Sycylijskie lwy (twarda)

Czy warto dążyć do wymarzonego celu bez względu na wszystko? Co może czuć człowiek, nad którym zawisło brzemię prowadzenia rodzinnego interesu, przekazywanego z pokolenia na pokolenie? Czy warto zrezygnować z takiej szansy? Jeśli lubicie klimat gorącej Italii, aromat przypraw i zawiłe sagi rodzinne, to książka Stefanii Auci będzie dla Was idealna!

Muszę przyznać, że powieść bardzo mi się podobała, a czytałam ją akurat w drodze na włoskie wakacje. Dzięki temu mogłam po części poczuć jej klimat, a także temperament Włochów. Autorka zabiera czytelnika w niesamowitą, ale burzliwą podróż po upalnej Sycylii i losach rodziny Florio. Ukazuje blaski i cienie rodzinnego biznesu w handlu przyprawami, a także osobiste perypetie, miłości i mroki bohaterów.

Powieść na pewno wymaga pewnego skupienia i pochylenia się nad losami rodziny, aby zapamiętać wszystkie wątki. Bardzo spodobało mi się to, że poznajemy bohaterów nie tylko w ich młodości, ale także u kresu życia. Kolejne pokolenia przewijają się przez książkę dosyć dynamicznie, co niestety sprawia, że nie do każdego bohatera jesteśmy w stanie się przywiązać. Niemniej jednak czytelnika napędza ciekawość o dalszych losach członków rodziny Florio, która jak się okazało, rzeczywiście istniała i ma swoje wybitne miejsce w historii XIX wiecznych Włoch. Przed każdym rozdziałem, częścią w książce, zostały zamieszczone notki historyczne, które pozwalają się zorientować w jakim okresie obecnie swój interes prowadzą bohaterowie i jakie panują nastroje społeczno-polityczne. Jak Floriom udało się dotrzeć od życia w biedzie i trudnych warunkach do bogactwa i arystokratycznego przepychu?

Nie mogę się już doczekać kolejnej części! Otrzymałam od tej powieści wszystko czego oczekiwałam- odrobinę włoskiej historii okraszonej burzliwą rodzinną sagą.

Czytając opis spodziewałam się, że zobaczę w środku historię 2 braci, których będę starać się odnaleźć w nowej rzeczywistości, stawiać pierwsze kroki w nowym miejscu i nowej pracy. A dostałam co? Rzetelną i ogromnie rozbudowaną można rzec sage rodzinną. Pierwsze co pomyślałam mając przed oczami Sycylię? Ten jeden z tomów "Ojca Chrzestnego" lecz tutaj akcja rozgrywa się wiele lat przed tymi wydarzeniami - rozpoczynamy rokiem 1799. Jest to dość niespokojny rok dla rodziny. Trzęsienie ziemi budzi wszystkich w środku nocy. Ale to dopiero początek niejednokrotnie niespokojnych losów tej rodziny.

Książka jest podzielona na działy wyznaczająca lata. Można rzecz, że każdy dział opisuje relacje między bohaterami z pierwszych stron książki między sobą z czasem i innymi bohaterami, którzy będą mieli wpływ na ich życia. Przenosimy się kilka lat od owego trzęsienia ziemi i spotykamy na swojej drodze Ignazia i Paola, którzy bacznie doglądają swojego majątku. Widzimy jak szybko dorasta dziecko Paola - sam Vincenzo, którego coraz bardziej interesuje praca w rodzinnej firmie. Cała praca idzie sprawienie i kolokwialnie mówiąc biznes się kręci, ale tutaj jest jakoś za spokojnie. Nadchodzi niespodziewany zwrot akcji, który zmienia statusy wielu osób w rodzinie. Niewiele lat później dochodzi do kolejnego niespodziewanego przez nikogo wydarzenia (Pozytywnego? Negatywnego? Nie zdradzę).

Czytając jesteśmy baczymi obserwatorami narodzin kolejnych pokoleń, krążącej wokół bohaterów miłości, zaufania, odwagi, poświęcenia, wytrwałości. Widzimy jak bohaterowie te małe dzieciaczki wchodzą w dorosłość, w głębsze relacje między ludzkie.

Autorka w książce obrała swój własny styl, jakby całe opowiadanie o losach rodziny było w lekkiej zadumie. Jakby nic tutaj do końca nie było oczywiste, tak że po przerzuceniu kartki może stać się wszystko. Autorka potrafiła mnie nie raz zaskoczyć. Ta historia to nie tylko sama sielanka, zdarzało się, że osoby musiały radzić sobie z trudem, ale zazwyczaj wychodziły z nich z twarzą i podniesioną głową.
Czytając mamy wrażenie, że jesteśmy słuchaczami tych słów przelanych na papier przez osobę, która tam była widziała wszystko i postanowiła to opowiedzieć światu. Kawał dobrej roboty.

Naprawdę bardzo dobra, wręcz fascynująca i zabierająca w niezwykłą podróż opowieść.
Gwarantuję, ze od lektury trudno będzie wam się oderwać, a po odłożeniu książki na półkę długo, bardzo długo będzie wam towarzyszyć słoneczna, pełna cytryn i aromatów Sycylia.
Książka oparta jest na faktach. Rodzina Florio to historyczne postaci, giganci przypraw, handlu, którzy pochodzili z Kalabrii.
Akcja rozpoczyna się w 1799 roku. Wtedy to dochodzi do okropnego trzęsienia ziemi, giną ludzie, a bracia Paolo i Ignazio Florio przybywają do Palermo.
Autorka we wspaniały, niezwykle plastyczny sposób ukazuje ich życie, karierę od przysłowiowego pucybuta do milionera, od niewielkiego sklepiku z przyprawami w zatęchłym kantorku do wielkiej korporacji, perypetie związane z działalnością gospodarczą, ale i wydarzeniami prywatnymi,w rodzinie, smutkami i radościami, przyjażniami, ale i wielką wrogością.
Wspaniale ukazane prymitywne i bardzo trudne początki rodu Florio, przebijanie się przez tamę niechęci, żeby nie powiedzieć wrogości, rozwój krok po kroku, śmiałe decyzje biznesowe, dorastanie kolejnych pokoleń. Na tym kończy się 1. tom. Dobrze i źle. Z pewnością w części 1. dzieje się, oj dzieje, zarówno na arenie prywatnej, biznesowej, jak i europejskiej. W to wszystko niezwykle zręcznie wplecione są perypetie ówczesnej Sycylii oraz reszty Półwyspu Apenińskiego. Całość w postaci krótkich, pełnych napiącia, energii, ruchu i zapachów rozdziałów, niczym migawki fascynującego obrazami filmu
Stefania Auci stworzyła wspaniałą, plastyczną, tętniącą zapachami, kolorami, życiem, energią opowieść o pionierach sycylijskiego kapitalizmu, biznesu, o uczuciach, pragnieniach, negowaniu zastanej sytuacji o realizacji marzeń. Ponad 500 stron lektury wręcz się pochłania. Pierwszy tom sagi rodu Florio, który zaprezentowało nam Wydawnictwo W.A.B. to wspaniała lektura, która tylko narobiła mi smaku przed dalsza lekturą, ale i wysoko, bardzo wysoko ustawiła poprzeczkę. Jestem ciekawa, jaki będzie 2. tom, czy autorce uda się utrzymać wysoki poziom.
Ps. jestem przekonana, iż genialna lektura to także ogromna zasługa tłumacza, Tomasza Kwietnia. Przekład jest, moim skromnym zdaniem, rewelacyjny. Zły tłumacz może zepsuć najlepsza książkę, dobry sprawia, iż lektura jest wspaniałą przygodą.
Mogę was tylko zachęcić do lektury. Wspaniała, porywająca, świetnie napisana i bardzo dobrze udokumentowana merytorycznie książka. Miałam wrażenie, iż ród Florio stał się wręcz obsesją autorki. Dowiedziała się o nich bardzo dużo, szczegółów, tajemnic, drobiazgów, których trudno szukać w zwyczajnych źródłach informacji. Ta pasja pisarki wyszła Sycylijskim lwom tylko na korzyść. Czyta się rewelacyjnie. Polecam.