Ebook Czerwony śnieg mobi,epub

?Narkotyki można sprzedać tylko raz, a człowieka wiele razy.?

Przekonuje mnie Ryder Creed, główny bohater serii, były żołnierz piechoty morskiej, obecnie treser psów poszukujących żywych i umarłych, wykrywających materiały wybuchowe i narkotyki, a nawet różne choroby. Alex Kava ciekawie prowadzi postać, obciąża ciężarem tragicznych życiowych doświadczeń. lecz nie nie zaciera ujmującej osobowości. Co prawda, Creed zawsze pakuje się w dramatyczne kłopoty i nietrafione decyzje, ale można mu to wybaczyć, w końcu wokół tego kręci się cała intryga. A pomysł na fabułę należy do atrakcyjnych i wciągających. Mocny psi pierwiastek pobudza akcję, podłapuje tropy mrocznej natury człowieka, wskazuje na coś, co ukryte w szczelnym kokonie tajemnic i mrocznych szeptów. Autorka zgrabnie miksuje przeszłość i współczesność, odwołuje się do dawnych zdarzeń, ale nie daje im pierwszeństwa zaistnienia. Bardziej chodzi o podgrzanie atmosfery i większego napięcia. Z czasem elementy akcji tracą niejednoznaczną moc interpretacji, ale powieść zyskuje na ubarwieniu. 

Sporo się dzieje, w dynamicznych rytmach, czasem coś zaskakuje, ale w większości swobodnie podążamy we właściwym kierunku interpretacji zła i dobra. Niestety, chociaż doceniam przyjemny nurt czytelniczy, swobodne płynięcie w narracji, nie mogę nie zauważyć nagromadzenia niekonsekwencji, drażniących i niepotrzebnych. Łatwo mogłyby być wyeliminowane z pożytkiem dla sensacyjnej historii. Nie wydaje się możliwym, aby doświadczony koroner nie znał dowodu o jednym z najgłośniejszych spraw w kryminalistyce. Zimowa sceneria powieści ma urok, ale przy kilku stopniach na minusie da się spokojnie funkcjonować, tym bardziej byłemu żołnierzowi. Wkradają się też zbędne powtórzenia. I jeszcze Maggie O?Dell, główna bohaterka innej serii Alex Kavy, nie imponuje w tej odsłonie inteligencją, wrażliwością, logicznością. Mało też angażuje się, jak na profilera FBI, do stworzenia portretowych cech podejrzanych i zaginionej. Poszukiwania młodej Libby Holmes, która nagle zniknęła, koncentrują się wokół zagadnień handlu ludźmi, ale czy to faktycznie słuszny kierunek dla policji? Lubię sięgać po przygody czytelnicze związane z dochodzeniami prowadzonymi przez Maggie ODell ("Czarny piątek", "Łowca dusz", "Granice szaleństwa", "Zabójczy wirus", "Zło konieczne") i sensacją z udziałem Rydera Creeda ("Złowrogie niebo", ?W mroku lasu?), nie należą do mistrzowskich, ale sympatycznie umilają wieczór. Bookendorfina

KAVA SEZONOWA

No i druga sezonowa można rzec Kava. Sezonowa, bo i okładka zimowa, i tytuł tak w sam raz na porę roku, a i treść pasuje do tego wszystkiego także, choć to nie aż tak dosadnie, jak można by liczyć. No w sam raz na porę roku i pogodę za oknem panującą. A poza tym? Poza tym to, jak to u Kavy bywa ? prosto, lekko, niewymagająco. Ale całkiem nieźle, bo to wejście w tematykę kolejnego żywiołu wyszło serii tym razem na dobre.

Zaczyna się do telefonu. Uciekaj. On wie, gdzie jesteś. Więc kobieta rzuca się do ucieczki i?
Tak zaczyna się najnowsza powieść Kavy o Creedzie i O?Dell. Ta dwójka znów łączy siły w poszukiwaniach, ale wszystko idzie nie tak. Znalezienie plastikowego worka zmienia wszystko. A sytuacja się komplikuje i plącze jeszcze bardziej, gdy wyjątkowo wcześnie spada temperatura. A wraz z nią zmienia się coś jeszcze: nadchodzi burza śnieżna. W takich warunkach nawet najlepszy pies Creeda może sobie nie poradzić. Tym bardziej, że opady zacierają ślady, kontakt się urywa, a gdzieś tam czai się zbrodniarz, który gotów jest ich pozabijać. Czy przetrwają starcie, które ich czeka? Starcie i z mordercą, i z pogodą?

Kava od lat próbuje zawrzeć w swoich thrillerach coś nowego. W skrócie: zmienia trochę scenerię i okoliczności przyrody. Tyle. Zamiast seryjnego mordercy pojawia się terrorysta podkładający bomby czy atakujący bronią wirusologiczną, na scenę wkracza temat narkotyków, polityka, tu epidemia, tam huragan. No a teraz do tego grona dołącza jeszcze burzę śnieżną. I może to klimat pory roku, ale jednak całkiem nieźle to wszystko wchodzi. Pogoda jest mordercza, jak wydarzenia, zaciera ślady, utrudnia wszystko. I jakoś to utrudnianie przypadło mi do gustu.

Plus jest też taki, że Kava znów plącze tu więcej wątków, choć jednocześnie zadziwiająco mało się tu dzieje. I że udaje jej się utrzymać niezły klimat. Wszystko to opisuje w sposób skrajnie prosty, bez zabaw słownych, bez wnikania w psychikę postaci czy rozległe budowanie otoczenia i nastroju, ale i tak nieźle udaje jej się nieźle tu operować śniegiem, mrozem i mrokiem. I akcja też jest niezła. No i jakoś radę daje ten tom. Siódmy już o Creedzie (i grubo ponad dwudziesta książka z O?Dell).

Podsumowując, niezła rzecz. Przede wszystkim dla fanów serii, chociaż żaden nowy czytelnik też nie poczuje się tu zagubiony. Niewymagający miłośnicy współczesnych thrillerów, stawiających stricte na rozrywkę, będą zadowoleni.