Icebreaker

Kiedy lodowisko uniwersyteckiej drużyny hokeja pada ofiarą odwetu rywali, świat Anastasi Allen zaczyna chwiać się w posadach. Odtąd ona i reszta łyżwiarzy figurowych ma zacząć dzielić czas na lodzie z grupką nieznośnych facetów. Jednym z nich jest Nate Hawkins, który podpada Anastasi już przy pierwszym spotkaniu. Kiedy w końcu udaje im się zawiesić broń, partner dziewczyny doznaje kontuzji. Jedyną osobą, do której Anastasia może zwrócić się z pomocą wydaje się być Nate. Tylko czy ich dopiero raczkująca przyjaźń wytrzyma tę próbę?

Po przeczytaniu tej książki zdałam sobie sprawę, że oczekiwałam od niej czegoś więcej niż lekko przesłodzonego romansu. Bo jeśli sięgniecie po ?Icebreaker?, by przeczytać o płomiennym uczuciu między dwójką głównych bohaterów, to na pewno nie będziecie zawiedzeni. Hannah Grace napisała romans między łyżwiarką i hokeistą i całkiem nieźle jej to wyszło (choć Nathan Hawkins jest zbyt idealny, by mógł istnieć w rzeczywistości). Ja liczyłam na więcej informacji związanych z jazdą na łyżwach i niestety ich nie dostałam. Poza tym dość ciężko było mi się wkręcić w historię. Dopiero gdy Anastasia i Nate rozpoczęli wspólne treningi, zaczęłam czerpać prawdziwą przyjemność z czytania na tyle, że nie mogłam oderwać się od tej książki. Jest to przyjemna powieść, choć wydaje mi się, że na niczym by nie straciła, gdyby została skrócona o kilkadziesiąt stron. W ?Icebreaker? dość dużo się dzieje i jednocześnie nie dzieje się nic. Mamy mnóstwo postaci i scen, której są raczej takimi zapychaczami. Widać, że autorka ma pomysł na rozwinięcie uniwersum Maple Hill i uważam to za bardzo dobry pomysł. Może powstać z tego seria rewelacyjnych romansów, bo Hannah Grace ma niewątpliwy talent do opisywania uczuć i emocji oraz do tworzenia postaci, w których z łatwością można się zakochać. Nie podobało mi się jednak, że wiele informacji na temat postaci pobocznych było mówionych, a nie pokazywanych (przeciwnie do zasady ?show, dont tell?), choć tak naprawdę jest to tylko niewielki szczegół.

Książka "Ice8" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dodatkowo uwielbiam powieści z motywem sportowym, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Spodobała mi się także okładka graficzna tej historii. W książce znajdziemy motyw enemies to lovers, który ją osobiście bardzo lubię. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się w ekspresowym tempie. Mi zapóźnienia się z losami Anastasi i Nathana zajęło jeden wieczór i muszę przyznać, że z zainteresowaniem śledziłam ich relację oraz to co działo się w ich życiu. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i dobrze poprowadzona. Bohaterowie natomiast zostali ciekawie wykreowani, są autentyczni, chociaż nie ukrywam, że było tutaj wiele momentów, kiedy mocno działali mi na nerwy swoim zachowaniem. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga postaci, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się zmagają każdego dnia, mogłam dowiedzieć się jakie wydarzenia wpłynęły na ich życie, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Relacja bohaterów została w interesujący sposób przedstawiona, potyczki słowne bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech. Nie brakuje tutaj zabawnych momentów, które idealnie równoważą się z tymi trudniejszymi chwilami w życiu obojga postaci. Autorka w swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych kwestii, które tak naprawdę mogą przytrafić się każdemu z nas. W ciekawy sposób obrazuje relacje rodzinne bohaterów, porusza temat samoakceptacji oraz radzenia sobie z emocjami. Miło spędziłam czas z tą książką i chętnie w przyszłości sięgnę po kolejne powieści spod pióra autorki. Polecam!

Czy jak widzicie na okładce książki napis "fenomen TikToka", czujecie się zachęceni do przeczytania czy wręcz przeciwnie? Ja, szczerze mówiąc, mam do tego ambiwalentny stosunek, a po sięgnięcie po "Icebreakera" autorstwa Hannah Grace przekonał mnie intrygujący opis. I ochota na zabawny romans między łyżwiarką a hokesitą. :)

Anastasia Allen to dziewczyna realistycznie stąpająca po ziemi. Od dziecka wie, czego chce, i co zrobić, by to osiągnąć. A najmocniej na świecie pragnie zostać najlepszą łyżwiarką figurową. Uczęszczając na studia, łączy naukę z pasją - prawie codzienne treningi, dieta, wczesne wstawanie czy użeranie się ze swoim partnerem z lodowiska to zaledwie lekkie przeszkody na drodze do spełnienia marzeń. Mimo dość napiętego harmonogramu Anastasia znajduje także czas na przyjaciół, imprezy i... seks. Niezobowiązujący, oczywiście, ponieważ wchodzenie w poważne związki nie jest w jej stylu.

Nathan Hawkins z kolei wydaje się kompletnym przeciwieństwem Anastasii. Owszem, kocha hokei ponad wszystko, ale wie, że poza nim w życiu liczą się też inne wartości. Lubi się zabawić, jednak zawsze odpowiedzialnie i z głową, zwłaszcza że na co dzień jako kapitan drużyny sprawuje opiekę nad całą bandą energicznych, nieokiełznanych hokeistów.

Wskutek incydentu hokeiści lądują na tym samym lodowisku co łyżwiarze... Czy te dwie z pozoru różne osobowości nie zniszczą się wzajemnie, gdy staną na swej drodze?

Sięgając po "Icebreakera", spodziewałam się dostać lekko pikantny romans z zabawnymi momentami okraszonymi ciętymi dialogami. Ku zdziwieniu dostałam o niebo więcej! Pierwsze, co rzuciło się w oczy, to charakterni, realistyczni bohaterowie podążający za marzeniami. Zarówno Anastasia jak i Nathan niejednokrotnie udowadniali, że są w stanie pokonać nawet najcięższą przeszkodę, by nie zdejmować łyżew.

Po drugie ogromnie spodobało mi się, że Hannah Grace w swojej książce poruszyła też trudniejsze problemy, takie jak: konflikt na tle rodzice i dziecko, które nie spełnia wymaganych oczekiwań, zaburzenia odżywiania, problemy z brakiem zaufania czy przemoc psychiczna podszyta chęcią niesienia pomocy. Sprawiły one, że fabuła nie wypadła płytko i bezosobowo.

Po trzecie czytelnik otrzymał zaawansowany motyw enemies to lovers, który z biegiem czasu przekształcił się w lovers to friends, dzięki czemu cała relacja między Aną a Nateem nabrała głębokości. Oczywiście, w "Icebreakerze" pojawiało się mnóstwo naprawdę gorących scen oraz pikantnych rozmów, co jednak zupełnie nie odejmowało prawdziwości uczuć między głównymi bohaterami.

A po czwarte książka z pewnością trafi do osób studiujących lub dosłownie biorących od życia garściami, ponieważ na jej stronach przewija się mnóstwo imprez, alkoholu czy przygodnego seksu, jak to czasami na uczelniach bywa.

Co się tyczy zastrzeżeń, to najbardziej irytowała mnie zbyt wydłużona, przegadana fabuła. Wiele scen można było skrócić, a kompletnie nic nie wnoszące wydarzenia spokojnie usunąć. Często zapychały miejsce, co wynudzało podczas czytania. Trochę naciągane było również to, jak Anastasia idealnie odnalazła się w środowisku hokeistów, mimo początkowej, wewnętrznej niechęci. To zbyt dziwne, że zgraja energicznych sportowców polubiła, ba! nawet pokochała dziewczynę niemal z dnia na dzień.

Ostatecznie "Icebreakera" polecę, ponieważ mimo kilku mankamentów dobrze spędziłam przy nim czas. Romans należał do pikantnych (mimo zupełnie niewskazującej na to okładki), a bohaterów (przynajmniej tych głównych) wykreowano naprawdę realistycznie. Hannah Grace napisała zabawną, wciągającą i intrygującą książkę poruszającą trudne tematy, o których naprawdę warto rozmawiać.

Zawsze zaczynając przygodę z nieznaną dotąd twórczością autora mam obawy, że jego styl nie przypadnie mi do gustu. Tak było i tym razem. "Icebreaker" to moja pierwsza książka od Hannah Grace.
Motyw lodowiska bardzo lubię. W ogóle gdzie taniec i muzyka to już wstępnie jestem kupiona, hehe. A tutaj mamy drobniutką, waleczną i ambitną łyżwiarkę figurową, która musi przez pewien dzielić lodowisko z drużyną hokeja. I tu głównie chodzi o seksownego kapitana, który okazał się być zupełnie inny niż przypuszczałam, że będzie.
Na początku może uprzedzę, że choć okładka i opis mogą sugerować powieść szesnaście plus, tak jest to książka dedykowana czytelnikom pełnoletnim. Dlaczego? Mamy tu bowiem bardzo spicy sceny uniesień. Gorące, odważne, pełne pasji. Z realnymi i silnymi opisami.
Poza głównym motywem pasji, hobby i zdolności, zresztą bardzo dobrze poprowadzonych, czytelnik musi zmierzyć się także z wieloma innymi motywami, które nie są proste, łatwe i miłe. Drugie dno tej powieści, bardziej psychologiczne jest bardzo poważne i zmuszające jednocześnie do refleksji.
Anastasia Allen i Nathan Hawkins to para, która skradła moje czytelnicze serducho. Słodcy, uroczy i sympatyczni. A ich reakcja dostarczyła mi wielu wrażeń. Sukcesywnie rozbudowana etapowo i bardzo ładnie zacieśniania pod względem głębi uczuć.
Poza romantycznością, gorącymi i zmysłowymi scenami uniesień, walką z własnymi demonami mamy tutaj szereg innych elementów, na które warto zwrócić uwagę, i które powodują, że emocje nie opadają.
Ale, no właśnie, jakieś jest. Były chwile, kiedy ciężko czytało mi się tę książkę. Odkładałam ją wówczas na stolik, by za jakiś czas ponownie po nią sięgnąć, bo mimo wszystko byłam nią zaintrygowana. Przez to właśnie lektura nie dostarczyła mi pożądanych emocji ale patrząc na całokształt była bardzo poprawna. Także uważam, że warto po nią sięgnąć. W sam raz na zbliżający się sezon zimowy.

Polecam

?Icebreaker? to powieść, którą chciałam przeczytać, jej okładka, jak i fabuła sprawiła, że zdecydowałam się ją przeczytać. Chciałam coś lekkiego, co sprawi, że się odprężę, motyw sport tutaj także miał znaczenie. Lubię jazdę na łyżwach, kiedy byłam młodsza każde ferie spędzałam z bliskimi na lodowisku, dlatego też potrafię zrozumieć pasję, z jaką niektórzy ludzie się temu oddają. Jazda figurowa na łyżwach jest niesamowita, wymaga wielu wyrzeczeń, ciężkich treningów i koordynacji. Nie można sobie pozwolić na to, aby osiąść na laurach, to silny i wdzięczny sport. Inaczej myśli się o hokeju, pełen brutalności, siły, doboru odpowiedniej taktyki, aby rozgromić przeciwnika jak najefektywniej. Obydwa spoty łączy jedno, gładka tafla lodu, czy różne charaktery i upór będą w stanie pogodzić się na tyle, aby współpracować?
Główną bohaterką książki autorstwa Hannah Grace pod tytułem ?Icebreaker? jest Anastasia Allen to bardzo utalentowana łyżwiarka, wie, co to znaczy ciężki trening, zajęła się tym mając zaledwie pięć lat. Jazda figurowa jest dla niej niczym oddychanie. Otrzymała sportowe stypendium na uczelni, trzyma się uparcie niezwykle ciężkiego harmonogramu, aby odnieść upragniony sukces. Jest bardzo zdeterminowana, pilnuje swojej diety i stara się jak najlepiej wykorzystać swój czas. Nie zawsze wszystko idzie po jej myśli, a sprzęty lubią się psuć, niestety trafiło na nią. Anastasia została zmuszona do tego, aby trenować na lodzie wspólnie z hokeistami, których nie darzy sympatią. Wśród Tytanów znajduje się Natan Hawkins jest ich kapitanem i człowiekiem, dla którego nie ma kłopotu, aby niemożliwe było znalezienie rozwiązania. Partner Anastasji miał wypadek, potrzebowała zastępcy, jedyną dostępną opcją był człowiek, którego nie darzyła sympatią ? Nathaniel Hawkins. Co przyniesie taka zamiana?
?Icebreaker? to fajna książka, w której znajdziecie motywy sportowe, ostatnio niezbyt często się one pojawiają, a tutaj możecie się nastawić na wiele humorystycznych akcentów. Hannah Grace stworzyła przezabawną, interesującą historię, która wywarła dobre wrażenie i sprawiła, że mogłam przy niej odpocząć nie przewracając oczami. Bohaterowie są niepokorni, charakterni i pełni pasji do sportu. Nathan jest wyjątkowo optymistycznym bohaterem, przeciwnie do niego dziewczyna byłaby nazywana chmurką gradową, była trudna w obyciu i przede wszystkim starała się go odepchnąć. Nie chciała się rozpraszać, w końcu tyle poświęciła dla swojej kariery, jednak, czy miłość będzie aż tak bardzo ją rozpraszać? ?Icebreaker? to powieść, w której można znaleźć głębię, zwroty akcji są zaskakujące, potrafią czytelnika zaskoczyć, poruszyć i sprawić, że serce biło znacznie szybciej. Bardzo polubiłam bohaterów, czytanie tej książki to była wspaniała przyjemność, nawet nie zorientowałam się, kiedy znalazłam się przy samiutkim końcu.