Oddam ci słońce

Oddam Ci słońce to książka, jakiej jeszcze nie było- bardzo bogata emocjonalnie, wyrażająca niezwykłą wrażliwość autorki, a przy tym tak piękna i obrazowa, że nie można jej z niczym porównać. Z każdą kolejną stroną zagłębiamy się w tajemniczy i metaforyczny świat bliźniaczego rodzeństwa, poznając przy tym ich artystyczne dusze i popędy. Z przyjemnością podążałam tą drogą razem z autorką, świetnie odnajdując się w tym kolorowym świecie, któremu jednak daleko było do bajki. Mimo że Jude i Noah można by śmiało nazwać jeszcze dziećmi, to co ich spotkało bynajmniej tą nazwą określić się nie da. Autorka nie oszczędza rodzeństwu ciężkich i tragicznych w skutki przeżyć, pokazując przy tym jak różne oblicza może mieć ludzka dojrzałość. Ta książka to jedna wielka paleta emocji i barw, zaskakująca czytelniczka na każdym kroku. Urokliwa, tajemnicza, nieco mroczna, pięknie i mądrze napisana, a przy tym daleka od przesłodzonych powieści, którymi coraz częściej częstuje nas rynek wydawniczy. Bardzo polecam.

Noah i Jude Sweetwine to nastoletnie bliźnięta o ciekawych, lecz trudnych charakterach. Najbardziej na świecie kochają sztukę i siebie nawzajem. Niestety w wyniku zazdrości i nieporozumień ich więź zostaje poddana wielkiej próbie. Czy pośród nieszczęść spadających na rodzinę są w stanie odnaleźć z powrotem drogę do porozumienia?
"??"
Jest to moje drugie spotkanie z tą książką, ale na pewno nie ostatnie. Uważam, że "Oddam Ci słońce" jest wyjątkową młodzieżówką, głównie ze względu na sposób, w jaki została napisana. Autorka ma swój niepowtarzalny, nieskrępowany i artystyczny styl, który - choć pewnie nie do każdego trafi - mnie zachwycił.
Jandy Nelson w swojej powieści porusza tematy takie jak utrata bliskiej osoby, życie z poczuciem winy, rozterki miłosne czy problemy rodzinne. Mimo że nie dzielę doświadczeń życiowych z bohaterami, odczuwałam ich emocje jak swoje własne.
Na pochwałę zasługuje też kreacja postaci, ich rozwój oraz poczucie humoru. Wszystko to sprawiało, że czytanie tej książki było dla mnie ogromną przyjemnością.
To obowiązkowa lektura dla miłośników nietuzinkowej literatury młodzieżowej, sztuki i piękna.
"??"??"
"Musisz dostrzec cuda, żeby się działy cuda". "??"

"Oddam Ci słońce" to wyjątkowa i pięknie napisana historia, z której poprzez smutek wyłania się nadzieja. Początkowo myślałam, że może nie jest to książka dla mnie. Może jestem już na nią za stara. Może nie przypadnie mi do gustu. Może nie polubię bohaterów. Mogłabym jeszcze wymyślać niezliczone powody, które mogłyby przeszkodzić mi w lekturze tej książki. Ale teraz mogę być tylko wdzięczna, że jakaś cząstka mnie przezwyciężyła wszelkie przeciwności i pozwoliła przeczytać tę powieść i cieszyć się każdą chwilą z nią spędzoną. Historia opowiada o sztuce, ale dla mnie ta książka była sztuką sama w sobie. Przepiękne i liryczne pismo, wręcz rozświetlało strony nadając całej historii jasności i barw. Emocje, uczucia i obrazy rezonowały z moją duszą. Każde słowo płynęło prosto do mojego serca.
Fabuła tej książki przedstawia naprzemienne perspektywy dwóch bliźniaków: Noaha i Jude. Chłopaka w wieku 13 lat i jego bliźniaczkę w wieku 16 lat, czyli z chwili obecnej. Noah jest skryty, utalentowany i uczuciowy, a Jude jest odważna, popularna i zbuntowana. Oboje żyją sztuką, oboje są wyjątkowi. Ich relacja jednak z czasem zaczyna się psuć, gdy przychodzi zazdrość, niepewność i strach. Czy jest jeszcze nadzieja, aby dwie osoby znowu stały się jednością?
Myślę, że żadne słowa nie są w stanie oddać piękna tej historii. Nie powiem, że od razu zakochałam się w tej książce i jej bohaterach. Początkowo trudno było mi odnaleźć się w słowach autorki. Musiałam czytać powoli i uważnie. Ale z czasem wszystko samo zaczęło do mnie przemawiać i ciężko było mi odłożyć ją na bok. Styl autorki i używanie przez nią artystycznych metafor jest piękne i wyjątkowe. Bohaterowie tak spójnie łączą się ze swoimi niesamowicie mrocznymi historiami, że wszystko zderza się ze sobą w najbardziej szaloną, smutną i satysfakcjonującą historię.
Rzadko zdarza się, że książka może w tak subtelny sposób uchwycić wizualne, duchowe i emocjonalne piękno życia, miłości i świata. "Oddam ci słońce" to zrobiła. Wszystko tutaj idealnie się ze sobą połączyło. Pismo jest wyraziste i pełne niuansów, z unikalnymi obrazami. Każda metafora, każdy opis wpisuje się w tematykę rodziny i związków, sztuki i inspiracji. Ta książka nie jest dla każdego. Myślę, że gdy styl pisania komuś się nie spodoba, to cała książka również. Ale okazało się, że jest to książka dla mnie. Poczułam jej słowa głęboko w moim sercu. A Wy, żeby się o tym przekonać musicie po prostu ją przeczytać.

Książka jest rewelacyjna, czytałam ją już raz w formie e-book codziennie jadąc do pracy. Siedzą w tramwaju śmiałam się, wzruszałam tak poprostu dałam się porwać. Minęły już trzylata i teraz doszłam do wniosku, że tak często wracam myślami do tej historii, że muszę ją mieć w domu pod ręką, na nocnym stoliku żeby móc do niej wracać kiedy zechcę. Czyta się bardzo lekko, jest to wzruszającą historią o talencie, miłości, wrażliwości. Szczerze polecam, szczególnie dla młodego pokolenia, dla samotników i ludzi lubiących się pośmiać i powzruszac, lubiących sztukę!! Z natury jestem ekstraweryyczka i czytanie wymaga czasem dużego wysiłku, skupienia ode mnie, a ta ksiazka porwała mnie, zero nudy. Naprawdę warto mieć ją w swojej bibliotece.

Bliźniaki Noah i Jude. NoahiJude. Od zawsze stanowili jedność. Chociaż łączyły ich więzy krwi i zamiłowanie do sztuki, wkrótce zazdrość i niedopowiedzenia stworzą między nimi mur, przez który trudno będzie się przebić. Czy uda im znowu stać się jednością? Kiedy sięgałam po "Oddam Ci słońce" to nie spodziewałam się, że ta książka aż tak mnie pochłonie. No ale zaskoczyłam się ? nie dość, że mnie całkowicie oczarowała okładką, to jeszcze swoim wnętrzem. Na tyle, że czytałam ją do później nocy. Pierwsze, co mnie oczarowało, to styl pisania autorki. Był on po prostu piękny! Pełen metafor, środków artystycznych, a jednocześnie zrozumiały dla każdego. Artystyczny, a jednocześnie nie pompatyczny, ulotny jak myśli, a jednocześnie zapadający w pamięci na dłużej. Idealnie pasował do tej powieści o rodzeństwu młodych artystów. Ukazywał dogłębnie ich dusze, myśli, ich niepewność. Podobało mi się także to, że świat pokazywany jest na dwa sposoby ? przeszłość oczami Noaha i teraźniejszość z perspektywy Jude. Dzięki temu widać jak bardzo zmienili się bohaterowie na przestrzeni zaledwie dwóch lat. Jakby akcja była poprowadzona linearnie to ich przemiana mogłaby nie tyle umknąć czytelnikowi, a być mniej odczuwalna. Dzięki temu też w powietrzu wisi niewypowiedziane pytanie ? co się z nimi stało? Co musiało się wydarzyć, że są oni innymi ludźmi? Jedynie mam delikatne zastrzeżenie co do zakończenia. Wydawało mi się lekko za słodkie. Ale czy nie o to właśnie chodziło? Książka daje nadzieję, odrobinę słońca w życie każdego z nas. Przy innym zakończeniu mijałoby się to z przesłaniem książki. Z tego powodu ja nie mam zarzutów wobec takiej końcówki. W wystarczającym stopniu mnie ona usatysfakcjonowała. "Oddam ci słońce" Jandy Nelson to powieść o żałobie, stracie, zmianie. O rodzeństwie, rywalizacji między nimi, destrukcyjnej relacji. Ale przede wszystkim jest to książka o wybaczaniu ? wybaczaniu innym, a przede wszystkim sobie. Polecam każdemu.