Dwór rusałek

Uwielbiam książki pani Doroty szczególnie za magię jaką w sobie zawierają. Nie wiem jak autorka to robi, ale od pierwszej strony każdej książki, którą do tej pory przeczytałam przepadałam i przenosiłam się do świata bohaterów. Historia przedstawiona w ?Dworze rusałek? sprawiła, że zapragnęłam stać się częścią przedstawionego świata. Autorka bardzo barwnie przedstawia każdą historię, czytając książkę ma się ochotę przenieść w świat bohaterów i tam pozostać. Pani Dorota w w powieści zabiera nas w podróż do Wilna i na Podlasie, miejsca przedstawione są bardzo dokładnie i barwnie, co sprawia że można łatwo wyobrazić sobie dane miejsce. Piękne i wyraźne opisy sprawiają, że chcemy się przenieść w te magiczne miejsca, posłuchać magicznego śpiewu, płynąc łódką po pięknym i mrocznym jeziorze. Autorka udowadnia nam również, że piękna, czuła i romantyczna miłość jest nadal możliwa. Książka zawiera w sobie wiele ciepłych i pozytywnych emocji oraz czystej miłości. Powieść przenosi nas do świata pełnego magii i dobroci. Historia zawarta w książce jest bardzo dobrze przedstawiona, dopasowanie do siebie dwóch światów z jednej strony mamy prawdziwe życie, które serwuje nam pełno problemów, z drugiej strony mamy magiczny świat legend, tajemnic i zjawiskowych a zarazem niebezpiecznych rusałek, które wpływają na ludzi. Zawsze myślałam że rusałki są piękne i dobre, dzięki tej książce można je poznać bardziej, autorka zachęciła mnie aby zagłębić się lepiej w historię rusałek. Nasza bohaterka Olga od razu wzbudziła moją sympatię, chociaż czasami jej zachowanie było denerwujące. Razem z nią przeżywałam jej przygody, rozterki, oraz to jak odkrywa w sobie piękno i dojrzewa do prawdziwej miłości. ?Dwór rusałek? to książka delikatna, tajemnicza i bardzo magiczna. Bardzo podobała mi się przemiana Olgi, która na początku jest nieśmiałą dziewczyną niewierzącą w swoją urodę i siłę, zmienia ją poznanie miłości swojego życia i sprawia, że dziewczyna otwiera się na uczucie jak również gotowa jest na wybaczenie swojej mamie. Mimo objętości książka wciąga jak magnes i po przeczytaniu chce się dalej czytać o tej pięknej magicznej historii i miłości.

Czytając pierwszą część bardzo mocno spodobał mi się motyw słowiańskich wierzeń i wszystko, co za tym idzie. Druga część muszę przyznać, że bardziej mi się podoba za to budowanie napięcia oraz to takie uczucie, które powoduje, że wiesz, co bohaterowie przeżywają. Nie wiem czy to moja bogata wyobraźnia pozwala przesiąknąć klimatem, jaki mamy w książce czy autorka genialnie odzwierciedliła to, co zawarte jest w książce.
Tym razem przeżyjemy moc niesłychanych uniesień, ale i nie tylko z Olgą, która prowadzi małą, uroczą księgarnie w Wilnie, którą jest zmuszona zamknąć oraz na zostanie przez kogoś skrzywdzona, ale tego już wam nie zdradzę.
Tutaj widzę oczami wyobraźni skromną osóbkę o pięknym uśmiechu, która roztacza wokół siebie cudowny urok, ale czy sama bohaterka o tym wie? No cóż przekonacie się czegoś, na co ona sama nie ma miała wpływu mianowicie na los, który zawiruje Nią w cudowny, magiczny, sposób.
Rusałki, dworek, wierzenia, tajemnice rodzinne, legendy no i magiczne Podlasie. Sami pomyślcie, jako dziecko odkrywasz różne miejsca, które powodują, że chce się żyć.
Mimo, że książka ma 600 stron uwieźcie mi czyta się błyskawicznie, może, dlatego że styl pisania jest bardzo łatwy i prosty (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) Oczywiście gdzie są tajemnice są też dowody na potwierdzenie danych momentów, chwil, czyli listy, pamiętniki, wspomnienia i tu z ich pomocą wszystko jak puzzle będzie układać się w jedną całość.
Książkę cechują miłość, przyjaźń, rodzina. Opisów książki jest dużo, więc zachęcam do zapoznania się, ale warto zacząć od pierwszego tomu, a potem drugiego. Książka dla tych, którzy lubią obyczajówki z nutą magii, wspomnień rodzinnych oraz tajemnic. Kiedyś byłam jak Olga! Zakompleksiona, nie wierzyłam w siebie i tu bardzo łatwo wczułam się w Jej role. Mogłabym pisać i pisać, ale uwierzcie mi ja zakochałam się w tej części, a gdzie do trzeciej?!. Czekam na 3 tom i zaopatrzyłam się w inne książki autorki, ponieważ trafiła na listę moich ulubionych w kategorii obyczajówki. Za możliwość dziękuję ...

INTROWERTYCZKA OLGA I PALETA OSOBOWOŚCI
Główna bohaterka książki to introwertyczka, samotniczka, której nigdy nie było spieszno do bycia duszą towarzystwa. Nie brak jej osób, z którymi może porozmawiać, a jednak Olga odczuwa swego rodzaju samotność. Spokojna, życzliwa, ciepła osoba, jak z resztą wszystkie główne bohaterki tworzone ręką Doroty Gąsiorowskiej. Za to kocham jej postaci, za emanujące z nich dobro. To właśnie Oldze, na przekór jej osobowości, przychodzi stanąć oko w oko całą paletą rozmaitych osobowości, spośród których nie wszyscy są jej przychylni. Autorka pozwoliła wejść w fabułę ciekawym postaciom mającym niemały wpływ na przebieg akcji. Zatem czytelnik mierzy się z postacią małej Lori, dziewczynki wychowywanej przez ojca, z mężczyzną zranionym przez kobietę, z partnerem, który budzi ambiwalentne uczucia i z przyszłą teściową będącą raczej tą bohaterką, której czytelnik nie obdarzy sympatią.

RUSAŁCZA LEGENDA
Akcja powieści zostaje uwita głównie wokół pewnego dramatu powiązanego z okoliczną legendą. Jest stary dziennik i zapiski pewnej osoby, są poszukiwania, rzekome ?zwidy?, są opowieści, w które można wierzyć lub nie, ale jest także tragedia rozegrana w jeziorze i ta z pewnością miała miejsce. Autorka bardzo płynnie łączy rzeczywiste, ludzkie rozterki z słowiańskimi wierzeniami, nadając fabule smaczku namacalnej magii. Uwielbiam to i choć nie przepadam za długimi opisami, proza Doroty Gąsiorowskiej stanowi dla mnie absolutny wyjątek. Tutaj malownicze, niezwykle przytulne, wielobarwne opisy mają jak najbardziej korzystny wpływ na moją wyobraźnię. A kwiecisty i deczko podniosły język nadaje całości niezwykłości i subtelności.

LUDZKIE PROBLEMY
Oprócz wspomnianej tajemnicy i wierzeń, książka dotyczy iście życiowych problemów, stąd zarazem może być czytelnikowi tak bliska. Wizja utraty pracy, zawiedzione zaufanie, konfrontacja z ludźmi o dobrych i złych intencjach. Materialne priorytety, zerwane więzi, przyjaźń, miłość, rodzinne koneksje, żale i przebaczenie. W tle jezioro, Podlasie, niezwykłe zapachy, natura, ale także i Wilno.

PODSUMOWANIE
?Dwór rusałek? to dotknięta szczyptą magii, bardzo ciepła, przyjemna powieść obyczajowa z malowniczymi opisami i niezwykłymi bohaterami. Może niekoniecznie historia, która może przytrafić się każdemu z nas, słowiańskie wierzenia, splot zbiegów okoliczności, powracająca tajemnica, wyobraźnia może dać upust swoim potrzebom. Choć bardzo cenię i lubię wszystkie książki autorki, ta zostanie chyba moim numerem jeden. Pomimo sporej objętości czytało mi się ją niezwykle szybko. Jeśli macie ochotę na podróż tropem sekretów, rusałek i ludzkich problemów, polecam.

...

To moje 1. spotkanie z twórczością Doroty Gąsiorowskiej, ale z pewnością nie ostatnie. Książka ma w sobie wyjątkową magię i elementy, które mnie zachwyciły. Stary dwór nad cudownym jeziorem, magiczna księgarenka w centrum Wilna, wielka tajemnica, którą rozwikłać może jedynie ktoś bardzo wyjątkowy i ironia losu, który dla bohaterki ma przygotowane zgoła coś innego niż ona sama od losu oczekiwała.
Cała opowieść choć bardzo realna jest też niesamowicie baśniowa. Tak, baśniowa to doskonałe określenie. Osnuwa ją jakaś mgła, pajęczyna tajemnic, sekretów, magicznej aury. Rozpoczynając lekturę zanurzyłam się w tę tajemnice wręcz z rozkoszą. Ona mnie porwała w swoje objęcia i trzymała w nich do końca.
Magiczna, cudowna, a przy tym bardzo rzeczywista historia z niesamowitym przebiegiem.
Bohaterką jest Olga, właścicielka niesamowitej księgarenki w centrum Wilna, która całe życie jest zagubiona, jakby oszołomiona, może niedowartościowana, a na pewno mało pewna siebie i nie znająca swojej wartości. Wydaje jej się, że w życiu nic już jej nie czeka, ze będzie ono cały czas takie samo.
Sama nie wie, jak bardzo się myli. Pewnego dnia los stawia Olgę na rozdrożu szykując dla niej nie lada niespodziankę. Za sprawą zawirowań losu Olga z Wilna przenosi się na Podlasie. I dopiero tam się zaczyna.
Wspominałam o cudownej, niesamowitej atmosferze Dworu rusałek, o magii, która wyziera z każdej strony książki. Nie wiem, jak autorka to zrobiła, ale bazując na w sumie banalnym schemacie stworzyła powieść niezwykłą, którą ubarwiają wspaniale i bardzo plastycznie nakreślone obrazu Wilna i Podlasia.
Urokliwe polany, zagajniki, szum drzew, łanów zboża miesza się z magią kamieniczek, brukowanych uliczek, zaułków Wilna. To wszystko okraszone niezwykłymi legendami i wierzeniami i tym nieuchwytnym czymś, co sprawia, iż od lektury trudno się oderwać.
Bardzo ciekawa jest też historia z początku XX wieku, losy prababki, w które krok po kroku zagłębia się Olga. Cudowne. Dawno nie czytałam tak magicznej, ujmującej, przenoszącej w inny świat powieści.
Całość przypomina puzzle złożone z wielu elementów, które krok po kroku składamy w jedną wyjątkową całość.
Do tego ciekawi bohaterowie i bardzo realne dialogi.
Wszystkie elementy są zręcznie połączona sprawia, iż Dwór rusałek jest cudowną, zaskakująco wspaniałą lekturą, którą z pełną odpowiedzialnością polecam. Książka angażuje, porywa, przenosi w inny świat i zapewnia zarwaną noc. Czyta się wyśmienicie. 608 stron książki mija w mgnieniu oka. Polecam.

?Dwór Rusałek? Doroty Gąsiorowskiej to kolejna propozycja autorki, która przenosi mnie w magiczną podróż w miejsca mi jeszcze nieznane. Tym razem podróżujemy między Wilnem, a Podlasiem. Główna bohaterka prowadzi księgarnię, z dnia na dzień jej życie staje na głowie wraz z wypowiedzeniem lokalu jakie otrzymuje. Relacje z obecnym chłopakiem również nie ułatwiają jej życia. Wyobrażenie szczęśliwego związku pryska jak bańka mydlana. Wyjeżdża by zebrać myśli do ukochanego Podlasia. Poznaje Leszka i jego chorą córkę. Czy ta relacja zmieni jej życie? Czy dom do którego została zaproszona uwięzi ją na zawsze? Czy bohaterce uda się poznać skrywaną tam tajemnicę? Tego dowiecie się czytając niesamowicie ciekawą, a zarazem zagadkową powieść Doroty Gąsiorowskiej. Autorka stopniuje nam emocje, z każdą stroną coraz bardziej zachęca do rozbudzenia wyobraźni. Propozycja autorki doskonale łączy dwa światy. Mnie osobiście spodobały się nawiązania do słowiańskich wierzeń, przesądów.. jak i również przemiana głównej bohaterki. To kolejny przykład na to jak ważną rolę w życiu każdego człowieka odgrywa dom rodzinny.. Może czytając tą powieść nasunie się nam pewna ważna refleksja? Tego Wam życzę ?

Zaczęłam czytać "Dwór rusałek" z wielkim zaciekawieniem i nadzieją. Przepiękna okładka zachęcała, aby zagłębić się w lekturze. Początek był obiecujący i wciągający. Ciekawy temat pozwalał oczekiwać niezwykłej czytelniczej przygody. Wilno, stary i tajemniczy dwór na Jesionce, słowiańskie legendy... Niestety - z każdą kolejną stroną było coraz gorzej. Olga, główna bohaterka, okazała się postacią infantylną i chimeryczną. Jej zaskakujące decyzje zdumiewały mnie i jednocześnie irytowały. Końcówka książki okazała się być zupełnie oderwana od głównego nurtu i od.... rzeczywistości. Niestety autorka, w moim odczuciu, nie sprostała, temu jakże ciekawemu tematowi. Ze smutkiem muszę stwierdzić, że książka mi się nie podobała i nie mogę jej polecić.

Zaczęłam czytać "Dwór rusałek" z wielkim zaciekawieniem i nadzieją. Przepiękna okładka zachęcała, aby zagłębić się w lekturze. Początek był obiecujący i wciągający. Ciekawy temat pozwalał oczekiwać niezwykłej czytelniczej przygody. Wilno, stary i tajemniczy dwór na Jesionce, słowiańskie legendy... Niestety - z każdą kolejną stroną było coraz gorzej. Olga, główna bohaterka, okazała się postacią infantylną i chimeryczną. Jej zaskakujące decyzje zdumiewały mnie i jednocześnie irytowały. Końcówka książki okazała się być zupełnie oderwana od głównego nurtu i od.... rzeczywistości. Niestety autorka, w moim odczuciu, nie sprostała, temu jakże ciekawemu tematowi. Ze smutkiem muszę stwierdzić, że książka mi się nie podobała i nie mogę jej polecić.