W błogiej nieświadomości

Pewnego dnia w drzwiach Pete?a Riley?a pojawia się nieznajomy, mówiąc, że dwuletni Theo, jego syn, tak naprawdę nie jest jego dzieckiem. Druzgocącą informację potwierdzają testy, a spokojne dotąd życie Pete?a i Maddie legnie w gruzach. Na dodatek za rogiem czają się kolejne niebezpieczeństwa?

JP Delaney zauroczył mnie już wcześniej ?Lokatorką?. Obok ?W błogiej nieświadomości? nie potrafiłam przejść obojętnie. Powieść porusza dwa trudne tematy ? depresja poporodowa oraz zamiana niemowlaków po urodzeniu. Motywy, które kołaczą się mocno w głowie przyszłej mamy. Historia Pete?a i Maddie zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Wzbudziła wiele emocji i napięcia. Pokazała, jak perfidni potrafią być ludzie, by osiągnąć swój cel. Strona za stroną, akcja nabiera tempa, nie czułam nudy ani przez chwilę. Bardzo mocno wsiąknęłam w tę opowieść, chłonęłam zdanie po zdaniu, pragnąc, by nigdy w życiu nie spotkał mnie taki scenariusz. Bohaterowie byli bardzo realistyczni, przeżywałam razem z nimi każde kolejne niepowodzenie. Zły charakter został świetnie wykreowany, bez niego ta historia nie byłaby taka sama. Tak, nie mogę przestać chwalić tej książki, ale to pokazuje jedynie, jak bardzo mi się podobała. No dobra, odrobinkę przewidziałam zakończenie, ale nie w całości. Sama końcówka była dla mnie zaskoczeniem! Myślę, że fabuła mogłaby znaleźć swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości, dlatego tak bardzo mnie poruszyła. Bardzo lubię styl autora, bo dzięki temu książkę czytało się naprawdę szybko. Jeśli jeszcze wahacie się, czy warto sięgnąć po ten tytuł, mam nadzieję, że moja opinia Was ostatecznie do niego przekona. Polecam!

Jeśli znacie wcześniejsze tytuły autora i urzekł Was swoim stylem, to z pewnością wyczekiwaliście kolejnej książki równie niecierpliwie jak ja.

I w końcu jest! Z radością po nią sięgnęłam spodziewając się wielu emocji i wciągającej lektury. Żadna wcześniejsza mnie nie zawiodła, więc i tym razem nastawiłam się na kilka przyjemnych godzin. I rzeczywiście w przypadku ?W błogiej nieświadomości? otrzymujemy historię intrygującą i poruszającą dylemat, który ciężko rozstrzygnąć.

Gdy Maddie i Pateowi syn urodził się wiele tygodni za wcześnie, gdy długi czas nie było wiadomo czy przeżyje i gdy w końcu wygrali walkę o jego życie, miało być już tylko lepiej. Nie spodziewali się, że dwa lata później ich świat wywróci się do góry nogami, a dziecko, o którego życie walczyli z taką desperacją, zostało podmienione przy narodzinach. Theo nie jest ich synem.

Czy taka sytuacja ma szanse się zdarzyć? Życie zaskakuje często bardziej, niż fikcja literacka, więc dlaczego nie? Czy można znaleźć z niej jakieś rozsądne wyjście, które nikogo nie zrani? I co się tak naprawdę liczy, więzy krwi, czy miłość i przywiązanie?

Naszym bohaterom po pierwszym szoku wydaje się, że może wszystko się jakoś ułoży, jednak nieświadomie z każdą kolejną chwilą, każdym słowem, każdą decyzją pogrążają się coraz bardziej w ruchomych piaskach, bez szans na ratunek. Czy znajdą wyjście z matni, w której się znaleźli?

Jeśli znacie styl autora, wiecie, że potrafi niesamowicie budować napięcie stopniowo dokładając kolejne puzzle do obrazka, który powoli zaczyna tworzyć pełną całość. Umie zagłębić się w poruszany temat i przedstawić go z różnych punktów widzenia. Tworzy również znakomite portrety psychologiczne postaci. Zawsze pozwala nam przyjrzeć się skomplikowanym i intymnym relacjom małżeńskim i rodzinnym. Czego chcieć więcej w przypadku dobrego thrillera psychologicznego? Ja jestem w pełni usatysfakcjonowana.