Tajemnica Wzgórza Trzech Dębów

Piotr Borlik stworzył już kilka powieści. ,,Tajemnica Wzgórza Trzech Dębów" była moim pierwszym spotkaniem z jego twórczością, jednak na pewno nie ostatnim.

Potoccy, znane nazwisko, dziedziczone od pokoleń. Ludzie poważani lub tylko za takich uważani. W ich rodzinie doszło jednak do morderstwa, w którym chcieli uniknąć rozgłosu. Zataili przed policją pewne sprawy, a o ich wyjaśnienie został poproszony detektyw Hubert Czarny. Familia była liczna, nie wszyscy mówili prawdę. Czy udało się znaleźć sprawcę i motyw?

Od dnia premiery byłam bardzo ciekawa tej lektury i niesamowicie cieszę się z tego, że w końcu udało mi się z nią zapoznać. Już od początku wciągnęłam się w tajemnicę trzech dębów, trzech synów od najstarszego syna i inne zawiłości rodzinne, w które wierzyli. Szybko okazało się też, że członkowie rodziny miewają swoje tajemnice.

Piotr Borlik stworzył tak ciekawą historię, że nie sposób się od niej oderwać przed przeczytaniem ostatniego zdania. Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam coś tak dobrego, przemyślanego, świetnie skonstruowanego. Mimo mnogości bohaterów nie ma problemu z ich pomyleniem, każdy ma swoje cechy, rodzinne konotacje, których nie sposób pomylić.

,,Tajemnica Wzgórza Trzech Dębów" Piotra Borlika to tak wspaniała pozycja, że niesamowicie cieszy mnie fakt, że ma ukazać się drugi tom. Nie mogę się go doczekać.

No i stało się. Niniejszym Piotr Borlik dołączył u mnie do grona ulubionych pisarzy. Książka ta jest pierwszą tego autora która wpadła mi w ręce, ale na pewno nie ostatnią. Zachwyciło mnie tu wszystko. Styl, język jakim posługuje się autor, przedstawiona historia, a przede wszystkim świetnie wykreowane postacie.
Głównym bohaterem jest prywatny detektyw Hubert Czarny. Zostaje on zaproszony przez bogatą i wpływową rodzinę Potockich do ich rezydencji na Wzgórzu Trzech Dębów. Zadaniem Huberta jest rozwiązanie zagadki morderstwa Marka Potockiego. Zaproszenie przyszło od seniora rodu, Alfreda ale wydaje się że nikt, łącznie z nim samym, nie jest zainteresowany odnalezieniem mordercy. Nie dziwne więc, że Hubert napotyka same przeszkody. Nikt nie chce z nim współpracować, nikt nie chce udzielić mu żadnych informacji, wydaje się że każdemu zależało na śmierci Marka i nikt nie przeżywa żałoby. Rodzina Potockich jest typem wielopokoleniowej rodziny o patriarchalnych tradycjach, gdzie rolą kobiety jest wydanie potomków i piękny wygląd. Do tego z rodziną i Jej siedzibą związana jest legenda. Rezydencja postawiona jest na wzgórzu, na którym rosną wyłącznie trzy wiekowe dęby i żadne inne drzewo nie jest w stanie się zakorzenić. W dodatku tylko najstarszy syn jest w stanie spłodzić męskich potomków i zawsze jest ich trzech. Intryga zagęszcza się ze strony na stronę i do końca zastanawiamy się co tak naprawdę dzieje się w rodzinie Potockich.
Już widzę że Hubert Czarny będzie jednym z moich ulubionych bohaterów, których losy będę śledzić na bieżąco. No i koniecznie muszę sięgnąć po wcześniejsze książki Pana Piotra.

Już opis z okładki zwiastował ciekawą historię bo trudno nie doszukać się analogii do twórczości Agathy Christie, a już to jest chyba rekomendacją najlepszą z możliwych.

Historia toczy się w dość wolnym tempie co teoretycznie powinno budzić mojego wewnętrznego potwora recenzenckiego jednak tutaj tak nie było, ponieważ to nieśpieszne tempo pasowało do trudnego śledztwa.

Ktoś może zarzucić, że książka jest przegadana jednak właśnie na tym tutaj polegało śledztwo, próżno szukać tutaj strzelanin, pościgu na wielbłądzie czy ataku peruwiańskich partyzantów, to nie tego typu historia. Borlik zaserwował potyczkę umysłów, dedukcję, analizę. Wiadomo, że każda rodzina ma swoje sekrety i będzie ich strzec jednak detektyw Czarny dzięki tym rozmowom krok po kroku dąży do celu.

Za co wielki plus dla autora to brak zapychających opisów, bo będąc szczerym śledząc obecne trendy literackie niejeden autor zaserwowałby mi tutaj milion dendrologicznych informacji, a i pewnie z trzy akapity poświęcone co porabia teraz Dąb ?Bartek? by się znalazły.

Co mi mnie mniej urzekło to postać Huberta, generalnie to jest bardzo sympatyczny i zdeterminowany chłop jednak zabrakło mi w nim jakiejś charyzmy samca alfa.?Bardzo natomiast mnie zirytowały postacie, a w zasadzie ich liczba, ich było tak wiele, że miałem słabsze momenty i nie ogarniałem już kto jest kim, warto było w książce umieścić jakieś poglądowe drzewo genealogiczne, chociaż suma summarum to nie zarzut do książki, a bardziej mojego nieogarnięcia. No i co, że jestem nieogarnięty skoro nadal miły

Kto chociaż trochę lubi styl śledztwa jaki serwował Hercules Poirot po ?Tajemnicę wzgórza trzech dębów? koniecznie powinien sięgnąć, bo zdecydowanie odnajdzie się w tym dość tajemniczym klimacie.

Także najmilsi moi kupujcie, czytajcie, recenzujcie i tak dalej.. bo takie właśnie jest życie na Animal Planet.

...

Borlik znowu zaskakuje! Co mamy tym razem? Klasyczny kryminał, który stawia podstawowe pytania: "kto zabił" i równie ważne: "dlaczego zabił". Te dwie niewiadome są punktem wyjścia do poznania ekscentrycznej rodziny Potockich, która zrobiła wiele, by chronić swoje dobre imię i tajemnice rodu. A tych, wierzcie mi, nie brakuje.

Jest trup. Trup wcale nie jest najważniejszy. Nie ma tu makabrycznej zbrodni, opisów zwłok, zbierania śladów, policji, ani prokuratora. Zaskakujące, prawda? Oficjalne śledztwo zostało zamknięte w tempie błyskawicznym. Nie koniec niespodzianek: czytelnik dość długo pozostaje w niewiedzy, jak doszło do morderstwa i co się tam właściwie stało. Mało? Akcja dzieje się niemal w jednym miejscu, w krótkim czasie, pomiędzy członkami najbliższej rodziny - każdy miał motyw i jest równie dobrym kandydatem na sprawcę.

W rezydencji Potockich zjawia się prywatny detektyw, zatrudniony przez najstarszego z rodu, by znaleźć sprawcę. Hubert Czarny, znużony banalnymi sprawami śledzenia niewiernych małżonków, z ochotą podejmuje wyzwanie. Nie przewidział jednak, że nikt nie zechce mu ułatwić zadania - detektyw dostaje tylko strzępki informacji i spotyka się z wrogim nastawieniem części rodziny. Dodatkowo sprawę utrudniają liczne kłamstwa, manipulacje i konflikty. Dodajmy do tego rodzinną klątwę - od dziesięciu pokoleń najstarszy syn zawsze posiada trzech potomków, z których najważniejszy jest pierworodny. A na tytułowym wzgórzu usychają wszystkie drzewa, prócz trzech starych dębów... Hubert stawia ciekawość nad rozsądek i wielokrotnie wkłada palce między drzwi - Potoccy go intrygują, a on lubi przygody. I mordobiciem nie pogardzi. I dobrą kuchnią. Nie da się go nie lubić! Przeciwności traktuje jak wyzwanie, z energią i wręcz radością przyjmuje kolejne trudności, bawi go ta praca! A do tego ma ujmujące podejście do kobiet.

Czytajcie Borlika. To zaskakujące urozmaicenie! Jakby podróż w czasie - choć to współczesny kryminał, to w staroświeckim stylu. Zobaczycie, co dzieje się, gdy tradycja jest ważniejsza od rozsądku, bardziej dba się o pozory, niż uczciwość, a największą władzę mają pieniądze.