Spowiedź Abysalu

Gort Anakur to znany bywalec nocnych klubów, który nie stroni od alkoholu, narkotyków i tanecznych imprez. Zarabia na życie w dość nietypowy sposób, mianowicie jest miejskim katem, który specjalizuje się w torturowaniu ludzi i elfów podejrzanych o zdradę stanu. Warto również nadmienić, że bohater jest wegetarianinem i obrońcą praw zwierząt. Jego z pozoru ustabilizowane życie zostaje wywrócone do góry nogami, gdy na jego drodze staje młody arystokrata Neriv oraz piękna elfka Riada, przez którą zostaje wplątany w międzynarodowy spisek.
Powieść napisana jest z punktu widzenia głównego bohatera. W każdej minucie lektury, poznajemy jego myśli, spostrzeżenia, słyszymy co mówi i dowiadujemy się co czuje. Gort, mimo że na co dzień zarabia na życie torturując ludzi, nie jest sadystą, ani psychopatą. Do swojej pracy podchodzi profesjonalnie i trzyma emocje na wodzy. Jest on wyjątkowo spostrzegawczy i potrafi trafnie ocenić otacząjącą go dekadencką rzeczywistość i hedonistyczne społeczeństwo.
?Spowiedź Abysalu? to książka z gatunku grimdark fantasy, z elementami gore, okraszona ogromną dawką czarnego humoru oraz filozoficznymi rozterkami głównego bohatera. Jest to zupełnie inny rodzaj fantasy, niż ten, jaki dotychczas miałem okazję czytać. To, co ją wyróżnia to oryginalnie uniwersum, duża dawka czarnego humoru i możliwość wielowymiarowej interpretacji ukazanej w niej historii. Jedynym mankamentem książki, są pojawiające się często wulgaryzmy i nieco zbyt długie strumienie świadomości głównego bohatera. Mimo to ?Spowiedź Abysalu? zapamiętam przede wszystkim za szczodre dawki humoru oraz liczne cytaty, które mam nadzieję wykorzystać kiedyś podczas imprez towarzyskich.

"Kiedyś mówiłem mamie, że chcę zostać królem albo rycerzem, że chcę zmienić świat na lepsze. Dążyć do jakiegoś celu, pomagać innym. Że chcę inspirować innych, żeby szli za mną, mówić im: "Chodźcie, tam jest lepszy świat". Oczywiście nie użyłem tych słów, byłem jeszcze dzieckiem. Teraz witam w prawdziwym świecie, w którym mydlane bańki dziecięcych marzeń pękają na ostrych kolcach rzeczywistości."
Dajecie drugą szansę autorowi, który debiutując nie zawładnął Waszego serca?
"Spowiedź Abysalu" według mnie jest dość specyficzna. Mamy elementy fantasy, jak na przykład elfy, nazwy, które dla czytelnika nie lubującego się tym gatunku mogą być "dziwne". Autor też nie pieścił się przy opisach tortur, które główny bohater, Gort, stosował wobec swoich ofiar. Dostawał zlecenie i musiał je wykonać. Taki zawód kata.
I faktycznie jest dość ostro. Krew się leje, skóra rozcina, pęka, ogólne okaleczanie ciała. Nie zrobiło to na mnie większego wrażenia, ponieważ po przeczytaniu wielu mocniejszych kryminałów i thrillerów cóż, człowiek jest odporniejszy.
Gort dobrze czuje się w tym co robi. Nie je mięsa, pije dużo alkoholu, używek też nie odmawia, a na kaca ma idealne rozwiązanie. Na pracę nie narzeka. Jednak w grę wchodzi spisek, który może zaważyć na losach królestwa. Gort dzięki torturom ma za zadanie wyciągnąć potrzebne informacje. Co ciekawe, w międzyczasie w jego życiu pojawia się piękna elfka, Riada, która zawróciła mu w głowie.
Przy wydarzeniach, które mają miejsce na kartach "Spowiedzi Abysalu", nie zabraknie filozoficznych wątków, które niejednokrotnie zwrócą uwagę na tematy ważne, z pozoru proste. Przyznaję, że kompletnie się tego nie spodziewałam.
Mam mieszane uczucia co do książki. Nie trafiła w mój gust. Styl autora, ilość wulgaryzmów, chaos w rozmyślaniach Gorta, które poznajemy z narracji pierwszoosobowej, i jego styl życia po prostu mi nie siadło, tak najprościej pisząc. Nie uważam, że jest to zła lektura, ponieważ na pewno trafi do fanów tego typu literatury. Nie mam zamiaru nikogo zniechęcać, ale wiem, że akurat to książka nie dla mnie. Zabrakło mi tu emocji, których potrzebuje w czytanych przeze mnie historiach. Może ja ich tu nie wyczułam, tak jak powinnam. Jeśli ktoś planuje przeczytać, to gorąco zachęcam, by przeczytał i sam wyrobił sobie opinię o książce.