Jaskinie Umarłych

Było coś dla fanów darków to dzisiaj pora na fanów kryminałów.

Wiem, że tu jesteście.

Katarzyna Wolwowicz gościła w mojej biblioteczce już nie raz i co nowa książka, biorę niemalże w ciemno.

Tym razem także się nie zawiodłam chociaż myślałam, że będzie troszkę inaczej.
Co prawda książka jest oznaczona jako thriller ale...

Dobry to kryminał ze zwrotami akcji, toczącym się śledztwem i tajemnicami przeszłości.

Carmen Rodriguez trafia do Jeleniej Góry.
Tu niemalże od razu jest wciągana do świeżej sprawy mord*rstwa w jaskini znajdującej się w Szklarskiej Porębie.

Profilerka typuje, że będzie to "seryjny" z zaburzeniami osobowości.

Czy na pewno?

Bardzo ciekawe było to, że nasza Carmen także ma za sobą burzliwą przeszłość, która może nie być taka jak nam się wydaje albo też nie taka, jaką kobieta ją przedstawia.

Mamy także perspektywę Carmen oraz sprawcy, postacie i wydarzenia sprzed lat jak i aktualne.
Lubię taki zabieg, gdzie poznajemy historię z perspektywy różnych bohaterów, ich oczami i ich umysłami.

Sposoby zbr*dni są opisane dokładnie aczkolwiek nie są szokujące dla starego wyjadacza jak ja.

Co muszę przyznać, na malutki minusik jest to, że domyśliłam się sprawcy dosyć szybko.
Także motywów, może to być związane poniekąd z tym, że my widzimy różnych bohaterów czytając książkę a śledczy niestety nie.
Oni idą po tropach, śladach, swoich przeczuciach.
Nie widzą tego, co widzi czytelnik.

Postać Carmen była intrygująca, postać Borysa Szyka łudząco podobna nie tylko nazwiskiem do znanego aktora, o czym było wspomnienie w książce, lecz także zachowanie i charakter miał podobny do zwykle granych przez aktora postaci.
Taki bonusik.

Jako urodzona dolnoślązaczka znam wiele tych miejsc, które opisuje Pani Katarzyna, nie raz nie dwa człowiek się zapuszczał w różne zakamarki pięknych miejsc naszego skrawka Polski.

Podsumowując, warto przeczytać, szybko idzie bo akcja jest napięta jak struna i toczy się z górki na pazurki.

Motyw sprawcy jest w pewnym sensie zrozumiały, chociaż nic nie usprawiedliwia tego, co zrobił, to po tym, co przeżył można było po części zrozumieć jego powody.

Umieszczanie akcji powieści w moich uwielbianych turystycznie stronach to już na start ogromny plus dla autora. W tym przypadku dla pani Katarzyny Wolwowicz, której powieści umiejscawia w okolicach Jeleniej Góry i Karkonoszy. To nie pierwsze spotkanie z jej twórczością. Miałem przyjemność przeczytać powieść Niewinne ofiary z komisarz Olgą Balicką w rolach głównych.

Autorka niezwykle sugestywnych, mrocznych thrillerów psychologicznych z elementami kryminału, mieszkała w Szklarskiej Porębie, uwielbia morsować przy górskich wodospadach, a więc można ją na pewno spotkać przy Wodospadzie Podgórnej. Uwielbia narciarstwo alpejskie i taniec latynoamerykański.

Tytuł powieści idealnie pasuje do okładki. W jaskini przebywa kobieta, która na pewno nie jest z tego powodu zadowolona. Ba! Wygląda na zdezorientowaną, zagubioną, jakby próbowała sobie coś przypomnieć. Jak się okazuje w powieści mamy do czynienia z jaskiniami, które znajdziemy w tych okolicach.

Czasy współczesne. Do Jeleniej Góry z dalekiej Hiszpanii przybywa Carmen Rodrigez. Kobieta jest profilerką kryminalną i zamierza pracować dla miejscowej policji. W tym czasie dochodzi do makabrycznej zbrodni. W Czerwonej Jamie położonej tuż przy zielonym szlaku turystycznym Szklarska Poręba ? Wodospad Szklarki, zostają znalezione zwłoki kobiety. Rodrigez współpracuje z dwoma policjantami, Bogusławem Leśniakiem i Borysem Szykiem. Ma przygotować portret psychologiczny mordercy. Sprawa nie jest łatwa, bo dziewczyna nie jest krystaliczna i sama musi mierzyć się z nieciekawą przeszłością. Czasami też dziwnie się zachowuje, co zauważa jeden z policjantów. Szyk zaczyna grzebać w przeszłości Carmen i dowiaduje się wielu szokujących informacji.

Dochodzi do kolejnych zbrodni. Znów w rolach głównych jest jaskinia, tym razem położona w okolicach Podgórzyna. Glinom pali się grunt pod nogami. Walczą z czasem, by znów nie doszło do zbrodni. Jak w tym wszystkim będzie odnajdywać się Carmen? I tak naprawdę, po co przyjechała do Polski w te strony w listopadzie, miesiącu, który w okolicach Karkonoszy nie jest, ze względu na aurę, wybitnym miesiącem do egzystencji.

Znakomity thriller, od początku do ostatnich stron, trzymający w napięciu. Polecam!

Po latach spędzonych w HiszpaniI policjantka Carmen Rodrigez postanawia zawitać w rodzinne strony. Jej przyjazd do Polski zbiega się niefortunnie z serią przerażających wydarzeń w Jeleniej Gorze. W pobliskiej jaskini znalezione zostaje ciało brutalnie zmasakrowanej młodej kobiety. Wszystko wskazuje na to, że morderca znał ofiarę i być może łączyło go z nią bliższa zażyłość. Kto zabija i jaki ma motyw? Czy ofiar będzie więcej? Czy prawdą jest, że "zło zawsze powraca"?
Powiem od razu, że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i na pewno nie ostatnie. O ile bacznie będziecie śledzić wydarzenia, to dość szybko domyślicie się, kto jest tym dobrym a kto złym. Czy to w jakiś sposób zniechęciło mnie do książki? Absolutnie nie. Nadal uważam, że książka jest warta przeczytania. Ma wszystkie cechy intrygującego i trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego. Postacie są takie jak być powinny, pełne sprzeczności i skonfrontowane z własnymi słabościami i traumami. Z przyjemnością sięgnę w przyszłości po inne książki autorki, bo nie mogę zbyt wiele złego powiedzieć ani o jej warsztacie pisarskim, ani o całej tej historii. Polecam:)
.
PS. Taka ciekawostka ode mnie. To już druga książka w ostatnim czasie (po Dream Lake ? Irmina Maria), w której mamy wyraźne nawiązanie do postaci Borysa Szyca. Ma facet wzięcie, hehe.

"Ludzie potrafią ranić, nawet tych, których kochają, a zwłaszcza tych, którzy kochają ich."

Ukryta w cieniu drzew, w głębi stromej skarpy Czerwona Jama staje się miejscem okrutnej zbrodni. Ofiarą jest młoda kobieta, której ciało zbezczeszczono i pozostawiono w jaskini.
Do sprawy zostaje przydzielona nowa profilerka kryminalistyczna Carmen Rodrigez, która niedawno przeprowadziła się do Jeleniej Góry. Już pierwsze spostrzeżenia nie pozostawiają wątpliwości, że sprawca dał upust niepohamowanej nienawiści i nie spocznie póki nie wypełni wszystkich chorych zamierzeń. Zawiłe śledztwo pełne zwrotów akcji, budzi wiele pytań i emocji. Rodrigez wspólnie z dwójką policjantów Bogusławem Leśniakiem i Borysem Szykiem nie mają łatwego zadania, a wzajemna nieufność nie pomaga w rozwikłaniu zagadki.

Seria z komisarz Olgą Balicką, sprawiła, że Katarzyna Wolwowicz trafiła na moją listę Autorów, po których twórczość sięgam w ciemno. Widząc zapowiedź Jaskini umarłych wiedziałam, że nie mogę przegapić tego tytułu. Już sam początek mocny, wyrazisty, skupił całą uwagę. Fabuła opiera się na dwóch kryminalnych wątkach, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i mroczny obraz. "Zło zawsze powraca." Śledzimy trudne i skrupulatne dochodzenie, analizując i odkrywając poszczególne elementy planu sprawcy. Równolegle zagłębiamy się w przeszłość Carmen, która "Skrywała w sobie wiele tajemnic". Jej postać wzbudza ciekawość i wiele skrajnych emocji. Bolesny ciężar doświadczeń i niepokojące zdarzenia, które prześladują ją od dłuższego czasu, sprawiają, że sama zaczyna wątpić w siebie i własny racjonalny osąd.
Atmosfera zagęszczała się z każdą kolejną stroną, a akcja przyspiesza, nie pozwalając na dłuższy oddech. Przyznam, że udało mi się rozszyfrować tożsamość sprawcy, lecz w żadnym razie nie popsuło mi to przyjemności z lektury, a nawet sprawiło to nie lada satysfakcję. Końcówka sugerująca kontynuację, na którą już teraz czekam.
Polecam miłośnikom gatunku.