postaci, które nie wzbudzają sympatii albo nie wzbudzają jej od razu. A taka jest główna bohaterka. Irytuje, ponieważ zbyt dużo na siebie bierze, ponieważ jest zbyt dumna, aby przyjąć pomoc lub choćby spróbować o nią poprosić albo dać sobie pomóc. Jest uparta i za bardzo angażuje się w problemy innych. Aideen bierze na siebie rolę opiekunki matki, pilnuje, aby ta nie sięgała po butelkę i dba o dom, zapominając przy tym o sobie. Ta sytuacja sprawia, że dziewczyna musi szybko dorosnąć, co przekłada się oczywiście na jej charakter i podejmowane przez nią decyzje, ale skutkuje również tym, że nastolatka wstydzi się swojej sytuacji rodzinnej, próbuje to ukryć przed nauczycielami, unika kontaktów, co z kolei prowadzi do alienacji. Późniejszy "biznes", który również polega na pomocy innym sprawia, że w pewnym momencie jest tego wszystkiego zwyczajnie zbyt dużo. Chociaż przy tym akurat jest mnóstwo zabawy plus pojawiają się w otoczeniu dziewczyny prawdziwi przyjaciele. Mimo jednak faktu, że główna bohaterka potrafi irytować, jest tak skonstruowana, że od razu nawiązujemy z nią kontakt i bez problemu potrafimy wczuć się w jej sytuację i zrozumieć jej motywacje. Równie wspaniale wykreowani są bohaterowie drugoplanowi. Są tak samo autentyczni jak Aideen i tworzą równie przekonujące relacje.

"To nie mój problem" to jedna z tych książek dla młodzieży, którą mogę polecić każdemu, nie tylko młodym ludziom, chociaż uważam, że dla nich powinien to być obowiązkowy must read. Ze względu na poruszaną tematykę, cudowną, autentyczną reprezentację queer, genialną kreację postaci i ponadczasowy, jasny przekaz. I zakończenie, które jest dokładnie takie, jak być powinno. Idealnie w punkt. Serdecznie polecam!

Chroniczny stres,
ciągłe życie w napięciu i niepewności,
wstyd,
poczucie niższości,
stała podejrzliwość przeplatająca się z szukaniem wymówek...
Brzmi jak objaw choroby?
Tak wygląda właśnie stan psychiczny dziecka, które musi zmagać się problemem alkoholowym rodzica. Dołóżmy do tego niestabilność finansową i lęk przed mówieniem o przykrej sytuacji w domu, a otrzymamy poturbowanego człowieka, który nie tylko musiał dorosnąć zbyt szybko, ale też stale walczy z brakiem stabilności.
Jak zdobyć odwagę, by zgłosić problem i poszukać pomocy? Gdzie znaleźć ucieczkę od własnego, zdawać się niemożliwego do rozwiązania problemu?

Ciara Smyth pod postacią zabawnej, przyjemnej i jakże angażującej opowieści przemyciła wiele życiowych, trafnych, trudnych prawd i problemów, które trafiają do najciemniejszych zakamarków czytelniczego serca i z pewnością poruszą je do granic. Tuż obok zwyczajnej rywalizacji w szkolnych wyborach, przewijają się takie kwestie jak wyniszczające dążenie do ideału, alkoholizm, nadopiekuńczość rodzica, kłamstwa i liczne intrygi. I choć zdawać się może, że życie nastolatków kręci się wokół szkoły i rówieśników, to jednak wszystkie te relacje bywają nadzwyczaj skomplikowane, szczególnie, gdy oparte są na kanwie fałszu czy niedomówień.

Na ogromne brawa zasługuje kreacja głównej bohaterki. To pokiereszowana przez los dziewczyna, która pomagając innym, ma wreszcie szansę poczuć moc sprawczą, odzyskuje kontrolę nad nieobliczalnym życiem. Aideen może również zyskać prawdziwych przyjaciół, ale musi zrozumieć, że takie relacje wymagają szczerości. Ta błyskotliwa i rezolutna dziewczyna ma więcej siły niż niejeden dorosły, lecz są przecież sprawy, jakich nie da się pokonać w pojedynkę. Tuszując swoje wołanie o pomoc zadziornymi i jakże kreatywnymi tekstami wobec nauczycieli, może stwarzać pozory niegrzecznej, ale to przecież jednie zagubione dziecko, pozbawione tak wymaganej w młodości stabilności i opieki ze strony rodzica.

Zabawna, urzekająca swą autentycznością, poruszająca duszę! Jeśli kochacie błyskotliwie nakreślone powieści młodzieżowe, fundujące lawinę skrajnych, otumaniających emocji, będziecie zachwyceni!

Otulona błyskotliwym humorem, pod którym kryją się trudy dnia codziennego. Okraszona nutką rodzącej się przyjaźni. Otwierająca serca na to, co naprawdę ważne.

"To nie mój problem" jest młodzieżówką, którą czyta się jednym tchem. Aideen to dziewczyna, którą poznajemy już na samym początku powieści, i która towarzyszy nam do samego końca. Nie da się jej nie lubić, chociaż ona sama nie jest duszą towarzystwa. Ma tylko jedną przyjaciółkę. Jednak z każdym dniem ich drogi coraz bardziej się od siebie oddalają.
Aideen jest osobą szaloną, spontaniczną, a przy tym niesamowicie odważną. Na wszystko znajdzie odpowiedź. Na wszystko znajdzie wymówkę. Pomaga innym, chociaż sama boryka się z problemami, o których nie mówi głośno. Pod maską wyluzowania i gadatliwości, kryje się wrażliwa, potrzebująca odrobiny uwagi i ciepła dziewczyna, która wstydzi się swojego pochodzenia, wstydzi się tego, kim jest.

Jednak, gdy na jej drodze staną przyjaciele, zrozumie, że będzie musiała dać im cząstkę siebie. Aiden boi się tego, że gdy prawda wyjdzie na jaw, straci w ich oczach. W końcu oni są idealni. Nie to, co ona...

W szkole, do której uczęszcza odbywają się wybory do samorządu uczniowskiego. Stają do niego dwie bliskie dla Aideen osoby: Holly, jej najlepsza przyjaciółka oraz Meabh, z którą jej przyjaźń dopiero rozkwita.

Na którą z nich zagłosuje Aideen?
Której z nich pomoże?

"To nie mój problem" to piękna i wartociowa książka. Autorka, pod dawką dobrego humoru, przemyciła bardzo ważne, aktualne tematy. Zrobiła to w naprawdę przemyślany sposób. Książka wzbudza wiele emocji. Bawi i wzrusza oraz ukazuje prawdziwe oblicze przyjaźni.

Serdecznie polecam