Nokturn Tajemnica kobiety w czerni

Robert jest współwłaścicielem studia fotograficznego. Uwielbia swoją pracę i każdego dnia z zapałem wykonuję swoje obowiązki. Pewnego dnia w studiu zjawia się kobieta, która już od wejścia wywołuje ogromne zainteresowany Roberta. Przyszła aby poprosić o wywołanie kilku rodzinnych zdjęć. Jednak to co Robert zobaczył na jednym z nich powoduję iż mężczyzna ponownie pragnie spotkać się z tą tajemniczą kobietą. Niestety przez kilka kolejnych dni nie zjawia się więc sam postanawia ją odszukać. Przy pomocy przyjaciela dowiaduje się gdzie szukać pałacu, który znajdował się na wywołanych zdjęciach. Tak właśnie trafiła do Połańca, gdzie znajduje się zarówno budynek jak i Ewa Wilczyńska - kobieta, którą pragnie ponownie spotkać.
Na miejscu dowiaduje się od miejscowych iż Ewa wspólnie z rodziną mieszka w nawiedzonym pałacu. I właśnie wtedy zrodził się w jego głowie pomysł pomocy Ewie wyjaśnienia zagadki czy faktycznie za dziwnymi zjawiskami stoją duchy czy może raczej żywe istoty. W tym celu wprowadza się do pałacu.
Jednak czy uda mu się odkryć prawdę? Czy wytrzyma w pałacu czy może jednak ucieknie jak pozostali goście odwiedzający dom? Jaka okaże się prawda?
Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie nie tylko opis ale także okładka, która przyciąga wzrok oraz gwarantuję nam dreszczyk emocji podczas czytania. No i po raz kolejny się nie zawiodłam. Już od początku byłam bardzo ciekawa jakie będzie rozwiązanie sprawy nawiedzonego pałacu. Ja osobiście chyba bym uciekła z krzykiem podczas tych wydarzeń jakie miały miejsce w tym miejscu. Nie ma szans żebym wytrwała tam chociaż jedną noc"??" Podziwiam bardzo Roberta za odwagę oraz determinację w dążeniu do rozwiązania zagadki. Bardzo podobało mi się w książce to iż momentami główny bohater zwraca się wprost do czytelnika. Dzięki temu mamy wrażenia jakbyśmy brali udział w tych wydarzeniach. Jest to bardzo ciekawa I wciągająca książka, z którą spędzicie naprawdę dobrze czas.

"Nokturn. Tajemnica kobiety w czerni" Jowity Kosiby to powieść grozy, która zabrała mnie do niezwykle tajemniczej posiadłości, w której można poczuć nastrój grozy.
Przyznam szczerze, że kiedyś uwielbiałam przerażające klimaty, niemniej jednak teraz niekoniecznie lubię się bać i niezbyt często sięgam po literaturę grozy.
Robert pracuje w studiu fotograficznym, do którego przychodzi kobieta, która swoim wyglądem go zaintrygowała i zdecydowanie zwróciła uwagę. Mężczyzna wywołuje pozostawione przez nią zdjęcia, na których dostrzega tajemniczą postać kobiety, która od lat nawiedza go w snach. Gdy właścicielka zdjęć się po nie nie zgłasza, postanawia sam ją odnaleźć. Udaje mu się to, z pomocą przyjaciela. Tak właśnie trafia do Połańca i tajemniczego dworu zamieszkałego przez Ewę Wilczyńską, która jest tą, która zostawiła zdjęcia. Okazuje się, że o nawiedzonym dworze mówi cała okolica, a niejedna osoba uciekała z niego w popłochu. Niemniej jednak Ewa wraz z jej złośliwym bratem, ciotką oraz krewnym od lat zamieszkują dom, do którego teraz wprowadza się Robert, podając się za łowcę duchów.
Książka grozy, która jednak nie przeraża tak bardzo, z powodzeniem mogą po nią sięgnąć nawet ci, którzy niekoniecznie lubią się bać. Ja czytałam z wielkim zainteresowaniem i dosłownie nie mogłam się oderwać. Nie brakowało w niej akcji, nie brakowało ciekawych postaci i zagadek, które z każdą kolejną stroną stawiały nowe pytania i dawały nowe odpowiedzi. Niezwykle ciekawym jest również prowadzenie narracji przez głównego bohatera powieści, który niejednokrotnie zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Myślę, że to świadome działanie autorki, aby czytelnik jeszcze bardziej mógł poczuć klimat powieści. Na mnie zdecydowanie zadziałało i jestem pod wielkim wrażeniem całej historii.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale czuję się niezwykle zaintrygowana i z chęcią sięgnę również po jej inne pozycje. Dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.