Niewinne ofiary

Jak sądzicie, czy w tym świecie jest coś takiego jak niewinność? To prawdziwy rasowy kryminał, więc nieco minie, zanim uda wam się odpowiedzieć na to pytanie. Czytałam go w głębokim napięciu ze względu prawie na wszystko. Po pierwsze styl pisarski. Jest na wysokim poziomie, choć postacie potrafią w taki sposób prowadzić konwersację, że często on się zmieniał. To z pewnością dobrzy aktorzy, gdyż ich zachowanie tak szybko się modyfikowało, jak wycelowane w nich zarzuty. W zależności jaki efekt chcieli osiągnąć, tak manipulowali otoczeniem i rozmówcą. Jednak zanim doszłam do takich wniosków, musiałam przeczytać około sześćdziesiąt stron. Jedyne co jest u nich przewidywalne, to nieprawdomówność i zatajenie ważnych zdarzeń, bądź informacji.
Po drugie, spodobałam mi się tutaj fabuła, która w najmniej odpowiednich momentach odwracała się wokół niemal wszystkiego. Stan w jakim odnaleziono te dziewczynki z opisów był wręcz bolesny. Nasza świadomość bardzo tutaj ucierpiała, zwłaszcza u osób, które już dzieci posiadają. To, co im zrobiono sprawia, że stajemy się bardziej uważni na otoczenie w jakim sami przebywamy.
Po trzecie, mamy wspaniale poprowadzone śledztwo. Podobało mi się to, że policjanci posiadają również życie prywatne, lecz bez żadnych szczegółów, które by odwróciły naszą uwagę od historii. Cokolwiek znajdują, my wiemy o tym od nich. Jak zwykle policjantka nie ma tutaj łatwego życia, gdyż znajdą się tacy, którzy będą ją oceniali. Jest twardą sztukę, bardzo bystrą i spostrzegawczą, choć zdarzają jej się odruchy kobiece. Bardzo intrygującą postacią był jej nowy partner, który kiedyś pełnił rolę jej chłopaka. Jednak z uwagi na to, co nam przekazywał, miałam do niego ograniczone zaufanie. W ogóle powód jego pojawienia się był dość mniej określony, szczegóły wychodziły na jaw co jakiś czas.
Podsumowując, to jedna z lepszych książek, która ma według mnie same plusy. Dodatkowo większy i przejrzysty druk, który podług całości był wisienką na torcie. Nazwisko warte zapamiętania i bohaterzy o których długo się pamięta:-)

To moje pierwsze i zapewne nie ostatnie spotkanie z panią Katarzyną Wolwowicz i jej twórczością. W moje ręce trafiła właśnie pierwsza część serii kryminalnej z komisarz Olgą Balicką.

Na początek kilka słów o autorce. Pani Katarzyna Wolwowicz w latach swojej młodości i dorastania zamieszkiwała niezwykle urokliwą, górską miejscowość, Szklarką Porębę. Dzięki otaczającej przyrodzie mogła polubić sport, taki jak narciarstwo, a dodatkowo mogła morsować w przepięknych okolicznościach przyrody, jakimi są niesamowicie urokliwe szklarskie wodospady Szklarki i Kamieńczyka, czy Wodospad Podgórnej. Prócz zimowych aktywności pani Katarzyna uwielbia taniec towarzyski i latynoamerykański. Już w latach młodości uwielbiała pisać. Były to niedługie romantyczne opowiadania, jednak te nie trafiły do druku. Można rzec, że Niewinne ofiary to jej pierwsza powieść z gatunku kryminał. Jak się okazuje, w 2020 roku, debiutowała powieścią obyczajową Kim jesteś?

Już sama okładka i tytuł książki powie nam, że będzie to tragiczna i smutna opowieść. Na niej dwie dziewczynki trzymające się za ręce maszerują przez leśny dukt. Jest szaro, ponuro i zatrważająco. Wszechogarniająca mgła potęguje, że stanie się coś strasznego, coś, czego nie da się cofnąć. Co mogą w takim miejscu robić dwie małe istoty?

Pani Katarzyna postąpiła słusznie, wybierając na miejsce akcji swoje rodzinne okolice. Będą to niesamowicie piękne tereny Kotliny Jeleniogórskiej, sama Jelenia Góra, ale też Przesieka i cud natury, jakim jest Wodospad Podgórnej, Podgórzyn i inne pomniejsze miejsca tych wspaniałych, polskich krajobrazów.

Olga Balicka to główny bohater powieści. Jest doświadczoną policjantką, która nie jedno już widziała w swojej kryminalnej profesji. Wezwana na miejsce zbrodni do lasu w okolicach wspomnianej Przesieki, widok dwóch ofiar przyprawią ją o odruch wymiotny. Są to dwie dziewczynki, które zostały pozbawione głów. Wszystko wskazuje na odrąbanie ich siekierą, a ciała zostały ułożone w taki sposób, by wskazywały na zbrodnie rytualne. Nie tylko ona jest wstrząśnięta widokiem. Wszyscy na miejscu zbrodni nie są w stanie ogarnąć tego, co stało się w przesieckim lesie. Dodatkowo okazuje się, że zgłoszenia na policję dokonał człowiek, który miał problemy z prawem w związku z nieletnim synem. Szef jeleniogórskiej policji wyznacza Balicką, by zajęła się tą makabryczną zbrodnią. Ma jej pomagać Kornel Murecki, który przyjeżdża na teren województwa dolnośląskiego z samej Warszawy. W pierwszym momencie wydaje się to Oldze dosyć dziwne. Duet policjantów od razu zabiera się do pracy, której tropy prowadzą w różnych kierunkach. Niby wszystko wydaje się proste do rozwiązania, wytypowani ludzie, którzy mogli dokonać aktu bestialstwa, jednak sprawa ma drugie dno, a obecność Mureckiego na komendzie w Jeleniej Górze nie jest przypadkowa. Gdy giną kolejne dzieci, tym razem chłopcy, wiedzą, że muszą znacznie przyspieszyć swoją pracę, by ich odnaleźć żywych.

Serce mi się zaciska, gdy w rzeczywistości słyszę, że ofiarami przestępców stają się niemowlęta, dzieci czy nastolatki. To straszne, ale niestety tak okropny jest świat i to, co nazywamy człowiekiem. Bałem się, że nie będę w stanie przeczytać tej powieści ze względu na młode ofiary. Udało mi się przezwyciężyć te obawy i uważam, że kryminał jest świetnie skonstruowany. Ciekawi bardzo konkretni bohaterowie, pierwszo- i drugoplanowi. O miejscu akcji już pisałem. Z przyjemnością przeczytam kolejny tom z Olgą Balicką w akcji.

?Bo jak świat światem, ludzie dzielą się na dwie grupy: tych, co żyją według zasad określonych przez innych, i tych, co sami zasady ustalają?.

Dziś postanowiłam Wam opowiedzieć o kryminale, który przeczytałam w długim weekendzie, a w zasadzie wystarczyło mi na jej przeczytanie tylko jedno popołudnie i wieczór, co jest chyba najlepszą rekomendacją dla tej książki. Katarzyna Wolwowicz w 2020 r. zadebiutowała powieścią obyczajową, ?Kim jesteś??, a teraz postanowiła spróbować swoich sił w kryminale. W zasadzie będzie to seria kryminałów, której główną bohaterką jest młoda ambitna komisarz wydziału kryminalnego w Jeleniej Górze. Na początek mogę napisać, że jestem zaskoczona i to bardzo pozytywnie. Ta powieść ma wszystko, czego szukam w dobrym kryminale, czyli ciekawą intrygę kryminalną, szybką akcję z zaskakującymi zwrotami, mnóstwo śledztwa i świetnie wykreowanych bohaterów.

Olga Balicka zostaje wezwana na miejsce zbrodni w pobliskim lesie. Doświadczona policjantka widziała w swojej karierze już niejedno i miała do czynienia z wieloma ofiarami zbrodni, ale widok żadnej z nich nie wstrząsnął nią tak bardzo, żeby przyprawić ją o odruch wymiotny. To, co teraz zobaczyła, przerosło jej wyobraźnię. Widok ciał dwóch bezbronnych zamordowanych dziewczynek wstrząsnął nie tylko nią, ale całą ekipą dochodzeniową. Sposób ułożenia ciał dzieci przywodzi policjantce na myśl mord rytualny. Podejrzenie wzbudza też człowiek, który odnalazł ciała daleko od swojego domu, a on sam nie ma czystej kartoteki.

Do pomocy Oldze zostaje przydzielony Kornel Murecki śledczy z Warszawy, który nie wiedzieć, czemu znalazł się w Jeleniej Górze. Oboje muszą zmierzyć się nie tylko z trudnym i kontrowersyjnym śledztwem, ale także z własną przeszłością. Śmierć dzieci ma drugie dno, do którego będą musieli dotrzeć, bo wszystko wskazuje na to, że ta sprawa łączy się z zaniedbanymi dziećmi z najbiedniejszej dzielnicy, a tropy w śledztwie prowadzą do miejscowej elity. Są osoby, które nie będą chciały dopuścić, by prawda wyszła na jaw i zrobią wszystko, by zmylić detektywów.

Ten niezwykły duet śledczych przykuł moją uwagę od samego początku. Olga to twarda, nieustępliwa, wierna zasadom i bezwzględnie przestrzegająca przepisów policjantka, która wie, że ?nigdy nie można brać tego, co się widzi, za oczywistość?, natomiast Kornel uznaje zasady i przepisy, ale często je nagina do własnych potrzeb, tłumacząc to stanem wyższej konieczności. Są tak różni, że w połączeniu tworzą koktajl wręcz wybuchowy, który w efekcie nadaje dynamizmu powieści. Obojgu zależy na rozwiązaniu sprawy morderstwa dziewczynek, ale każdym z nich kierują inne powody. Sprawa zatacza coraz szersze kręgi, a dodatkowo media wywierają na nich presję. Muszą ścigać się z czasem, bo znika kolejna para dzieci, tym razem chłopców.

"Niewinne ofiary" to niezwykły kryminał z bardzo dobrym wątkiem obyczajowym, dostarczający rozrywki na najwyższym poziomie, umiejętnie podnoszący napięcie. Jest pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji i zaskakujących momentów. Znakomicie zostało tu zrównoważone śledztwo z prywatnymi dylematami głównych bohaterów. Są wspaniałymi śledczymi, ale też ludźmi, których dręczą moralne rozterki.

Dawno nie czytałam tak świetnie skonstruowanego kryminału. Autorka od samego początku narzuca ogromne tempo, które nie zwalnia aż do końca. Odkrywanie kolejnych faktów i śladów było dla mnie niesamowitą gratką. Katarzyna Wolwowicz miejętnie podrzucała mi kolejne tropy i fakty jakby mimochodem, ale tylko po to, by wpuścić mnie w ślepą uliczkę. Scena makabrycznej zbrodni napisana jest z wielkim wyczuciem, przedstawia tylko tyle, ile jest potrzebne, by fabule nadać realności, bez epatowania nadmierną brutalnością, czy rozlewem krwi. Warstwa obyczajowa jest doskonale napisana, portrety psychologiczne bohaterów stworzone bez zarzutu. Od początku byłam zachwycona kreacją dwójki głównych bohaterów i ich relacją, która dość szybko się rozwija. Trzeba niezwykłych umiejętności pisarskich, żeby mną tak kierować, że co chwila zmieniałam swoje odczucia w stosunku do bohaterów. Raz im kibicowałam, by za chwilę zbulwersować się ich zachowaniem, a za kolejny moment wczuwałam się w ich sytuację i współczułam. Takiej emocjonalnej karuzeli dawno nie doświadczyłam. Całości dopełnia świetnie prowadzone śledztwo przez policję i pomimo że jest niezwykle staranne i profesjonalne, to do samego końca nie byłam pewna jego wyniku. Dużą rolę w powieści odgrywają też wątki poboczne, które doskonale uzupełniają śledztwo.

Powieść ?Niewinne ofiary? to nie tylko zwykły kryminał, bo autorka porusza w nim temat rodzin patologicznych, w których wychowują się dzieci. Bieda powoduje, że dzieci z takich rodzin stają się często ofiarami przestępstw i łatwym celem dla ludzi bez skrupułów.
Katarzyna Wolwowicz nic w swojej książce nie pozostawiła przypadkowi. Fabuła jest spójna, przemyślana i dopracowana w każdym calu. Zakończenie, które zostawia głównych bohaterów w zawieszeniu, ma za zadanie skłonić do sięgnięcia po kolejną część.

Moim zdaniem jest to jeden z najlepszych kryminałów, jakie przeczytałam w ostatnim czasie. Szybkie tempo, ciekawa, zaskakująca i niebanalna fabuła, wiele niespodziewanych zwrotów akcji, a na dodatek wspaniały nietuzinkowy duet śledczych, sprawiły, że ?Niewinne ofiary? zapamiętam na długo. Nadal nie potrafię uwierzyć, że to jest debiut kryminalny autorki, bo jest tak doskonale napisany. Czekam na ciąg dalszy.

?Koniec czegoś strasznego to zawsze nowy początek, który daje nadzieję na coś lepszego?

Morderstwo zawsze budzi całe mnóstwo emocji. Morderstwo ze szczególnym okrucieństwem tym bardziej, zyskuje uwagę mediów, ludzie o nim mówią, boją się. Lecz gdy ofiarami brutalnego zabójstwa są dzieci wszyscy są na skraju- policja, mieszkańcy miasta, dziennikarze, wszyscy domagają się szybkiego rozwiązania sprawy, sprawiedliwości i ponownego poczucia bezpieczeństwa. Lecz nie każdą sprawę można rozwiązać w mgnieniu oka...
Olga to młoda i ambitna komisarz wydziału kryminalnego. Doskonale wiedziała, że jako kobieta nie będzie mieć łatwej drogi w tym zawodzie, ale nie poddała się. Ma tę walkę niemal we krwi, bowiem życie nigdy jej nie rozpieszczało. Olga jest bardzo oddana pracy i ta stanowi niemal całe jej życie. Okazjonalnie spotyka się z paczką przyjaciół, którzy choć wydają się diametralnie różni, idealnie się dopełniają. Nie planuje też w najbliższym czasie układania sobie spraw prywatnych, choć niezobowiązująco spotyka się z mężczyzną, który doskonale rozumie realia jej zawodu. Praca w jeleniogórskiej policji dotąd nie była specjalnie wymagająca, a już na pewno nie pełna takiej brutalności i niebezpieczeństwa jak tożsame zajęcie w większym mieście. Jednak do czasu...
Kornel swoje życie wiązał z Warszawą, obecnie właśnie rozpoczyna nowy etap, właśnie w Jeleniej Górze. Choć jego praca w tamtejszym wydziale owiana jest tajemnicą, wszyscy podejrzewają, że jest związana z degradacją, w końcu kto chciałby osiąść w małym, spokojnym mieście po latach spędzonych w stolicy? Jednak Kornel ma do ukrycia jeszcze więcej niż komukolwiek się wydaje. Wraz z ukochanym psem próbują zaaklimatyzować się w nowych realiach. Mężczyzna z miejsca zostaje przydzielony jako partner zadziornej Olgi, lecz nie ma nic przeciwko, zwłaszcza, że kobieta w jakiś sposób go przyciąga. Lecz sprawy prywatne trzeba odłożyć na bok, gdy do rozwiązania pozostaje bezlitosne morderstwo..
"Niewinne ofiary" to świetny kryminał z wątkiem obyczajowym. Bowiem Autorka w znakomity sposób zrównoważyła rozwiązywanie zagadkowej i pełnej zwrotów akcji sprawy z ukazaniem rozterek głównych postaci związanych z ich prywatnymi dylematami. Co ważne, bohaterowie stworzeni są z krwi i kości, nieobce im są rozmaite uczucia, towarzyszące przy prowadzonym, wymagjącym śledztwie. Dzięki temu, że poznajemy także ich nieformalną stronę, mamy okazję jeszcze bardziej się do nich zbliżyć i uzyskać ich kompletny portret. Jeśli chodzi o prowadzoną przez policję sprawę to w mojej ocenie jest poprowadzona naprawdę świetnie. Trzyma bowiem w napięciu do samego końca, a jej rozwiązanie jest niezwykle nieoczywiste. Dodatkowo, kolejne wątki, które się w niej pojawiają, są świetnym dopełnieniem całokształtu śledztwa i odczuwa się, że Autorka włożyła sporo pracy w dopięciu fabuły na ostatni guzik. Jedyne co mnie zasmuciło to zakończenie, bo pozostawia czytelnika w dużym zawieszeniu co do dalszych losów postaci, z którymi już zdążyliśmy się zżyć w trakcie lektury. Ze swojej strony polecam książkę, spędziłam z nią świetny czas