Ukochany pacjent

Ostatnio coraz częściej wpadają w moje ręce książki z wątkiem lekarskim. W tym wypadku znajdziemy połączenie wątku medycznego, z wątkiem mafijnym.

Główna bohaterka Luzia jest chirurgiem w szpitalu jednak często jeździ pomóc przyjacielowi w nagłych przypadkach. Ma męża Gabriela, który był policjantem jednak podczas nieszczęśliwego wypadku został postrzelony i jest sparaliżowany od pasa w dół. To Luiza zbiera oszczędności na operacje Gabriela, która mogłaby przywrócić mu sprawność. Pewnego razu podczas dyżuru jej przyjaciel prosi ją o pomoc i tak główna bohaterka poznaje Leo, który został postrzelony w udo. Już od pierwszego spojrzenia ma słabość no mężczyzny, który jest jej pacjentem. W małżeństwie Luizy już od jakiegoś czasu nie dzieje się zbyt dobrze. Dodatkowo Gabriel jako były policjant nie pochlebia pomocy, której udziela jego żona gangsterom.

Czy Luiza będzie jeszcze szczęśliwa ze swoim mężem? A może Leo zawróci w głowie głównej bohaterce?

Przyznam szczerze, że książka wydawała się być naprawdę interesująca. Autorka decydując się na połączenie mafii z medycyną miała szanse na stworzenie naprawdę świetniej historii. Jednak dla mnie trochę za mało było tu wątku lekarskiego. W drugiej części książki już wcale go nie było prawie.

Co do bohaterów, tu też mi nie wszystko pasowało. Główna bohaterka była tak niezdecydowana, że to doprowadzało mnie nie raz do szału. Raz się pakuje bo ma wszystkiego dość i postanawia powiedzieć co o danej sytuacji myśli, jednak gdy tylko widzi ukochanego mówi mu, że jednak zostanie . Już nie wspominając o tym, że jest tak naiwna. Z jednego związku od razu pakuje się w drugi dosłownie dzień po dniu.

Główny bohater również raz był kochający i do rany przyłóż jednak zdarzały się również momenty w których był tak agresywny wobec swej partnerki, że ta aż się go bała. Jednak tu z końcem książki wszystko się wyjaśnia.

Wątek mafijny mi się podobał. Było sporo tajemnic i kilka niewiadomych co sprawiało, że dosyć szybko się czytało tę książkę.

Historia według mnie nie była zła, aczkolwiek kilka rzeczy można by było dopracować. Jednak z racji, iż to debiut można przymknąć na niektóre sprawy oko. I mam nadzieję, że niebawem będę miała okazje sięgnąć po kolejną książkę autorki.

?UKOCHANY PACJENT?

J.C. Green Wydawnictwo MUZA

Czy wiecie, że jedna zła decyzja może zaważyć na waszym życiu? Luiza, wkrótce się o tym przekona. Jest lekarzem ? chirurgiem. Ciężko pracuje. Ma męża Gabriela jest policjantem. W wyniku napaści on zostaje sparaliżowany, a ona traci dziecko, które nosiła pod swoim sercem. Haruje jak wół, żeby móc sfinansować operację męża. Cały czas Gabriel wmawia jej, że to przez nią nie może chodzić. Jej były pacjent zakochał się w niej i nie mógł zaakceptować fakt, że ona go nie kocha.
Pracuje w szpitalu, a także dla swojego przyjaciela. On dzwoni, gdy potrzebny jest lekarz. Oczywiście zabiegi przeprowadza nielegalnie. Dostaje za to bardzo dużo pieniędzy, których tak bardzo potrzebuje. Pewnego razu ratuje życie niesamowitemu gangsterowi. Leo nie może o niej zapomnieć. Ona o nim też. On zawładnął nie tylko jej sercem.
Luiza pozna sekrety, które nie będą dla niej miłe. Po raz kolejny zostanie zdradzona. Jej serce pęknie na pół. Czy się z tego podniesie? Czy odnajdzie szczęście?
Doskonała akcja. Bohaterowie niczego sobie. Parę razy byłam zła na mężczyzn występujących w tej powieści. Działali na mnie jak płachta na byka. Tacy ludzie nigdy nie powinni być w związkach z kobietami. To co oni wyprawiali z Luizą raniło moje serce.
Z tej historii morał taki ? nie okłamuj swojej drugiej połówki. Mów zawsze prawdę. Lepsza najgorsza prawda niż najlepsze kłamstwo. Prawda zawsze wyjdzie na jaw, a wtedy będzie klops.
Jestem bardzo ciekawa, czy powstanie kolejna część. Z miłą chęcią przeczytam kolejne przygody Luizy.
W powieści ?Ukochany pacjent? znajdziecie mnóstwo scen przeznaczonych tylko dla dorosłych, dlatego polecam tylko osobom pełnoletnim.
Odkryjcie z Luizą druzgocącą prawdę.

Książka, o której Wam dziś opowiem, kiedy tylko pojawiła się w wydawniczych zapowiedziach zawróciła na siebie moją uwagę. W jej przypadku nie było tutaj najmniejszego wahania o to, czy powinnam ją wziąć do zrecenzowania, czy się wyrobię, po prostu byłam jej tak ciekawa, że jej wyczekiwałam. Kiedy w końcu do mnie dotarła była to niesamowita radość, zwłaszcza, że było to od razu po weekendzie majowym. Nie miałam styczności z piórem autorki wcześniej, nie miałam okazji śledzić tej historii na Wattpadzie. Na co liczyłam? Na ogień i pasję, coś, co mnie wbije w fotel, czy właśnie to otrzymałam? Główną bohaterką powieści jest trzydziestoletnia kobieta, Luiza, mądra, oczytana lekarka o specjalizacji chirurgicznej. Z racji wykonywanego zawodu na nudę raczej nie narzeka, ma ręce pełne pracy. W szpitalu bywa ciężko pacjenci, którzy trafiają do szpitala często są na granicy życia i śmierci, bywają rany postrzałowe, cięte. Luiza jednak wiedziała, co ją czeka w takim zawodzie, jednak nie spodziewała się, że będzie operowała swojego przyszłego małżonka. Nie ma się wpływu na to, komu można uratować życie, a że trafiają do niej mężczyźni o nieco mrocznej przeszłości i przyszłości, zwłaszcza, kiedy po przyjacielsku ratuje Leo, człowieka niezwykle niebezpiecznego. Po tym zdarzeniu nic nie jest takie, jak powinno być, wszystko się zmienia, gmatwa, ten brutalny świat pełen przekrętów, gangsterów jest zbyt blisko i pochłania ją coraz bardziej. Kim jest Leo i jak bardzo namiesza w życiu kobiety? ?Ukochany pacjent? autorstwa J.C. Green jest powieścią, której akcja rozgrywa się w naszym rodzinnym kraju. Liza była mądrą kobietą, co bardzo mi się podobało, została wciągnięta w coś, na co z pewnością nie miała wpływu. Nie należała do roztrzepanych nastolatek, starała się dość twardo stąpać po ziemi, chociaż jak wiadomo nikt nie jest idealny. Nie każda jej decyzja była właściwa, z drugiej strony, będąc na jej miejscu nie bardzo miało się wybór. Autorka nie bała się pokazać nam, że życie jest jedną wielką niewiadomą, chociaż wydaje się nam, że mamy wpływ na wiele rzeczy, tak naprawdę wystarczy chwila, aby świat, który znamy zmienił się. Może zawsze taki był, tylko na pewne rzeczy nie zwracało się uwagi, bo nie miało się do nich dostępu? Czasami warto jest żyć w błogiej nieświadomości, a innym razem złapać byka za rogi i robić wszystko, aby przetrwać. Książka J.C. Green jest niesamowita, wciągająca, zaskakująca i napisana prostym językiem, który sprawia, że kolejne zdana i strony wprost się połyka. Myślę, że powinniście zapamiętać ten pseudonim, bo po takim debiucie można się wiele dobrego spodziewać.

Tym razem w moje ręce wpadł debiut J.C. Green. Jest to romans mafijny z iście grzecznymi bohaterami i taką też fabułą.

Książka okazała się zaskakująca. Sporo tu zwrotów akcji i niespodzianek. W zasadzie nic nie jest takim, jakim się początkowo wydaje, nie wiadomo kto jest wrogiem, a kto przyjacielem. Tajemnice, kłamstwa, intrygi, spiski, zagadki, niedopowiedzenia, manipulacja, zemsta i wielkie pieniądze - zdecydowanie na nudę nie można narzekać. Mamy tu również wątek mafijny, jednakże został osadzony w sposób, który nie jest stereotypowy (gdyż akcja toczy się w Polsce) i nie przysłania innych istotnych elementów fabuły. 

"Czasem jedna chwila, jedna zła lub pochopna decyzja zmienia całe nasze życie. Niewinnie rzucone spojrzenie, przypadkowy dotyk, zauważony na ulicy mężczyzna lub, jak w moim przypadku, niespodziewany pacjent."

Muszę przyznać, iż z jednej strony podobała mi się kreacja bohaterów - i to zarówno tych pierwszego, jak i drugiego planu - ale z drugiej złościło mnie ich niedorzeczne, wręcz kuriozalne zachowanie, którego nie sposób było zrozumieć. Do samego końca nie mogłam ich rozgryźć. I wydaje mi się, że po części taki właśnie był zamysł autorki. By stale nas irtygować, byśmy stawiali pytania, czekali na wyjaśnienia. Postać Luizy bym powiedziała... jest mocno specyficzna. Niby wie czego chce, a jednak nie wie. Nie jest w żadnym razie głupią kobietą, twardo stąpa po ziemi, ale jej niezdecydowanie, roztrzepanie, "kochliwość" (zakochuje się w trzech mężczyznach!) niekiedy naprawdę może irytować. Z kolei Leo to dla mnie jedna wielka zagadka. To mężczyzna o zmiennych humorach, władczy... Zresztą musicie sami go poznać.

"Poznałam niewyobrażalny ból i smak upokorzenia. Odkryłam w swojej duszy mroczne zakamarki?"

Płynność czytania spowalniały niepodpisane rozdziały danymi bohaterami, przez co momentami gubiłam się w chaosie narracji. Ale patrząc na całokształt książka podobała mi się, a do tego to szokujace zakończenie...

"Ukochany pacjent" to lekki, gorący, intrygujący romans okraszony mrocznymi sekretami z przeszłości, pożądaniem, walką o dominację, niebezpieczeństwem. Historia pokazująca jak jedna decyzja może zmienić nasze życie. Po cichu liczę na bardziej dopracowaną oraz równie gorącą i niegrzeczną kontynuację.

...

Recenzja
Kochani nie wiem co mam Wam napisać.
Luiza jest świetną panią chirurg. Od roku jest szczęśliwą żoną Gabriela, który jest policjantem.
Luiza często pomaga swojemu przyjacielowi Markowi. Pewnego dnia prosi ją o pilny przyjazd do siebie do domu i pomoc w opatrzeniu jego szefem Leo.
Czy Luiza poznając Leo zapomni o mężu, który okaże się kłamca?
Czy Luizę i Leo coś połączy? Czy będzie między nimi jakieś uczucie oprócz namiętności?
Tego dowiecie się jak sięgnięcie po książkę.
Ta powieść wywołała u mnie mieszane uczucia, przez które nie wiem co myśleć. Dzieje się w niej bardzo dużo, pojawiają się nowe postacie, które są pewnymi niewiadomymi. Książka opisuje nam, że nawet w zwyczajnym życiu czekają nas niespodzianki.
Główna bohaterka mnie zaczęła wkurzać na sam koniec, ponieważ przed każdym rozkładała nogi. Pomimo wszystko takiego zakończenia się nie spodziewałam.

Czytało mi się ją dobrze i szybka. Fabuła dobra, ale jak dla mnie za chaotyczna. Polecam się zapoznać i wyrazić swoją o
za wydanie pierwszej powieści. Nasuwa się teraz pytanie, czy tą książką będzie miała kontynuacje?
Dziękuję ...
I życzę autorce dalszych sukcesów.

?Ukochany pacjent? ? J.C. Green
Luiza wiedzie dość poukładane życie do momentu gdy na jej drodze staje On?. Wszystko zaczyna nabierać tempa. Romans, zaręczyny, ślub i życie jak z bajki aż do wypadku. Gdy jej mąż trafia na wózek inwalidzki całe jej dotychczasowe życie rozpada się jak domek z kart. Wydawać by się mogło, że już nic się nie zmieni, aż do telefonu od przyjaciela. Luiza urywa się z dyżuru w pracy aby pomoc przyjacielowi, który prowadzi dość szemrane interesy?
Czy kobieta dogada się jeszcze ze swoim mężem, a może odnajdzie szczęście u boku innego mężczyzny? Czy tajemniczy pacjent będzie wybawieniem czy też przekleństwem? Czy w gangsterskim świecie można odnaleźć prawdziwą miłość?
Szczerze mówiąc na początku nie mogłam wkręcić się w całą fabułę. Wydała mi się ona dość schematyczna. Jednakże w chwili poznania Leo oraz całego gangsterskiego świata po prostu przepadłam. Pomimo sporej ilości postaci, nie idzie się pogubić. Jednych można pokochać (ja tak miałam chociażby z najlepszym przyjacielem Luizy), innych zaś znienawidzić (myślę tu o mężu Luizy, szczególnie na początku powieści). Pomimo powyższego postacie nie były jednowymiarowe, przechodziły przemianę. Szybka akcja.
Świetny, wciągający debiut, z głębszym przekazem. Jak w łatwy sposób można zmanipulować drugą osobę. Jak w chwili załamania drugiego człowieka czy też podczas największych namiętności można osiągnąć cel. Jak perfidni i zakłamani potrafią być najbliżsi nam ludzie?
Podsumowując wydaje mi się, że jest to bardzo dobra lektura w szczególności dla miłośników romansów z wątkiem gangstersko ? zagadkowym.

Luiza jest młodą lekarką i jednocześnie żoną policjanta. Ich życie wywróciło się do góry nogami w momencie gdy mężczyzna osłonił kobietę swoim ciałem przez co teraz porusza się na wózku. Kobieta w tajemnicy przed Gabrielem zbiera na jego rehabilitację. Pomaga przyjacielowi, który należy do mafii. Pewnego dnia wezwana przez przyjaciela zajmuje się przystojnym gangsterem? Kobieta nie jest świadoma, że to właśnie ten pacjent w niekrótkim czasie odmieni jej życie?

Przede wszystko gratuluje debiutu, trzymam kciuki za kolejne książki! Sięgnę na pewno z ciekawości.

Zacznę od fabuły, bo ta jak dla mnie była ciekawa. Podoba mi się, że jest to kolejna książka gdzie główny bohater jest lekarzem. Tutaj mamy seksowną Panią lekarkę. Luiza z jednej strony jest mądrą i poukładaną kobietą jednak z drugiej? jest bardzo kochliwa. I to właśnie ta cecha strasznie mnie irytowała i przeszkadzała na dłuższą metę- ale, no nie ma ludzi idealnych. Lekarka wplątana w relacje z mafią- sami przyznajcie, no tego jeszcze nie było.

Jak zwykle minus za brak adnotacji z kogo perspektywy zaczyna się rozdział. Przy tej ilości bohaterów, strasznie mi tego brakowało.

Mnóstwo było zwrotów akcji w tej książce. Naprawdę, niektórych w ogóle się nie spodziewałam. I tutaj też nie jestem do końca pewna czy to plus czy minus, bo jeśli ktoś się nie skupi i nie wczyta to ilość tych zwrotów może go przytłoczyć i coś może mu umknąć. Mi osobiście się one podobały, działo się coś cały czas przez co właśnie nie da się jej odłożyć albo rozplanować na kilka dni- ją się czyta, czyta i czyta, aż w końcu człowiek się orientuje, że dobrnął do końca.

Przyznam szczerze, że zakończenie mi się podobało, jest napisane tak, że nie wiadomo czy kiedyś będzie druga część, czy nie. Ale mimo, że dobrze się bawiłam przy niej to wolałabym aby zamknęła się na jednym tomie (z reguły potem już się robią tasiemce i wszystko się ciągnie jak flaki z olejem).

Z tego co czytałam po innych opiniach nie tylko ja miałam problem z oceną tej książki. Z jednej strony nie da się od niej oderwać ale z drugiej czegoś mi tutaj zabrakło.

Czasem, gdy układacie puzzle z tysiąca małych fragmentów, wszystko musi ze sobą współgrać. Wszystkie części muszą do siebie pasować idealnie, nic nie powinno brakować. Z nich ma powstać idealny rysunek, który napawa nas dumą.

To teraz wyobraźcie sobie drugą sytuację. Mamy przed sobą puzzle. Każda część tej tysięcznej układanki jest z innego zestawu. Żaden fragment do siebie nie pasuje, nie tworzą one spójnego obrazka i jesteśmy cholernie wkurzeni, że coś jest nie tak. Tak właśnie było z tym tytułem. Był rozrzuconą układanką, której fragmenty były wymieszane z innymi zestawami puzzli. Nic do siebie nie pasowało, nie tworzyło spójnych elementów.

Niestety kolejna wpadka wydawnicza. Chyba powinnam zrobić z tego Wam jakiś cykl, bo coraz więcej się tego pojawia. No bo słuchajcie, czy spotkaliście książkę, gdzie jest jeszcze więcej niedorzeczności w każdym aspekcie ?

Ona jest lekarką. Lekarz przynajmniej mi kojarzy się z osobą rozsądną, inteligentną i rozważną. A Luiza wcale taka nie była. (No bo słuchajcie ? spojler ? nie czytać, jeżeli nie chcesz. Jak lekarka ? chirurg nie zorientuje się, że jej mąż udaje, że jest sparaliżowany ? ) Jak kobieta rozsądna, na poziomie lata za chłopami, puszcza się z każdym kto oddycha w jej towarzystwie i skacze jak konik polny z kwiatka na kwiatek ? Jak można stworzyć akcję, gdzie każdy rozdział jest fragmentem czegoś, co nie łączy się w żadną całość ?

Jak można stworzyć irracjonalnych bohaterów z których chcesz się śmiać wniebogłosy ? Nie wiem. Dla mnie ta książka jest tak śmieszna z powodu takich niedojrzałych zachowań, nietrzymającej się kupy akcji, że wyszła z tego niezła parodia. Serio.

Moje top 3 najbardziej niedorzecznych książek wydanych w tym roku. Cyrk normalnie.

Dzieciństwo Luizy nie przebiegało beztrosko. Ale zawsze miała wsparcie ojca. Ukończyła studia medyczne i dostała pracę chirurga w szpitalu. Podczas jednego z dyżurów trafia się jej pacjent. Ugodzony nożem policjant wkrótce zostaje jej mężem. Młodzi są szczęśliwi do chwili, gdy staje się tragedia a Gabriel ląduje na wózku inwalidzkim. I sielanka się kończy.
Kobieta pomiędzy dyżurami w pracy pomaga swojemu przyjacielowi z dzieciństwa. Gdy Marek ją wzywa, ta bez zadawania pytań, bez wnikania w szczegóły ratuje "pacjentów" za sowitą zapłatą. Ma cel. Podczas jednego z takich przypadków trafia na tajemnicze mężczyznę, dla którego staje się aniołem...
Leo Czarnecki jest gangsterem. Uwodzicielskim i pewnym siebie zabijaką. Jest oczarowany lekarką. Ale jak każdy otoczony mrokiem ma swoje tajemnice. Sekrety i plany, które zburzą spokój...
Jaki cel ma Leo? Czy to przypadkowe spotkanie? Kogo wybierze Luiza? Zostanie z Gabrielem czy postawi na drapieżnika Leo?

Ostatnimi czasy bardzo dużo pojawia się debiutów. I ja z przyjemnością po nie sięgam. W końcu każdy autor kiedyś zaczynał od podstaw. W tym przypadku bardzo zaciekawił mnie opis. Zaczęłam czytać i niestety na samym początku pojawił się problem - nadmiar informacji. Życie głównej bohaterki było zakręcone. Błądziła, nawracała, stawała na nogi, znowu zbaczała z kursu. Widać na pewno jej temperament i to duży plus. Ambitna i pracowita. Z pasją i misją ratowania ludzi bez względu na kim są i po której stronie barykady stoją. Nie boi się ryzyka ani typków spod ciemnej gwiazdy. To plusy. Niestety znalazły się i minusy a największym z nich jest jej niezdecydowanie i nagłe zmienianie zdania. Sama momentami sobie zaprzeczała. Drażniła mnie na szerszą skalę. Tym bardziej, że była nie tyle łatwowierna, że łapała tego, kto otwierał szeroko ramiona i dawał ukojenie. Ojciec Luizy zapewnia jej wsparcie i chce, by była szczęśliwa. Ale jako ojciec nie powinien tylko ciągle głaskać jej po główce i popychać do przodu. Skoro widział, że coś jest nie tak, to powinien to powiedzieć. Zwrócić córce uwagę na pewne aspekty. Od tego rodzic jest. A on nic. "A nie mówiłem", to musztarda po obiedzie a warto było się odezwać i uczulić córkę. Gabriel od początku był wkurzający. Nie podobał mi się jego charakter ale został dobrze skonstruowany. Niby słodki, kulturalny i uprzejmy a jednak ma drugą twarz. I to mi się podobało. Przykładny a jednak drań. Leo to typowy gangster. Zimny, bezlitosnym ale również czarującym. I z początku mi się podobał. A im głębie w tekst kontrast pomiędzy jego zachowaniem był wielki. Skrajnie słodki albo skrajnie nieobliczalny i zły. Jeśli wziąć to pod swoistą grę i plan, to wtedy w zupełności rozumiem jego postępowanie. I patrząc pod tym względem, to z niego dobry aktor był. Sceny były ogniste i ostre. Aczkolwiek pierwsza z udziałem męża nie trafiła w mój gust. Nadmiar bohaterów także mnie niestety zmęczył. Rozumiem zamysł autorki, że miało być dynamicznie ale jednak mnie to przytłoczyło. Szczególnie, że aż takiej wielkiej uwagi nie dostali. Pojawiające się wątki podsycały moją ciekawość. Finisz na plus. Zaskoczył mnie i zostawił masę pytań. Pod względem mącenia wody i spokoju było dobrze. Powieść wydaje się być lekka ale były momenty, kiedy naprawdę ciężko było mi przebrnąć przez tekst. W ogólnym rozrachunku nie było tak źle. Jak na debiut było znośnie. Widzę potencjał i nie skreślam debiutantki. Po prostu ta powieść nie wpisała się w mój czytelniczy gust. Tak bywa. Nie lubię pisać co prawda negatywnych wrażeń i zawsze się obawiam, czy za mało konstruktywnej krytyki przytoczę, czy nie za dużo zdradzę z fabuły. Ale zawsze piszę zgodnie z sumieniem. Daję mocne 6/10. Opinie o powieści pojawiają się różne i zawsze zachęcam do wyrobienia sobie własnego zdania. Przeczytajcie i sami zdecydujcie. Bo nie zawsze to co jednemu średni przypadnie do gustu, drugiemu nie okaże się być strzałem w dziesiątkę. Liczę, że autorka jeszcze nie raz mnie zaskoczy. Pozytywnie oczywiście.