Wyspa kości

Miasteczko Weeping po przełamaniu klątwy miało być wolne, tymczasem nadeszło coś, czego nikt się nie spodziewał. Mieszkańcy żyją w ciągłym strachu przed Cieniami, które atakują w śnie, ale i również w mroku. Zanim jednak dojdziemy do nich, to poznamy przeszłość mężczyzny z dna oceanu.

Z początku nie zorientowałam się, że odległe czasy i wspomnienia dotyczą Stone?a. I przyznaje, że trochę mnie znudziły. Po pojawieniu się mężczyzny w miasteczku miałam nadzieję na przyspieszenie akcji.

Pomyliłam się, gdyż kolejne kilka tygodni spędziłam na Wyspie Kości z nim i Adorą, czarownicą z kowenu Świętego Morza. Tych dwoje łączyła dziwna więź, której rozwoju mogliśmy być świadkami. Moim zdaniem za długo to trochę trwało. Zdążyłam się z nużyć tym wątkiem.

Zdaje sobie sprawę, że autorka umieściła to wszystko w jakimś celu. Mnie to jednak nie przekonało do końca. Dla mnie to była część książki, którą czytałam najdłużej, bo w ogóle mnie nie wciągnęła w swój klimat.

Akcja zaczęła nabierać tempa, gdy Stone na dobre pojawił się w miasteczku. Do fabuły dołączyli znani z poprzedniego tomu bohaterzy i od razu zrobiło się ciekawiej.

Wzrosło również moje zainteresowanie dalszymi wydarzeniami. Zdecydowanie lepiej mi się czytało. Na jaw wychodziły sekrety, które wprawiły w lekkie osłupienie. Po poznaniu wszystkich sprawa wyjaśniła się i wszystko nabrało sensu.

Podsumowując, książka ogólnie ciekawiła mnie i świetnie się przy niej bawiłam. Potrzebowałam tylko więcej dynamiki, żeby czytać bez chwili przerwy.

Na epilogu przeszło mi przez myśl, że żal mi się rozstawać z bohaterami. Tyle razem przeszliśmy.

?Zakończenia są nieuniknione. Na swój sposób przypominają klątwy. Nikt nie chce o nich rozmawiać, a kiedy przyjdzie czas, bronimy się przed nimi rękami i nogami. I to, co kochamy, i drobne przyjemności, do których nawykliśmy, wszystko prędzej czy później się kończy?.

Wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia?

Ja nie mam raczej duszy romantyczki, jednak czytając książki z dobrym wątkiem romantycznym, aż mi jakoś tak milej robi się na sercu.

"Wyspa kości" Nicole Florina to 2 tom historii o bardzo tajemniczym miasteczku.
Weeping Hollow skrywa masę tajemnic, a my je po części odkrywamy wraz z bohaterami.

W tej części śledzimy losy Adory i Stonea.
Adora jest kobietą, która codziennie walczy o siebie i swoją mamę. Klątwa, jaka została rzucona na matkę, powoduje jej śpiączkę, a dla Adory to jest jak wyrok, nie może się czuć swobodnie we własnym życiu. Mamy też postać Stonea mężczyzny, który nie miał lekko w życiu, został odrzucony przez wszystkich.Teraz za to wręcz pokutuje.

Ten tom był dużo boleśniejszy, historie opowiedziane łamią nam serce. Co do postaci głównych bohaterów zostali świetnie wykreowani, ich charaktery są złożone i wyjątkowe, zdecydowanie potrzeba więcej takich bohaterów, nie są oni idealni, ba my widzimy ich wady i przez to czyta się to dużo lepiej. Ich relacja jest nietypowa, bo oni sami są postaciami, o których bardzo trudno nam zapomnieć.

Jest to jedna z tych książek, która wywołała u mnie wiele emocji. Była wstrząśnięta, zdołowana i przybita, a także kibicowałam bohaterom i ich relacji. I najlepsze w tym wszystkim jest to, że to nie jedyne emocje, jakie miałam, złość i gorycz też się pojawiły.
Co do wydarzeń z tego tomu, pod tym względem" zgasłe dusze" podobało mi się nieco bardziej, ale właśnie w tym tomie bardziej polubiłam bohaterów.

Dla mnie ta seria jest idealnym przykładem, jak powinno wyglądać romantasy. Romans bardzo dobry, ale o fantastyce też się nie zapomina.
Klimat tej książki jest niepowtarzalny, ciężki i mroczny, czujemy wilgoć z lasu.

Co do zakończenia, oh niestety fanką nie jestem. Dużo wątków zostaje nierozwiązanych i nadal mamy dużo tajemnic, ale podobnie było z 1 tomem, więc liczę, że będzie też 3 tom.

?Wyspa kości? to książka, którą można porównać do morza, które tak kocha główna bohaterka. Znajdziecie tutaj rozdziały, w których przypływ cię zanurza, takie, gdzie hipnotyzujące ruchy wody potrafią uspokoić. Takie spokojne, w których czujesz się, jakbyś znajdował się zupełnie sam na plaży, nieco zagubiony i niepewny kolejnego kroku. Rzadko zdarza mi się, aby twórczość autora mogła mnie aż tak urzec literackim stylem. Od pierwszej strony poczułam poetycką brutalność Stonea i Adory, jako bohaterów oraz ich rozkwitające uczucie. Co to była za historia! Zastanawiałam się, czy twórczość Nicole Fioriny będzie dla mnie atrakcyjna i już po lekturze pierwszej książki wiedziałam, że muszę poznać jej kolejne książki i dalsze losy Weeping Hollow.
Główną bohaterką książki autorstwa Nicole Fioriny pod tytułem ?Wyspa kości? jest Adora Sullivan, w bardzo młodym wieku została zmuszona do dorosłości. To kobieta, która kocha morze, żyje cierpiąc i próbując zdjąć klątwę, która dotknęła jej matkę. Jej rodzicielka zapadła w śpiączkę, co przyniosło jej wiele żalu i goryczy. Pewnego dnia znajduje na plaży mężczyznę, nawet nie przypuszcza, jak bardzo to spotkanie skomplikuje jej życie. Stone jest jedną ze Zgasłych Dusz, potworem, naznaczony odrzuceniem i nienawiścią. Pomimo tego, że wychowywał się z dala od Weeping Hollow, do niego trafił, a poznanie Adory sprawiło, że to jest coś z zyskało na sile. Byli sobie przeznaczeni, ich uczucie stanie się przekleństwem, co będą musieli poświęcić dla miłości? Czy będzie to warte walki o siebie?
?Wyspa kości? to Książka, od której nie byłam w stanie się oderwać. Byłam pochłonięta tajemnicami, odkrywaniem kolejnych nieprzewidywalnych wydarzeń. Adora była surowa w swoich emocjach, stawiała wszystkich przed sobą, jak zawsze troszczyła się o ludzi w Weeping Hollow. Widziałam jej walkę, niechęć do tego, aby więzienie, w którym żyje, całkowicie złamało jej ducha. Jej sposób ranienia ludzi, wykorzystała swoją nienawiść, aby iść dalej, zapominając przyjąć życzliwość, a nawet ją okazać. Biorąc to pod uwagę, wszystkie mroczniejsze momenty tej historii, które zostały zrównoważone miłosną opowieścią utkaną pomiędzy Stonem i Adorą. Obie postacie zostały wykreowane realnie, ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami. Stone i Adora stanowili rwący potok nie do zatrzymania. Ta opowieść jest zarówno bolesna, jak i piękna. Historia dwojga ludzi, którzy nigdy nie mieli się spotkać, dwie zranione dusze uwięzione w gwałtownych falach morza, które dotarły do siebie pokonując ogromną odległość. Walczą z przeznaczeniem, z bezlitosnym losem o miłość, której pragną i potrzebują. Walczyła z problemami związanymi z zaufaniem, bólem, nienawiścią. ?Wyspa kości? jest całkowicie rozdzierająca serce, a jednocześnie porażająco piękna.

Byliście już w Weeping Hollow? To tajemnicze miasteczko, do którego ciężko trafić, ale gdy już opęta na nas swoje sidła to nie sposób od niego uciec.

PRZEKROCZ GRANICE WEEPING HOLLOW I ODKRYJ, CZYM JEST MIŁOŚĆ WŚRÓD CIENI.

?Wyspa Kości? to opowieść, w której poznajemy losy Adory, która za wszelką cenę usiłuje przywrócić do zdrowia swoją ukochaną matkę. Pewnego dnia młoda kobieta znajduje na brzegu plaży wyrzuconego przez fale mężczyznę. Wtedy jeszcze nie ma pojęcia, że jej życie totalnie zmieni bieg?

Tajemniczym mężczyzną jest Stone, którego życie nie oszczędzało. Został on naznaczony odrzuceniem i nienawiścią. Każdy, kto napotkał go na swojej drodze nazywał go potworem. Wychowany z dala od Weeping Hollow okazuje się piątą Zgasłą Duszą?

Poprzedni tom zawładnął moim sercem, dosłownie. Z ogromną niecierpliwością czekałam na dalsze losy miasteczka, aż w końcu w moje ręce trafiła ?Wyspa Kości?, która nie przeraziła mnie nawet ilością swoich stron.

Jednak czy jestem w stu procentach usatysfakcjonowana? Ciężko mi określić. Na początku w ogóle nie mogłam się wdrożyć w tę historię. Brnęłam przez kolejne kartki kilkukrotnie gubiąc wątek. Do tego wszystkiego główna bohaterka, czyli Adora w niektórych momentach bardzo mnie irytowała.

Jednak podsumowując całą tę historię mogę powiedzieć, że była dobra. Jednak nie przeskoczyła progu, jaki autorka postawiła przy pierwszej części.