Zaopiekuj się mną

Atak terrorystyczny w USA z 11 września 2001 roku wstrząsnął i zaszokował cały świat. Wiele niewinnych osób straciło życie, zostawiając rodziny i bliskie sercu osoby. Tak właśnie było z Maddie, australijską dziewczyną, której serce zostało rozerwane i pozostał jej tylko ból i strach przed obdarzaniem kogoś po raz drugi miłością. Utrata jedynej miłości tego dnia zaważyło na jej dalszym życiu w dużym stopniu. Po trzynastu latach jako tako egzystuje, pracując jako fizjoterapeutka oraz hobbystycznie piecze torty na różne okoliczności. Wioząc swój wypiek na urodziny stuletniej kobiety dochodzi do krępującej pomyłki. Na przyjęciu poznaje wnuka jubilatki, która za punkt honoru obrała sobie zeswatanie tej dwójki. Jednak Evan chociaż zauroczony dziewczyną, boi zaangażować się uczuciowo. Boryka się z poważną chorobą, która może pozbawić go życia.
Na co choruje mężczyzna? Czy przezwycięży swój lęk i zwiąże się z Maddie? Czy dziewczyna jest jeszcze zdolna do miłości. Czy strach przed utratą ukochanego nie przekreśli jej szczęścia? Czy zaufają sobie na tyle by być razem?
Muszę wam powiedzieć, że książka jest cudowna, a zarazem przepełniona smutkiem i ogromnym ładunkiem emocji. Przedstawiona tutaj historia ujmuje za serce, porusza czytelnika i daje mu do myślenia. Dwoje bohaterów walczy z demonami przeszłości i choroby, bojąc się wzajemnie obdarzyć zaufaniem. Prawie do ostatniej strony nie byłam pewna zakończenia. Autorka jednak daje nam nadzieję, że nie należy się poddawać, gdyż z biegiem upływającego czasu, kiedyś otrząśniemy się z traumy i znów zaczniemy żyć pełną piersią. Czas i miłość potrafią zabluźnić nawet najgłębsze rany, tylko trzeba dać im szansę.
Przez lekturę się wręcz płynie, pisarka ma świetny, przystępny styl, bogate słownictwo i lekkie pióro. Postacie są rewelacyjne i charakterne.
Wspaniałe spędziłam czas czytając tę powieść. Były momenty, że chciało mi się płakać, jednak to nadawało tej historii atrakcyjności.
Chciałabym zachęcić was do poznania tej książki, która zachwyci i poruszy najczulsze struny. To bardzo wartościowa pozycja, która zmusza do refleksji i nastawi nas na optymistyczne myślenie. Polecam!

Helen J. Rolfe ma na swoim koncie kilkanaście pozycji, jednak ja przygodę z jej twórczością zaczęłam od ,,Zaopiekuj się mną". Czy mam ochotę na więcej?

Nie da się ukryć, że w czytelniczym świecie to dość wyczekiwana premiera tego roku, dlatego sama postanowiłam się przekonać o co tyle zachwytów. Poznajemy Maddie Kershaw, która w wyniku wybuchu World Trade Center straciła ukochanego, z którym chciała mieć dom, dzieci i szczęśliwą przyszłość. Choć od tamtych wydarzeń mija kilkanaście lat, wrześniowa data nadal powoduje, że kobieta nie włącza telewizora, Internetu ani innych nośników informacji. Nie może ruszyć dalej ze swoim życiem. Na co dzień jest fizjoterapeutką, choć to miłość do ciast sprawia jej radość i satysfakcję.

Przy okazji tortowej pomyłki na 100. urodziny Jem poznaje jej wnuka Evana Quinna, który jest samotnym mężczyzną, w życiu którego niebawem przejdzie rewolucja, która zmieni jego postrzeganie przeszłości. Babcia jednak bardzo chciałaby, by jej dobiegający 40-stki wnuk stworzył szczęśliwy związek. Zrobi wszystko, by znajomość z Maddie przerodziła się w coś trwalszego. Czy jej się uda? Oboje po przejściach, bojący się wzajemnej bliskości. Mają nadzieję na wspólne jutro?

Muszę przyznać, że bardzo przyjemnie spędziłam czas z najnowszą powieścią Helen J. Rolfe, która ukazała się na dniach na polskim rynku. Nie jest to cukierkowa historia dwójki nieznajomych, którzy mają przed sobą szczęśliwą przyszłość bez żadnych zawirowań. Od początku kibicowałam Maddie, by przerodziła swoją cukierniczą pasję w prawdziwą pracę oraz Evanowi, by jego problemy rozwiązały się z jak największą korzyścią dla bohatera. Autorka porusza także temat biegu, mającego na celu wsparcie osób z chorobą nowotworową. Podoba mi się to charytatywne przesłanie tej pozycji.

?Zaopiekuj się mną? to pełna nadziei opowieść o tym, że w życiu można kochać nie tylko jeden raz.
Maddie straciła ukochanego podczas napadu terrorystycznego 11 września 2001. Od tamtej pory nie potrafi pokochać żadnego mężczyzny, aż do czasu, gdy na jej drodze staje Evan.
Czy tych dwoje ma szanse zbudować coś prawdziwego i trwałego?
Jest to przepiękna opowieść o miłości, żalu i stracie.
Książka pochłonęła mnie od pierwszych stron.
Ta książka porusza bardzo ważny temat wśród społeczeństwa. Mowa tu o raku, który jest obecny także wśród mężczyzn. Niech ta książka będzie nadzieją i pokrzepieniem, ale również przestrogą.

To książka idealna na lato.
To książka z rodzaju tych, które czytasz wieczorem po ciężkim dniu.
To książka, która odpowie na twoje wyznanie ?zaopiekuj się mną? rzucone mimochodem do piętrzących się stosów różnorakich powieści.
To książka przewidywalna, ale mimo to wciągająca.


?Zaopiekuj się mną? nie zachwyciło mnie relacją bohaterów. Zabrakło po prostu romansu w romansie. Dziwne, nie? Uczucie, które zrodziło się pomiędzy Evanem i Maddie jest dla niedorzeczne i niezrozumiałe.
Wyobraźcie sobie dwójkę prawie 40-letnich ludzi, którzy po pierwszej randce zakochali się jak nie wiadomo co. Jedno spotkanie, a ich zachowanie i myśli w obliczu pewnej sytuacji były takie jakby co najmniej znali się dłużej. Według mnie ich miłość nie miała, kiedy się zrodzić, bo ich relacja potrzebowała szczerych rozmów, a nie niedomówień. Poza tym pomiędzy bohaterami zabrakło chemii, tego przyciągania, iskierek. Doszło do czegoś, ale mnie było to obojętne.


Ten związek przyćmiewają również dwa inne wątki.
Pierwszy z nich to wątek ciężkiej choroby, jaką jest rak. U Evana zdiagnozowano nowotwór, nie zdradzę wam jaki, bo to spoiler. Ogromny plus dla autorki za pokazanie jak to wpływa na psychikę człowieka i jego życie.
Jest też wątek żałoby, z którą zmaga się Maddie. Po stracie ukochanego, którego uznawało się za tego jedynego nie tak łatwo ruszyć dalej. Mimo upływu czasu otworzyć się na miłość jest ciężko.


Kreacja bohaterów jest bardzo dobra. Są oni może i piękni, ale mimo to wydają się tacy ludzcy i ciepli. Może i są momenty, kiedy ich zachowania są sztuczne, irytujące i bezmyślne, ale na przód wysuwają się te bardzo autentyczne i przejmujące jak np. rozmowa Maddie z niedoszłą teściową czy też Evana ze szwagrem. Bohaterom nie brakuje też wsparcia, które dostają od swoich bliskich.
Spodobał mi się styl autorki, bardzo lekki i przyjemny, a przez książkę się wręcz płynie. Są chwilę głupoty, irytacji, ale nie brakuje wzruszenia i poczucia humoru.


Polecam Wam tę książkę jako historię na lato. Niezobowiązującą, niezostającą na długo w głowie. Nie zmieni ona waszego życia, ale na relaks w sam raz.

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Premiera 24.08

To książka idealna na lato.
To książka z rodzaju tych, które czytasz wieczorem po ciężkim dniu.
To książka, która odpowie na twoje wyznanie ?zaopiekuj się mną? rzucone mimochodem do piętrzących się stosów różnorakich powieści.
To książka przewidywalna, ale mimo to wciągająca.


?Zaopiekuj się mną? nie zachwyciło mnie relacją bohaterów. Zabrakło po prostu romansu w romansie. Dziwne, nie? Uczucie, które zrodziło się pomiędzy Evanem i Maddie jest dla niedorzeczne i niezrozumiałe.
Wyobraźcie sobie dwójkę prawie 40-letnich ludzi, którzy po pierwszej randce zakochali się jak nie wiadomo co. Jedno spotkanie, a ich zachowanie i myśli w obliczu pewnej sytuacji były takie jakby co najmniej znali się dłużej. Według mnie ich miłość nie miała, kiedy się zrodzić, bo ich relacja potrzebowała szczerych rozmów, a nie niedomówień. Poza tym pomiędzy bohaterami zabrakło chemii, tego przyciągania, iskierek. Doszło do czegoś, ale mnie było to obojętne.


Ten związek przyćmiewają również dwa inne wątki.
Pierwszy z nich to wątek ciężkiej choroby, jaką jest rak. U Evana zdiagnozowano nowotwór, nie zdradzę wam jaki, bo to spoiler. Ogromny plus dla autorki za pokazanie jak to wpływa na psychikę człowieka i jego życie.
Jest też wątek żałoby, z którą zmaga się Maddie. Po stracie ukochanego, którego uznawało się za tego jedynego nie tak łatwo ruszyć dalej. Mimo upływu czasu otworzyć się na miłość jest ciężko.


Kreacja bohaterów jest bardzo dobra. Są oni może i piękni, ale mimo to wydają się tacy ludzcy i ciepli. Może i są momenty, kiedy ich zachowania są sztuczne, irytujące i bezmyślne, ale na przód wysuwają się te bardzo autentyczne i przejmujące jak np. rozmowa Maddie z niedoszłą teściową czy też Evana ze szwagrem. Bohaterom nie brakuje też wsparcia, które dostają od swoich bliskich.
Spodobał mi się styl autorki, bardzo lekki i przyjemny, a przez książkę się wręcz płynie. Są chwilę głupoty, irytacji, ale nie brakuje wzruszenia i poczucia humoru.


Polecam Wam tę książkę jako historię na lato. Niezobowiązującą, niezostającą na długo w głowie. Nie zmieni ona waszego życia, ale na relaks w sam raz.