Sonata o niezapominajce

Jeśli kochacie sagi rodzinne w stylu Kate Morton, Lucindy Riley czy Victorii Hislop to zachwyci was twórczość Santy Montefiore. To współ­cze­sna bry­tyj­ska pi­sar­ka, au­tor­ka 17 bestsellerowych powieści, z których większość jest mi dobrze znana.

"Sonata o niezapominajce" to kolejne wznowienie tej cudownej powieści w nowej, subtelnej i eleganckiej szacie graficznej od Wydawnictwa Świat Książki.

Dorastająca w Argentynie Audrey, to panienka z dobrego domu marząca o romantycznej miłości. Bez pamięci zakochuje się w młodym pianiście, który komponuje dla niej tytułową "Sonatę o niezapominajce". Rodzinna tragedia oznacza koniec skrywanego uczucia, a dziewczyna nie chcąc przysparzać rodzicom dodatkowych trosk, zgadza się wyjść za poważnego Cecila, starszego brata jej ukochanego. Choć to małżeństwo z rozsądku, to nie należy ono do nieszczęśliwych, a córki dadzą Audrey dużo radości. Lecz na dnie serca wciąż rozbrzmiewa miłosna sonata...

"Sonata o niezapominajce" to urzekająca, pełna wzruszeń i dramatyzmu opowieść o wielkiej i nieszczęśliwej miłości.
Obraz Loiusa w oczach ludzi zdecydowanie różni się od tego, jakim go widzi zakochana w nim dziewczyna. Tak to właśnie bywa w niewielkich społecznościach, kiedy jesteś inny, wyróżniasz się - ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. Gdy nie postępujesz ściśle według określonych zasad, automatycznie stajesz się wyrzutkiem.

Autorka ma dar tworzenia niezwykle złożonych postaci i odkrywa ich warstwa po warstwie. Rozgrywająca się w upalnym, egzotycznym i tętniącym namiętnością Buenos Aires akcja, przyprawia o zawrót głowy. Opisy przyrody oraz cała towarzysząca im aura, wywarły na mnie ogromne wrażenie. Pisarka stworzyła niesamowity, ocierający się o magię, budzący nostalgię klimat. Piękny, barwny, niemalże poetycki język wywołuje pod powiekami fascynujące obrazy. Główne skrzypce odgrywa tu niezwykła fabuła i jej nietuzinkowi bohaterowie, a poznawanie zawiłych losów tej rodziny, sprawiło mi ogromną przyjemność.

"Sonata o niezapominajce" rozpoczyna się w latach 40-tych XX wieku. Jest podzielona na trzy części, a każda z nich to inny etap życia głównej bohaterki. Poznajemy ją jako nastolatkę, młodą matkę oraz dojrzałą kobietę, która jest już babcią. Fabuła powieści nie była szczególnie zaskakująca ? to historia miłości dwójki bliskich sobie osób, którym poczucie odpowiedzialności nie pozwala być razem.

Ale nie o fabułę w tej powieści chodzi ? a przynajmniej nie tylko o nią.

Wprawdzie Sonata o niezapominajce to historia miłości, ale wszystko, co dzieje się wokół głównego wątku jest fascynujące.

Santa Montefiore kapitalnie pokazała reguły panujące w małej angielskiej społeczności żyjącej w Argentynie ? niejednokrotnie w bardzo zabawny sposób. Przybliżyła uroki Anglii, szkoły z internatem, zmieniające się z biegiem lat obyczaje, a nawet modę. Na uwagę zasługuje konstrukcja bohaterów ? każdy z nich jest dopracowany, wyróżnia się na tle innych i przykuwa uwagę. Santa Montefiore nie idealizuje ich, mają wady, nie wszyscy budzą sympatię.

"Sonata o niezapominajce" ma w sobie coś, co nie pozwala się oderwać od książki. Autorka posługuje się językiem w taki sposób, że w historię się wnika. Przekazuje emocje bohaterów w namacalny sposób i nie sposób przerwać lektury. Kiedy zaś na chwilę się od niej odrywamy, wciąż przeżywamy z bohaterami ich perypetie.

"Sonata o niezapominajce" to powieść raczej do kobiecego grona czytelników. Nie jest to książka na jeden wieczór. Z jednej strony decyduje o tym spora objętość, a z drugiej nie chce się jej czytać szybko, ale raczej przeżywać i cieszyć się nią jak najdłużej.