Ogród sekretów i zdrad

Literatura obyczajowa nie jest jednym z moich ulubionych gatunków, czego nigdy nie ukrywałam. Tak samo jak i romanse historyczne, których zawsze unikałam, bowiem bałam się, że prędzej zasnę niż dotrwam do końca książki. O połączeniu tych dwóch gatunków nawet nie myślałam, bo byłam święcie przekonana, że to będzie naprawdę nie do przejścia - w moim przypadku. I oto pojawił się "Ogród sekretów i zdrad" Agnieszki Krawczyk, który już swoją okładką i opisem mocno mnie zaintrygował. Skusiłam się na tę powieść, pomimo wszystkich moich dotychczasowych obiekcji przed tego typu literaturą. I nawet nie wyobrażacie sobie jakże wielkie było moje zaskoczenie, gdy zaczęłam czytać i nie mogłam się od niej oderwać. Wręcz niedowierzałem, że można z tak wielkim zapałem i ciekawością brnąć przez każdą kolejną stronę, kombinując w myślach możliwe scenariusze, jeśli chodzi o dalsze losy rodziny rodu Korsakowskich. Ależ to była wspaniała i zaskakująca lektura, napisana w tak przyjemny sposób, że dosłownie rozpływałam się nawet przy opisach wydarzeń dwudziestolecia międzywojennego, który autorka w tak fantastyczny sposób wprowadziła do swojej powieści. Byłam zachwycona wieczorkami organizowanymi przez panią domu, seansami spirytystycznymi, które przyprawiały o ciarki na plecach, oraz tym wszystkimi intrygami i niecnymi występkami, które miały miejsce w Łabonarówce. Niezwykle klimatyczna historia z cudownie wykreowanymi postaciami, przy której nie sposób się nudzić. Nie mogłam uwierzyć, że AŻ TAK mnie ta książka pochłonie, a co za tym idzie, nie wiem czy teraz nie zacznę sięgać częściej po właśnie takie powieści!

"Ogród sekretów i zdrad" to wielowątkowa historia rodu Korsakowskich, w której autorka przeplata czasy obecne z okresem dwudziestolecia międzywojennego. Jedną z głównych bohaterek jest Róża, odnosząca sukcesy młoda marszandka sztuki. Wraz ze swoją przyjaciółką Beatą ma swoją galerię, w której sprzedaje przecudowne obrazy znanych bądź mało znanych artystów. Z kolei jej matka Dorota jest znaną pisarką powieści z dreszczykiem, która już wkrótce będzie obchodzić swoje urodziny. Tak się składa, że oprócz niej urodziny będzie również obchodzić Gina, babcia Róży. Także matka i córka postanawiają połączyć oba wydarzenia i wyprawić naprawdę wielkie przyjęcie. Co więcej, Dorota wpada na pomysł, aby imprezę zorganizować w Łabonarówce - miejscu, w którym urodziła się babcia Gina. Jednakże kobieta nie zdaje sobie sprawy, że to miejsce zawiera w sobie masę tajemnic i niekoniecznie szczęśliwych wspomnień, dla wiekowej już babci Giny. Tajemnice, intrygi, zdrady to tyko garstka tego co odkrywamy już na początku zagłębiania się w rok 1929. Powolne odkrywanie sekretów, przeplatane "śledztwem" Róży, chcącej odkryć prawdę o dzieciństwie swojej babci, jest niezwykle absorbujące, a to co odkrywamy nieraz szokuje, ale też wzbudza jeszcze większą ciekawość. Autorka w naprawdę fajny sposób dozuje emocje, podkręca atmosferę jeśli chodzi o wydarzenia dwudziestolecia międzywojennego, a wszystko to okraszone jest wspaniałym językiem, dzięki któremu człowiek czuje się jakby naprawdę przeniósł się w czasie.

Może Was to zaskoczy, ale ogromnie podobały mi się czasy dwudziestolecia międzywojennego. Jak tylko miałam zaczynać rozdział dotyczący czasów obecnych, to aż mnie skręcało, bowiem najchętniej bym go przeskoczyła i poznawała dalej historię Matyldy Mikanowskiej i całej reszty bohaterów z Łabonarówki. Autorka stworzyła wspaniały klimat w książce, a samo wspomnienie o posiadłości, która oddziaływuje na każdego jej mieszkańca, skutecznie wzbudzał moje zainteresowanie i chęci na więcej. Czułam się wręcz zahipnotyzowana tą historią, także może i mnie dopadła aura tego tajemniczego miejsca ???? kto wie... Jedno jest pewne, od tej książki naprawdę ciężko się oderwać. Każdy z bohaterów jest świetnie wykreowany i choć zachowanie Matyldy nieraz doprowadzało mnie do białej gorączki, to i tak nie mogłam przestać o niej czytać i nie mogłam się doczekać aż znowu jej osoba pojawi się na kolejnej stronie powieści. Wiecie, takie myślenie - ciekawe co tym razem wymyśli droga Matylda ????

"Nic mnie tak nie cieszy, jak ludzka zawiść. Im jest jej więcej, tym lepiej ja się czuję."

Równie ciekawa jest postać Adelajdy, siostry babci Giny, która od samego początku jest owiana tajemnicą...nikt nie chce o niej wspominać, a jak już coś powie to w sumie tak jakby do końca nie była to prawda. Także jej osoba, również mnie intrygowała. Zresztą każdy z bohaterów "Ogrodu sekretów i zdrad" jest niezwykle drobiazgowo stworzony, przez co historia jest niezwykle barwna, klimatyczna i ogromnie ciekawa. I choć książka ma ponad 500 stron, serce mi krwawi, że już ją skończyłam. Teraz pozostaje mi tylko wypatrywanie drugiego tomu i mam nadzieje, że długo nie będę musiała na niego czekać, bowiem Agnieszka Krawczyk rozpaliła we mnie chęci na takie właśnie historie! Jestem ogromnie pozytywnie zaskoczona i usatysfakcjonowana lekturą "Ogrodu sekretów i zdrad", dlatego też z przyjemnością Wam ją polecam!

Dziś przychodzę do Was z opinią o książce ze zdjęcia, a także pytaniem, które mimowolnie jej lektura mi nasunęła. Czy w Waszych rodzinach też skrywają się, bądź skrywały jakieś sekrety? Jakieś nie jasne historie z przeszłości?

"Pałac był wspaniały, a ona sama dokładała wszelkich starań i nie szczędziła pieniędzy męża, by uczynił na odwiedzających spektakularne wrażenie.
- Ma powalać na kolana- lubiła mawiać.- Każdy, kto przystąpi mój próg, musi wiedzieć kim jestem."- fragment książki

Ach, ciężko jest zebrać myśli po lekturze tej książki... Tyle się tu działo ????
Ale może zacznę od tego, że cała fabuła dzieli się na dwie historie, w dwóch różnych strefach czasowych, ale oba te wątki są ze sobą ściśle powiązane ????
Jedna jej część to historia Matyldy, jej rodziny i "przyjaciół", której akcja dzieje się w późnych latach dwudziestolecia międzywojennego w przepięknym pałacu Łabonarówka.
Natomiast druga część to losy Róży, Maksa, Doroty, a także postaci, która jest powiązana z samą Matyldą ???? Ta część to już czasy współczesne, ale zdecydowanie ściśle związane z przeszłością.

Wielkie intrygi, knowania, manipulacje, marzenia i namiętności. Autorka stworzyła świetne połączenie świata artystycznego, pełnego blichtru i wręcz "narkotycznego natchnienia" ze światem arystokracji, którego cechuje narzucenie określonych form i zachowań.
Niewątpliwie w książce prym wiedzie postać Matyldy Korsakowskiej, która swoimi poglądami i zachowaniem może zszokować, bądź zniechęcić do siebie czytelnika, ale i sprawia, że książka wyróżnia się oryginalną i charakterną bohaterką.

"Ogród sekretów i zdrad" to bardzo dobre połączenie powieści obyczajowej z kryminałem. Napisana jest prostym, nieskomplikowanym językiem, dzięki czemu frunie się poprzez kolejne strony. Ilość tajemnic, a także niedomówień, które są tu zawarte powoduje, że ciężko jest się oderwać od lektury. Nie mówiąc już o tym, że podczas czytania sama tworzyłam w mojej głowie różne scenariusze i teorie. Cóż, co prawda żadna z nich się nie sprawdziła, ale to nic, ponieważ Autorka sprawiła mi tak wiele niespodzianek i zwrotów akcji, że z niecierpliwością będę czekać na kolejny tom. Polecam!!!

?Jeśli masz ogród i bibliotekę, masz wszystko, czego potrzebujesz? twierdził Cyceron i jest w tym sporo prawdy. Dodałabym do tego bliskich, życzliwych ludzi, na których można polegać. Z pewnością nie miał jednak na myśli ?Ogrodu sekretów i zdrad?, bo ten pokazuje, że ?są rzeczy, których o swojej rodzinie naprawdę lepiej nie wiedzieć?.

Agnieszka Krawczyk w swojej wielowarstwowej powieści o kobietach z rodu Korsakowskich zachwyca nie tylko rysem historycznym fascynującego dwudziestolecia międzywojennego, ale też wejrzeniem w skomplikowane relacje rodzinne. Bo duże pieniądze, często są przyczyną tragedii kusząc ludzi pazernych i pozbawionych skrupułów.

Akcję powieści śledzimy w dwóch liniach czasowych. Współcześnie poznajemy Różę prowadzącą galerię sztuki, jej matkę i babkę Ginę. Odwiedziny w byłym majątku rodziny Łabonarówce budzą w młodej kobiecie ciekawość i chęć poznania historii jej przodków. Róża, wraz z pasierbem obecnych właścicieli zaczyna zagłębiać się w spowitej mgłą tajemnicy przeszłości stopniowo odkrywając paskudne intrygi, degrengoladę artystycznej bohemy i zdrady, których nie sposób wybaczyć.

Motorem napędowym powieści i barwnym, choć krwiożerczym motylem czasów minionych jest muza artystów Matylda, ówczesna pani Łabonarówki i matka Giny. To jej bezwzględnym działaniom przypatrujemy się ze zgrozą i fascynacją zarazem, dziwiąc się jak wielkie pokłady zła skrywa ta piękna kobieta. I to ta mroczna historia trzymała mnie w napięciu zdecydowanie bardziej niż współczesna opowieść, choć i w tej drugiej ciekawość budzą próby zakłamywania przeszłości. Jakich sekretów strzegą babka i matka Róży? Dlaczego nie chcą by zostały ujawnione skrywając się za fasadą niewiedzy, niepamięci lub kłamstw?

Autorka umiejętnie operując językiem tworzy prawdziwie żywe i realistyczne obrazy, które wsparte naturalnymi dialogami wciągają bez reszty w świat powieści. Bohaterowie, ich wybory i wynikające z nich konsekwencje budzą całą gamę silnych emocji od pięknych i pozytywnych, po trudne i negatywne. Zakończenie prowokuje pytanie, czy prawda zawsze przynosi wyzwolenie? Odpowiedzi na nie przyjdzie nam szukać w drugim tomie sagi, na który już czekam z niecierpliwością.

Jak to się stało, że dotąd nie przeczytałam żadnej książki Agnieszki Krawczyk? No cóż, mam niebywałą trudność z udzieleniem rzetelnej odpowiedzi na to pytanie. Jedno wiem, że to duża strata. Strata oczywiście dla mnie, bo przeczytaniu ???????????????????????? ????????????????????????ó???? ???? ????????????????????, przekonałam się, że Agnieszka Krawczyk świetnie pisze. I to tak świetnie, że nawet nie zauważyłam, kiedy przeczytałam te 528 stron i zdziwiłam się, że to już koniec, a ja chciałam czytać dalej. Akcja powieści rozgrywa się na przemiennie na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku oraz tych współczesnych.
Zachwyciło mnie w tej powieści dosłownie wszystko. Język, kreacja bohaterów i wspaniały balans pomiędzy dwoma liniami czasowymi. W ???????????????????????????????? ????????????????????????ó???? ???? ????????????????????, autorka opowiada dwie historie, które wzajemnie się przeplatają. Absorbujący romans sprzed lat, liczne tajemnice rodzinne, gdzie kłamstwo łączy się z prawdą oraz podwójny jubileusz urodzin Doroty i jej matki Giny, współczesnych potomkiń rodu Korsakowskich. Łączącą klamrą obie linie czasowe jest pałac w Łabonarówce. Zwykle dwutorowo prowadzona akcja przechyla się na jedną ze stron, rzadko bowiem, któremu autorowi udaje się zachować równowagę pomiędzy nimi, a Agnieszce Krawczyk wyszło to perfekcyjnie. Płynnie manewruje pomiędzy dwiema płaszczyznami czasowymi, by stopniowo odkrywać historię rodu Korsakowskich, która wspaniale zazębia się z losami współczesnych potomków rodu. Autorka stworzyła wciągającą i intrygującą historię powstawania ogromnych fortun i ich upadków, oszustw i tajemniczych śmierci. Na uwagę zasługują barwne i doskonale wykreowane postacie, bez względu na pełnioną przez nich rolę w powieści. Każda z nich jest tu ważna i ma niebywałe znaczenie dla fabuły. ????????????ó???? ????????????????????????ó???? ???? ???????????????????? jest idealnie skonstruowaną powieścią obyczajową, w której pełno jest głęboko skrywanych tajemnic, niespełnionych pragnień, intryg i zdrad, a wszystko okraszone odrobiną kryminału.


Ta powieść jest napisana w doskonałym stylu, przepięknym językiem, dopracowana pod względem stylistycznym, z przemyślaną fabułą. Czego można chcieć więcej? Są takie książki, które przeczytać po prostu trzeba i ????????????ó???? ????????????????????????ó???? ???? ???????????????????? do nich należą.

????????????ó???? ????????????????????????ó???? ???? ???????????????????? to po mistrzowsku napisana powieść, z dwoma jednakowo ciekawymi liniami czasowymi 2019 i 1929, gdyż autorka doskonale utrzymuje balans pomiędzy obiema wątkami, tym współczesnym i tym prawie sprzed stu lat. W żadnym momencie szala nie przechyliła się w którąkolwiek stronę, a wątek Łabonarówki świetnie łączy oba czasy, tworząc spójną i interesującą opowieść, bo losy Róży i jej rodziny oraz wyrachowanej Matyldy, doskonale się uzupełniają i idealnie zazębiają. ????????????ó???? ????????????????????????ó???? ???? ???????????????????? to wspaniała i zaskakująca historia, napisana z niezwykłą dbałością o każdy szczegół i drobiazg z perfekcyjnie skonstruowanymi bohaterami. Wszystkie pojawiające się w powieści postacie były jednakowo barwne i wielowymiarowe, które albo się je kocha, albo nienawidzi. Jednak to postać Adelajdy, siostry babci Giny, chyba najbardziej intryguje i ciekawi, bo od samego początku owiana jest ona tajemnicami i niedomówieniami. Nikt o niej nie chce mówić, a jeśli już, to nie wiadomo, co z tego jest prawdą.

????????????ó???? ????????????????????????ó???? ???? ???????????????????? to zdecydowanie jedna z najlepszych książek obyczajowych przeczytanych przez ze mnie w tym roku. Całość współgra ze sobą jak w szwajcarskim zegarku, bo autorka nic w niej nie zostawiła przypadkowi. Napisana z niezwykłą starannością i wdziękiem, a jej głównymi atutami są ładny literacki język, nietuzinkowe postacie, zapadające w pamięć i fabuła rozgrywająca się na przestrzeni lat. Cudowna lektura z rodzinnymi tajemnicami drzemiącymi w starym przedwojennym dworze i dynamiczną akcją, w której każdy element pojawia się we właściwym czasie i momencie. Wspaniała, wciągająca książka, którą czyta się z zapartym tchem, niczym najlepszy kryminał. Jestem bardzo usatysfakcjonowana jej lekturą, więc nie pozostaje mi nic innego, jak teraz czekać na drugi tom, bo pozostało jeszcze wiele tajemnic do odkrycia.

"Ogród sekretów i zdrad" to pierwszy tom historii rodu Korsakowskich.
Dorota, mama Róży i jej babcia Gina planują zorganizować rodzinną imprezę. Ich wybór pada na pałac w Łabonarówce, dawną siedzibę ich rodu, którą stracili w czasie wojny. Pałac skrywa wiele sekretów.
Jeśli chcecie dowiedzieć się jakie tajemnice skrywa przedwojenny dwór to sięgnijcie po tę książkę.
Dzięki autorce możemy przenieść się do dwudziestolecia międzywojennego. Poznajemy rodzinę Korsakowskich, którzy byli właścicielami pałacu w Łabonarówce. To czasy ogromnej fortuny, blichtru, niebezpieczeństwa, namiętności, zdrady, intryg i manipulacji. Z ogromną ciekawością zagłębiłam się w tę niesamowitą fabułę i śledziłam losy bohaterów, by odkryć historie i tajemnice rodzinne. Autorka potrafi ciekawie opowiadać i ja totalnie zachwyciłam się tą historią. Uwielbiam w powieściach przeplatanie teraźniejszości z przeszłością. Autorka dostarczyła mi mnóstwo emocji i znakomicie bawiłam się poznając tajemnice tej rodziny. Nieoczekiwane zwroty akcji i niesamowicie skonstruowana zagadka kryminalna. Nie nudziłam się ani przez chwilę.
Będziecie oczarowani. Ja już czekam z niecierpliwością na kolejny tom.
Rewelacja!
Polecam!

Uwielbiam książki z duszą -takie które od początku pobudzają wyobraźnię i pozwalają się całkowicie zatracić się w świecie wykreowanym przez autora lub autorkę.
Jest coś magicznego w zanurzaniu się w innej epoce.
To doświadczenie jakby otworzyło się pudełko czekoladek i co rusz próbowało innego smaku.
To wszystko i jeszcze więcej dostałam dzięki najnowszej powieści Agnieszki Krawczyk.
Akcja powieści jest poprowadzona dwutorowo. -we współczesnej stolicy Polski oraz w barwnych latach Międzywojnia.
W Warszawie mieszka młoda marszandka i współwłaścicielka galerii sztuki -Róża Jabłonowska.
W jej życiu zbliża się bardzo ważny moment- podwójne urodziny -świętować mają jej mama-Dorota i ukochana babcia -Gina.
Na miejsce tej doniosłej uroczystości panie wybierają pałac w Łabonarówce-dawną siedzibę rodu Korsakowskich ,którego wszystkie trzy kobiety są potomkiniami.
Sam pałac choć naprawdę zachwycający skrywa niejedną mroczną tajemnicę mogącą odmienić losy ludzi żyjących przeszło sto lat po jego mieszkańcach.
Co odkryje Róża Jabłonowska i jaka jest prawda o jej krewnych Róży?
I jaką rolę w śledztwie i życiu dziewczyny odegra Maks Niezwiński?
Musicie dowiedzieć się tego sami , ale już teraz mogę Was zapewnić, że warto.
Przyznam, że czytałam wcześniej kilka książek Pani Agnieszki , ale styl w jakim napisana została najnowsza powieść autorki jest dla mnie niesamowicie piękny. Bardzo klimatyczny ,bogaty język pozwala przeniknąć do niezwykle barwnego świata blichtru , bogactwa i obłudy.
Na uwagę zasługują też bohaterowie. Zarówno Róża jak i Maks skradli moje serce , podobnie Ada.
Zdarzyły się również osoby zwyczajnie nie dające się polubić, jak i te zagubione lub niejednoznaczne i właśnie to jest coś unikalnego.
Nie napiszę więcej by nie powiedzieć zbyt dużo pod wpływem emocji.
Czekam z niecierpliwością na kolejny tom tej cudownej sagi i gorąco polecam ??

Agnieszka Krawczyk w swojej najnowszej powieści "Ogród sekretów i zdrad" zabiera nas w niezwykłe intrygującą podróż. Początkowo nie mogłam wgryźć się w całą historię, jednak im było dalej, tym było lepiej. Jak dla mnie końcówka książki była najlepsza. Wtedy akcja nabrała odpowiedniego tempa i poznałam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania. Tak się wkręciłam w całą tę historię, że z przyjemnością przeczytam kolejny tom. Swoją drogą myślałam, że to jest jednotomówka, ale cieszę się, że autorka postanowiła kontynuować przygody głównych bohaterek.
Cała historia dzieje się w dwóch czasach: obecnym i w dwudziestoleciu międzywojennym. Poznajemy losy wnuczki i babci, a nawet i prababci.
Znalazłam tutaj mnóstwo intryg, od których rozbolała mnie głowa. Nie mogłam uwierzyć w to, że człowiek może posunąć się do takiego okrucieństwa. Nie rozumiałam zachowania macochy jednej z bohaterek. Nie trawiłam jej.
W czasach obecnych poznałam ciekawą postać o imieniu Róża. Jest to młoda dziewczyna, która razem ze swoją wspólniczką prowadzi galerię sztuki. Często organizują w niej aukcje.
Drugą bohaterką jest jej babcia Gina (Georgina). We wrześniu będzie obchodziła swoje 95 urodziny. Starsza pani w swoim życiu wiele przeszła. Obecnie ma zaniki pamięci. Ta postać skrywa w sobie wiele tajemnic, które chciałaby poznać jej wnuczka. Czy przypomni sobie, co działo się, gdy była małą dziewczynką? Czy w jej przypadku prawda miesza się z fikcją?
Nasza staruszka była córką przedwojennego milionera z branży naftowej Augustyna Korsakowskiego i biednej baronówny Matyldy Mikanowskiej. Ojciec Giny miał jeszcze jedną starszą córkę, której jego żona nie trawiła. Z tej książki dowiecie się, co kombinowała baronówna. Nie polubiłam Matyldy. Jej się nie da lubić.
Gina bardzo szybko została sierotą. Jak i dlaczego umarli jej rodzice? Czy wyjawi prawdę swojej wnuczce? Przekonacie się o tym, czytając "Ogród sekretów i zdrad".
Poznałam również Dorotę mamę Róży. Byłam bardzo ciekawa czy charakter odziedziczyła po swojej mamie, czy raczej po babci Matyldzie. Liczyłam na pierwszą opcję. Czy się przeliczyłam?
Kolejną bohaterką jest Adelajda. Jest starszą przyrodnią siostrą Georginy. Warto przyjrzeć się bliżej tej postaci. Bardzo jej współczułam. Cierpiałam razem z nią. Nie życzę nikomu takiego życia, jakiego ona miała.
Zachęcam was do odkrycia sekretów pewnego ogrodu.
W tej książce znalazłam pełen wachlarz emocji: od radości do nienawiści. Śmiałam się i płakałam. Jednym zdaniem: bardzo dobra lektura.
Autorka stworzyła ciekawy klimat. Warto przeczytać "Ogród sekretów i zdrad". Idealna obyczajówka.

Róża to dorosła kobieta, która prowadzi własną, dobrze prosperującą galerię. Wraz z przyjaciółką uzupełniają się zarówno zawodowo, jak i prywatnie. Róża bardzo silnie związana jest z kobietami ze swojej rodziny ? matką, która jest pisarką i trudno jej czegokolwiek odmówić oraz ukochaną babcią, która z racji sędziwego wieku przebywa w domu opieki. I to właśnie tajemnicza przeszłość babci Giny stanowi główny wątek książki. Historia jej bliskich oraz niej samej pełna jest niedopowiedzeń i nieścisłości, a główna zainteresowana zwykła zbywać ten temat. Trudno od niej jednak obecnie wymagać pełnej opowieści o rodzie Korsakowskich, biorąc pod uwagę jej wiek i dolegliwości zdrowotne. Jednak Róża nie jest sama, jeśli chodzi o chęć poznania losów swojej rodziny. A jej pomocnik jest równie zdeterminowany co ona, by odkryć tajemnice niemal sprzed wieku.
?Ogród sekretów i zdrad? to powieść utkana tak precyzyjnie, z dbałością o każdy, nawet najmniejszy szczegół, że aż zapiera dech. Ta książka okryta jest siecią tajemnic z przeszłości, których powolne rozwikłanie angażuje czytelnika bez miary. Napisana przepięknym, kwiecistym językiem, który czaruje na każdym etapie lektury. W tej pozycji znajdziemy dwie perspektywy ? teraźniejszą dotyczącą 2019 roku oraz przeszłą, która przedstawia wydarzenia z okresu dwudziestolecia międzywojennego. I obie te części idealnie się uzupełniają, stanowiąc wręcz doskonałe elementy całokształtu fabuły. Każda postać, która tu występuje jest złożona, ma swoje sekrety, ale również nie można odmówić jej realizmu. Zaręczam, że ród Korsakowskich nie mógłby być lepiej wykreowany. Z książki wyziera ogromny research dotyczący przełomu lat 20. i 30. ubiegłego wieku, który znajduje swoje odzwierciedlenie w genialnym przedstawieniu życia prowadzonego w tamtym okresie ? zwłaszcza przez ludzi o wyższym statusie społecznym. Sama Łabonarówka natomiast kusi nas swym pięknem, zagadkowością oraz niebanalnym klimatem, który zachował się mimo upływu lat. I choć niektóre tajemnice ujrzały światło dzienne, tym samym, szokując, jak i nieco zasmucając czytelników, to jednak nie wszystko jest jeszcze oczywiste. I moją ciekawość rozbudzają zarówno losy teraźniejsze niż i przeszłe bohaterów, bowiem oba te przedziały czasowe napisane są w równie ujmujący, jak i intrygujący sposób. To jedna z najlepszych pozycji obyczajowych tego roku na polskim rynku i zdecydowanie warto po nią sięgnąć, nie, tylko, by zanurzyć się w wybitnie dobrze stworzony świat, ale też, po to by podziwiać ponadprzeciętny kunszt pisarski Agnieszki. Z niecierpliwością czekam na powrót do pełnego tajemnic pałacu!