Przecinaczka

???????????????????????????????? ?Przecinaczka? - Kika Hatzopoulou

Szczerze mam mieszane uczucia co do tego tytułu. Nie wiem czy wina leży w książce czy w moim nieogarnięciu chociaż skłaniałabym się ku drugiej opcji. Przez większość stron nie mogłam się wciągnąć bo po prostu gubiłam się w fabule?

Połączenie mitologii greckiej z wątkiem kryminalnym/detektywistycznym ????? coś cudownego zważając na to, że uwielbiam sprawy kryminalne i mitologia grecka też nie jest najgorsza ani mi obca ???? Podobał mi się wykreowany świat, jest to coś nowego, coś oryginalnego, autorka umożliwia czytelnikowi podróż w brutalny ciąg wydarzeń otoczony chaosem i gangami, dodatkowo zapewniając tajemnice oraz zwroty akcji.

Główni bohaterowie stają przed trudnymi wyborami, walczą(przynajmniej większość postaci ????) o sprawiedliwość, wykazują się ogromną odwagą - szczególnie Io i Edei. Co do relacji tej dwójki, była ona urocza i delikatna, liczę na więcej ich wspólnych momentów w drugim tomie. Pięknie opisana została relacja sióstr - mnóstwo emocji i różnorodnych uczuć. Tęsknota, miłość, ale jednak i namiastka nienawiści, manipulacji czy toksyczności.

Koniec końców dałam wysoką ocenę, rozważyłam wszystkie za i przeciw i w skali fantastyki była to dobra książka z nową, niespotykaną fabułą. Polecam<3

????/5

Wiecie, że jestem totalnym fanem mitologii i jak usłyszałam, że w Polsce wydawana jest książka, nominowana do nagrody na najlepszą fantastykę 2023 r. wiedziała, że muszę przeczytać.


Mojry z mitologii greckiej odgrywały ogromną rolę. Przewidywały wojny, zdrady, śmierć. Widziały nici przeznaczenia, same mogły też zabijać.

Siostry Ora, są potomkiniami Mojr. Zawsze w rodzinie jest trójka rodzeństwa. Każda z nich ma inne zadanie, jednak wszystkie związane są nićmi losu. Siostry są w różnym wieku, wiele ich różni jednak się kochają i dbają o siebie. Aż do czasu kiedy wszystko zaczyna się walić. Najstarsza z sióstr ucieka z domu, w miejscu ich zamieszkania pojawiają się zmory, które pragną śmierci i zabijania, zemsty. Pojawia się przepowiednia, która zwiastuje bardzo duże problemy.

Io nasza główna bohaterka, jest Przecinaczką, może pozbawić kogoś niezdrowego przywiązania do alkoholu, drugiego człowieka, czy też pozbawić kogoś życia, jest także prywatnym detektywem i osobą, która chce dowieść prawdy. I dzięki niej ta książka, jest bardzo ciekawa i dynamiczna.


Głównym motywem książki jest jednak wątek kryminalny.
Seria dziwnych zabójstw tak naprawdę nikogo nie interesuje, są ludzie, a później znikają prosta kolej rzeczy.


Bardzo podobał mi się system magiczny i wykorzystanie pomniejszych bóstw, mało gdzie wykorzystuje się Fobosa
(uosobienie najgłębszego strachu).


Książka jest dla mnie bardzo dobra, jednak miałam problem z początkiem książki. Nie wiedziałam, o co tam chodzi i dokąd zmierzamy. Nie mogłam zaangażować się w relacje z nimi, jednak od momentu pojawienia się Edeia zaczęłam jednak inaczej patrzeć na ich zachowania i wczułam się w historię.
Relacja, jaka łączy Edeia i Io bardzo mnie ciekawiła, bo łączy ich nić przeznaczenia, którą mogła lata temu przeciąć, jednak nie zrobiła tego. Zastanawiamy się, czy to wszystko jest prawdziwe, czy tylko nieuniknionym przeznaczeniem.


Zakończenie wprowadziło mnie w wielką konsternację, chciałam, żeby było ono inne, bo teraz z wielką niecierpliwością czekam na 2 tom.

"Przecinaczka" to niezwykle intrygująca powieść, która wdarła się do mojej czytelniczej duszy niczym nić przeznaczenia i pozostawiła po sobie niezapomniane wrażenia. W pełni zasługuje na uwagę czytelników poszukujących oryginalnych, mrocznych opowieści z fascynującym i przede wszystkim świeżym spojrzeniem na mitologię. Kika Hatzopoulou nie tylko odważnie sięga po motywy mitologii greckiej, ale również zgrabnie łączy je z nowoczesnym światem, tworząc coś nowego, oryginalnego i porywającego. Jej świeże spojrzenie na Mojry, czyli boginie losu, wydobywa z mitologii coś więcej niż tylko zwykłą inspirację, tworząc fascynującą strukturę społeczeństwa, w której zręcznie zaplanowane dziedzictwo sprawia, że każde z dzieci Mojr odgrywa kluczową rolę w tkaniu ludzkich losów.

Autorka zabiera nas do świata pełnego brutalności i mrocznych tajemnic, gdzie potomkowie bogów dziedziczą ich moce, a nić życia jest równie ważna co nić przeznaczenia. W zatopionym mieście Alante, główna bohaterka Io Ora, staje w obliczu serii makabrycznych zabójstw. Ktoś uprowadza kobiety, okalecza ich nici życia i ożywia w ten sposób przerażające zmory, które następnie krążą po mieście jako bezwzględne zabójczynie. Zdolność do przecinania nici Io stawia ją w roli detektywa, prowadzącego śledztwo wśród zmór i gangów, a jednocześnie starającego się ocalić swoje siostry i całe miasto.

Jednym z najmocniejszych punktów tej książki jest jej oryginalność. W świecie, gdzie istnieją potomkowie bogów każda z potomkiń Mojr odgrywa swoją unikalną rolę: pierwsza przędzie, druga podaje, a trzecia przecina. Io, jako tytułowa Przecinaczka, ma moc przecinania nici łączących ludzi z ukochanymi miejscami i ludźmi, w tym nici życia, co stanowi fascynującą podstawę dla całej fabuły. Autorka stworzyła wyjątkowy, brutalny świat, w którym napięcie i tajemnica sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Interesującym aspektem powieści są również niebanalne postaci. Główna bohaterka, Io Ora, to postać niezwykle dobrze wykreowana. Jej siła, zdecydowanie, ale także wewnętrzne rozterki sprawiają, że czytelnik z łatwością się z nią utożsamia i przeżywa jej losy. Jednym z najbardziej poruszających elementów powieści jest relacja między siostrami Ora. Jest nieoczywista, często bolesna, ale zawsze szczera i aż do bólu prawdziwa. Zręcznie przedstawione więzi rodzinne nadają powieści jeszcze bardziej emocjonalnego wymiaru, chociaż emocji i bez nich w niej nie brakuje. One jednak czynią z tej powieści nie tylko mroczną historię, ale też opowieść o rodzinie, lojalności i więziach, które kształtują nasze życie.

Delikatny wątek romantyczny stanowi uzupełnienie mrocznego klimatu powieści. Relacja między Io a Edeiem Rhuną rozwija się powoli i subtelnie, co sprawia, że czytelnik może cieszyć się pełniejszym zrozumieniem i głębszym związkiem między bohaterami. To romans slow burn, który z pewnością zaspokoi gusta wielu czytelników. Wątek kryminalny zajmuje w powieści sporo miejsca, ale jest tak dobrze poprowadzony, że chciałoby się go nawet więcej. Autorka doskonale zwodzi zarówno bohaterów, jak i czytelników, podsuwając im mylne tropy i prowadząc do ślepych zaułków, dzięki czemu i jednych i drugich udaje jej się zaskoczyć. Dodatkowym atutem książki jest społeczno-polityczny kontekst, który pojawia się w tle. Nierówności społeczne wynikające z dziedzictwa, różnice między potomkami bogów, a także elementy nienawiści religijnej są subtelnie wplecione w fabułę, co sprawia, że polityka nie przytłacza, a powieść staje się bardziej kompleksowa i zyskuje dodatkowy wymiar. Nie można również pominąć wspaniałego stylu autorki, który cechuje się równowagą pomiędzy opisami, dialogami a wartką akcją. Kika Hatzopoulou potrafi zbudować atmosferę, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu do samego końca. Dystopijny klimat, zmory, morderstwa, niezwykłe moce i gangi splatają się w tej powieści w harmonijną całość, tworząc opowieść, którą trudno odłożyć.

"Przecinaczka" to niezwykle udane połączenie mitologii, kryminału, elementów mrocznego fantasy i wątków społeczno-politycznych. Kika Hatzopoulou zdołała stworzyć świeży, oryginalny świat, który wciąga czytelnika i trzyma go w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. To lektura, która zostaje w pamięci i pozostawia czytelnika z niecierpliwością oczekującego na kolejne części tej fascynującej serii. Niecierpliwie wyczekując kontynuacji, gorąco Wam tę powieść polecam ????