Ekstra rok z życia introwertyczki

Introwertyk-to ja.
Od lat, niezmiennie. Oczywiście starający się bardzo wchodzić w relacje z otoczeniem. Bywa różnie. Ale to u wszystkich.
Po prostu ja się "spinam" mocniej????
...
Wybranie tej książki było zatem nieuniknione.
Poczytam o innym introwertyku.
Wielokrotnie miałam duże oczy w trakcie lektury i pytajnik "zna mnie?"

Przeczytałam w jeden wieczór.
Zaśmiewałam denerwowałam, także dziwiłam.
Trafiłam w środek tarczy z tą książką.
Szybko, zabawnie dla ekstra i intra...

"Mam alergię na wszystko po kolei: szczery entuzjazm, skomplikowane występy i spontaniczne zachowanie w obecności obcych ludzi."

Jak tu nie pokochać tej książki?

Ciekawy język prostota opisów.
Powieść ciepła, bezceremonialna, przyjacielska.

Nie wiem czy mogę tak o książce napisać?
Właściwie dlaczego nie?

Polecam.
I jestem ciekawa Waszego zdania.

Kim jesteś?
Introwertyk czy ekstrawertyk?

Społeczeństwo dzieli się na introwertyków i ekstrawertyków. Jak jednak w zakończeniu zapewnia Jessica Pan, sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana. Nikt z nas nie jest tylko jednym typem osobowości. Każdy łączy w sobie obie, choć może wydawać się inaczej. Na pewno jest to ciekawe spostrzeżenie i jeśli dokładnie przeczytamy charakterystykę introwertyka i ekstrawertyka nie sposób się z tym nie zgodzić. Dodatkowo Jessica Pan oparła się na wielu innych pozycjach, umieszczając je w bogatej bibliografii do tego tytułu. Nie czytałam nigdy podobnej książki na ten temat, więc tym chętniej postanowiłam skusić się na ,,Ekstra rok z życia introwertyczki". O czym jest ta pozycja?

Główną bohaterką została kobieta, typowa introwertyczka, która zaczęła zastanawiać się nad swoim życiem. W wyniku życiowych zmian postanowiła przewartościować swoje priorytety i powoli wychodzić ze swojej strefy komfortu. Bycie nieśmiałą i zamkniętą w sobie nie przyniosło jej wielu zadowalających sukcesów. Jess postanowiła więc zmienić swoje postępowanie i stać się bardziej przebojowa. Kobieta podejmowała się różnych naprawdę ciekawych doświadczeń, które miały pokazać jej czy uda jej się wcielić bardziej w postać ekstrawertyczki. Jeśli jesteście ciekawi jej wrażeń zachęcam do lektury tej powieści.

Jak już wspomniałam, lektura tej książki była dla mnie kompletną nowością, bo wcześniej nie miałam okazji czytać nic fabularnego ani nawet poradnikowego o typach osobowości. Każdy z nas łączy w sobie cechy introwertyka i ekstrawertyka. Uważam jednak, że może nie jest to łatwe zadanie, jednak na przestrzeni lat wiele można w sobie zmienić. Ta książka pokazuje, że Jess starała się korzystać z nowych dla niej doznań, przewartościować swoje życiowe doznania. Tym co bardzo mi odpowiadało jest błyskawiczna lektura tej książki. Napisana jest takim językiem, że kolejne strony zmieniają się z prędkością światła.

Jessica Pan napisała książkę, która opowiada o przemianie introwertyczki w ekstrawertyczkę, a przynajmniej o próbie tej przemiany.

Jess w wyniku różnych życiowych sytuacji postanowiła zmienić swoje życie i stać się bardziej otwarta na nowe doznania. W tym celu podejmowała się niecodziennych dla niej zdarzeń, w których brała udział. Czy jednak kobieta postanowiła skusić się na wszystko co proponowało jej życie? Czy stała się aż tak otwarta?

Wcześniej nie miałam okazji zapoznać się z niczym podobnym, więc gdy zobaczyłam tę książkę w zapowiedziach byłam jej bardzo ciekawa. Podobał mi się pomysł na fabułę, poparty szeroką bibliografią i zmianą życia głównej bohaterki. Jak podkreśla Jessica Pan, każdy z nas łączy w sobie zarówno cechy introwertyka, jak i ekstrawertyka.

Lubię zapoznawać się z szybkimi lekturami, a ta niewątpliwie taka była. Może nie rozbawiła mnie do łez, ale miło spędziłam z nią czas, a to liczy się najbardziej. Jest to błyskawiczna publikacja na wolny wieczór, w której można się sprawnie zaczytać.

,,Ekstra rok z życia introwertyczki" Jessici Pan to jedna z tych książek, które sprawnie się czyta, są ciekawe, a przy okazji można dowiedzieć się z niej czegoś ciekawego o cechach osobowości, które dotyczą każdego z nas.

Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam "Ekstra rok z życia introwertyczki" od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Intrygujący tytuł, kusząca okładka, czy warto było po nią sięgać?

Bardzo! Już wam mówię dlaczego.

Autorka przedstawia siebie jako "nieśmiałą introwertyczkę". Zaczyna swoją historię w momencie gdy jej życie traci jakiekolwiek kolory. Decyduje się wtedy na szalony krok. Przez rok chce żyć jak ekstrawertyczka i chce zrobić wszystko to, co ją najbardziej przeraża. Oprócz samej introwertyczności Jessica przedstawia problem samotności, nawiązywania nowych relacji i nieśmiałości.

Z zaangażowaniem śledziłam losy, wyzwania, zmagania i przemyślenia Jess. Momentami wydawało mi się jakbym czytała o sobie. Czasami wręcz śmiałam się w głos czytając SWOJE doświadczenia na kartach książki.

Książka zdecydowanie warta uwagi.

Poleciłabym ją mojej siostrze i przyjaciółce.

Polecam!

UWIELBIAM i każdemu POLECAM!
Ta książka była na prawdę super przygodą! Fajnie było zobaczyć jak wygląda codzienne życie introwertyczki z punktu widzenia autorki, jej smutki, potrzeby, szczęśliwe chwilę i te spędzone samotnie. Od początku przepadłam i pochłonęłam tą książkę w jeden nie cały dzień. Świetnie się bawiłam, a niektóre sytuację spowodowały śmiech i uśmiech na twarzy. Nie spodziewałam się, że ta powieść tak bardzo mi się spodoba i przypadnie do gustu. Jest to na prawdę cudowna powieść, która pokazuje nam wiele życiowych sytuacji, w również pokazuje, że warto otworzyć się na otaczający nas świat i wspaniałych ludzi, którzy chcą się zapoznać.

"Ekstra rok z życia introwertyczki" to książka, której bohaterką jest sama autorka czyli Jessica. Kiedy Jess znalazła się bez pracy i przyjaciół, nie mogła powstrzymać się od rozważań, jak mogłoby wyglądać jej życie, gdyby była choć trochę bardziej? otwarta. Gdyby podążała za potrzebą nowych doświadczeń. Gdyby poznawała wciąż nowych ludzi. Gdyby bardziej od chęci powrotu do domu przywiązana była do stołka przy barze. Złożyła więc sobie przysięgę: przez rok postara się żyć tak, jak nigdy nie chciała. Improwizacje, samotne wakacje, rozmowy z nieznajomymi w metrze - to tylko kilka z punktów realizowanych podczas jej podróży w głąb siebie? której natychmiast pożałowała.

Jak myślicie da się zmienić introwertyka w ekstrawertyka? Teoretycznie są to przeciwieństwa dość skrajne, więc to pytanie jest naprawdę dobre. Ta książka była ciekawym doświadczeniem i miło spędziłam przy niej czas! Pokazała ona jak ciężko jest zmienić się z introwertyka na ekstrawertyka i ile to wymaga poświęceń. Mimo, że w tej historii przeważają opisy, bo jest ich trochę więcej niż dialogów to książkę szybko się czyta bo autorka ma przyjemny styl pisania. Nie raz podczas czytania tej książki utożsamiałam się z główną bohaterką???? Jess zabrała nas w podróż pełną wewnętrznych rozterek, prób zmienienia stylu swojego życia i przełamywania się w różnych sytuacjach. Dodatkowo dała nam cenne rady, które możemy wykorzystać! Historia jaką przedstawiła nam Jessica Pan jest niespotykana będąc jednocześnie zabawną i dającą do myślenia powieścią.

"Ekstra rok z życia introwertyczki" będzie idealną książką nie tylko dla introwertyków ale też i ekstrawertyków, dlatego jeśli jesteście którymś z tych przypadków i chcecie miło i przyjemnie spędzić czas - ta historia powinna wam się spodobać! Polecam!

Ekstrawertycy i introwertycy. Ogień i woda. Powszechnie uznawani za swoje przeciwieństwa.

Jesteś zabawny i towarzyski? Na pewno jesteś ekstrawertykiem!
Wolisz siedzieć w domu, a wśród ludzi jesteś raczej nieśmiały i niewiele mówisz? Nie ma innej opcji, jesteś introwertykiem.

Ale czy na pewno tak łatwo jest kogoś zaszufladkować?

Oczywiście, że nie. Jasne, zdarzają się skrajne jednostki, co do przypasowania których nie mamy żadnych wątpliwości. Ale takich osób jest naprawdę niewiele.

Nie każdy introwertyk musi być małomówny. Nie każdy ekstrawertyk zaś musi być odważny. Nie da się po kilku cechach dopasować kogoś do jakiejś grupy. Jesteśmy kimś więcej niż zbiorem kilku cech charakteru.

Książka ze zdjęcia skupia się na przemianie z introwertyka w ekstrawertyka. Czy jest to możliwe? Czy jesteśmy w stanie zmienić się aż tak bardzo?

Główną bohaterką książki jest sama autorka. Jessica jest introwertyczką i w pewnym momencie swojego życia ma dość lęków i ograniczeń, które sama sobie narzuca. Postanawia więc przez rok wychodzić ze swojej strefy komfortu i poznawać nowych ludzi.

Bardzo doceniam uniwersalizm tej książki. Jest dobra i dla introwertyka i dla ekstrawertyka. Ten pierwszy może się utożsamić z naszą główną bohaterką i wykorzystać jej rady w swoim życiu, a drugi może zobaczyć, jak wygląda życie z perspektywy introwertyka.

Ta pozycja jest zabawna, lekka i dająca do myślenia.

Świetne jest też to, że autorka rozmawia z różnymi specjalistami oraz innymi ludźmi, po prostu. Dzięki temu poznajemy wiele opinii i widzimy sytuację z wielu punktów widzenia.

Ale co z tą przemianą? W końcu da się zmienić z introwertyka w ekstrawertyka, czy nie?

Tego wam nie powiem, odkryjecie to sami podczas czytania.

Mój egzemplarz ma około 70 znaczników. To chyba mówi samo za siebie.
Czytając ją co chwilę mówiłam: "Też tak mam!" albo "Dokładnie!".
Ja, introwertyczka, zdecydowanie polecam tę pozycję każdemu. Prawdziwa do bólu, ale jednocześnie niosąca nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone.

Kiedy zobaczyłam książkę "Ekstra rok z życia introwertyczki" w zapowiedziach, od razu chciałam ją przeczytać. Spodziewałam się czegoś zupełnie innego, czegoś w stylu serii "Mała czarna". Powieść Jessiki Pan okazała się jednak połączeniem obyczajówki, książki psychologicznej i poradnika, a ponadto autobiografią, bo autorka spisuje swoje przeżycia i doświadczenia. Dzieli się z nami swoim rocznym epizodem zachowywania się tak, jakby była ekstrawertyczką. Zmęczona monotonnym życiem i brakiem przyjaciół, postanawia wyjść ze swojej strefy komfortu i zacząć rozmawiać z nieznajomymi, wyruszyć w samotną podróż, wziąć udział w stand-upie czy zorganizować przyjęcie w swoim domu. Jako introwertyczka doskonale rozumiałam zachowania, emocje i obawy Jess w określonych sytuacjach społecznych. Denerwowało mnie natomiast to, że o każdej nowo poznanej osobie mówiła "mój przyszły najlepszy przyjaciel" bądź "moja przyszła najlepsza przyjaciółka". Miałam wrażenie, że było to szukanie znajomości na siłę i za wszelką cenę. Nie dopuszczała do siebie myśli, że może być inaczej. Według mnie, została pominięta rola Sama, męża Jess, a przecież to jej najbliższy. Brakuje rozmów pomiędzy nimi, ich dialogi występują sporadycznie. Może taki zabieg był celowy, żeby pokazać mierzenie się Jessiki z lękami samodzielnie. Jeżeli chodzi o plusy, to podobało mi się to, że książka nie powiela stereotypów, jak ten, że każdy introwertyk jest nieśmiały i ma fobię społeczną. Bohaterka chciała coś zmienić, otworzyć się na ludzi i świat, żeby pokonać swoją chorobliwą nieśmiałość, a nie introwersję. Dzięki temu mogła zobaczyć jak wygląda życie, kiedy zagada do obcej osoby i nie będzie się bać tego, że się ośmieszy. Książka jest napisana lekkim piórem, z humorem. Czyta się ją błyskawicznie. Mimo, że miałam inne oczekiwania względem niej, to i tak, dobrze się przy niej bawiłam.